Hipopotam należy do rodziny Hippopotamidae i istnieją dwa gatunki, hipopotam zwyczajny i hipopotam karłowaty.

Hipopotam jest słodkowodnym zwierzęciem wodnym. Hippopotamus Amphibius to naukowa nazwa tego dużego ssaka zamieszkującego Afrykę Subsaharyjską.

W starożytnej Grecji były one znane jako "konie rzeczne", ponieważ spędzały długi czas w wodzie, do ponad 16 godzin zanurzone w zimnych wodach rzeki, aby zachować chłód i nawodnienie.

Tak więc gatunki te mają różne cechy, ale żywienie i rozmnażanie są podobne, co omówimy poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa: Hippopotamus amphibius i Choeropsis liberiensis
• Rodzina: Hippopotamidae
• Klasyfikacja: Kręgowce / Ssaki
• Hodowla: żyworodna
• Odżywianie: roślinożerne
• Siedlisko: Woda
• Rząd: parzystokopytne
• Płeć: Hipopotam
• Długowieczność: 40 - 50 lat
• Rozmiar: 3,3 - 5,5 m
• Waga: 1,500 - 1,800 kg

Hipopotam zwyczajny

Po pierwsze, hipopotam zwyczajny (Hippopotamus amphibius) jest również znany jako hipopotam nilowy. Osobniki te można rozpoznać po ogromnym tułowiu w kształcie beczki, prawie bezwłosym ciele, a także po dużych rozmiarach. Ponadto nogi kończą się 4 palcami, które mają błony międzypalcowe.

Kiedy mówimy o masie, jest to trzecie co do wielkości zwierzę żyjące na Ziemi Hipopotam zwyczajny ustępuje zatem tylko nosorożcowi białemu, nosorożcowi indyjskiemu i słoniom.

W przeciwnym razie długość zwierzęcia wynosi 3,5 m, a jego wysokość sięga 1,5 m. I chociaż są to zwierzęta lądowe, hipopotamy są również półwodne, żyjąc na bagnach, jeziorach i rzekach.

Można je również znaleźć w słonawych wodach przyujściowych, gdzie żyją w grupach. Grupa ta składa się z 1 dominującego samca, do 5 samic i młodych. Dlatego w ciągu dnia utrzymują swoje ciała w chłodzie, gdy przebywają w błocie lub wodzie.

Inną kwestią związaną z tym gatunkiem jest łatwość, z jaką może wyprzedzać ludzi. Na krótkich dystansach odnotowano prędkość 30 km / h. I pomimo tego, że jest to bardzo niebezpieczny gatunek, osobniki są kruche z powodu utraty siedlisk.

Są one również bardzo dotknięte polowaniami komercyjnymi, które odbywają się w celu sprzedaży ich mięsa, skóry, a także zębów z kości słoniowej.

Hipopotam pigmejski - (Choeropsis Liberiensis)

Z drugiej strony warto wspomnieć o hipopotamie karłowatym (Choeropsis liberiensis), którego nazwa pochodzi ze starożytnej greki i oznacza "koń rzeczny".

Gatunek ten pochodzi z bagien Afryki Zachodniej, a jego charakterystyczne cechy są związane z jego leśnym siedliskiem.

Dlatego hipopotam karłowaty różni się od hipopotama zwyczajnego, ponieważ żyje w środowisku lądowym.

Punktem budzącym obawy może być zagrożenie wyginięciem gatunku, biorąc pod uwagę, że jest on zagrożony według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUCN).

Miejsca występowania osobników uległy poważnym zmianom w wyniku działań takich jak wylesianie.

W rezultacie kilka populacji wyginęło i istnieją tylko dwa podgatunki, które dzieli około 1800 km.

Dowiedz się więcej o cechach charakterystycznych hipopotama

Jeśli chodzi o charakterystykę wszystkich hipopotamów, należy pamiętać, że masa samców waha się od 1,5 do 1,8 tony, podczas gdy masa samic waha się od 1,3 do 1,5 tony. Zdarzały się również przypadki starych samców ważących 3,6 tony, a najcięższy z nich ważył 4,5 tony.

Dlatego badania wskazują, że mężczyźni rosną nieprzerwanie przez całe życie, ale kobiety osiągają maksymalną masę w wieku 25 lat.

Jeśli chodzi o cechy ciała, to wszystkie gatunki mają nozdrza, uszy i oczy na szczycie czaszki. Pozwala to zwierzętom na pół-wodny tryb życia. Ciało ma beczkowaty kształt, nogi są krótkie i chociaż są bardzo ciężkie, mogą galopować.

Inną kwestią jest to, że chociaż są pół-wodne, dorosłe osobniki nie mogą unosić się na wodzie i mają duże trudności z pływaniem. Z tego powodu nie żyją w głębokich wodach.

Są to zwierzęta parzystokopytne o bardzo krótkich nogach, które pomagają im poruszać się zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Na nogach mają cztery palce, których używają do poruszania się.

Mogą pokonać około 19 mil z maksymalną prędkością 50 km/h na krótkich dystansach.

Na jego głowie znajdziemy przesadnie duże usta i szczękę o maksymalnym rozwarciu 150º. Oprócz siekaczy i kłów ma duże i potężne kły, które przekraczają 50 cm długości.

Ze względu na brak gruczołów łojowych i potowych w ich ciele, powoduje to częste wysuszanie skóry. Powoduje to odwodnienie w suchych miejscach, przez co ich skóra jest sucha i ma szorstką, czerwonawą teksturę.

Dowiedz się więcej o zachowaniu hipopotamów

Hipopotamy są uważane za jedne z najniebezpieczniejszych i najbardziej agresywnych zwierząt na Ziemi, a także są bardzo temperamentne.

Zwykle walczą między sobą, a w niektórych przypadkach robią to na śmierć i życie, aby bronić swojego terytorium. Istnieje jednak bardzo niewiele zarejestrowanych przypadków, w których jeden hipopotam zabija drugiego w walce. To, co robią, to pozostawiają duże rany.

Zwierzęta te są bardzo terytorialne, a ich bardzo osobliwą cechą jest to, że aby oznaczyć swoje terytorium, zwykle wypróżniają się i przesuwają swoje odchody z jednej strony na drugą za pomocą ogona, aż pokryją pożądany obszar.

Zwykle żyją w grupach liczących co najmniej 5 i maksymalnie 30 hipopotamów, głównie samic.

Hipopotamy są niezwykle agresywnymi zwierzętami, sklasyfikowanymi jako niebezpieczne w przypadku wtargnięcia na ich terytorium. Hipopotam jest szanowany za bycie terytorialnym poprzez oznaczanie obszaru odchodami, występuje w grupach, głównie w towarzystwie samic.

Zrozumieć, jak działa rozmnażanie zwierząt

Samica hipopotama osiąga dojrzałość między 5 a 6 rokiem życia, a okres dojrzewania rozpoczyna się w wieku 4 lat.

Samce stają się dojrzałe dopiero od siódmego roku życia, ale kopulują po raz pierwszy dopiero w wieku 13 lub 15 lat.

W okresie rui często obserwuje się gwałtowne walki między samcami, więc kiedy samica zajdzie w ciążę, nie owuluje przez okres do 17 miesięcy.

Według badań okres ciąży trwa 8 miesięcy, a młode rodzą się na początku pory deszczowej.

Krycie i poród odbywają się w wodzie, a młode ważą od 25 do 50 kg.

Długość nowych hipopotamów wynosi 127 cm, a wkrótce po urodzeniu muszą wypłynąć na powierzchnię, aby oddychać.

Gdy poród odbywa się w głębszych wodach, cielę pozostaje na grzbiecie matki i jest wynoszone na powierzchnię.

W ten sposób matka może urodzić bliźnięta, ale na ogół rodzi się tylko jedno potomstwo. Ciekawostką jest to, że samica ma 2 lub 4 potomstwa w różnym wieku.

Karmienie i rodzaj pożywienia gatunku

W wodzie młode pływają pod wodą tylko wtedy, gdy potrzebują karmienia. Na lądzie odżywianie odbywa się również poprzez karmienie. W ten sposób hipopotam odstawia się od piersi między 6 a 8 miesiącem życia, a niektóre odstawia się od piersi już w wieku 1 roku.

Ogólnie rzecz biorąc, dorosłe osobniki żywią się roślinnością na brzegach jezior i rzek, a także roślinami wodnymi i trawami. Dlatego też osobniki te są roślinożerne i zwykle jedzą rano, więc ich dieta opiera się na trawach, owocach i roślinach lądowych lub wodnych. Mogą zjeść do 35 kilogramów trawy lądowej w ciągu jednej nocy.

Jako strategia poszukiwania pożywienia, hipopotamy podążają za odchodami innych zwierząt, ponieważ odchody wskazują miejsca, w których jest dobre zaopatrzenie w żywność.

Wkrótce po karmieniu zwierzę przygotowuje się do trawienia prawie 40 kg pokarmu, więc staje się napuszone i senne.

Wynika to z faktu, że zwierzę woli pozostać nieruchomo w wodzie przez dużą część swojego życia, marnując niewiele energii.

Ich żołądek, pomimo trzech podziałów, nie jest zdolny do jedzenia mięsa, więc nie są mięsożercami.

Ciekawostki o hipopotamach

Ciekawostką związaną z tymi dwoma gatunkami jest agresywne nawyki Między samcami dochodzi do gwałtownych walk, a hipopotam atakuje również inne zwierzęta terytorialne.

Matki są również bardzo agresywne, zwłaszcza w celu zapewnienia ochrony swoim młodym. A cała ta przemoc może być spowodowana miejscem, w którym żyje dany gatunek.

Na przykład populacje żyjące w Afryce muszą dzielić siedlisko z dużymi drapieżnikami, takimi jak krokodyl nilowy.

Innymi przykładami drapieżników mogą być samce hien, a także lwy atakujące młode hipopotamy. Krokodyle tworzą grupy do ataku, a niewiele z tych ataków kończy się sukcesem.

Dlatego też hipopotamy gwałtownie atakują krokodyle i wypędzają je ze swojego obszaru terytorialnego. Należy zatem pamiętać, że dzikie drapieżniki nie są tymi, które stanowią największe zagrożenie dla hipopotamów.

Jak wspomniano powyżej, osobniki te są zabijane np. w celu sprzedaży ich skóry. Są bardzo agresywne w stosunku do ludzi, atakując nawet łodzie, nawet niesprowokowane. W związku z tym zwierzę to jest bardzo niebezpieczne dla ludzi.

Ich skóra wytwarza specjalny i unikalny filtr przeciwsłoneczny, który niektórzy mogą pomylić z krwią. Ich skóra może przybierać kolory od czerwonego do brązowego, co z kolei pozwala im chronić się przed różnymi bakteriami.

Tłuszcz, który tworzy ich skórę, pozwala im tak łatwo unosić się na wodzie i pływać, mimo że są tak duże i ciężkie.

Jakie są drapieżniki hipopotamów?

Chociaż zwierzęta te są duże i bardzo agresywne, zwykle mają pewne drapieżniki, takie jak krokodyle i aligatory, ale te atakują pisklęta hipopotamów tylko wtedy, gdy są zanurzone w płytkiej wodzie.

Jednak te drapieżniki zwykle nie są zbyt skuteczne, ponieważ matki młodych są bardzo agresywne i mogą zabić swoich prześladowców w ciągu kilku minut.

Również poza wodą hipopotamy mogą spotkać innych naturalnych łowców, takich jak lwy, hieny i tygrysy.

Jednak nie tylko zwierzęta są zagrożeniem dla tego słodkowodnego zwierzęcia, ale także zmiany klimatyczne, które wpływają na rzeki i jeziora, eliminując ich naturalne siedlisko, więc mają tendencję do szybszego umierania, bez wody i pożywienia.

Podobnie, największym drapieżnikiem tych zwierząt jest bez wątpienia człowiek i jego praktyka kłusownictwa w celu sprzedaży ich zębów z kości słoniowej lub po prostu polowań sportowych.

Wszystko to doprowadziło do tego, że gatunek ten jest obecnie bardzo zagrożony.

Siedlisko i miejsca występowania hipopotama

Są szeroko rozpowszechnione we wschodniej części kontynentu afrykańskiego. Chociaż istnieją tylko dwa gatunki hipopotamów, nie mają one tego samego siedliska. Hipopotam zwyczajny lubi żyć w czystej, spokojnej, głębokiej wodzie. Preferują jeziora i rzeki, w których można chodzić głęboko.

Jeśli znajdują się w wodzie z kamieniami na dnie, może to spowodować u nich obrażenia. Z drugiej strony, siedlisko hipopotamów karłowatych jest zupełnie odwrotne.

Zwierzęta te żyją w ciemnych bagnach i nie są wrażliwe na kamienie ani głębokość. Niektórzy twierdzą, że jest to spowodowane wagą zwierzęcia w porównaniu do zwykłego hipopotama.

Hipopotam zwyczajny Osoby te zamieszkują obszary Demokratycznej Republiki Konga, Tanzanii, Kenii i Ugandy.

Na północy możemy mówić o Sudanie, Somalii i Etiopii, a na zachodzie o kilku obszarach Gambii.

Wreszcie, żyją one w Afryce Południowej na sawannach, obszarach leśnych, rzekach i jeziorach. hipopotam karłowaty Pochodzi z Afryki Zachodniej, a jej populacje znajdują się w Sierra Leone, Nigerii, Liberii, Gwinei i na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Informacje o hipopotamie w Wikipedii

Zobacz też: Krokodyl morski, krokodyl słonowodny lub Crocodylus porosus

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!