O Zwartkopgier is een vogelsoort die deel uitmaakt van de Gierengroep van de Nieuwe Wereld.

En binnen de groep is dit een van de meest waargenomen soorten, omdat hij zweefvluchten maakt in thermische stromingen op grote hoogte, en bovendien overdag actief is. Andere voorbeelden van algemene namen zijn: monniksgier, zwarte gier en kraai, en in de Engelse taal draagt de soort de naam Black Vulture.

Als we het over aasetende vogels hebben, denken we meteen aan de gier, ook wel de zwartkopgier genoemd. Hoewel ze niet erg geliefd zijn om hun levensstijl en voornamelijk om hun voedsel, is deze wilde soort van vitaal belang om het evenwicht en de netheid van het ecosysteem te bewaren, omdat ze de resten van dode dieren helpen opruimen.

Juist deze eigenschap maakt dat deze wilde dieren die in de woestijn leven niet gedomesticeerd kunnen worden; bovendien dragen ze ziekten over. Het is een diersoort die vrij moet leven. In de loop van het lezen zullen we alle details begrijpen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Coragyps atratus
• Familie: Cathartidae
• Classificatie: Gewervelde dieren / Vogels
• Voortplanting: Eierleggend
• Voeding: carnivoren
• Habitat: In de lucht
• Orde: Kathartiformes
• Geslacht: Coragyps
• Levensduur: 10 jaar
• Afmetingen: 56 - 74 cm
• Gewicht: 1,2 - 1,9 kg

Zwartkopgier ondersoort

Er zijn 3 ondersoorten, de eerste ( Coragyps atratus De gemiddelde massa van de exemplaren is 2177 gram, maar het vrouwtje is zwaarder met een gewicht van 2750 gram en het mannetje slechts 2000 gram. De lengte varieert van 56 tot 74 cm, inclusief een spanwijdte tussen 137 en 167 cm.

Ten tweede hebben we de ondersoort Coragyps atratus brasiliensis De lengte en spanwijdte zijn dan ook gelijk aan die van de vorige ondersoort, met een gemiddeld gewicht van 1640. De vrouwtjes zijn ook zwaarder dan de mannetjes, want hun gewicht is 1940 gram en dat van hen 1180 gram.

Eindelijk, Coragyps atratus foetens De lengte, spanwijdte en massa zijn vergelijkbaar met die van de ondersoort C. a. atratus.

Kenmerken van de zwartkopgier

Net als de andere giersoorten heeft de vogel een geplukte en gerimpelde kop. Zwartkopgier heeft ook een scherp reukvermogen en een goed gezichtsvermogen.

Maar het is de moeite waard om erop te wijzen dat een nauwe verwant, de roodkopgier (Cathartes aura. S), zo goed kan zien en ruiken dat de vogel het karkas drie keer sneller kan lokaliseren dan de soort die in deze inhoud wordt behandeld. En dat komt omdat het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de reukzin, drie keer zo groot zou zijn.

Hierdoor kan de zwartkopgier andere giersoorten gemakkelijker vergezellen bij het vinden van voedsel. Deze soort kan tijdens de vlucht van de andere soorten worden onderscheiden door de rondere en kortere vorm van de vleugels, waarbij de punt iets voor het hoofd wordt gehouden. Op deze manier maakt hij gebruik van de thermische stromingen wanneer hij gaat stijgen, waarbij hij tot 2800 m hoogte kan reiken.hoogte.

Hun lengte varieert van 56 tot 74 cm, met een spanwijdte van 1,33 tot 1,67 meter. Het gemiddelde gewicht van het mannetje is 1,18 kg, terwijl het vrouwtje 1,94 kg weegt in tropische gebieden. In Noord-Amerika en de Andes daarentegen wegen individuen tussen de 1,6 en 3 kg.

Omdat hij geen sirene heeft, zingt de zwartkopgier niet, hij kan alleen wat geluiden maken. Zijn levensverwachting in gevangenschap is 30 jaar, maar in de natuur overleeft hij maar 5 jaar vanwege de concurrentie om voedsel.

Algemene kenmerken van de Zwartkopgier

Dit is een typische aaseter, je kunt er altijd honderden zien op plaatsen waar dode dieren liggen of op vuilnisbelten. Hij is groot, met gespreide vleugels kan hij 1,52 meter lang worden.

Het zijn dagdieren, met een angstaanjagend en mysterieus uiterlijk. Mannetjes wegen gemiddeld 2 kilo; vrouwtjes zijn groter en zwaarder, met een gewicht tot 2,70 kilo.

Algemene informatie over het verenkleed

Hun verenkleed is zwart, maar ze hebben geen veren op hun nek, kop en poten, maar eerder een grijzige en ruwe huid, wat hen een uniek uiterlijk geeft. Hun snavel is gebogen en heeft een zeer scherpe punt, perfect om de huid te verscheuren. Bovendien zijn hun klauwen ook zeer krachtig, omdat ze er delen van hun prooi in kunnen dragen.

Algemene informatie over geur

Ze kunnen ethanethiol detecteren, de geur of het gas dat vrijkomt bij rottende dieren; of het nu in een zak zit of bedekt is met aarde of takken, deze vogels kunnen het dode dier in korte tijd en op grote afstand lokaliseren.

Bovendien heeft hij geen sirene, het zangorgaan van vogels; hij maakt dus geen grote geluiden, maar fluit en sist eerder met een lage frequentie.

Meer weten over kleur van monsters :

De veren zijn zwart en net onder de vleugels zitten witte veren die te zien zijn als de vogel zonnebaadt of vliegt.

De poten, voeten en snavel zijn lichtgrijs, net als de bruine ogen.

Hoe de zwartkopgier zich voortplant

Zoals typisch is voor vogels planten ze zich eierleggend voort. Het baltsritueel bestaat uit rondjes vliegen en als ze op de grond komen maken ze bepaalde loopbewegingen rond het vrouwtje.

De zwartkopgier bouwt zijn nesten niet, hij legt zijn eieren gewoon in sommige struiken, in holen in bomen of in grotten; zelfs in stedelijke gebieden kun je ze zien nestelen in verlaten gebouwen. De vogels ze planten zich één keer per jaar voort en maak het nest niet hoger dan 50 cm, waarin 2 lichtgroene tot grijze eieren worden gelegd.

Het broeden duurt dus tussen de 32 en 40 dagen, waarna de vogeltjes geboren worden met een donkergroen verenkleed en een rechte, donkerblauwe snavel.

Ze voeden zich door uit te braken en met 3 weken krijgen de kleintjes een roze-witte kleur, samen met blauwachtige veren en een zwarte band rond de kop.

Aan de andere kant, als de vogel 1 maand oud is, is het verenkleed bruinachtig en zijn sommige veren zwart. Als ze 2 maanden oud zijn, hebben de gieren een volwassen verenkleed en tussen de 10e en 11e week vindt de eerste vlucht plaats.

Het uitbroeden van eieren

Zodra ze de eieren hebben, duurt het broeden tot 41 dagen, een taak die zowel door het vrouwtje als het mannetje wordt uitgevoerd. Ze hebben meestal 2 eieren. Als ze geboren zijn, blijven de kuikens 2 maanden in het nest en worden ze gevoed door de ouders, die het voedsel uitbraken of ze kleine stukjes vlees gaven.

Na 75 dagen beginnen de kuikens te vliegen, hoewel ze nog steeds op de een of andere manier afhankelijk zijn van hun ouders.

Voedsel: wat eet de gier?

De zwartkopgier is een roofvogel, dus het grootste deel van zijn dieet bestaat uit bepaalde zoogdieren zoals knaagdieren, konijnen en zelfs sommige kleine vogels. Het zijn echter ook vaak aaseters. Hoewel dat laatste iets is wat ze niet vaak doen, omdat ze liever levende prooien vangen.

O Zwartkopgier Eet kadavers van dode dieren in verschillende stadia van samenstelling en is een saprofytische soort.

Hij kan ook organisch materiaal eten dat aan het ontbinden is of kleine gewervelde dieren vangen die verzwakt of gewond zijn. Het is ook de moeite waard om de jongen van andere vogels en schildpadden te vermelden die moeite hebben om te ontsnappen.

Als de vogel in een stedelijke omgeving leeft, voedt hij zich met etensresten die worden achtergelaten op vuilnisbelten en vuilnisbelten, maar ook met de delen van geslachte huisdieren.

Ook herbivore zoogdieren zoals paarden en runderen worden door gieren gezocht om teken of organische deeltjes van hun vacht te verwijderen.

Tot slot dient rottend fruit, zoals pupunha fruit, ook als voedsel voor de soort. Maar let op: het fruit wordt alleen gegeten als het voedselaanbod klein is.

Als gevolg hiervan is het spijsverteringsstelsel zeer effectief vanwege het maagzuur dat botten en zenuwen verteert. Als gevolg hiervan is de soort is van groot ecologisch belang door kadavers uit het ecosysteem te helpen verwijderen.

Een van de redenen waarom deze vogel sterft is juist omdat hij vergiftigd aas eet, dat een valstrik is voor andere dieren.

Relevante informatie over Urubu

Deze vogels spelen een zeer belangrijke rol in ons ecosysteem, omdat ze de resten van rottende dieren opruimen, wat de verspreiding van ziekten voorkomt.

Een nogal onaangename rariteit van deze vogels is dat ze een gedrag vertonen dat urohidrosis wordt genoemd. Dit bestaat uit poepen en plassen op de poten als afkoelingsmechanisme. Dit is erg handig in habitats zoals de woestijn.

Het is voor gieren heel gemakkelijk om urenlang in de lucht te blijven, omdat ze rondjes vliegen en profiteren van thermische stromingen.

De maag van de zwartkopgier bevat een sterk bijtend zuur; hierdoor kunnen ze rottend en rottend voedsel eten dat ziektes en bacteriën bevat zoals miltvuur, butolinic toxine en varkenscholera zonder dat ze daarbij sterven, wat bij andere aaseters dodelijk zou zijn.

Wetenswaardigheden over de soort

Om het onderwerp te beginnen, zijn er albino zwartkopgier exemplaren .

In augustus 2009 werd een zeldzame albino gezien door boeren in een weiland in de stad Itabaiana, in de agreste van Sergipe. Hij werd naar het Itabaiana Bird of Prey Conservation Centre gestuurd, waar hij verzwakt aankwam.

Net toen de vogel aan het herstellen was, werd hij gestolen door dierenhandelaren, die helaas een paar dagen na de ontvoering stierven.

Een ander geval, geregistreerd in de stad Carlos Chagas, in Minas Gerais, in 2010. Het dier was niet albino, maar had een leucistisch verenkleed, dat wil zeggen wit.

Een andere interessante curiositeit is de Allopreengedrag waarbij gieren opruimen na andere individuen die tot hun sociale groep behoren.

Over het algemeen wordt dit gedaan om de coëxistentie te verbeteren, rekening houdend met het feit dat tijdens de necrofagie van het karkas het mogelijk is dat de soorten met elkaar in contact komen.

Habitat: waar vind je de Zwartkopgier?

De verdeling van Zwartkopgier is Neotropisch en Neoarctisch, dus de soort komt voor van het midden van de Atlantische Oceaan in Noord-Amerika, tot Zuid-Amerika in de centrale regio van Chili. Daarom kunnen we New Jersey, het zuiden van de Verenigde Staten, Mexico en Midden-Amerika meerekenen. Deze soort leeft dus ook op de Caribische eilanden.

Als je het in het bijzonder over Brazilië hebt, weet dan dat exemplaren in elke regio voorkomen, met uitzondering van uitgestrekte beboste plaatsen met weinig menselijke aanwezigheid. Over het algemeen is de vogel een permanente bewoner op de plaatsen waar hij wordt gezien, hoewel individuen uit het hoge noorden over korte afstanden migreren.

De voorkeur gaat uit naar open land, afgewisseld met bos en bosgebieden, waaronder ook laaglandregenwoud, moerassen en moerassen, struikgewas en open grasland, weilanden en sterk aangetaste oude bossen. De vogel wordt nauwelijks gezien in bergachtige gebieden en kan neerstrijken op dode bomen, hekken en palen.

Over het algemeen heeft deze vogel een zeer groot verspreidingsgebied, hij kan in heel Amerika worden gezien. Hij kan worden gevonden in graslanden, moerassen, savannes, maar deze wilde dieren komen vooral uit de woestijn; daar hebben ze een grote kans om aas te vangen vanwege het extreem hete en droge klimaat, naast de weinige vegetatie die er is; veel dieren sterven dan ook door uitdroging of andere factoren.

Het is echter ook heel gewoon om ze te zien op plaatsen waar mensen wonen, zoals landelijke gebieden en vuilnisbelten; deze laatste zijn hun favoriete plekken omdat ze er hun grote afvalfestijnen houden.

Wat zijn de belangrijkste roofdieren van de Urubu?

De zwartkopgier is een vogel die niet veel roofdieren heeft, maar een van de meest prominente is de mens, die hem meestal doodschiet gewoon voor het vermaak of, in sommige gevallen, om zijn aanwezigheid in veeteeltgebieden te verminderen.

Er zijn echter andere dieren die als roofdieren van de gier kunnen worden beschouwd, zoals sommige katten, die een van hen kunnen aanvallen; vooral als ze geen ander voedsel kunnen krijgen.

Daarnaast zijn hyena's meestal andere roofdieren van de Urubu en, net als deze vogel, zijn het ook aaseters. Hoewel het niet vaak voorkomt, kan het gebeuren dat hyena's proberen de Urubus aan te vallen terwijl ze een of ander aas eten.

Hoe dan ook, vond je de informatie leuk? Laat dan hieronder je reactie achter, het is erg belangrijk!

Informatie over de Zwartkopgier in Wikipedia

Zie ook: Koningsgier: kenmerken, voeding, voortplanting, habitat en rariteiten

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!