Vandaag de dag is de struisvogel een vogel die bekend staat om zijn grote nek en de fysieke samenstelling van zijn lichaam, omdat het een van de grootste en snelste vogels is die er bestaan;

Ze zijn erg snel omdat ze het beste halen uit hun lange, sterke en behendige poten. In de meeste gevallen gebruiken ze die om zichzelf te verdedigen als ze in gevaar zijn; ze zijn zo sterk dat ze hun aanvaller met één klap kunnen doden; en ze gebruiken ze ook om snel aan elk gevaar te ontsnappen.

De struisvogel (Struthio camelus) behoort tot de loopvogelsoorten die bekend staan als Strutioniformes of Struthioniformes, en is vandaag de dag de grootste vogel ter wereld. Bovendien kunnen ze, ter compensatie van het feit dat ze niet kunnen vliegen, met hoge snelheid rennen, zo'n 90 km per uur.

Als je veel meer wilt weten over deze geweldige loopvogel, lees dan dit interessante artikel van de General Fisheries Blog over de kenmerken van de struisvogel, zijn habitat, dieet en vele andere merkwaardige details.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Struthio camelus
• Classificatie: Gewervelde dieren / Vogels
• Koninkrijk: Dieren
• Voortplanting: Eierleggend
• Voeding: alleseter
• Habitat: Aarde
• Orde: Struthioniformes
• Superorde: Paleognathae
• Familie: Struthionidae
• Geslacht: Struthio
• Klasse: Vogel
• Levensduur: 30 - 40 jaar
• Afmetingen: 1,8 - 2,8m
• Gewicht: 63 - 140 kg

Oorsprong en geschiedenis van de struisvogel

Volgens wetenschappers gaat de oorsprong van de struisvogel (Struthio camelus) terug tot het Afrikaanse continent, zo'n 20 tot 60 miljoen jaar geleden.

Vanuit Afrika verspreidde de plant zich naar het Midden-Oosten en het Middellandse Zeegebied van Europa. De domesticatie vond echter pas laat in de Middeleeuwen plaats door beschavingen in Azië, Babylon en Egypte; het waren deze laatste die de veren gebruikten als symbool van rechtvaardigheid en macht.

Er wordt vaak gezegd dat de struisvogel een echte dinosaurus is, omdat er zeer oude fossielen van dit dier zijn gevonden.

Struisvogel ondersoorten

Er zijn vier ondersoorten bekend:

Struthio kameel

• Hij heeft een rode nek, aan de basis omringd door een ketting van witte veren;
• Het ligt in Noord-Afrika.

Struthio kameelus massaicus

• Met rode nek en gedeeltelijk geplukte kroon;
• Ze komen voornamelijk voor in Oost-Afrika.

Struthio camelus molybdophanes

• Blauwe hals met een ketting van witte veren aan de basis;
• Hij komt voor in Somalië.

Struthio camelus australis

• Blauwe nek en gedeeltelijk geplukte kroon;
• Ze zijn gevestigd in Zuid-Afrika.

Er zijn ongeveer twee miljoen struisvogels in de wereld en daarom wordt de soort niet als bedreigd beschouwd.

Struisvogel

Dit zijn de belangrijkste kenmerken van de struisvogel

Het zijn de grootste vogels, de mannetjes kunnen tot 2,80 meter hoog worden, mede dankzij de enorme nek die bij hen hoort. Ondanks hun grote omvang en het feit dat ze tot de groep van de vogels behoren, kan dit gewervelde dier niet vliegen. Hun vleugels helpen hen om in evenwicht te blijven tijdens het rennen. Ze zijn erg snel, ze verplaatsen zich tot 4,5 meter voor elke stap die ze zetten.

Ze behoren tot de loopvogels, die een plat borstbeen hebben, waardoor ze niet kunnen vliegen. Verder zijn het vogels die in groepen leven en graag onopgemerkt blijven, wat ze helpt om te overleven in droge of gevaarlijke omgevingen zoals woestijnen of bossen.

Hoewel ze vreedzaam zijn, worden ze erg agressief en gebruiken ze de kracht van hun poten om zichzelf te verdedigen als ze zich in gevaar voelen, vooral bij het verzorgen van hun eieren. In tegenstelling tot wat velen denken, steekt de struisvogel zijn kop niet in het zand.

Ze kunnen niet vliegen, maar ze kunnen wel snelheden van 90 km/u bereiken voor periodes tot 30 minuten dankzij het momentum van hun grote, met spieren gevulde poten en het evenwicht van hun vleugels. Deze worden ook gebruikt als verdedigingsmechanisme, want door te flapperen kunnen ze potentiële roofdieren afschrikken.

De mannetjes zijn zwart en de vrouwtjes bruin en grijs, maar als ze onvolwassen zijn, is hun verenkleed zwart. Hun kop is relatief klein in vergelijking met hun lichaam. Dankzij hun grote ogen hebben ze een uitstekend gezichtsvermogen.

Hun nek is lang en veerloos. Als ze bedreigd worden, vallen ze aan met gevaarlijke trappen, omdat hun twee tenen krachtige klauwen bevatten.

Deze vogels kunnen in hun natuurlijke omgeving tussen de 30 en 40 jaar oud worden, hoewel ze in gevangenschap wel 50 jaar oud kunnen worden.

Morfologische kenmerken van de vogel

• Hoewel hun vleugels niet functioneel zijn om mee te vliegen, worden ze gebruikt voor het baltsen tijdens het broedseizoen en als ventilatoren in warme klimaten;
• Opgemerkt moet worden dat de achterpoten sterk ontwikkeld zijn;
• Ze groeien erg snel, ze worden geboren met 900 g lichaamsgewicht en na een jaar kunnen ze 100 kg wegen, en als volwassen dieren 190 kg;
• Het zijn erg grote dieren die tussen de 180 cm en 280 cm hoog zijn;
• De lichaamslengte van het mannetje is gemiddeld 2,5 m, die van het vrouwtje 1,8 m;
• De snavel van beide geslachten meet tussen de 13 en 14 cm;
• De veren van volwassen vrouwtjes zijn grijs en bij mannetjes zwart, die van de vleugelpunten zijn wit;
• Ook beschikken ze over een groot visueel en auditief vermogen, krachtige verdedigingsmiddelen tegen bedreigingen door roofdieren.

De struisvogel is de grootste vogel ter wereld, kan tot 150 kilo wegen en kan niet meer vliegen.

Biologische voordelen van de vogel

Tamme struisvogels hebben biologische voordelen ten opzichte van hun wilde soortgenoten:

• Ze zijn zwaarder en volgzamer.
• Een ander aspect is dat, net als bij veel andere soorten, seksuele dimorfie wordt waargenomen bij de struisvogel.
• Ze zijn erg veelzijdig en passen zich daarom aan een groot aantal verschillende klimatologische omstandigheden aan, met temperaturen die variëren van -15ºC tot 40ºC.
• Ze zijn erkend om hun vermogen om zich aan te passen aan droge of semi-aride omstandigheden.
• Ze zijn tolerant voor ziekten en parasieten.

Het voortplantingsproces van de struisvogel begrijpen

De struisvogel plant zich voort door middel van eieren in het seizoen tussen maart en september, wanneer hij geslachtsrijp is, dat is op de leeftijd van 4. Het is interessant dat deze gewervelde vogel, wanneer hij loops is, als hij geïsoleerd is, zich herenigt met zijn soortgenoten.

Om te paren, pronkt het mannetje met een mooie dans en weet zo de aandacht van het vrouwtje te trekken; uiteindelijk is zij degene die het mannetje kiest met wie ze zal paren, aangezien hij de enige zal zijn; Welnu, in haar soort paart het vrouwtje slechts met één mannetje, terwijl het mannetje met meerdere paart.

Struisvogelgroepen hebben een mannetje dat domineert en verantwoordelijk is voor de veiligheid van de groep in het algemeen, in het bijzonder de eieren; en dit mannetje heeft een vrouwtje aan zijn zijde, die de dominante van de groep is en de enige met wie hij paart, alleen in het geval van de dominante.

Habitat, klimaat en populatiedichtheid zijn factoren die het voortplantingsgedrag van struisvogels beïnvloeden. Ze zijn geslachtsrijp als ze vier jaar oud zijn. De best gevoede vrouwtjes zijn tweeënhalf jaar oud.

In de bronsttijd worden de snavel en nek van de mannetjes rood als gevolg van testosteron; ook worden ze territorialer en agressiever. De mannetjes maken fluitende en andere geluiden om andere aanwezigen te intimideren. Ze liggen op de grond op hun poten met gespreide vleugels en heffen deze synchroon op terwijl ze hun kop, nek en staart bewegen.

Het uitbundige verenkleed door deze bewegingen trekt het vrouwtje aan, dat reageert door met haar vleugels te klapperen en haar kop te laten zakken ten teken dat ze de paring accepteert. De penis van het mannetje, ongeveer 40 cm lang, wordt in de zaadspleten van het vrouwtje gebracht.

Meer informatie over het kweken van de vogel

De bouw van het in de grond gegraven nest wordt uitgevoerd door het mannetje. Het uitgekozen vrouwtje, hoofdvrouwtje genoemd, legt als eerste de eieren, want het mannetje herhaalt dezelfde procedure met andere vrouwtjes die elk tot 15 eieren op dezelfde plaats leggen. Dit worden secundaire vrouwtjes genoemd, dat kunnen er 3 tot 5 zijn. Het gezamenlijke legsel kan 40 tot 50 eieren bevatten, waarvan er ongeveer 30 uitkomen.volledig ontwikkelen.

Tijdens de nacht is het mannetje verantwoordelijk voor het uitbroeden en wisselt af met de moeder (hoofdvrouwtje) die deze taak overdag op zich neemt, deze periode duurt 39 tot 42 dagen. Hoewel ze om beurten broeden, doet het mannetje er het langst over, tot wel 65%. Het struisvogelei is 25 cm lang en weegt tussen de 1 en 2 kilo. Om dit gewicht te bereiken, zouden 24 kippeneieren nodig zijn.

Pasgeboren kuikens kunnen 25 tot 30 cm groot zijn met een gewicht van 900 g. Mannetjes en vrouwtjes zijn verantwoordelijk voor de verzorging van de kuikens. Ze kunnen kuikens van verschillende families verzamelen, dus er zijn gevechten en confrontaties tussen verschillende struisvogelfamilies om het recht om te broeden te betwisten. Ongelooflijk, er zijn koppels met groepen van 400 kuikens van alle groottes.

Voortplantingsorgaan van de man

• De gonaden bevinden zich in de buik symmetrisch in de middellijn van de struisvogel, onder de nieren;
• Zoals bij alle soorten produceren ze spermatozoa, waarvan de hoeveelheid toeneemt tijdens het voortplantingsseizoen, wat leidt tot een toename van het volume van de testikels;
• Als de mannetjes volwassen zijn, worden de testikels grijsbruin gekleurd;
• Het mannelijke geslachtsorgaan bevindt zich in de bodem van de cloaca en fungeert alleen als sonde of ejaculatiekanaal;
• De struisvogel heeft geen urinebuis;
• Deze vogels hebben een ejaculatie fossa in de cloaca: Plaats waar het sperma wordt afgezet - Later gaat het over in de zaadgroef - Het wordt uiteindelijk afgezet in de vagina van de vrouw tijdens geslachtsgemeenschap;
• Het paringsorgaan van het mannetje kan tot 40 cm lang zijn en wordt tijdens de paring steeds groter.

Vrouwelijk voortplantingsorgaan

• Bij veel vogelsoorten hebben ze aanvankelijk twee eierstokken, maar tijdens de groei atrofieert er één, waardoor alleen de rechter eierstok nog functioneel is; de functie van dit deel van het vrouwelijke voortplantingssysteem is het produceren van eitjes en geslachtshormonen;
• Wanneer de eicellen rijpen, komen ze vrij en gaan ze de eileider in, in het eerste segment, het infundibulum, het gedeelte van de eileider waar de bevruchting van de eicel plaatsvindt (de eicel is de dooier van het ei);
• Dan gaat het verder naar de magno, wat het langste gedeelte is en waar het albumine of wit wordt afgezet. Na de magno gaat het verder naar de isthmus, wat de plaats is waar de vorming van de membranen, zowel intern als extern, plaatsvindt;
• Daarna gaat het naar de baarmoeder om de schaal, het pigment en de beschermende cuticula van het ei af te zetten; uiteindelijk gaat het naar de vagina om te worden uitgestoten via de cloaca.

Struisvogel eten

Struisvogel balts en paring

Mannetjes doen er ongeveer drie jaar over om geslachtsrijp te worden, terwijl vrouwtjes dat zes maanden eerder doen; er moet rekening mee worden gehouden dat wanneer ze deze fysiologische toestand bereiken, hun gedrag afhangt van voeding, klimatologische omstandigheden en populatiedichtheid.

De voortplantings- en legcyclus van de struisvogel is seizoensgebonden:

• Op het noordelijk halfrond begint het in maart en eindigt het tussen augustus en september.
• Op het zuidelijk halfrond is het seizoen van juli tot maart.

Tijdens deze periode worden de mannetjes, een product van de afscheiding van testosteron en als reactie op de voortplantingsfase van het vrouwtje, territorialer; een van de zichtbare tekenen bij de mannetjes is de roodachtige verkleuring van de nek en de snavel.

De copulatie wordt gekenmerkt door een ritueel waarbij het vrouwtje en het mannetje een soort dans uitvoeren:

• Het mannetje zit op zijn poten met gespreide vleugels en beweegt tegelijkertijd zijn kop, nek en vleugels.
• Als het vrouwtje ontvankelijk is, zal ze je omcirkelen, met haar vleugels flapperen en haar kop laten zakken.

Bezoek zeker onze online productgalerij AGROSHOW, waar je specifieke technische gegevens kunt bekijken van een grote verscheidenheid aan apparatuur en inputs voor gebruik in de landbouw.

Afspeeleenheden

Struisvogelkweekeenheden bestaan uit een trio, bestaande uit twee vrouwtjes en een mannetje, die zich bevinden in leefruimten van 800 m² tot 1500 m². Deze maatregelen vergemakkelijken de relevante biologische taken: voeding, voortplanting, beweging, enz.

Aan de andere kant moeten pennen de volgende kenmerken hebben:

Ze kunnen gemalen of gekruid zijn.

• Af te bakenen met hekken, bij voorkeur met een maaswijdte van 1,8 m hoog.
• Het heeft een overdekte ruimte om de dieren te beschermen tegen omgevingsfactoren, die 4 m² per dier moet beslaan, wat de ideale ruimte is om voederbakken en drinkbakken te plaatsen.

Prestaties

Aangezien bij veel diersoorten de vrouwelijke prestaties (in termen van leggen) in het begin laag zijn en toenemen naarmate de vogel ouder wordt, zal de mannelijke vruchtbaarheid aan het begin van de voortplantingsfase waarschijnlijk ook laag zijn.

Over het algemeen leggen vrouwelijke struisvogels 60-70 eieren per seizoen, met een vruchtbaarheid van bijna 80%.

Struisvogels leggen de grootste (20 cm) en zwaarste (1 - 2 kg) eieren van alle vogels.

Struisvogeleieren

De eieren wegen ongeveer 1,5 kg; Deze eieren worden samen met alle eieren van de troep in één heel groot nest gelegd, dat van het vrouwtje is dat de groep domineert; en dit omvat op zijn beurt ook haar ei in het nest. De eieren worden gelegd in de volgorde van de kracht die de vogels bezitten; zodat de eieren kunnen overleven.

Als ze eenmaal geboren zijn en groeien, worden de kuikens beschermd onder de lichamen van de volwassen struisvogels; omdat hun vleugels erg kwetsbaar zijn als ze kuikens zijn, zijn ze kwetsbaarder als ze worden aangevallen of zelfs verweerd; zelfs de zon zou ze echt pijn doen; op deze manier is het ook gemakkelijker voor ze om ze te beschermen tegen indringers.

Een struisvogelei komt overeen met 24 kippeneieren en heeft de volgende kenmerken:

• Qua gewicht (tussen 1 en 2 kg);
• De dikte van de schaal is 1,5 tot 3,0 mm;
• Ze zijn 12 tot 18 cm lang en 10 tot 15 cm breed.

Wat de interne samenstelling betreft, heeft het struisvogelei zijn totale gewicht:

• 59,5% albumine;
• 21% dooier;
• 19,5% schil;
• Het kan resulteren in een kuikengewicht van 65,5% van het totale kuikengewicht.

Om uitstekende incubatieresultaten te verkrijgen, moet ook met de volgende aspecten rekening worden gehouden:

• De inwendige kenmerken van het ei moeten toereikend zijn, zodat het de juiste inwendige samenstelling en kwaliteit heeft.
• Beheer de reproductieve, voedings- en opslagaspecten van het ei goed.

Struisvogelei incubatie natuurlijke omstandigheden

Onder natuurlijke omstandigheden is het mannetje verantwoordelijk voor het bouwen van het nest, dat ze graven in de grond met een diameter van ongeveer 3 meter, waarna het vrouwtje haar eieren legt.

Daarna herhaalt het mannetje de balts met het andere vrouwtje, dat haar eieren in hetzelfde nest legt met toestemming van het hoofdvrouwtje; het aantal eieren hangt af van de omgevingsomstandigheden.

• Wild: kan ongeveer 15 eieren leggen.
• Landbouw: Dat zijn er 50 of meer.

Zodra de eieren in het nest liggen, broedt het vrouwtje de eieren overdag uit en het mannetje 's nachts. Het mannetje is verantwoordelijk voor de verzorging van de kuikens.

Habitat: waar struisvogels leven

Deze vogel past zich heel goed aan elke omgeving aan en heeft dit door de jaren heen duidelijk gemaakt; volgens wetenschappelijke studies leeft de struisvogel al 120 miljoen jaar.

Het feit dat de struisvogel zijn omgeving kan veranderen, geeft hem goede resultaten. Hij voedt zich namelijk heel goed met een grote verscheidenheid aan voedingsstoffen die hem helpen om snel te groeien en zich veel beter te ontwikkelen.

In de natuur leven deze grote vogels in droge en semi-aride gebieden, zoals woestijnen en savannen in Afrika, voornamelijk in Saoedi-Arabië. Daarnaast zijn ze in gevangenschap of semi-vrijheid te vinden in bijna elk land ter wereld. Het is zelfs een van de eerste dieren die in dierentuinen werd opgenomen.

Voeding: meer begrijpen over het struisvogel dieet

Struisvogels zijn gewervelde vogels die zich zowel voeden met groenten (wat hun hoofdvoedsel is en wat hen het meest helpt groeien), als met sommige dieren; bijvoorbeeld: hagedissen, knaagdieren en insecten die de plek waar ze leven doorkruisen. Daarnaast eten ze, wanneer het seizoen aanbreekt, bessen en de zaden daarvan; in principe eten ze alles wat ze met hun snavel kunnen inslikken.

De struisvogel is een gewervelde vogel die liever graast dan alles meteen en op dezelfde plek op te eten. Dit zorgt voor de aanwas van nieuw voedsel. Omdat de struisvogel erg lang is, kan hij bij voedsel dat andere dieren niet kunnen bereiken.

De struisvogel heeft niet veel water nodig om te overleven; als het droog is, leven ze in grotere groepen om gemakkelijker te kunnen overleven. Hij voedt zich ook met bloemen en bladeren en alles wat hem in de weg staat.

De struisvogel slikt voedsel direct door in plaats van het te kauwen. Hij pakt het op met zijn snavel en duwt het dan in de slokdarm. Ze hebben geen krop om hun voedsel in op te slaan zoals andere vogelsoorten.

Struisvogels zijn erg selectief met hun voedsel. Het zijn voornamelijk herbivoren, die zich voeden met vezels, grassen, bloemen, vruchten en zaden, hoewel ze soms noodgedwongen de resten van dieren eten die door carnivoren zijn gepredateerd. Ze kunnen enkele dagen zonder water overleven.

Struthio kameel

Gevaren voor het dier

Mensen kunnen hun leefgebied afnemen, dus vormen ze een gevaar voor struisvogels, waardoor ze minder geneigd zijn om met elkaar te paren; op sommige plaatsen doden ze namelijk de volwassenen die de eieren van de kudde beschermen, waarna ze ze opeten en hun schelpen gebruiken om gereedschap te maken.

Andere vogels zoals adelaars zijn roofdieren van de kuikens, evenals jakhalzen en gieren die op zoek zijn naar de eieren en de meest weerlozen.

Het gedrag van de vogel begrijpen

Struisvogels zijn sociaal en vormen zwermen van 5 tot 50 individuen. Ze houden van water, dus weken ze vaak. Om onopgemerkt te blijven, laten ze hun kop tot op de grond zakken, maar ze verstoppen zich nooit onder de grond, zoals lang werd gedacht. Dit gedrag wordt ook door de kuikens uitgevoerd als ze zich bedreigd voelen.

• Ze leven lang en kunnen tot 70 jaar oud worden;
• De productieve levensduur is beperkt tot 45 jaar;
• In het wild voeden ze zich met plantaardig materiaal en eten ze soms zelfs insecten en kleine gewervelde dieren;
• Ze nestelen in de grond met een diameter tot 3 m waar ze tot 21 eieren leggen, die na 42 dagen uitkomen.
• De eieren zijn wit, glanzend en wegen gemiddeld 1,5 kg.
• Seksuele rijpheid treedt op wanneer ze 3 of 4 jaar oud zijn, hoewel het volwassen gewicht bereikt wordt wanneer ze ongeveer 18 maanden oud zijn.

Struisvogel multifunctionele veeteelt

De veeteelt is al enkele jaren aan het diversifiëren, en specifiek op het gebied van pluimvee neemt de productie met struisvogels een hoge vlucht, vergeleken met het prille begin in Zuidoost-Afrika.

Op deze manier wordt de productie van struisvogels gestimuleerd door de opmerkelijke voordelen en de vele producten die worden verkregen, waaronder het vlees, dat op dit moment het belangrijkste product is met de volgende kenmerken:

• Het is rood van kleur en ziet eruit als rundvlees;
• Het heeft minder vet, cholesterol en calorieën;
• Het heeft een hoog eiwitgehalte;
• Lekker en heel zacht.

Andere producten die hebben bijgedragen aan de expansie zijn:

• De veer voor het maken van decoraties en plumeaus;
• Het leer waarmee handtassen, jassen, schoenen en hoeden worden gemaakt;
• Onvruchtbare eieren gebruikt voor ambachtelijke productie.

Aan de andere kant komen deze voordelen bovenop de eenvoudige bediening, volgzaamheid, lage infrastructuurbehoeften en initiële investeringen, waardoor het een van de beste agro-industrieën in Latijns-Amerika is.

Vogel Etymologie

De term struisvogel vindt zijn oorsprong in het Griekse woord "struthiokámelos", samengesteld uit struthíon (mus) en kamelos (kameel), wat letterlijk "een mus zo groot als een kameel" betekent.

Er moet worden opgemerkt dat de Latijnse afleiding het woord "kamelos" schrapte en honderden jaren later in de Provençaalse taal veranderde in "strutz". Later werd het bekend en vastgelegd als struisvogel, met als uiteindelijke plaatsbepaling de struisvogel zoals we die vandaag de dag kennen.

Een struisvogelproductiesysteem opstarten

Het is de moeite waard om te vermelden dat ze in het begin met grote intensiteit werden geëxploiteerd, voornamelijk in Algerije; Zuid-Afrika werd later echter een hoofdrolspeler en rond 1875 werd de pen als belangrijkste product op de markt gebracht.

Toen, jaren later (1988) kwam de eerste crisis in de productie van dit item als gevolg van overproductie na de Eerste en Tweede Wereldoorlog, evenals de daaruit voortvloeiende beurscrash, veroorzaakte de daling en bijna eliminatie van de productie van deze soort.

Later, tussen 1970 en 1980, kwamen de productiesystemen met struisvogels weer op, gedreven door de groeiende interesse in andere producten zoals huid, vlees en vet voor de productie van vochtinbrengende crèmes voor de huid, niet alleen in Zuid-Afrika maar ook in de Verenigde Staten, Israël, Australië en Europa.

Aan de andere kant werd in 1964 het eerste gespecialiseerde struisvogelabattoir in Zuid-Afrika geopend en kort daarna werd er, gedreven door de groeiende vraag, nog een abattoir gebouwd met een verwerkingscapaciteit die zelfs groter was dan de behoeften van het land wat betreft de verwerking van deze vogels.bijna een half miljoen dieren.

Voor de Egyptenaren stonden struisvogelveren symbool voor rechtvaardigheid en macht en werden ze alleen gedragen door heersers en rijke mensen.

Marketing van het dier

Op dezelfde manier zorgde de toename in de commercialisering van vlees en veren ervoor dat de struisvogelboerderijen in Europa groeiden. In de jaren 1990 waren er meer dan 2.500 boerderijen, met als belangrijkste producerende landen België, Italië, Frankrijk, Spanje en Portugal.

Ondanks de crisis op de verenmarkt in de jaren 1910 telde de Verenigde Staten iets meer dan 8.000 struisvogels, met een versnelde groei in de jaren 1980 tot 35.000 vogels in 1998.

Vervolgens ontstonden er mogelijkheden in verschillende gebieden in de wereld, zoals:

• Latijns-Amerika (Mexico, Chili, Brazilië en Argentinië) waar een kans is ontstaan voor de productie en marketing van struisvogels;
• Azië heeft een zeer actieve markt ontwikkeld voor de exploitatie van deze vogel, die zijn vlees en huid gebruikt om verschillende producten te maken.

Het belang van de struisvogel

De struisvogelproductie heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld, niet alleen in Afrika, het continent van oorsprong, maar in verschillende delen van de wereld; deze groei is gestimuleerd door de consumptie van struisvogelvlees, dat uitstekende nutritionele en functionele eigenschappen heeft.

Struisvogel producerende landen

Afrika

Zuid-Afrika, het meest producerende land op dat continent, registreerde in 2019 meer dan 300.000 dieren.

Uit onofficiële statistieken blijkt ook dat er ongeveer 150.000 vogels zijn in andere landen op het Afrikaanse continent (Kenia, Zimbabwe, Botswana, Namibië, enz.).

Azië

Aan de andere kant is er een groei van 100% geregistreerd in Aziatische landen zoals China, waar de struisvogelproductie is gestegen van 250.000 dieren in het jaar 2000 tot 500.000 in het jaar 2019.

Ook andere Aziatische landen die in het jaar 2000 geen struisvogels produceerden, meldden de volgende pluimveevoorraden voor het jaar 2019.

• Pakistan: 100.000;
• Iran: 40.000;
• Verenigde Arabische Emiraten: 25.000.

Europa

Dezelfde groeiende trend in de productie van deze soort wordt waargenomen in Europa, waar 9 landen (Polen, Duitsland, Portugal, Hongarije, Frankrijk, Oostenrijk, Bulgarije, Italië en Spanje) meer dan 1.000 struisvogels hadden in 2019; Oekraïne en Roemenië springen er ook uit met respectievelijk 50.000 en 10.000 vogels.

Amerika

In Amerika is de situatie vergelijkbaar, de acceptatie van producten op basis van struisvogel groeit elke dag, net als in de rest van de wereld zijn er geen officiële statistieken, maar particuliere schattingen vertegenwoordigen een belangrijke telling van pluimvee in veel landen van Zuid-, Midden- en Noord-Amerika.

De belangrijkste struisvogelproducerende landen in Amerika zijn:

• Brazilië is koploper in de struisvogelproductie met een geschatte populatie van 450.000 vogels.
• Verenigde Staten met 100.000;
• Ecuador 7.000;
• Colombia rond 3500.

Hoewel er geen berekening is voor Venezuela, Argentinië, Chili, Peru en andere Latijns-Amerikaanse landen, is het bekend dat deze soort voorkomt in kwekerijen die meer dan 20 jaar geleden zijn geïnstalleerd.

Kortom, de uitbreiding van de struisvogelproductie naar vele landen op andere continenten naast Afrika geeft een idee van het belang van de productie met deze dieren en hun acceptatie op de markt.

Struisvogels worden commercieel geproduceerd in minstens 50 landen over de hele wereld in warme en koude klimaten.

Struisvogels

Dierlijke bijproducten

De struisvogel heeft verschillende producten, naast het vlees kun je ook veren, huid en onvruchtbare eieren krijgen om decoratieve voorwerpen van te maken.

Anderzijds wordt leer veel gebruikt voor het maken van tassen, laarzen, portefeuilles, jassen, riemen, vesten en handschoenen vanwege de zachtheid, weerstand en diversiteit aan kleuren.

Veren worden zeer gewaardeerd om hun witte, zwarte en grijze kleuren, hun lengte en symmetrie, en worden gebruikt voor de productie:

• Modeartikelen zoals hoeden, waaiers en franjes;
• In grotere hoeveelheden worden ze gebruikt om stofdoeken te maken vanwege hun gunstige eigenschappen om stofdeeltjes aan te trekken als gevolg van de statische elektrische lading die ze bezitten.

Struisvogels produceren de mooiste veren en het meest resistente haar op de markt.

Voedingswaarde van struisvogelvlees

Struisvogelvlees onderscheidt zich door zijn voedingskenmerken, waardoor het een sterke kandidaat is om de voorkeur te krijgen van consumenten die belang hechten aan een gezonder dieet. Bovendien maakt de malsheid het vlees zeer aantrekkelijk; de algemene samenstelling wordt hieronder aangegeven:

• Tussen 2 en 3% vet waarvan de meerderheid (2/3 van het totaal) onverzadigd vet is;
• Zeer cholesterolarm, ongeveer 75 - 95 mg cholesterol / 100 g vlees;
• Het gemiddelde eiwitgehalte van struisvogelvlees is 28%;
• Mineraal bijna 1,5%.

Mineralen zijn onder andere:

• Het hoge ijzergehalte zorgt voor de roodachtige kleur;
• Fosfor;
• Kalium;
• Calcium;
• Magnesium;
• Koper;
• Mangaan.

Vond je de informatie leuk? Laat hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Struisvogel informatie in Wikipedia

Zie ook: Spaanmunks: kenmerken, voeding, voortplanting en hun gedrag

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!