Wieloryb garbaty może być również powszechnie nazywany wielorybem garbatym, wielorybem garbatym, wielorybem śpiewającym, wielorybem garbatym i wielorybem czarnym.

Tym samym gatunek ten reprezentuje ssaka morskiego, który żyje w większości oceanów.

Inną interesującą cechą jest to, że nazwa naukowa "novaeangliae" pochodzi od łacińskiego "novus" i "angliae", co oznacza "nowa Anglia".

Stąd też jego nazwa związana jest z miejscem, w którym pierwszy okaz został zaobserwowany przez niemieckiego przyrodnika Georga Heinricha Borowskiego w 1781 roku.

Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym gatunku.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Megaptera novaeangliae;
• Rodzina - Balaenopteridae.

Charakterystyka wieloryba humbaka

Na początku warto wspomnieć, że humbak ma kilka cech wyróżniających, takich jak płetwa piersiowa, która jest wydłużona i ma kilka czarno-białych plam.

Płetwa ta jest tak długa, że może osiągnąć nawet jedną trzecią długości ciała, będąc większą niż u jakiegokolwiek innego gatunku waleni.

Osobniki mają czarny odcień w górnej części i biały pod spodem, na przykład dolna szczęka i głowa pokryte są małymi wypukłościami.

Wypukłości te nazywane są "guzkami" i wielu ekspertów uważa, że pełnią one funkcję sensoryczną.

Na czubku głowy można zauważyć otwór oddechowy, który działa jak nozdrze, pozostając zamkniętym przez cały czas, gdy zwierzę jest zanurzone.

Dopiero gdy humbak zbliża się do powierzchni, otwór się otwiera.

Ponadto członkowie rodziny mają białe grzbiety brzuszne, które biegną od szczęki do okolicy pępka.

Warto również wspomnieć, że osobniki tego gatunku nie posiadają uszu, gdyż utrudnia to ich hydrodynamiczny kształt.

Dzięki temu mają małe otwory, które służą jako uszy i znajdują się 30 cm za oczami.

I wreszcie, powinniśmy porozmawiać o całkowitej długości i wadze.

W związku z tym należy wiedzieć, że jest to jeden z największych gatunków rorquinal, osiągający średnio od 12 do 16 metrów i od 35 do 40 ton.

Należy jednak pamiętać, że mogą występować różnice w wielkości w zależności od płci, biorąc pod uwagę, że samiec mierzy od 15 do 16 m, a samica od 16 do 17 m.

W rzeczywistości największy osobnik, jakiego kiedykolwiek widziano, miał około 19 m długości całkowitej.

Rozmnażanie humbaków

Po pierwsze, warto wiedzieć, że samce humbaków mają zwyczaj wydawania złożonych pieśni, aby przyciągnąć samice do kopulacji.

W tym przypadku pieśni mogą trwać od 10 do 20 minut i służą do wyboru samicy lub ustalenia dominacji.

Poszczególne osobniki odbywają również migracje o długości ponad 25 000 kilometrów każdego roku w celu rozmnażania lub żerowania.

W tym sensie migrują do tropików i subtropików, a młode rodzą się zimą i wiosną.

Oznacza to, że krycie odbywa się zimą na terenach lęgowych położonych wokół równika.

Samce mogą tworzyć konkurencyjne grupy, które stoją wokół samicy i skaczą, a nawet uderzają w siebie płetwami piersiowymi, ogonami i głowami.

W związku z tym ciąża występuje co trzy lata i może trwać 11,5 miesiąca, a samica opiekuje się potomstwem przez pierwsze dwa lata jego życia.

Żywność

Pierwszą cechą charakterystyczną żywienia humbaków jest to, że gatunek ten je tylko latem, a zimą utrzymuje się z zapasów tłuszczu.

W związku z tym dieta obejmuje kryl, widłonogi i małe ryby pływające w ławicach.

Przykładami ryb są łosoś, ostrobok i plamiak.

Ponadto istnieje kilka strategii chwytania zdobyczy.

Humbaki mogą utworzyć grupę 12 osobników, aby okrążyć ławicę od dołu.

Następnie wypuszczają powietrze z płuc i tworzą sieć bąbelków, które służą jako kamuflaż, ponieważ ryby nie widzą zagrożenia.

Siatka bąbelkowa wiąże również ławicę i wypycha ją na powierzchnię, umożliwiając wielorybom wynurzenie się z otwartymi pyskami.

Inną strategią może być emitowanie dźwięków w celu tworzenia bąbelków.

Z tego powodu wielu biologów uważa, że byłby to najlepszy przykład współpracy między ssakami morskimi.

Ciekawostki

Jak wspomniano powyżej, humbaki mogą skakać w okresie godowym.

W ten sposób skok jest tak wysoki, że zwierzę może podnieść swoje ciało prawie całkowicie z wody.

Można również porównać długie płetwy piersiowe do skrzydeł ptaka, co prowadzi nas do znaczenia pierwszej nazwy naukowej "Megaptera" lub "duże skrzydła".

Smutną ciekawostką dotyczącą tego gatunku jest jednak zagrożenie spowodowane głównie przez polowania przemysłowe.

Połowy osobników były tak intensywne, że prawie doprowadziły do wyginięcia populacji, ponieważ przed moratorium z 1966 r. odnotowano 90% redukcję.

Według badań możemy powiedzieć, że istnieje tylko 80 tysięcy kopii.

I chociaż komercyjne polowania zostały zakazane, inne zagrożenia mogą spowodować wyginięcie gatunku, takie jak kolizje z łodziami i zaplątanie się w sieci rybackie.

W rzeczywistości zanieczyszczenie hałasem może powodować poważne urazy uszu.

Wreszcie, humbaki cierpią z powodu ataków drapieżników, takich jak orki czy żarłacze białe.

Gdzie znaleźć humbaka

Ponieważ gatunek ten może żyć we wszystkich oceanach, ma cztery populacje, które są rozpoznawane na świecie.

Populacje występują na Oceanie Indyjskim, Oceanie Południowym, Atlantyku i Północnym Pacyfiku.

Jeśli chodzi o miejsca, w których humbaki nie żyją, możemy wymienić Morze Bałtyckie, Ocean Arktyczny lub wschodni region Morza Śródziemnego.

W związku z tym osobniki te można zaobserwować w obszarach przybrzeżnych i na szelfie kontynentalnym, a także przemierzają głębokie regiony podczas corocznej migracji.

I na koniec, wiedz, że zwierzęta mogą żyć w naszym kraju.

W Brazylii występuje w wodach przybrzeżnych, szczególnie od Rio Grande do Sul do Piauí.

Nawet Abrolhos Bank w Bahia stanowi największe siedlisko reprodukcyjne humbaków, jeśli weźmiemy pod uwagę południowo-zachodni Ocean Atlantycki.

Informacje na temat humbaka w Wikipedii

Podobały Ci się informacje na temat wieloryba humbaka? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz też: Rekin wielorybi: ciekawostki, charakterystyka, wszystko na ten temat

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!