Je kent de Beluga Hij wordt ook wel de Witte Walvis genoemd, maar deze naam is eigenlijk fout, hij is wit, hij lijkt op porselein, maar het is geen walvis.

Balaenidae is de classificatie van de walvisfamilie, terwijl beluga's, samen met narwallen, tot een andere familie behoren, de Monodontidae.

De naam beluga komt uit het Russisch en betekent wit. Hij wordt ook wel kanarie-van-de-zee of meloenenkop genoemd. Kanarie-van-de-zee komt omdat hij meestal veel geluiden maakt, zoals fluiten en hoge tonen knorren. Daarom heeft hij deze naam gekregen, omdat deze geluiden lijken op het lied van een kanarie.

De beluga is een zeezoogdier dat beter bekend staat als witte walvis en leeft in het Noordpoolgebied. Hij behoort tot de familie Monodontidae van de orde der walvisachtigen.

Deze soort wordt beschouwd als een roofdier, dus hij is niet bang om de confrontatie met iemand aan te gaan en in de aanwezigheid van dit dier is het aan te raden om voorzichtig te zijn, omdat velen geloven dat hij door zijn zachte snuit niet gevaarlijk is. Er is een beluga populatie van 150.000 individuen.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Delphinapterus leucas
• Familie: Monodontidae
• Classificatie: Gewervelde / Zoogdier
• Voortplanting: levendbarend
• Voeding: vleeseter
• Habitat: Water
• Orde: Artiodactyla
• Geslacht: Delphinapterus
• Levensduur: 35 - 50 jaar
• Afmetingen: 4 - 4,2m
• Gewicht: 1.300 - 1.400 kg
• Beschermingsstatus

Kenmerken van de Beluga

De beluga heeft een heel ander lichaam dan andere zeedieren. Ze zijn vrij stomp, hun lichaam is rond en ze hebben een smalle nek, waardoor het lijkt alsof de beluga schouders heeft. Alleen zij hebben deze kenmerken van alle dieren uit de walvisachtigengroep.

De mannetjes zijn iets groter dan de vrouwtjes, tot 25% langer en gedrongen.

Witte vinvissen kunnen drieënhalve tot vijfenhalve meter lang worden, terwijl vrouwtjes drie tot vier meter lang worden. Mannetjes wegen tussen de 1.100 kilo en 1.600 kilo. Er zijn gevallen bekend van mannetjes die tot 1.900 kilo wegen, terwijl vrouwtjes 700 tot 1.200 kilo wegen.

Beluga's worden geclassificeerd als middelgrote tandwalvissen en bereiken deze maximale grootte pas op een leeftijd van 10 jaar.

Het lichaam van deze aquatische soort is wit, dus ze zijn uniek en gemakkelijk te onderscheiden, maar als ze geboren worden zijn ze grijs en naarmate ze groeien wordt de kleur van hun huid lichter.

Het zijn zeer intelligente en sociale dieren. Deze soort heeft geen rugvin, zodat hij kan worden onderscheiden van andere soorten van zijn geslacht.

Hij heeft twee kaken vol tanden waarmee hij zijn prooi in stukken kan scheuren en hij kan ook achteruit zwemmen.

Dit zeedier heeft een gehoorsysteem waarmee het geluiden kan lokaliseren met een bereik tot 120 KHz. Ze zenden geluiden uit waarmee ze kunnen communiceren met andere walvisachtigen van dezelfde soort, van fluitjes, piepjes en zelfs fluittonen. Een van de rariteiten die deze soort bezit is het totale vermogen om elk geluid te imiteren, inclusief de menselijke stem, en bereikt dieptes tot 800 meter.

Zang van de witte walvis

Net als de meeste walvissen met tanden heeft de Beluga op zijn voorhoofd een orgaan dat de meloen Het werkt als volgt: de walvis zendt verschillende geluiden uit, verschillende snelle, opeenvolgende klikken. Deze geluiden gaan door de meloen heen en worden naar voren geprojecteerd, waarbij ze door het water reizen totdat ze een object tegenkomen. Deze geluiden verspreiden zich door het water met een snelheid van bijna 1,6 kilometer per seconde, ongeveer vier keer zo snel als de geluidssnelheid in lucht.Geluidsgolven weerkaatsen op objecten, bijvoorbeeld een ijsberg, en keren terug als echo's die worden gehoord en geïnterpreteerd door het dier.

Hierdoor kunnen ze de afstand, snelheid, grootte, vorm en interne structuur van het object binnen de geluidsstraal bepalen. Zo kunnen ze zich zelfs in donker water oriënteren. Echolocatie dient voor witte walvissen ook om te communiceren en om ademgaten in het ijs te vinden.

Volgens de studie is de Beluga in staat om de menselijke stem te imiteren. De studie haalt een indrukwekkend geval aan: een walvis met de naam Noc bracht de duiker van een groep in verwarring, die het woord meerdere keren in het Engels hoorde. Hij ontdekte toen dat de waarschuwing van Noc afkomstig was.

Van Beluga's wordt gezegd dat ze spontaan de menselijke stem imiteren, alsof het de bedoeling is om echt met hun verzorgers in aquaria te praten.

De volwassen Beluga is niet te verwarren met andere zeedieren, want zijn kleur is wit en hij is uniek onder de dieren.

Net als de soorten echte walvissen en walvisachtigen hebben ze een gat in de bovenkant van hun hoofd dat een spuitgat Het wordt gebruikt om te ademen, dus de witte vinvis zuigt lucht door dit gat. Het heeft een gespierd deksel, waardoor het volledig gesloten kan worden op het moment van duiken.

Witte vinvis Voortplanting

De vrouwtjes bereiken hun reproductieve piek op een leeftijd van acht en een half jaar. En de vruchtbaarheid begint af te nemen op een leeftijd van 25 jaar. Er zijn geen gegevens over reproductieve vrouwtjes ouder dan 41 jaar. De dracht is 12 tot 14 en een halve maand.

Pasgeboren kuikens zijn anderhalve meter lang, wegen ongeveer 80 kilo en zijn grijs van kleur. Ze kunnen meteen na de geboorte naast hun moeder zwemmen.

Beluga puppies worden geboren met een zeer grijswitte kleur en als ze een maand oud zijn, worden ze donkergrijs of blauwachtig grijs.

Daarna beginnen ze geleidelijk hun kleur te verliezen totdat ze helemaal wit worden. Dit gebeurt bij vrouwtjes op zevenjarige leeftijd en bij mannetjes op negenjarige leeftijd. De witte kleur is voor Beluga's om zichzelf te camoufleren in het Noordpoolijs en zo aanvallen van roofdieren te vermijden.

De paring vindt voornamelijk plaats tussen februari en mei. Het vrouwtje neemt de beslissing om zwanger te worden, waarna het mannetje haar inwendig bevrucht en het jong zich ongeveer 12 tot 15 maanden in de baarmoeder ontwikkelt tot het wordt geboren.

Bij de geboorte worden de welpen gevoed door hun moeder met de melk van hun moeder, de welpen voeden zich bij hun moeder tot ze twee jaar oud zijn. Nadat ze gestopt zijn met het voeden bij hun moeder, zijn ze volledig in staat om zichzelf te voeden en zijn ze onafhankelijk.

Het mannetje bereikt de geslachtsrijpe leeftijd op een leeftijd van 4 of 7 jaar, terwijl het vrouwtje dat doet tussen de 4 en 9 jaar. Vrouwtjes daarentegen worden vruchtbaar op een leeftijd van 25 jaar, worden moeder op een leeftijd van 8 jaar en stoppen met paren op een leeftijd van 40 jaar.

De levensverwachting van dit zoogdier ligt tussen de 60 en 75 jaar.

Wat eet de Beluga?

Ze eten allerlei soorten vis en zijn ook dol op inktvis, octopus en schaaldieren. Ze voeden zich met honderden verschillende soorten dieren die in de oceanen voorkomen.

Ze hebben 36 tot 40 tanden. Beluga's gebruiken hun tanden niet om te kauwen, maar om hun prooi te vangen. Ze scheuren deze vervolgens open en slikken hem bijna in zijn geheel door.

Hun dieet is voornamelijk gebaseerd op de consumptie van garnalen, krabben, inktvis, ongewervelde dieren en vis.

Een van hun favoriete prooien is zalm. Elke dag krijgen ze tot 3% van hun lichaamsmassa binnen. Ze gaan graag in groepen op jacht wat zelfs een beet garandeert, dit soort dieren kauwt het voedsel niet maar slikt het door.

Wetenswaardigheden over de Beluga

Ze hebben een uitstekend gehoor, ze horen zes keer meer dan mensen. Hun gehoor is erg ontwikkeld, maar hetzelfde gebeurt niet met hun zicht, dat is niet erg goed. Maar er gebeurt iets heel merkwaardigs, ze kunnen zowel in als uit het water zien. Maar hun zicht is beter als ze onder water zijn. Sommige onderzoeken geven aan dat ze kleur kunnen zien, maar dit is nog niet zeker.

Het zijn geen erg snelle zwemmers, ze zwemmen vaak tussen de 3 en 9 kilometer per uur, hoewel ze in staat zijn om een snelheid van 22 kilometer per uur 15 minuten lang vol te houden.

En ze springen niet uit het water zoals dolfijnen of orka's, maar het zijn geweldige duikers. Ze kunnen duiken tot een diepte van 700 meter.

Commerciële jacht op witte walvissen

De commerciële jacht door Europese en Amerikaanse walvisjagers in de 18e en 19e eeuw heeft de populatie van deze dieren in het hele Arctische gebied sterk doen afnemen.

De dieren werden bejaagd voor hun vlees en vet. Europeanen gebruikten olie als smeermiddel voor horloges, machines, verlichting en vuurtorens. Minerale olie verving walvisolie in de jaren 1860, maar de jacht op deze dieren ging door.

In 1863 gebruikten veel industrieën Belugasleer om paardentuig en machineriemen te maken.

In feite zorgden deze gefabriceerde artikelen ervoor dat de Belugas de rest van de 19e en begin 20e eeuw bleven jagen.

Verbazingwekkend genoeg hebben Schotse en Amerikaanse walvisvaarders tussen 1868 en 1911 meer dan 20.000 beluga's gedood in Lancaster Sound en Straat Davis.

Sinds 1983 staat de jacht op walvissen onder internationale controle. Alleen de inheemse bevolking in het noorden, zoals de Inuit, ook bekend als Eskimo's, mogen op witte walvissen jagen.

Ze hebben altijd het vlees en vet van het dier gebruikt als voedsel. Vroeger gebruikten ze ook het leer om kajaks en kleren van te maken en zelfs de tanden om speren en verschillende artefacten van te maken, onder andere als decoratie.

Het aantal dode dieren is 200 tot 550 in Alaska en ongeveer duizend in Canada.

Roofdieren van de witte walvis

Naast de mens zijn Beluga's ook paren met orka's en ijsberen. De beren schuilen in gaten in de ijskappen, wanneer een Beluga aan de oppervlakte verschijnt om adem te halen, springt hij er met kracht uit, gebruikmakend van zijn tanden en klauwen.

De beren slepen de beluga's het ijs op om ze op te eten. Ze zijn zelfs in staat om grote dieren te vangen. In één documentaire was een beer van tussen de 150 en 180 kilo in staat om een beluga van 935 kilo te vangen.

Beluga's behoorden tot de eerste walvisachtigen die in gevangenschap werden gehouden. Het museum van New York toonde in 1861 de eerste Beluga in gevangenschap.

Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw was Canada de grootste jager-exporteur van beluga's bestemd voor tentoonstellingen. Uiteindelijk werd de jacht verboden in 1992.

Sinds Canada geen leverancier meer is van deze dieren, is Rusland de grootste leverancier geworden. Beluga's worden gevangen in de delta van de rivier de Amoer en in de verre zeeën van het land. Daarna worden ze in eigen land vervoerd naar aquaria in Moskou, Sint-Petersburg en alleen daarbuiten, of geëxporteerd naar het buitenland, waaronder Canada zelf.

Vandaag de dag is het nog steeds een van de weinige walvissoorten die in aquaria en zeeparken in Noord-Amerika, Europa en Azië wordt gehouden.

Een telling in 2006 toonde aan dat er 30 Beluga's in Canada waren en 28 in de Verenigde Staten.

De meeste Beluga's die in aquaria leven, zijn in het wild gevangen. Helaas zijn kweekprogramma's in gevangenschap tot nu toe niet erg succesvol geweest.

Waar leven Beluga's?

Hij leeft in de koude gebieden van het noordpoolgebied, dus heeft hij een zeer grote vetlaag, tot wel 40% of zelfs 50% van zijn gewicht. Dit is veel meer dan elke andere walvisachtige die niet in het noordpoolgebied leeft, waar vet slechts 30% van het lichaamsgewicht van het dier uitmaakt.

Het vet vormt een laag die het hele lichaam bedekt, behalve de kop, en kan tot 15 centimeter dik zijn. Het fungeert als een deken die het lichaam van de beluga isoleert tegen het ijskoude water met temperaturen tussen 0 en 18 graden. Het is ook een belangrijke energiereserve tijdens perioden zonder voedsel.

De meeste Beluga's leven in de Noordelijke IJszee, een gebied dat delen omvat van landen als Finland, Rusland, Alaska, Canada, Groenland en IJsland.

Gemiddeld leven ze in groepen van tien dieren, maar in de zomer verzamelen ze zich tot enorme groepen die honderden of zelfs duizenden Beluga's kunnen tellen.

Het zijn trekdieren en de meeste groepen overwinteren rond de ijskap van de Noordpool. Als het zee-ijs in de zomer smelt, trekken ze naar warmere riviermondingen en kustgebieden, gebieden waar rivieren in de oceaan uitmonden.

Sommige witte walvissen houden niet van reizen en migreren niet over grote afstanden gedurende het jaar. Huidige studies tonen aan dat er wereldwijd bijna 150.000 Beluga's zijn.

Bedreigde diersoorten?

Deze soort wordt met uitsterven bedreigd en daarom worden de soorten die in Alaska leven wettelijk beschermd. Dit komt door de vervuiling van het zeewater en de klimaatverandering. De vervuiling van de zee vormt een risico voor de gezondheid van dit dier, omdat residuen zoals kwik kanker, tumoren, cysten en infecties door virussen, bacteriën en schimmels kunnen veroorzaken.

Ziekten zoals encefalitis en papillomavirussen zijn aangetroffen in de magen van beluga's, zelfs besmette vis kan hun dieet beïnvloeden, waardoor bacteriën in hun maag een staat van anorexia kunnen veroorzaken. Daarnaast hebben mensen ook een bijdrage geleverd, omdat ze meestal jagen om hun huid te ruilen of wetenschappelijk onderzoek te doen.

Conclusie

Een heel mooi programma om de Beluga's en andere walvissen te redden is het walvistoerisme. Deze tochten vinden bijvoorbeeld plaats in Canada en in verschillende andere landen. Tijdens de migratie is de observatie makkelijker, omdat ze heel dicht bij de boten komen omdat het erg nieuwsgierige dieren zijn.

Hoe dan ook, vond je de informatie leuk? Laat dan hieronder je reactie achter, het is erg belangrijk!

Informatie over de Witte Walvis in Wikipedia

Zie ook: Vinvis, op één na grootste dier op aarde

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!