Pstrąg tęczowy jest uprawiany w kilku krajach Unii Europejskiej, a także w Norwegii, Chile, Turcji i Iranie, głównie do celów kulinarnych.

W ten sposób ryba ta ma dobre mięso, które jest komercjalizowane w postaci świeżej, wędzonej lub puszkowanej w różnych miejscach na całym świecie. Oprócz zalet kulinarnych, zwierzę to zapewnia również wielkie emocje podczas połowów.

Pstrąg (z łaciny salmo trutta) to ryba z rodziny Aalmonidae. Pstrągi powszechnie występują w zimnych, czystych wodach rzek i jezior, rozprzestrzenionych w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, północnej Azji i Europie.

Zapraszamy więc do zapoznania się z wszystkimi szczegółami.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Oncorhynchus mykiss;
• Rodzina - Łososiowate.

Charakterystyka ryb Pstrąg tęczowy

Po pierwsze, warto wspomnieć, że pstrąg tęczowy zawdzięcza swoją potoczną nazwę kolorowym plamom. Zwierzę to jest więc wydłużone, a większe osobniki mają ściśnięte ciało.

Ryba ta nie posiada małych, białych plamek w okolicy głowowej, które zwykle nazywane są guzkami zaślubinowymi. W inny sposób, zwierzę ma srebrzyste ubarwienie, a także kilka czarnych plam rozrzuconych na ciele.

Należy jednak zauważyć, że samiec reprodukcyjny ma niewielkie zmiany w głowie i pysku, które mogą się różnić w zależności od siedliska, kondycji seksualnej i wielkości ryby.

W związku z tym hodowcy mają również intensywne, ciemne ubarwienie, w przeciwieństwie do młodych osobników, które są jaśniejsze, jaśniejsze i srebrzyste.

Pstrąg tęczowy osiąga od 30 do 45 cm długości całkowitej i preferuje wody o średniej temperaturze 25°C.

Jego waga zwykle wynosi 12 kg, ale zdarzają się rzadkie okazy, które osiągają prawie 20 kg. Wreszcie, zwierzę może żyć do 11 lat i ma dobrą adaptację w słonej wodzie.

Ilość i jakość pożywienia w miejscu, w którym ewoluują, a także wielkość fizycznej przestrzeni, w której żyją, mają znaczący wpływ na rozwój pstrąga; jest w stanie rozwinąć prędkość pływania około 35 km na godzinę.

Pstrąg tęczowy

Hodowla ryb Pstrąg tęczowy

Często zdarza się, że samce tego gatunku dojrzewają dopiero w wieku 2 lat, a samice w wieku 3 lat.

Dzięki temu tarło odbywa się od listopada do maja na półkuli północnej i od sierpnia do listopada na półkuli południowej.

Samica jest odpowiedzialna za wybranie najlepszego miejsca i wykopanie dziury. Podczas gdy samica kopie, samiec pozostaje w pobliżu, chroniąc ją przed innymi drapieżnymi rybami.

Ciekawą cechą samca jest to, że w okresie lęgowym staje się on bardziej kolorowy.

Zaraz po wykopaniu, oba wchodzą do dziury i uwalniają jajo i plemniki, dzięki czemu samica produkuje od 700 do 4000 jaj podczas każdego tarła.

Następnie samica opuszcza dziurę i zaczyna kopać kolejną, aby przykryć jaja, a proces ten powtarza się kilka razy, aż do zakończenia reprodukcji.

Karmienie: Co je pstrąg tęczowy

Pstrąg tęczowy żywi się różnorodnymi bezkręgowcami wodnymi i lądowymi, a także małymi rybami, dlatego w morzu może jeść również ryby i głowonogi.

Jest to typowo mięsożerne i drapieżne zwierzę, które żywi się wszystkim, co oferuje mu środowisko: owadami, ikrą, larwami, małymi rybami, a nawet mniejszymi pstrągami. Żywi się zarówno na dnie, jak i na powierzchni, w zależności od pory dnia i rodzaju dostępnego pożywienia.

Kiedy jest młody, lubi polować na owady, gdy tylko wpadną do wody lub w locie, skacząc po powierzchni. Kiedy środowisko, w którym żyje, jest zamieszkane przez skorupiaki, żywi się również nimi, a następnie jego mięso staje się różowe i bardzo delikatne, w którym to przypadku mówi się, że pstrąg jest łososiem.

Robaki, a wraz z nimi cała fauna podążająca za biegiem potoków i rzek, są również bardzo apetyczną przekąską dla pstrągów.

Ciekawostki na temat gatunku

Główną ciekawostką jest zdolność do adaptacji i rozwoju w różnych regionach świata. Po pierwsze, pstrąg tęczowy pochodzi z rzek Ameryki Północnej, które spływają do Oceanu Spokojnego.

Jednak pluskwiak może również występować w lokalizacjach na innych kontynentach, ponieważ został wprowadzony do co najmniej 45 krajów jako ryba akwakultury. Oznacza to, że zwierzę może być obecne od zlewni rzeki Kuskokwim na Alasce po zlewnię rzeki Otay w Kalifornii.

Co więcej, została ona wprowadzona i rosła bardzo dobrze w kanadyjskich dorzeczach Arktyki, Atlantyku, Wielkich Jezior, Missisipi i Rio Grande. W związku z tym istniały różne kraje i doniesienia o wpływie ekologicznym po wprowadzeniu.

Siedlisko: gdzie znaleźć ryby Pstrąg tęczowy

Ogólnie rzecz biorąc, pstrąg tęczowy występuje w Brazylii i Chile, jeśli weźmiemy pod uwagę tylko Amerykę Południową. Na przykład w naszym kraju zwierzę to jest obecne od 1913 roku, kiedy to pierwsi hodowcy ryb zdecydowali się rozpocząć hodowlę w niewoli. Należy jednak pamiętać, że jest to ryba klimatu umiarkowanego iz tego powodu nie mogła się zbytnio rozprzestrzenić w Brazylii.

W tym sensie zwierzę to preferuje czyste, zimne wody i zamieszkuje źródła. Inne miejsca do połowu to także jeziora, strumienie, rzeki i obszary międzypływowe. Ogólnie rzecz biorąc, ryby tego gatunku są zakorzenione na dnie.

Preferuje również wody rzek i potoków górskich, których wody są zimne i spienione. Ryba ta rodzi się w wysokich partiach rzek, gdzie woda jest czysta i natleniona. Potrzebuje od 6 do 8 centymetrów sześciennych tlenu na litr wody, aby zaspokoić swoje potrzeby oddechowe. Stąd jej preferencje dla wód o dużym prądzie, gdzie stały prąd zapewnia większe natlenienie.

Będąc bardzo terytorialnym, atakuje każdego intruza, a nawet przedstawicieli własnego gatunku, gdy bronią swojego terytorium.

Adaptacja do środowiska

Aby dostosować się do prądów rzecznych, pstrągi są zawsze w ruchu, podążając za prędkością wody. W ten sposób wydają się pozostawać w bezruchu, ale zachowują wystarczającą siłę, aby szybko poruszać się do przodu, gdy jest to konieczne. Ponadto, dzięki hydrodynamicznemu kształtowi, łatwiej jest pozostać nieruchomo w jednym miejscu i nie dać się porwać prądowi.

Wskazówki wędkarskie dotyczące pstrąga tęczowego

Podczas łowienia pstrągów tęczowych należy używać lekkich lub ultralekkich żyłek, ponieważ sprawiają one, że łowienie jest trudniejsze, ale bardzo interesujące. Dzieje się tak, ponieważ pstrąg może wyczuć grubą żyłkę i oddalić się od przynęty. Oznacza to, że używając grubych żyłek można łatwo stracić rybę.

Mówiąc o przynętach, warto używać sztucznych modeli, takich jak wahadłówki i jigi w zakresie od 2,5 do 7 centymetrów.

Nawet jako wskazówka wędkarska możesz wchodzić w interakcje z lokalnymi rybakami, na przykład analizując region połowowy, aby zrozumieć rodzaj pożywienia gatunków w tym konkretnym miejscu. W ten sposób możesz dostosować swoje przynęty, a łowienie stanie się bardziej wydajne.

Informacje o pstrągu tęczowym w Wikipedii

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz także: Żółta ryba Tucunaré: dowiedz się wszystkiego o tym gatunku

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!