De Nijlkrokodil is een inheemse Afrikaanse diersoort die leeft van het stroomgebied van de Nijl tot de zuidelijke gebieden van de Sahara woestijn, Madagaskar en de Comoren archipel.

En na de zeekrokodil wordt deze krokodil beschouwd als de grootste ter wereld, met grote risico's voor de mens.

De soort werd ook vereerd als een godheid in het Oude Egypte en vandaag leren we alles over zijn kenmerken en rariteiten.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Crocodylus niloticus;
• Familie - Krokodilachtigen.

Kenmerken van de Nijlkrokodil

Ten eerste moet je begrijpen dat de nijlkrokodil een hart met vier kamers heeft vanwege zijn langwerpige hartschot.

Hiermee kunnen we stellen dat het hart lijkt op dat van vogels en zeer efficiënt is in het voorzien van zuurstof in het bloed.

Ze kunnen tot 30 minuten onder water blijven als ze zich bedreigd voelen.

Het is echter gebruikelijk dat ze maar een paar minuten weken.

En op het moment dat ze duiken, gaan krokodillen in een staat van apneu, waarbij ze bewegingsloos blijven.

Door apneu kunnen ze tot twee uur lang hun adem inhouden.

Ondanks het feit dat ze veel kruipen, is het mogelijk om een individu van deze soort te zien "lopen" met de poten boven de grond.

Daarom lopen de grootste exemplaren tot 14 km/u, terwijl in het water de maximumsnelheid 35 km/u is.

Kleinere krokodillen kunnen daarentegen wel galopperen.

Verder heeft de soort tussen de 64 en 68 kegelvormige facetgeslepen tanden in zijn bek.

Aan elke kant zijn 5 tanden te zien voor de bovenkaak.

Nog steeds aan de zijkanten, zijn er 14 tanden in de bovenkaak en 15 aan beide kanten van de onderkaak.

En de bovenstaande eigenschappen maken de beet van het dier erg sterk.

Je moet echter weten dat de spieren die verantwoordelijk zijn voor het openen van de mond zwak zijn.

Hierdoor kan de man met groot gemak de mond van het insect vasthouden, ook al is het erg gevaarlijk.

Wat betreft levensverwachting kunnen mensen tussen de 70 en 100 jaar oud worden, maar het gemiddelde is nog niet vastgesteld.

Tot slot heeft de krokodil een donkerbronzen kleur aan de bovenkant.

Er zijn ook zwarte vlekken op de rug en staart.

De buik is wit en de flanken hebben een geelgroene tint.

Nijlkrokodillen fokken

De mannelijke nijlkrokodil is geslachtsrijp als hij 3 meter lang is.

Ze worden volwassen op 2,5 m.

Op deze manier komen de mannetjes tijdens het broedseizoen in conflict om het territorium in handen te krijgen.

Zo vechten ze onderling en lokken ze de vrouwtjes door middel van lage geluiden.

Meestal is het grootste mannetje de winnaar en komt het koppel bij elkaar om te paren.

Nestelen gebeurt in november of december, het regenseizoen in zuidelijk Afrika en het droge seizoen in het noorden.

Daarom zijn de ideale locaties droge bodems, zandstranden en rivieroevers.

Op deze plaatsen graaft het vrouwtje een hol tot 2 m diep.

Daarna legt ze tussen de 25 en 50 eieren, die lijken op kippeneieren maar een dunnere schaal hebben.

Het koppel blijft in de buurt van de eieren en neemt een totaal agressief gedrag aan, waarbij ze elk ander dier aanvallen dat in de buurt komt.

Op deze manier gaat het vrouwtje alleen weg van de eieren als thermoregulatie nodig is.

Ze gaat naar buiten om af te koelen om haar lichaamstemperatuur binnen een ideaal waardebereik te houden.

En dit wordt gedaan om hun biologische processen in stand te houden.

Als gevolg daarvan neemt het vrouwtje een snelle duik of zoekt een schaduw.

En hoewel de ouders heel voorzichtig zijn met de eieren, komt het vaak voor dat het nest wordt binnengedrongen.

De invasie gebeurt door hagedissen of mensen in hun afwezigheid.

Het is interessant om op te merken dat, in tegenstelling tot andere soorten zoals de alligator van de Pantanal, de vrouwelijke nijlkrokodil haar eieren begraaft in plaats van ze uit te broeden.

En nadat ze uit het ei zijn gekomen, beginnen de kuikens geluiden te maken om de moeder zover te krijgen dat ze ze uit het nest haalt.

Voedsel

In eerste instantie heeft de nijlkrokodil een ectotherm metabolisme.

Dit betekent dat hij lange perioden kan overleven zonder te eten.

Daarom kan het dier tot de helft van zijn lichaamsgewicht eten als het zich voedt.

De individuen hebben een hoge predatiecapaciteit omdat ze kunnen overleven in hun natuurlijke habitat en elders.

Dit zorgt ervoor dat andere diersoorten, groot of klein, last hebben van onvoorspelbare aanvallen.

Als we het dus over zijn jachttechnieken hebben, is het de moeite waard om te vermelden dat het dier zijn staart gebruikt om vis te vangen.

De staart wordt ook gebruikt om grotere dieren in een hinderlaag te lokken en grondprooien neer te halen.

De kaken worden gebruikt om het slachtoffer het water in te sleuren of vast te zetten in rotsen of bomen.

Op het droge jaagt de krokodil het liefst 's nachts, dan ligt hij in een hinderlaag.

Gebruikelijke locaties zijn wegen en paden die tot 50 m van de waterkant liggen.

Dus valt hij elk dier aan dat voorbij komt.

In die zin moet je weten dat de prooi afhangt van de grootte van de krokodil.

Over het algemeen eten de jongen kikkers, insecten, maar ook kleine vissen, ongewervelde waterdieren en reptielen.

Aan de andere kant voeden jongen zich met dieren zoals slangen, vogels, schildpadden en Nijlvaranen.

Hij kan ook kleine of middelgrote zoogdieren eten.

Voorbeelden van zoogdieren zijn knaagdieren, mangoesten, apen, hazen, stekelvarkens, vleermuizen, antilopen en schubdieren.

In zijn volwassen fase heeft de krokodil een voorkeur voor grotere soorten zoals de zoetwatermeerval.

Curiosa

Een van de bijzonderheden van de nijlkrokodil is dat het geslacht afhankelijk is van de temperatuur.

Dat wil zeggen dat het geslacht van kuikens niet wordt bepaald door genetica, maar door de gemiddelde temperatuur tijdens de periode waarin het ei begraven is.

Bij een temperatuur onder 31,7°C of boven 34,5°C is het dier dus vrouwelijk.

Individuen worden alleen mannelijk geboren als de temperatuur binnen het bovenstaande bereik ligt.

Als curiositeit is het ook interessant om te vermelden dat krokodillen worden geboren met een lengte van 30 cm.

Zelfs de vrouwelijke nijlkrokodil is tot twee jaar verantwoordelijk voor de verzorging.

Als er een nest in de buurt is, kan het vrouwtje een kinderkamer vormen.

Om ze te beschermen stopt ze ze in haar mond of keelzak.

Een andere strategie om de jongen te beschermen is om ze op je rug te leggen.

Na twee jaar zijn de kuikens meer dan 1 m lang.

Dit leidt tot migratie naar andere plaatsen om een onafhankelijk leven te leiden.

Als hij jong is, vermijdt de krokodil plaatsen waar oudere en grotere individuen zijn, omdat ze agressief zijn.

Als laatste curiositeit: dit is de op een na grootste krokodil ter wereld.

Mannetjes bereiken een lengte van 3,5 tot 5 meter.

Aan de andere kant meten ze tussen de 2,4 en 3,8 m.

De soort heeft ook een duidelijk seksueel dimorfisme, want de mannetjes zijn tot 30% groter dan de vrouwtjes.

Waar vind je de nijlkrokodil?

Tot slot komt de nijlkrokodil voornamelijk voor in Afrika.

Ze leven in de meeste delen van dit continent, bijvoorbeeld in Somalië, Egypte, Ethiopië, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Oeganda.

Het is de moeite waard om de aandacht te vestigen op gebieden in de Democratische Republiek Congo, Kenia, Equatoriaal-Guinea, Zimbabwe, Gabon, Rwanda, Zambia, Angola, Tanzania, Burundi en Zuid-Afrika.

En als we specifiek naar Oost-Afrika kijken, begrijp dan dat krokodillen in meren, rivieren, moerassen en dammen leven.

Geïsoleerde populaties leven met name in Madagaskar, waar ze in grotten kunnen worden gezien.

Er is zelfs een exemplaar gezien op 11 km afstand van Saint Lucia Bay in 1917. Dergelijke informatie geeft aan dat sommige krokodillen dicht bij de zee leven.

Informatie over de Nijlkrokodil in Wikipedia

Vind je de informatie over Nijlkrokodil leuk, laat dan hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!