Znasz Beluga Nazywany jest również Białym Wielorybem, ale ta nazwa jest w rzeczywistości błędna, jest biały, wygląda jak porcelana, ale nie jest wielorybem.

Balaenidae to klasyfikacja rodziny wielorybów, podczas gdy belugi, wraz z narwalami, należą do innej rodziny zwanej Monodontidae.

Nazwa bieługa pochodzi z języka rosyjskiego i oznacza biały. Nazywana jest również kanarkiem morskim lub melonogłowym. Kanarek morski to gatunek, który zwykle wydaje wiele dźwięków, takich jak gwizdy i wysokie pomruki. Dlatego otrzymał tę nazwę, ponieważ dźwięki te przypominają śpiew kanarka.

Beluga to ssak morski lepiej znany jako wieloryb biały, który żyje w Arktyce, należy do rodziny Monodontidae z rzędu waleni.

Gatunek ten jest uważany za drapieżnika, więc nie boi się konfrontacji z nikim, a w obecności tego zwierzęcia zaleca się ostrożność, ponieważ wielu uważa, że ze względu na delikatny pysk nie jest niebezpieczny. Populacja bieługi liczy 150 000 osobników.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa: Delphinapterus leucas
• Rodzina: Monodontidae
• Klasyfikacja: Kręgowce / Ssaki
• Rozmnażanie: żyworodne
• Karmienie: mięsożerca
• Siedlisko: Woda
• Rząd: Artiodactyla
• Rodzaj: Delphinapterus
• Długowieczność: 35 - 50 lat
• Rozmiar: 4 - 4,2 m
• Waga: 1,300 - 1,400 kg
• Status ochrony

Charakterystyka bieługi

Beluga ma bardzo odmienne ciało w porównaniu do innych zwierząt morskich. Jest dość krępa, jej ciało jest zaokrąglone i ma wąską szyję, co sprawia wrażenie, że beluga ma ramiona. Tylko one mają te cechy wśród wszystkich zwierząt z grupy waleni.

Samce są nieco większe od samic, do 25% dłuższe i bardziej krępawe.

Białe wieloryby osiągają długość od trzech i pół do pięciu i pół metra, podczas gdy samice mierzą od trzech do czterech metrów długości. Samce ważą od 1100 do 1600 kilogramów. Istnieją zapisy dotyczące samców ważących do 1900 kilogramów, podczas gdy samice ważą od 700 do 1200 kilogramów.

Belugi są klasyfikowane jako gatunek średniej wielkości wśród wielorybów zębatych. W rzeczywistości osiągają maksymalny rozmiar dopiero w wieku 10 lat.

Ciało tego wodnego gatunku jest białe, dzięki czemu są wyjątkowe i łatwe do odróżnienia, ale kiedy się rodzą, są szare, a wraz z ich wzrostem kolor ich skóry staje się jaśniejszy.

Są to bardzo inteligentne i towarzyskie zwierzęta. Gatunek ten nie ma płetwy grzbietowej, dzięki czemu można go odróżnić od innych gatunków z tego rodzaju.

Ta cecha jest wielką zaletą, ponieważ ułatwia polowanie. Ma dwie szczęki pełne zębów, które pozwalają mu rozerwać ofiarę na kawałki, a także ma zdolność pływania do tyłu.

To morskie zwierzę posiada system słuchowy, który pozwala mu lokalizować dźwięki o zakresie do 120 KHz. Emitują dźwięki, które pozwalają im komunikować się z innymi waleniami tego samego gatunku, od gwizdów, pisków, a nawet gwizdów. Wśród ciekawostek, które posiada ten gatunek, jest całkowita zdolność do naśladowania dowolnego dźwięku, w tym ludzkiego głosu, i osiąga głębokość do 800 metrów.

Wokalizacja wieloryba białego

Podobnie jak większość wielorybów, które mają zęby, Beluga ma na czole, bezpośrednio na czole zwierzęcia, organ zwany melon Działa to w następujący sposób: wieloryb emituje kilka dźwięków, kilka szybkich, sekwencyjnych kliknięć. Dźwięki te przechodzą przez melon i są emitowane do przodu, podróżując przez wodę, aż napotkają obiekt. Dźwięki te rozprzestrzeniają się przez wodę z prędkością prawie 1,6 kilometra na sekundę, około cztery razy szybciej niż prędkość dźwięku w powietrzu.Fale dźwiękowe odbijają się od obiektów, na przykład góry lodowej, i powracają jako echo, które jest słyszane i interpretowane przez zwierzę.

Pozwala im to określić odległość, prędkość, rozmiar, kształt i wewnętrzną strukturę obiektu w promieniu dźwięku. Dzięki temu mogą orientować się nawet w ciemnej wodzie. Echolokacja służy również wielorybom białym do komunikacji i znajdowania otworów oddechowych w lodzie.

Według badania Beluga jest w stanie naśladować ludzki głos. W badaniu przytoczono imponujący przypadek: wieloryb o imieniu Noc zmylił nurka grupy, który kilkakrotnie usłyszał słowo w języku angielskim. Następnie odkrył, że ostrzeżenie pochodziło od Noc.

Mówi się, że białuchy spontanicznie naśladują ludzki głos, tak jakby ich celem była prawdziwa rozmowa z opiekunami w akwariach.

Dorosłej Belugi nie można pomylić z żadnym innym zwierzęciem morskim, ponieważ jej kolor jest biały i jest wyjątkowy wśród zwierząt.

Podobnie jak gatunki prawdziwych wielorybów i waleni, mają one otwór w górnej części głowy zwany otwór Służy on do oddychania, więc wieloryb biały wciąga powietrze przez ten otwór. Posiada on muskularną pokrywę, pozwalającą na jego całkowite zamknięcie w momencie nurkowania.

Rozmnażanie wielorybów białych

Samice osiągają szczyt rozrodczy w wieku ośmiu i pół roku. Płodność zaczyna spadać w wieku 25 lat. Nie ma zapisów dotyczących reprodukcyjnych samic w wieku powyżej 41 lat. Ciąża trwa od 12 do 14 i pół miesiąca.

Nowonarodzone pisklęta mają półtora metra długości, ważą około 80 kilogramów i są koloru szarego. Są w stanie pływać u boku swoich matek natychmiast po urodzeniu.

Szczenięta Beluga rodzą się z bardzo szarobiałym umaszczeniem, a gdy mają miesiąc, stają się ciemnoszare lub niebieskoszare.

Następnie zaczynają stopniowo tracić swój kolor, aż stają się całkowicie białe. Dzieje się tak z samicami w wieku siedmiu lat, a z samcami w wieku dziewięciu lat. Biały kolor służy Belugom do kamuflażu w arktycznym lodzie, unikając ataku drapieżników.

Krycie odbywa się głównie między lutym a majem. Samica podejmuje decyzję o poczęciu, a następnie samiec zapładnia ją wewnętrznie, a potomstwo rozwija się w macicy przez około 12 do 15 miesięcy, aż do narodzin.

Po urodzeniu młode są karmione przez matkę mlekiem matki, młode żywią się matką do drugiego roku życia. Po zaprzestaniu karmienia matką są w pełni zdolne do samodzielnego karmienia i są niezależne.

Samiec osiąga dojrzałość płciową w wieku 4 lub 7 lat, podczas gdy samica robi to między 4 a 9 rokiem życia. Z drugiej strony samice wchodzą w stan płodny w wieku 25 lat, stając się matkami w wieku 8 lat i przestają się rozmnażać w wieku 40 lat.

Oczekiwana długość życia tego ssaka wynosi od 60 do 75 lat.

Czym żywi się Beluga?

Żywią się różnymi gatunkami ryb, a także uwielbiają kałamarnice, ośmiornice i skorupiaki. Żywią się setkami różnych rodzajów zwierząt występujących w oceanach.

Mają od 36 do 40 zębów. Belugi nie używają zębów do żucia, ale do łapania zdobyczy. Następnie rozrywają je i połykają prawie w całości.

Ich dieta opiera się głównie na spożywaniu krewetek, krabów, kalmarów, bezkręgowców i ryb.

Jedną z ich ulubionych ofiar jest łosoś. Każdego dnia wprowadzają do swojego organizmu do 3% masy swojego ciała. Lubią polować w grupach, co gwarantuje równy kąsek, ten typ zwierząt nie przeżuwa pokarmu, ale go połyka.

Ciekawostki na temat bieługi

Mają doskonały słuch, słyszą sześć razy więcej niż ludzie. Ich słuch jest bardzo rozwinięty, ale to samo nie dzieje się z ich wzrokiem, który nie jest zbyt dobry. Ale dzieje się coś bardzo ciekawego, widzą zarówno w wodzie, jak i poza nią. Ale ich wzrok jest lepszy, gdy są zanurzeni. Niektóre badania wskazują, że widzą kolory, ale nie jest to jeszcze pewne.

Nie są one zbyt szybkimi pływakami, często pływają z prędkością od 3 do 9 kilometrów na godzinę, choć są w stanie utrzymać prędkość 22 kilometrów na godzinę przez 15 minut.

Nie wyskakują z wody jak delfiny czy orki, ale są świetnymi nurkami - potrafią zanurkować na głębokość 700 metrów.

Komercyjne polowania na wieloryby białe

Komercyjne polowania prowadzone przez europejskich i amerykańskich wielorybników w XVIII i XIX wieku znacznie zmniejszyły populację tych zwierząt w całym regionie arktycznym.

Europejczycy używali oleju jako smaru do zegarków, maszyn, oświetlenia i latarni morskich. Olej mineralny zastąpił olej wielorybi w latach sześćdziesiątych XIX wieku, ale polowanie na te zwierzęta trwało nadal.

W 1863 r. wiele gałęzi przemysłu wykorzystywało skórę Belugas do produkcji uprzęży dla koni i pasów do maszyn.

W rzeczywistości te wyprodukowane przedmioty spowodowały, że polowanie na Belugi trwało przez resztę XIX i początek XX wieku.

Niesamowite jest to, że w latach 1868-1911 szkoccy i amerykańscy wielorybnicy zabili ponad 20 000 belug w Lancaster Sound i Cieśninie Davisa.

Obecnie polowania na wieloryby są pod międzynarodową kontrolą od 1983 r. Tylko rdzenne populacje północy, takie jak Inuici, znani również jako Eskimosi, mogą polować na białe wieloryby.

Od zawsze wykorzystywali oni mięso i tłuszcz zwierzęcia jako pożywienie. W przeszłości używali również skóry do produkcji kajaków i ubrań, a nawet zębów do wyrobu włóczni i różnych artefaktów, w tym jako dekoracji.

Liczba martwych zwierząt wynosi od 200 do 550 na Alasce i około tysiąca w Kanadzie.

Drapieżniki wieloryba białego

Oprócz człowieka, Belugi są również sparowane z orkami i niedźwiedziami polarnymi. Niedźwiedzie czają się w otworach w tafli lodu, gdy Beluga pojawia się na powierzchni, aby zaczerpnąć powietrza, wyskakuje z siłą, używając zębów i pazurów.

Niedźwiedzie wciągają bieługi na lód, aby je zjeść. W rzeczywistości są w stanie schwytać duże zwierzęta. W jednym z dokumentów niedźwiedź ważący od 150 do 180 kilogramów był w stanie schwytać bieługę ważącą 935 kilogramów.

Belugi były jednymi z pierwszych gatunków waleni trzymanych w niewoli. Nowojorskie muzeum w 1861 roku pokazało pierwszą Belugę w niewoli.

Przez większość XX wieku Kanada była największym myśliwym-eksporterem belug przeznaczonych na wystawy. Ostatecznie zakaz polowań wprowadzono w 1992 roku.

Odkąd Kanada przestała być dostawcą tych zwierząt, Rosja stała się ich największym dostawcą. Belugi są odławiane w delcie rzeki Amur i na dalekich morzach w tym kraju. Następnie są transportowane do akwariów w Moskwie, Petersburgu i tylko tam lub eksportowane do innych krajów, w tym do samej Kanady.

Dziś pozostaje jednym z niewielu gatunków wielorybów trzymanych w akwariach i parkach morskich w Ameryce Północnej, Europie i Azji.

Liczenie przeprowadzone w 2006 roku wykazało, że 30 Belug znajdowało się w Kanadzie, a 28 w Stanach Zjednoczonych.

Większość białuch żyjących w akwariach została schwytana na wolności, niestety programy hodowlane w niewoli nie były jak dotąd zbyt udane.

Gdzie żyją Belugi?

Żyje w zimnych regionach Arktyki, więc ma bardzo dużą warstwę tłuszczu, do 40% lub nawet 50% swojej wagi. To znacznie więcej niż jakikolwiek inny waleń, który nie żyje w Arktyce, gdzie tłuszcz stanowi tylko 30% masy ciała zwierzęcia.

Tłuszcz tworzy warstwę, która pokrywa całe ciało z wyjątkiem głowy i może mieć grubość do 15 centymetrów. Działa jak koc, izolując ciało bieługi od lodowatych wód o temperaturze od 0 do 18 stopni. Jest to również ważna rezerwa energii w okresach bez jedzenia.

Większość białuch żyje w Oceanie Arktycznym, regionie obejmującym części krajów takich jak Finlandia, Rosja, Alaska, Kanada, Grenlandia i Islandia.

Przeciętnie żyją w grupach liczących dziesięć zwierząt, ale latem gromadzą się w ogromne grupy, które mogą liczyć setki, a nawet tysiące Belugas.

Są to zwierzęta wędrowne i większość grup spędza zimę w okolicach pokrywy lodowej Arktyki. W rzeczywistości, gdy lód morski topnieje latem, przenoszą się do cieplejszych ujść rzek i obszarów przybrzeżnych, regionów, w których rzeki wpływają do oceanu.

Niektóre białe wieloryby nie lubią podróżować i nie migrują na duże odległości w ciągu roku. Aktualne badania pokazują, że na całym świecie żyje blisko 150 000 białuch.

Zagrożony gatunek?

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem, dlatego te, które zamieszkują Alaskę, są chronione prawem. Wynika to z zanieczyszczenia wód morskich i zmian klimatycznych. Zanieczyszczenie morza stanowi zagrożenie dla zdrowia tego zwierzęcia, ponieważ pozostałości, takie jak rtęć, mogą powodować raka, guzy, cysty i infekcje wywołane przez wirusy, bakterie i grzyby.

Choroby takie jak zapalenie mózgu, wirusy brodawczaka zostały znalezione w żołądkach belug, nawet zanieczyszczone ryby mogą wpływać na ich dietę, powodując bakterie w ich żołądkach zdolne do wywołania stanu anoreksji. Ponadto ludzie również przyczynili się do tego, ponieważ zwykle polują, aby wymienić skórę lub prowadzić badania naukowe.

Wnioski

Bardzo fajnym programem ratowania białuch i innych wielorybów jest turystyka wielorybnicza. Wycieczki te odbywają się na przykład w Kanadzie i kilku innych krajach. Podczas migracji obserwacja jest łatwiejsza, ponieważ wieloryby zbliżają się do łodzi, ponieważ są bardzo ciekawskimi zwierzętami.

W każdym razie, czy podobały Ci się te informacje? Więc zostaw swój komentarz poniżej, to bardzo ważne!

Informacje o białym wielorybie w Wikipedii

Zobacz także: Płetwal zwyczajny, drugie co do wielkości zwierzę na naszej planecie

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!