In Brazilië is de visserij een traditionele activiteit en erg belangrijk voor de economie. Er zijn meer dan 50 duizend beroepsvissers en meer dan 4 miljoen amateurvissers. De zeevisserij is degene die de economie het meest beweegt, met de vangst van in totaal 2,2 miljoen ton vis per jaar.

Vissen is een traditionele en veel beoefende activiteit in Brazilië. Veel Brazilianen zijn gepassioneerd door deze sport en naast uitstekende vissers zijn het ook geweldige koks.

Ondanks al dit belang is Brazilië nog steeds een land met weinig kennis over de diversiteit van de vissen die in de wateren van het land leven. Er zijn meer dan 8000 soorten, waarvan de meeste nog onbekend zijn bij het grote publiek. In de zeeën en oceanen zijn er verschillende soorten van zoutwatervissen Elke soort heeft zijn eigen bijzonderheden en specifieke kenmerken, zoals het soort milieu en vooral de temperatuur. Sportvissen is ook wijdverbreid onder vissers van zeevis en op deze manier groeit de sport steeds meer.

De variëteit aan zeevissen is erg groot en er zijn soorten voor alle smaken. In deze post beschrijven we enkele soorten zeevis voor vissers die van vissen en sport houden, maar ook van vrije tijd en ontspanning.

In de onderwaterwereld is er een grote verscheidenheid aan dieren, waaronder zeevissen, of ook wel zoutwatervissen genoemd, die leven in de wateren van de oceaan en zeeën, waarvan er ongeveer 15.000 soorten zijn.

Zeevissen zijn vissen die leven in oceaanwateren, of beter bekend als zoute wateren. Er zijn veel soorten die in de zee leven, er zijn zelfs ongeveer 15.000 geregistreerde soorten.

Belangrijkste kenmerken van zeevis

Deze zeevissen worden gekenmerkt door het feit dat het gewervelde dieren zijn die in het zoute water van de zeeën leven. Ze worden beschouwd als de oudste aquatische soorten ter wereld, ze dateren zelfs van zo'n 500 miljoen jaar geleden.

De belangrijkste kenmerken van deze zeevissen zijn

• Het zijn koudbloedige dieren;
• Ze hebben een paar vinnen waarmee ze zonder problemen in het water kunnen zwemmen;
• Ze hebben geen longen, maar kieuwen, waarmee ze ademen en zuurstof uit het water halen;
• Sommige vissen kunnen de kleur van hun huid veranderen.

Habitat: waar leven ze?

Zoals hun naam al aangeeft, leven zeevissen in de zee. Het zijn vissoorten die zijn aangepast om in zout water te leven, dat wil zeggen dat ze in de zeeën en oceanen van de wereld leven.

De overgrote meerderheid heeft echter een tropisch klimaat nodig om te overleven. Hoewel het belangrijk is om op te merken dat dit niet kenmerkend is voor alle zeevissen, want er zijn er ook die onder andere in gematigde klimaatzones leven.

Zeevis

De zeevissen voeren

Onder de zeedieren vinden we vissen met verschillende soorten dieet, dat wil zeggen dat er herbivoren, carnivoren en omnivoren zijn, zo breed dat ze zich voeden met alles wat er in de oceaan te vinden is.

Het dieet van zeevissen hangt af van het soort vis dat ze zijn. Over het algemeen zijn de meest voorkomende voedingsmiddelen de volgende:

• Algen, microalgen en zeeplanten;
• Zeesponzen;
• Andere kleinere vissen;
• Zachte koralen of poliepen;
• Krabben, garnalen en wormen;
• Parasieten van andere vissen.

Voortplanting van zeevissen: levenscyclus

De meeste zeevissen planten zich voort volgens een methode die bekend staat als "paaien". Bij deze methode legt het vrouwtje onbevruchte eitjes in het water en het mannetje laat er een grote hoeveelheid sperma op los, waardoor de eitjes bevrucht worden.

Velen van hen worden meegesleurd door de stroming en ontwikkelen zich weg van de andere eieren en hun ouders. Dit komt doordat de ouders, zodra ze de eieren hebben gelegd en bevrucht, zich niet meer om de kuikens bekommeren, met andere woorden, hun taak houdt daar op.

Er zijn andere soorten die hun jongen in de bek verzorgen totdat de eieren uitkomen. In de meeste gevallen wordt dit gedaan door de mannetjesvissen.

Er zijn maar heel weinig soorten waarbij de eitjes of jongen zich in het lichaam van de moeder ontwikkelen, omdat, zoals hierboven vermeld, de meeste vissen zich seksueel voortplanten, met externe bevruchting.

De levensduur van zeevissen hangt grotendeels af van de vissoort. Er zijn soorten die 3 tot 5 jaar oud kunnen worden, terwijl andere soorten 10, 25 en zelfs 80 jaar oud kunnen worden.

Lijst van enkele zeevissen

Zeevissen zijn talrijk; in feite zijn er wereldwijd ongeveer 15.000 soorten. Hieronder zullen we het echter hebben over de meest prominente soorten:

Oog in oog met de 10 beste vissen in de zee voor een vistrip

Ansjovis - Pomatomus saltrix

Wetenschappelijke naam / soort: Pomatomus saltrix (Linnaeus, 1766)

Bijzonderheden: Hij houdt van koud water en komt in de winter in opstand, dan is het makkelijker om grote exemplaren te vinden.

Hij wordt iets groter dan 1,0 m en kan meer dan 10 kg wegen. Blauwe tot blauwgroene of grijze rug.

Zijn tanden zijn driehoekig en overwegend zeer scherp. Hij reist in talrijke scholen en heeft een onverzadigbare eetlust.

Eetgewoonten: Viseter, met een voorkeur voor harder, partis en sardines.

Habitat: Gebied van de waterkolom, op elke diepte, diepe zones met veel stroming en voornamelijk golfbotsing, op oceanische eilanden en rotskusten.

Ze zijn te vinden op tuimelende en half tuimelende stranden achter prooien aan.

Beste tijd om te vissen: Het hele jaar door, met een grotere incidentie in de koude wintermaanden.

Betara - Menticicirrhus littoralis

Wetenschappelijke naam / soort: Menticicirrhus littoralis (Holbrook, 1860)

Bijzonderheden: Ze verzamelen zich meestal in scholen van verschillende grootte, waaronder grote exemplaren.

Het vlees is wit en mals en wordt zeer gewaardeerd. Het wordt iets langer dan 50 cm en kan meer dan 1,5 kg wegen.

Hij komt overal langs de Braziliaanse kust voor, vooral in het zuiden en zuidoosten. Algemene kleur lichtgrijs tot zilvergrijs en witachtige buik.

Eetgewoonten: Carnivoor, met een voorkeur voor strandwormen en schaaldieren (garnalen, krabben, enz.).

Habitat: Hij leeft in zandige of modderige bodems dichtbij de kust. Overvloedig op harde stranden, hoewel hij nauwelijks wordt gevonden op getijdenstranden.

Beste tijd om te vissen: Hij wordt het hele jaar door gevangen, vooral in de zomermaanden - zoutwatervis

Snapper - Lutjanus cyanopterus

Wetenschappelijke naam / soort: Lutjanus cyanopterus (Curvier, 1828).

Bijzonderheden: De algemene kleur is donkergrijs, met roodachtige tinten in het gebied van de kop en de vinnen. De bek heeft een enigszins vooruitstekende kaak.

De vorm en grootte van zijn tanden lijken sterk op de hoektanden van honden. De staartvin is afgeknot. Hij wordt meer dan 1,2 m lang en kan ook meer dan 40 kg wegen.

Vissen op caranha zorgt altijd voor sterke emoties, want zelfs de kleinste exemplaren van deze vis staan synoniem voor hard werken, omdat ze erg sterk en gewillig zijn.

Ze zwemmen meestal in kleine scholen vissen. Nachtvissen is productiever, maar dan moet de visser aan boord zijn. De boot moet goed voor anker liggen op de visplek.

Wat de vorm betreft, is het bovenste profiel gebogen bij het hoofd en is de achterkant rechter.

Eetgewoonten: Vleesetend, met een voorkeur voor vis en weekdieren.

Habitat: Demersale vissen worden altijd geassocieerd met rotsachtige bodems of koraal. Jonge vissen leven echter meestal in het brakke water van mangroves.

Ze komen vaak voor in ondiep water rond rotsachtige kusten en eilanden.

Beste tijd om te vissen: Tijdens de hete zomermaanden - zoutwatervissen

Dolfijnvis - Coryphaena hippurus

Wetenschappelijke naam / soort: Coryphaena hippurus (Linnaeus, 1758)

Bijzonderheden: Hij verdraagt geen behandeling uit het water, zo erg zelfs dat hij veel moeite heeft met bloeden als hij op het dek wordt geplaatst.

Om de vis te vangen en weer vrij te laten, is het noodzakelijk om ze in het water te houden. Het vlees wordt erg gewaardeerd. Om de smaak te verbeteren en het malser te maken, wordt aangeraden om de vis te ontbloeden zodra hij gevangen is.

Het is een sterke en vechtlustige vis. Om enkele exemplaren te vangen, hoeft u maar één vis dicht bij de boot aan de haak te houden, zodat de rest van de school nadert.

De staartvin heeft krachtige spieren, die hem kracht en vooral snelheid geven. Zijn rug is kobaltblauw, de flanken zijn levendig geel, met metallic blauwe en groene reflecties. De buik is wit. Hij wordt langer dan 1,8 m en kan meer dan 40 kg wegen.

Eetgewoonten: Hij is vleesetend en heeft een voorkeur voor vis, weekdieren en schaaldieren.

Habitat: De grootste individuen leven in kleine groepen en de jongsten in grote scholen.

Verrassend genoeg kunnen ze de oversteek van het ene continent naar het andere maken in tropische en subtropische warmwatergebieden.

Beste tijd om te vissen: In de warme maanden van november tot maart - zoutwatervissen

Blauwe marlijn - Makaira nigricans

Wetenschappelijke naam / soort: Makaira nigricans (Lacepède, 1802)

Bijzonderheden: De algemene kleur is donker op de rug, ergens tussen zwart en donkerblauw in. De flanken zijn voornamelijk metallic blauw.

Bij leven behoudt hij een bronskleurige band langs de zijkant van zijn lichaam.

Het is de grootste marlijnsoort aan onze kust, hoewel het zelden voorkomt dat een mannetje meer dan 140 kg weegt. De kaak is langwerpig, een snavel, ongeveer 1/4 tot 1/5 van de totale lengte, wordt gebruikt om zijn prooi te verdoven tijdens de aanval.

Verrassend genoeg ontwikkelt hij hoge snelheden vanwege zijn hydrodynamische vorm. Hij heeft veel adem en kracht. Met andere woorden, hij heeft tijd nodig om zichzelf weg te geven.

Eetgewoonten: Vleesetend, met een voorkeur voor vis en weekdieren.

Habitat: Open zee in warme en schone waterstromingen, voornamelijk met temperaturen tussen 24º C en 30º C, in tropische gebieden met ondergelopen oevers en op de oceaanhelling zijn uitstekende visgronden. Ze migreren van de ene kant van de oceaan naar de andere.

Beste tijd om te vissen: November tot maart, wanneer de blauwe zeestroming de Braziliaanse kust raakt - zoutwatervissen

Stierenoog - Seriola dumerili

Wetenschappelijke naam / soort: Seriola dumerili (Risso, 1810)

Bijzonderheden: De rug is koperachtig van kleur. Hij heeft een opvallend kenmerk, bijvoorbeeld: een zwart masker dat over het hoofd loopt van de snuit tot aan de nek.

De buik is wit. Het vlees is stevig en wordt vooral gewaardeerd in de Japanse keuken, vooral in sashimi.

Extreem beweeglijke en sterke vis, daarom moeilijk te vangen. Hij heeft een bijna perfecte hydrodynamische vorm, die veel doet denken aan een torpedo, maar hij verliest in dit aspect alleen van de snelle tonijn.

Hij vecht smerig en zoekt beschutting tussen de stenen of voornamelijk ondergedompeld koraal. Hij heeft veel lijn nodig en verbrandt zelfs de vinger van degene die de kootje van de spoel aanraakt.

Eetgewoonten: Vleesetend, met een voorkeur voor vis en inktvis.

Habitat: In de waterkolom, van het oppervlak tot op de bodem, in gebieden met rotsachtige of koraalbodems, altijd in het diepste water, rond afgelegen kusteilanden en oceanische eilanden, en kunnen rotsachtige kustlijnen aan de kust naderen. De kleine scholen hebben vissen van homogene grootte.

Beste tijd om te vissen: Het hele jaar door, maar vooral in de zomermaanden (zoutwatervissen)

Gele heek - Cynoscion acoupa

Wetenschappelijke naam / soort: Cynoscion acoupa (Lacepède, 1802)

Bijzonderheden: Het is de grootste heek van de nationale kust, hij is langer dan 1 m en kan meer dan 12 kg wegen.

Zijn bek is wijd, met kleine tanden. Hij heeft spieren die verbonden zijn met de zwemblaas, die geluiden kunnen maken en kunnen snurken.

Als ze op grote diepte worden gevangen, kan het uitzetten van de zwemblaas door de plotselinge drukverandering de slokdarm en maag uit de haak duwen.

Het boren van de blaas door de zijkant van het lichaam na het inbrengen van de borstvin lost het probleem op, waardoor catch-and-release mogelijk wordt.

Eetgewoonten: Vleesetend, met een voorkeur voor vis en schaaldieren.

Habitat: Mangrove- en estuariumgebieden, op modder- of zandbodems, in diepere putten.

Overvloedig aanwezig aan de kust van de staten Maranhão, Pará en Amapá, die erop vissen voor interne consumptie en voornamelijk voor de export van de zwemblaas naar enkele Aziatische landen.

Beste tijd om te vissen: Tijdens de warmere maanden van het jaar (zoutwatervissen)

Gevlekte hondshaai - Trachinotus goodei

Wetenschappelijke naam / soort: Trachinotus goodei (Jordan en Evermann, 1896)

Bijzonderheden: Opvallend zijn de langgerekte rug- en anaalvinnen met zwarte filamenten.

Hij produceert zeer overvloedig slijm, waardoor hij moeilijk te hanteren is, vooral door de aanwezigheid van scherpe stekels die voorafgaan aan de rug- en anaalvinnen. Hij wordt ongeveer 40 cm en kan meer dan 3 kg wegen.

Een veel voorkomende vis aan de Braziliaanse kust is de droom van een strandvisser.

De grotere exemplaren hebben adem en het duurt lang voordat ze zich gewonnen geven. Ze geven meestal sprongen nadat ze aan de haak zijn geslagen, gevolgd door runs die de visser versteld doen staan.

Het is prachtig om hem te zien surfen op de golf, zwemmend van de ene kant naar de andere, vastgemaakt aan de haak. De flanken zijn lichter met vier tot vijf zwarte verticale lijnen en de buik is witachtig.

Eetgewoonten: Carnivoor, met een voorkeur voor kleine schaaldieren. De grote eten kleine vissen.

Habitat: Ze komen vaak voor in gebieden met ruw water rond rotsachtige kusten en op platen en plekken dicht bij de kust.

Beste tijd om te vissen: Het hele jaar door, vooral in de zomermaanden (zoutwatervissen)

Gestreepte zeebaars - Centropomus parallelus

Wetenschappelijke naam / soort : Centropomus parallelus (Poey, 1860)

Bijzonderheden: De rug is grijs of licht zwart in het middengebied. De flanken zijn zilverkleurig en vertonen een goed gedefinieerde zwarte zijlijn.

De borst-, staart- en buikvinnen zijn zwart. De rugvin is donker. Hij wordt ongeveer 80 cm lang en kan meer dan 6 kg wegen.

Een van de meest gewilde soorten mariene sportvissen. Het is een sluw en op zijn hoede roofdier.

De kaak is groter dan de bovenkaak, waardoor de indruk ontstaat dat de vis een grote kin heeft, maar dit komt door de manier waarop hij zijn prooi vangt, door te zuigen.

Eetgewoonten: Carnivoor, met een voorkeur voor garnalen en kleine vissen.

Habitat: Zandstranden, eilanden, voor de kust en intensiever in riviermondingen en mangroven.

Wil een visser slagen in zijn visserij, dan moet hij een student worden van de relatie tussen deze vis en de getijden en luchtdruk. Het vereist geduld, doorzettingsvermogen en veel observatie.

Beste tijd om te vissen: Het hele jaar door, vooral in de hete maanden of in de winter met weinig regen. Als het water van de rivieren die de bergen aflopen vuil is, maakt dat het moeilijk voor de vissen om het aas (zoutwatervis) te zien.

Watersnip - Caranx latus

Wetenschappelijke naam / soort: Caranx latus (Agassiz, 1831)

Bijzonderheden: Het is de meest voorkomende soort trevally aan de Braziliaanse kust omdat hij zich goed kan aanpassen en in verschillende aquatische milieus voorkomt, van kust tot oceaan.

Een van de kenmerken die hem onderscheiden van andere soorten is de grootte van zijn ogen, groot en voornamelijk zwart.

De rug is zwartachtig in het middengebied. De flanken zijn zilverblauw met een witachtige buik. De gevorkte staartvin is zwart en geelachtig.

De grootste exemplaren worden 1 m lang en kunnen meer dan 8 kg wegen.

Eetgewoonten: Carnivoor, die aast op een breed scala aan schaaldieren, vissen, weekdieren en wormen.

Habitat: Van estuariene en mangrovegebieden in brak water, via harde zand- en tumblingstranden, kustkliffen en eilanden, tot oceanische eilanden, platen en patches. De grootste exemplaren worden gevonden in diepe gebieden iets verder uit de kust.

Beste tijd om te vissen: Tijdens de warmere maanden van het jaar (zoutwatervissen)

Vond je dit bericht over zoutwatervissen leuk? Laat dan hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons.

Informatie over vissen in Wikipedia

Bekijk ook andere TIPS, bezoek ons!

Bezoek ook onze Virtual Store en bekijk de promoties!