Mrówkojad olbrzymi znany jest również pod nazwami zwyczajowymi: mrówkojad, iurumi, mrówkojad olbrzymi, jurumim, mrówkojad olbrzymi i mrówkojad olbrzymi.

Jest to ssak z rodziny ksenartro, który występuje zarówno w Ameryce Południowej, jak i Środkowej.

Jako mechanizm różnicowy jest to największy rodzaj wśród 4 mrówkojadów i wraz z leniwcami zaliczany jest do rzędu Pilosa.

Twój nawyk é lądowy i warto wyjaśnić pewną wątpliwość:

Dlaczego mrówkojad nazywany jest flagą?

Jest to główna nazwa zwyczajowa, ponieważ ogon zwierzęcia ma kształt flagi, więcej informacji poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Myrmecophaga tridactyla;
• Rodzina - Myrmecophagidae.

Jakie są cechy charakterystyczne mrówkojada olbrzymiego?

Jest to największy przedstawiciel swojej rodziny, ponieważ samiec mierzy od 1,8 m do 2,1 m długości całkowitej i waży 41 kg.

Samica jest mniejsza, ponieważ waży tylko 39 kg, co jest główną cechą odróżniającą płcie.

Dzieje się tak, ponieważ penis i jądra są cofnięte do jamy miednicy, między odbytnicą a pęcherzem moczowym (stan zwany wnętrostwem), tj. dymorfizm płciowy nie jest widoczny .

Wszystkie okazy mają wydłużoną czaszkę mierzącą do 30 cm, z małymi uszami i oczami.

Słuch i wzrok tego gatunku są niepewne, podczas gdy zapach é opracowany w porównaniu do ludzi.

Tak więc zmysł węchu mrówkojada jest 40 razy bardziej wyostrzony.

Z drugiej strony, ogon i grzbiet mogą być brązowe lub czarne, podobnie jak tylne kończyny są czarne, a przednie jasne.

Na nadgarstkach znajdują się czarne paski i dwa białe paski na ramionach, a także kolejny szeroki ukośny pasek w kolorze czarnym.

Ten ukośny pasek jest cechą, która różni się w zależności od okazu, więc może służyć do identyfikacji.

Sierść zwierzęcia jest długa, zwłaszcza na ogonie, co sprawia wrażenie, że jest ono większe.

Ponadto na grzbiecie występuje rodzaj grzywy, mięśnie szyi są rozwinięte, a za szyją znajduje się garb.

Ma pięć palców, ale cztery palce na przednich łapach mają pazury.

Spośród tych 4 palców, 3 mają różnicę: wydłużone pazury, umożliwiające chodzenie za pomocą palców.

Takie zachowanie obserwuje się również u szympansów i goryli.

Z kolei tylne nogi mają krótkie pazury.

Image Lester Scalon

Hodowla mrówkojada olbrzymiego

Rozmnażanie mrówkojada olbrzymiego w niewoli może odbywać się przez cały rok.

Według danych z ogrodów zoologicznych w naszym kraju, w latach 1990-2000 wskaźnik śmiertelności wynosił 47%.

Dane te dowodzą, że wysoka śmiertelność w niewoli W ten sposób pisklęta umierają w ciągu pierwszych 24 godzin życia.

Jeśli chodzi o proces rozmnażania i zalotów, należy wiedzieć, że samiec podąża za samicą i wącha ją, a także żeruje na tym samym termicie lub mrowisku.

Po kopulacji samica rodzi potomstwo w ciągu 184 dni, które waży 1,4 kg.

Niektóre badania wskazują, że mrówkojady rodzą się z zamkniętymi oczami, które otwierają dopiero po 6 dniach życia.

Jedzą nawet stałe pokarmy dopiero po 3 miesiącach.

Ponadto opieka matki jest świetna Dzieje się tak, ponieważ chroni młode do 10 miesiąca życia i nosi je na plecach, aby uniknąć ataków drapieżników.

Ta strategia trzymania młodego na grzbiecie sprawia, że jest on zakamuflowany przez sierść matki.

Warto zauważyć, że matka ma zwyczaj lizania szczeniaka, zwłaszcza języka i pyska.

W końcu otrzymują dojrzały między 2,5 a 4 rokiem życia.

Żywność

Mrówkojad olbrzymi żywi się termitami i mrówkami Dlatego gatunek ten ma specyficzną anatomię wyspecjalizowaną w wykorzystywaniu tych zasobów.

Chociaż może się to wydawać niepewnym źródłem pożywienia, mrówkojady polegają na obfitości, ponieważ niewiele gatunków ssaków spożywa ten sam pokarm.

W związku z tym szczęka zwierzęcia ma niewielką ruchomość i nie ma zębów.

Dlatego zanim mrówkojad połknie owady, są one miażdżone na podniebieniu.

Żołądek ma twarde ściany i wykonuje skurcze, aby rozdrobnić połknięte owady.

Wreszcie, aby ułatwić trawienie, zwierzę zjada również pewne porcje piasku i ziemi.

Interesujące jest to, że kwas kiełowy które zostały zjedzone, jest również używany do trawienia ponieważ mrówkojad nie jest w stanie wyprodukować własnego.

Ciekawostki

Jako ciekawostkę warto wyjaśnić następującą wątpliwość dotyczącą mrówkojada olbrzymiego:

Dlaczego mrówkojad jest zagrożony wyginięciem?

Zgodnie z informacjami Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUCN) gatunek jest " wrażliwy ".

Oznacza to, że osobniki mają szeroki zasięg występowania, ale niektóre populacje wyginęły.

Na przykład mrówkojady występują w kilku jednostkach ochrony przyrody, takich jak Park Narodowy Serra da Canastra w Brazylii i Park Narodowy Emas.

Mimo to populacje żyjące w Kostaryce, Urugwaju, Gwatemali, Belize i południowej Brazylii wyginęły, co dowodzi ich wrażliwości.

Mówiąc w szczególności o naszym kraju, sytuacja mrówkojada olbrzymiego jest w niektórych miejscach poważna.

W regionach Santa Catarina, Rio de Janeiro i Espírito Santo zwierzę to wyginęło.

W Rio Grande do Sul jest "krytycznie zagrożony".

W związku z tym istnieje niewiele badań, które mają na celu oszacowanie liczby żyjących osobników gatunku, co utrudnia ochronę.

W rezultacie znajduje się na każdej liście zwierząt zagrożonych wyginięciem w krajach, w których występuje.

Ponadto załącznik II do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) wymaga uwagi, aby zapobiec wyginięciu gatunków.

Aby rozwiązać te problemy, istnieją Programy hodowli w niewoli w Brazylii i Stanach Zjednoczonych.

Dobrym przykładem jest zoo w São Paulo, którego jednym z celów jest ochrona tego gatunku.

Gdzie znaleźć mrówkojada olbrzymiego

Mrówkojad olbrzymi żyje w różnych środowiskach, z lokalizacji savannic i otwarte pola, do lasów deszczowych .

W związku z tym zwierzę jest zależne od zalesionych lokalizacji, aby zrekompensować swoje niewielkie zdolności termoregulacyjne za pomocą cienia z drzew.

Ogólnie rzecz biorąc, rozciąga się od Hondurasu, który znajduje się w Ameryce Środkowej, po regiony boliwijskiego Chaco, Paragwaju, Brazylii i Argentyny.

Dlatego warto wspomnieć, że osobniki te nie zamieszkują pasma górskiego Andów, ponieważ w zachodniej części, gdzie znajduje się Ekwador, nadal konieczne jest potwierdzenie populacji.

Według niektórych zapisów historycznych, gatunek ten żył również w Punta Gorda, w Zatoce Honduraskiej, co stanowiłoby północną granicę jego występowania.

Południową granicą było Santiago del Estero, które znajduje się w Argentynie.

Według tej historii ten typ mrówkojada żył również na bardziej północnych szerokościach geograficznych, co potwierdza skamielina znaleziona w północno-zachodniej Sonorze w Meksyku.

Wreszcie, wyginął w niektórych miejscach w Ameryce Środkowej, takich jak Belize i Gwatemala, a także występuje tylko w odizolowanych miejscach w Panamie.

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Informacje o mrówkojadzie olbrzymim w Wikipedii

Zobacz także: Araracanga: hodowla, siedlisko i charakterystyka tego pięknego ptaka

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!