বিষয়বস্তুৰ তালিকা
ব্ৰাজিলত মাছ ধৰাটো এটা পৰম্পৰাগত কাম আৰু অৰ্থনীতিৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ৫০ হাজাৰৰো অধিক পেছাদাৰী মাছমৰীয়া আৰু ৪০ লাখৰো অধিক অপেশাদাৰী মাছমৰীয়া আছে। সাগৰীয় মাছ ধৰাটোৱেই অৰ্থনীতিক আটাইতকৈ বেছি পৰিচালিত কৰে, বছৰি মুঠ ২২ লাখ টন মাছ ধৰা হয়।
ব্ৰাজিলত মাছ ধৰাটো এটা পৰম্পৰাগত আৰু বহুলভাৱে প্ৰচলিত কাম। বহু ব্ৰাজিলিয়ান এই খেলবিধৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত আৰু উৎকৃষ্ট মাছমৰীয়া হোৱাৰ উপৰিও তেওঁলোক মহান ৰান্ধনীও।
এই সকলোবোৰ গুৰুত্ব থকাৰ পিছতো ব্ৰাজিল এতিয়াও এনে এখন দেশ যাৰ জলভাগত বাস কৰা মাছৰ বৈচিত্ৰ্যৰ বিষয়ে কম জ্ঞান আছে দেশৰ পৰা। ৮ হাজাৰৰো অধিক প্ৰজাতি আছে, ইয়াৰে অধিকাংশ প্ৰজাতি এতিয়াও সাধাৰণ জনতাৰ বাবে অজ্ঞাত। সাগৰ আৰু মহাসাগৰত নিমখীয়া পানীৰ মাছ ৰ কেইবাটাও প্ৰজাতি আছে, প্ৰতিটো প্ৰজাতিৰ নিজস্ব বিশেষত্ব আৰু নিৰ্দিষ্ট বৈশিষ্ট্য আছে, অৰ্থাৎ পৰিৱেশৰ প্ৰকাৰ আৰু মূলতঃ উষ্ণতা। সাগৰীয় মাছ মাছমৰীয়াসকলৰ মাজতো ক্ৰীড়া মাছ ধৰাৰ প্ৰথা ব্যাপক আৰু এইদৰে পদ্ধতিটো অধিক বৃদ্ধি পাইছে।
সাগৰীয় মাছৰ বৈচিত্ৰ্য অতি বৃহৎ আৰু সকলো ৰুচিৰ বাবে প্ৰজাতি আছে . এই পোষ্টটোত আমি কিছুমান প্ৰকাৰৰ সাগৰীয় মাছ ৰ বৰ্ণনা কৰিছো, যিসকল মাছমৰীয়াসকলে মাছ ধৰি ভাল পায় আৰু খেলবিধৰ অনুশীলন কৰে, ইয়াৰ উপৰিও অবসৰ আৰু জিৰণি লোৱাৰ মুহূৰ্ত উপভোগ কৰে।
জলজ জগতত আছে ৰ এক বৃহৎ বৈচিত্ৰ্যস্ক্ৰু কৰাৰ পিছত। যদি বহু গভীৰতাত ধৰা পৰে তেন্তে হঠাতে চাপৰ পৰিৱৰ্তনৰ ফলত হোৱা সাঁতোৰৰ মূত্ৰাশয়ৰ প্ৰসাৰণে খাদ্যনলী আৰু পেট মুখৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই যাবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰে।
পেক্টৰেল সোমোৱাৰ পিছত মূত্ৰাশয়ত শৰীৰৰ ফালৰ পৰা ঘুচা মাৰিলে ফিনে সমস্যাটো সমাধান কৰে, যাৰ ফলত ধৰা আৰু এৰি দিয়াৰ অভ্যাস হয়।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, মাছ আৰু ক্ৰুষ্টেচিয়ানক পছন্দ কৰা।
বাসস্থান: মেংগ্ৰোভ অঞ্চল আৰু মোহনা, বোকা বা বালিৰ তলত, গভীৰ কূপত।
আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ উপকূলত প্ৰচুৰ পৰিমাণে Maranhão, Pará আৰু Amapá, যিয়ে ইয়াক আভ্যন্তৰীণ ব্যৱহাৰৰ বাবে আৰু মূলতঃ ৰপ্তানিৰ বাবে মাছ ধৰে কিছুমান এছিয়াৰ দেশৰ বাবে মূত্ৰাশয় সাঁতুৰিব লাগে।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময়: বছৰৰ আটাইতকৈ গৰম মাহত। (নিমখীয়া পানীৰ মাছ)
Pompano galhudo – Trachinotus goodei
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Trachinotus goodei (Jordan and Evermann, 1896)
বিশেষতা: এটা আকৰ্ষণীয় বৈশিষ্ট্য হ'ল ক'লা ফিলামেণ্টত দীঘলীয়া পৃষ্ঠীয় আৰু পায়ুপথৰ পাখি।
ই অতি প্ৰচুৰ পৰিমাণে শ্লেষ্মা উৎপন্ন কৰে, যাৰ ফলত ইয়াক চম্ভালিব পৰাটো কঠিন হৈ পৰে, আৰু অধিক কাৰণ পৃষ্ঠীয় আৰু পায়ুপথৰ পাখিৰ আগত চোকা মেৰুদণ্ডৰ উপস্থিতি। ইয়াৰ ওজন প্ৰায় ৪০ চে.মি. আৰু ৩ কিলোগ্ৰামতকৈও অধিক হ’ব পাৰে।
ব্ৰাজিলৰ উপকূলত অতি সাধাৰণ মাছ, ই এজন বিচ মাছমৰীয়াৰ সপোন।
ডাঙৰবোৰৰ উশাহ থাকে আৰু ইয়াৰ বাবে কিছু সময় লাগে সমৰ্পণ.সাধাৰণতে হুক কৰাৰ পিছত জাম্প কৰে, তাৰ পিছত মাছমৰীয়াক আচৰিত কৰি তোলে।
এইবোৰক ঢৌত চাৰ্ফিং কৰা, এতিয়া এফালে, এতিয়া আনফালে, হুকত সংলগ্ন হৈ সাঁতুৰি থকা দেখিবলৈ বৰ ভাল লাগে। চাৰিৰ পৰা পাঁচটা উলম্ব ক'লা ৰেখা আৰু পেট বগা ৰঙৰ সৈতে পাতল।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, সৰু ক্ৰুষ্টেচিয়ানক পছন্দ কৰে। ডাঙৰবোৰে সৰু মাছ খায়।
বাসস্থান: যি অঞ্চলত ঢৌৱে ভাঙি তলৰ অংশটো লৰচৰ কৰে, যাৰ ফলত ইহঁতৰ খাদ্য উন্মোচিত হয়। শিলৰ পাৰ আৰু উপকূলৰ ওচৰৰ ফলক আৰু ঠাইবোৰৰ চাৰিওফালে থকা ৰুক্ষ পানীৰ অঞ্চলত ইহঁতে সঘনাই যায়।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময়: গোটেই বছৰটো, বিশেষকৈ গ্ৰীষ্মকালত। (নিমখীয়া পানীৰ মাছ)
ডাঠ বাছ – চেণ্ট্ৰ'প'মাছ পেৰালেলাছ
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি : চেণ্ট্ৰ'প'মাছ পেৰালেলাছ (পয়ে, ১৮৬০) <১>
বিশেষতা: পিঠিৰ অংশ মধ্য অঞ্চলত ধূসৰ বা সামান্য ক’লা ৰঙৰ হয়। ফ্লেংকবোৰ ৰূপালী আৰু এটা চিহ্নিত ক'লা পাৰ্শ্বীয় ৰেখা দেখা যায়।
পেক্টৰেল, ক'ডাল আৰু পেলভিক পাখি ক'লা ৰঙৰ। পৃষ্ঠীয় অংশ ক’লা। ইয়াৰ ওজন প্ৰায় ৮০ চে.মি. আৰু ৬ কিলোগ্ৰামতকৈও অধিক হ’ব পাৰে।
সাগৰীয় গেমফিছৰ অন্যতম বিচৰা প্ৰজাতি। ই এটা চতুৰ আৰু সন্দেহজনক শিকাৰু।
চোলাটো মেক্সিলাতকৈ ডাঙৰ, যাৰ ফলত মাছৰ চিবুক ডাঙৰ হোৱাৰ অনুভৱ হয়, কিন্তু ইয়াৰ কাৰণ হৈছে ই নিজৰ চিকাৰ ধৰাৰ ধৰণৰ, কাৰণ...চুষণ।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, চিংৰা আৰু সৰু মাছৰ বাবে পছন্দ কৰে।
বাসস্থান: বালিচহীয়া বিল, দ্বীপ, ঠাই আৰু অধিক তীব্ৰভাৱে মোহনা আৰু মেংগ্ৰোভত।
এজন মাছমৰীয়াই মাছ ধৰাত সফল হ'বলৈ হ'লে তেওঁ এই মাছৰ জোৱাৰ আৰু বায়ুমণ্ডলৰ চাপৰ সৈতে সম্পৰ্কৰ ছাত্ৰ হ'ব লাগিব। ইয়াৰ বাবে ধৈৰ্য্য, অধ্যৱসায় আৰু বহুত পৰ্যবেক্ষণৰ প্ৰয়োজন।
মাছ ধৰাৰ বাবে উত্তম ঋতু: গোটেই বছৰটো, বিশেষকৈ উষ্ণ মাহত বা শীতকালত কম বৰষুণ হোৱা। পাহাৰৰ পৰা নামি বৈ যোৱা নদীবোৰৰ পানী লেতেৰা হ’লে মাছৰ লোভনীয় বস্তু দেখাত অসুবিধা হয়। (নিমখীয়া পানীৰ মাছ)
Xarelete – Caranx latus
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Caranx latus (Agassiz, 1831)
বৈশিষ্ট্য: ব্ৰাজিলৰ উপকূলত ই আটাইতকৈ সাধাৰণ প্ৰজাতি কঁঠাল যিহেতু ইয়াৰ অভিযোজন অতি বেছি, উপকূলৰ পৰা সাগৰীয় পৰিৱেশলৈকে বিভিন্ন জলজ পৰিৱেশত পোৱা যায়।
ইয়াৰ ভিতৰত এটা ইয়াক আন প্ৰজাতিৰ পৰা পৃথক কৰা বৈশিষ্ট্যসমূহ হ'ল ইয়াৰ চকুৰ আকাৰ, যিবোৰ ডাঙৰ আৰু বেছিভাগেই ক'লা।
পিঠিৰ অংশ মধ্য অঞ্চলত ক'লা ৰঙৰ। ফ্লেংকবোৰ নীলা-ৰূপালী ৰঙৰ, পেটটো বগা ৰঙৰ। জোৰকৈ কৰা ঠেংৰ পাখি ক’লা আৰু হালধীয়া।
ইহঁতে সাধাৰণতে ডাঙৰ স্কুলত সাঁতুৰিব পাৰে। আটাইতকৈ ডাঙৰ নমুনাবোৰৰ দৈৰ্ঘ্য ১ মিটাৰ আৰু ওজন ৮ কিলোগ্ৰামতকৈ অধিক হ’ব পাৰে।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, বহল পৰিসৰৰ চিকাৰ কৰেক্ৰুষ্টেচিয়ান, মাছ, মোলাস্ক আৰু কৃমিৰ পৰিসৰ।
বাসস্থান: লোনা পানীত থকা মোহনা আৰু মেংগ্ৰোভ অঞ্চলৰ পৰা কঠিন বালিচহীয়া বিল আৰু টাম্বল, উপকূল আৰু উপকূলীয় দ্বীপসমূহৰ লগতে সাগৰীয় অঞ্চলৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যায় দ্বীপ, স্লেব আৰু পাৰ্চেল। আটাইতকৈ ডাঙৰ নমুনাবোৰ গভীৰ অঞ্চলত আৰু উপকূলৰ পৰা অলপ দূৰত পোৱা যায়।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময়: বছৰৰ আটাইতকৈ গৰম মাহত। (নিমখীয়া পানীৰ মাছ)
নিমখীয়া পানীৰ মাছৰ বিষয়ে এই পোষ্টটো ভাল পাইছেনে? গতিকে, তলত আপোনাৰ মন্তব্য দিয়ক, আমাৰ বাবে ই গুৰুত্বপূৰ্ণ।
ৱিকিপিডিয়াত মাছৰ বিষয়ে তথ্য
অন্য টিপচ্ও চাওক, চাওক!
আমাৰ ভাৰ্চুৱেল ষ্ট'ৰলৈ যাওক আৰু চাওক পদোন্নতি!
সাগৰীয় মাছ হ'ল সাগৰীয় পানীত বাস কৰা বা নিমখীয়া পানী বুলি বেছি জনাজাত। সাগৰত বাস কৰা বহু প্ৰজাতিৰ প্ৰাণী আছে, আচলতে প্ৰায় ১৫,০০০ পঞ্জীয়নভুক্ত প্ৰজাতি আছে।
সাগৰীয় মাছৰ মূল বৈশিষ্ট্য
এই সাগৰীয় মাছৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে পানীত বাস কৰা মেৰুদণ্ডী প্ৰাণী সাগৰীয় নিমখ। জলজ পৰ্যায়ত ইহঁত বিশ্বৰ আটাইতকৈ পুৰণি প্ৰজাতি বুলি ধৰা হয়, আচলতে ইহঁতৰ তাৰিখ প্ৰায় ৫০ কোটি বছৰৰ আগৰ।
এই সাগৰীয় মাছৰ মূল বৈশিষ্ট্যসমূহৰ ভিতৰত তলত দিয়া বৈশিষ্ট্যসমূহ উল্লেখযোগ্য:<১>
- ইহঁত ঠাণ্ডা তেজৰ প্ৰাণী;
- ইহঁতৰ পাখি এযোৰ থাকে যাৰ ফলত ইহঁতে কোনো সমস্যা নোহোৱাকৈ পানীত সাঁতুৰিব পাৰে;
- ইহঁতৰ হাওঁফাওঁ নাথাকে , ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে ইহঁতৰ গিল থাকে, যিবোৰ ইহঁতে উশাহ ল'বলৈ ব্যৱহাৰ কৰে, পানীৰ পৰা অক্সিজেন উলিয়াই;
- কিছুমান মাছৰ ছালৰ ৰং সলনি কৰাৰ ক্ষমতা থাকে।
বাসস্থান: ইহঁতে ক'ত থাকে ?
নামটোৱেই কোৱাৰ দৰে সাগৰীয় মাছ সাগৰত বাস কৰে। নিমখীয়া পানীত বাস কৰিবলৈ খাপ খোৱা মাছ, অৰ্থাৎ পৃথিৱীৰ সাগৰ আৰু মহাসাগৰত বাস কৰে।
কিন্তু বিপুল সংখ্যক মাছ জীয়াই থাকিবলৈ গ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ুৰ প্রয়োজন। যদিও ই গুৰুত্বপূৰ্ণমন কৰিব যে এইটো সকলো সাগৰীয় মাছৰ বৈশিষ্ট্য নহয়, কাৰণ আন কিছুমান মাছৰ লগতে নাতিশীতোষ্ণ জলবায়ুৰ অঞ্চলত বাস কৰে।
সাগৰীয় মাছ
সাগৰীয় মাছৰ খাদ্য
সাগৰীয় প্ৰাণীৰ মাজত আমি বিভিন্ন ধৰণৰ খাদ্যৰ সৈতে মাছ বিচাৰি পাওঁ। অৰ্থাৎ তৃণভোজী, মাংসভোজী আৰু সৰ্বভোজী প্ৰাণী আছে, ইমানেই ব্যাপকভাৱে যে ইহঁতে সাগৰত পোৱা যিকোনো বস্তু খায়।
সাগৰীয় মাছৰ খাদ্য নিৰ্ভৰ কৰিব ইহঁতৰ মাছৰ ধৰণৰ ওপৰত। সাধাৰণতে, আটাইতকৈ সাধাৰণ খাদ্যসমূহ হ’ল তলত দিয়া ধৰণৰ:
- শেলাই, অণুশেলাই আৰু সাগৰীয় উদ্ভিদ;
- সাগৰীয় স্পঞ্জ;
- অন্য সৰু মাছ;
- কোমল প্ৰবাল বা পলিপ;
- কেঁকোৰা, চিংৰা আৰু কেঁচু;
- অন্য মাছৰ পৰজীৱী।
সাগৰীয় মাছৰ প্ৰজনন: জীৱনচক্ৰ
বেছিভাগ সাগৰীয় মাছে “স্পাউনিং” নামেৰে জনাজাত পদ্ধতিৰে বংশবৃদ্ধি কৰে। এই পদ্ধতিত মাইকী চৰাইয়ে নিষিক্ত নোহোৱা কণীবোৰ পানীত জমা কৰিব আৰু মতা চৰাইয়ে ইয়াৰ ওপৰত বৃহৎ পৰিমাণৰ শুক্ৰাণু নিৰ্গত কৰিব, যাৰ ফলত কণীবোৰ নিষিক্ত হ’ব।
এইবোৰৰ বহুতকে সোঁতে কঢ়িয়াই লৈ যায় আৰু বিকশিত হয় আন কণী আৰু আন আপোনাৰ পিতৃ-মাতৃৰ পৰা বহু দূৰত। মূলতঃ কাৰণ পিতৃ-মাতৃয়ে এবাৰ কণী পাৰি নিষিক্ত কৰিলে পোৱালিবোৰৰ প্ৰতি কোনো গুৰুত্ব নিদিয়ে, অৰ্থাৎ তেওঁলোকৰ কাম তাতেই শেষ হয়।
আন প্ৰজাতিৰ কিছুমানে মুখত পোৱালিবোৰৰ যত্ন লয় যেতিয়ালৈকে... কণী ফুটি যায়। বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে,এইটো মতা মাছে কৰে।
মাকৰ শৰীৰৰ ভিতৰত কণী বা পোৱালি গঢ় লৈ উঠা প্ৰজাতি অতি কম। যিহেতু ভালদৰে উল্লেখ কৰা হৈছে যে বেছিভাগ মাছৰ যৌন প্ৰজনন হয়, বাহ্যিক নিষেচনৰ সৈতে।
See_also: মিঠাইৰ সপোন দেখাৰ অৰ্থ কি? ব্যাখ্যা আৰু প্ৰতীকবাদসাগৰীয় মাছৰ আয়ুস বহুলাংশে নিৰ্ভৰ কৰিব ই মাছৰ প্ৰকাৰৰ ওপৰত। আৰু সেয়া হ’ল কিছুমান প্ৰজাতি আছে যিবোৰে ৩ বছৰৰ পৰা ৫ বছৰলৈকে জীয়াই থাকিব পাৰে, আনহাতে কিছুমানে ১০, ২৫ আনকি ৮০ বছৰ জীয়াই থাকিব পাৰে।
সাগৰত কিছুমান মাছৰ তালিকা
বহুত আছে সাগৰত মাছ ; আচলতে বিশ্বজুৰি প্ৰায় ১৫,০০০ প্ৰজাতি আছে। কিন্তু তলত আমি আটাইতকৈ বিশিষ্ট মাছৰ বিষয়ে ক’ম:
মীনপালনৰ বাবে সাগৰৰ ১০টা শ্ৰেষ্ঠ মাছৰ সৈতে মুখামুখি হোৱা
নীলা মাছ – Pomatomus saltrix
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Pomatomus saltrix (Linnaeus, 1766)
বিশেষ: ই ঠাণ্ডা পানী আৰু শীতকালৰ বিদ্ৰোহ ভাল পায়, অৰ্থাৎ এনে এটা সময় যেতিয়া ডাঙৰ নমুনা বিচাৰি পোৱাটো সহজ হয়।
ই ১.০ মিটাৰৰ অলপ বেছি হয় আৰু ১০ কিলোগ্ৰামতকৈও অধিক হ’ব পাৰে। নীলাৰ পৰা নীলা-সেউজীয়া বা ধূসৰ পিঠি।
ৰূপৰ কাষ আৰু বগা পেট। ত্ৰিকোণীয় দন্ত আৰু বেছিভাগেই অতি চোকা। ই অসংখ্য শ্ব'লত গতি কৰে আৰু ইয়াৰ ভোক অতৃপ্ত।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মৎস্যভোজী, মুলেট, পাৰ্টি আৰু চাৰ্ডিনৰ বাবে পছন্দ কৰে।
বাসস্থান: <৩>পানীৰ স্তম্ভৰ অঞ্চল, যিকোনো গভীৰতাত, জ'ন'এইবোৰক টাম্বল আৰু হাফ টাম্বল বিচত চিকাৰ খেদি খেদি পোৱা যায়।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময় : গোটেই বছৰটো, শীতকালৰ ঠাণ্ডা মাহত ইয়াৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি।
Betara – Menticirrhus littoralis
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Menticicirrhus littoralis (Holbrook, 1860)
বিশেষতা: ইহঁত সাধাৰণতে বৃহৎ নমুনাকে ধৰি বিভিন্ন আকাৰৰ গোটত গোট খায়।
মাংস বগা আৰু কোমল হয়, বেছ প্ৰশংসিত. ইয়াৰ উচ্চতা ৫০ চে.মি. সাধাৰণ ৰং পাতল ধূসৰৰ পৰা ৰূপালী ধূসৰ আৰু বগা পেট।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, বিচ কৃমি আৰু ক্ৰুষ্টেচিয়ান (চিংৰা, কেঁকোৰা আদি)ক পছন্দ কৰে।
<২>বাসস্থান: <৩>উপকূলৰ ওচৰৰ বালিচহীয়া বা বোকাময় তলত বাস কৰে। কঠিন বিলত প্ৰচুৰ। যদিও ইয়াক টম্বো বিচত প্ৰায়েই পোৱা নাযায়।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময়: এইটো গোটেই বছৰজুৰি ধৰা হয়, বিশেষকৈ গ্ৰীষ্মকালত। – নিমখীয়া পানীৰ মাছ
স্নেপাৰ – Lutjanus cyanopterus
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Lutjanus cyanopterus (Curvier, 1828).
নিৰ্দিষ্টতা: সাধাৰণ ৰং গাঢ় ধূসৰ, ৰঙা ৰঙৰ টোনৰ সৈতেমূৰৰ অঞ্চল আৰু পাখি। মুখৰ চোলাটো অলপ ওলাই থাকে।
ইয়াৰ দাঁতৰ আকৃতি আৰু আকাৰে কুকুৰৰ কেনিন দাঁতৰ কথা বহুত মনত পেলায়। ঠেংৰ পাখি ছেদ কৰা হয়। ইয়াৰ উচ্চতা ১.২ মিটাৰতকৈও অধিক আৰু ই ৪০ কিলোগ্ৰামতকৈও অধিক হ’ব পাৰে।
স্নেপাৰ মাছ ধৰাটোৱে সদায় প্ৰবল আৱেগ প্ৰদান কৰে, কিয়নো এই মাছৰ সৰু সৰু নমুনাবোৰো কামৰ সমাৰ্থক, কিয়নো ইহঁতৰ শক্তি আৰু স্বভাৱ বহুত।
সাধাৰণতে ইহঁতে বেছি সংখ্যাৰ নহয় শ্ব’লত সাঁতুৰে। ইয়াৰ মাছ ধৰাটো ৰাতি অধিক উৎপাদনশীল হয় যদিও মাছমৰীয়াজন জাহাজত থাকিব লাগিব। নাওখন মাছ ধৰা ঠাইৰ ওপৰত থিয় হ'ব লাগিব।
ইয়াৰ আকৃতিৰ কথা ক'বলৈ গ'লে ওপৰৰ প্ৰফাইলটো মূৰত বক্ৰ আৰু পিঠিত পোন।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, মাছ আৰু মলাস্কক পছন্দ কৰে।
বাসস্থান: তলৰ মাছ সদায় শিল বা প্ৰবালৰ তলৰ সৈতে জড়িত। কিন্তু যুৱক-যুৱতীসকলে সাধাৰণতে মেংগ্ৰোভৰ লৱণ পানীত বাস কৰে।
তেওঁলোকে শিলৰ পাৰ আৰু দ্বীপৰ চাৰিওফালে অগভীৰ পানীত সঘনাই যায়।
মাছ ধৰাৰ বাবে সৰ্বোত্তম সময়: গৰমৰ সময়ত মাহ। – নিমখীয়া পানীৰ মাছ
ড’ৰাডো – ক’ৰিফেনা হিপ্পুৰাছ
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: ক’ৰিফেনা হিপ্পুৰাছ (লিনিয়াছ, ১৭৫৮)<১>
বিশেষতা: ই পানীৰ বাহিৰত হেণ্ডলিং সহ্য নকৰে, এনেদৰে যে ই বহুত সংগ্ৰাম কৰে আৰু আনকি ডেকত ৰখাৰ সময়ত তেজ ওলায়।
কৰিবলগীয়াধৰি এৰি দিলে মাছবোৰ পানীত ৰখাটো বাধ্যতামূলক। মাংস অতি মূল্যৱান। ইয়াৰ সোৱাদ বৃদ্ধি আৰু কোমল কৰিবলৈ মাছ ধৰাৰ লগে লগে তেজ ওলোৱাটো বাঞ্ছনীয়।
এবিধ অতি সাধাৰণ মাছ, মূলতঃ উপকূলীয় আৰু সাগৰীয় মাছ ধৰাত। ই শক্তিশালী আৰু যুঁজাৰু। কিছুমান নমুনা ধৰিবলৈ মাত্ৰ নাওখনৰ ওচৰত মাছ এটা হুক কৰি ৰাখক আৰু তেনেকৈয়ে বাকী শ্ব'লটো ওচৰ চাপিব।
কিন্তু মাইকী মাছবোৰ সৰু। ঠেংৰ পাখিত শক্তিশালী পেশী থাকে, যিয়ে ইয়াক শক্তি আৰু বিশেষকৈ গতি প্ৰদান কৰে। ইয়াৰ পিঠি কোবাল্ট নীলা, ফ্লেংক উজ্জ্বল হালধীয়া, নীলা আৰু সেউজীয়াৰ ধাতুৰ প্ৰতিফলন। পেটটো বগা। ই ১.৮ মিটাৰতকৈ অধিক আৰু ৪০ কিলোগ্ৰামতকৈ অধিক হ’ব পাৰে।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, মাছ, মলাস্ক আৰু ক্ৰুষ্টেচিয়ান পছন্দ কৰে।
বাসস্থান: আটাইতকৈ ডাঙৰ ব্যক্তিসকলে সৰু সৰু গোটত আৰু সৰু সৰু গোটবোৰ ডাঙৰ শ্ব'লত থাকে।
আচৰিত কথাটো হ'ল, ইহঁতে এটা মহাদেশৰ পৰা আন এটা মহাদেশলৈ, উষ্ণ গ্রীষ্মমণ্ডলীয় আৰু উপগ্রীষ্মমণ্ডলীয় পানী থকা অঞ্চলত পাৰ হ'ব পাৰে।
মাছ ধৰা: উষ্ণ মাহত, নৱেম্বৰৰ পৰা মাৰ্চলৈকে। – নিমখীয়া পানীৰ মাছ
নীলা মাৰ্লিন – Makaira nigricans
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Makaira nigricans (Lacepède, 1802)
বিশেষতা: সাধাৰণ ৰং পিঠিত গাঢ়, ক'লা আৰু গাঢ় নীলাৰ মাজৰ কিবা এটা। ফ্লেংকবোৰে দেখুৱাইছেমূলতঃ ধাতুৰ দৰে নীলা ৰং।
নিশ্চিতভাৱে, জীয়াই থকাৰ সময়ত ই শৰীৰৰ কাষত এটা টেন বেণ্ড বজাই ৰাখে।
ই আমাৰ উপকূলৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰজাতি মাৰ্লিন। যদিও মতা এটাৰ ওজন ১৪০ কিলোগ্ৰামতকৈ অধিক হোৱাটো বিৰল। মেক্সিলা দীঘলীয়া, এটা ঠোঁট, মুঠ দৈৰ্ঘ্যৰ প্ৰায় ১/৪ৰ পৰা ১/৫, আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত ইয়াৰ চিকাৰক স্তম্ভিত কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
আচৰিতভাৱে ইয়াৰ জলগতিবিদ্যাৰ আকৃতিৰ বাবে ইয়াৰ গতিবেগ বেছি হয়। ইয়াৰ উশাহ-নিশাহ আৰু শক্তি বহুত। অৰ্থাৎ প্ৰসৱ কৰিবলৈ সময় লাগে।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, মাছ আৰু মলাস্কক পছন্দ কৰা।
See_also: নাৰ্ছ হাঁহ Ginglymostoma cirratum, নাৰ্ছ শ্বাৰ্ক নামেৰে জনাজাতবাসস্থান: খোলা সাগৰীয় অঞ্চলত উষ্ণ আৰু পৰিষ্কাৰ পানীৰ ধাৰাত, প্ৰধানকৈ ২৪° চেলছিয়াছৰ পৰা ৩০o চেলছিয়াছৰ ভিতৰত উষ্ণতা, গ্রীষ্মমণ্ডলীয় অঞ্চলত ডুব যোৱা পাৰ আৰু সাগৰৰ ঢালত ই উৎকৃষ্ট মাছ ধৰা ঠাই। ইহঁতে সাগৰৰ এফালৰ পৰা আনটো ফাললৈ প্ৰব্ৰজন কৰে।
মাছ ধৰাৰ বাবে উত্তম ঋতু: নৱেম্বৰৰ পৰা মাৰ্চলৈকে, যেতিয়া নীলা সাগৰৰ সোঁতে ব্ৰাজিলৰ উপকূল স্পৰ্শ কৰে। – নিমখীয়া পানীৰ মাছ
ম'হৰ চকু – Seriola dumerili
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Seriola dumerili (Risso, 1810)
নিৰ্দিষ্টতা: ইয়াৰ পিঠিত তাম ৰঙৰ। ইয়াৰ এটা আকৰ্ষণীয় বৈশিষ্ট্য আছে, যেনে: ক’লা মাস্ক যিয়ে মূৰটো মুখৰ পৰা ডিঙিৰ নেপলৈকে কাটি পেলায়।
পেটটো বগা। মাংস দৃঢ় আৰু বিশেষকৈ জাপানী খাদ্যত বিশেষকৈ প্ৰশংসা কৰা হয়sashimi.
অতি চঞ্চল আৰু শক্তিশালী মাছ, সেয়েহে ধৰিবলৈ কঠিন। ইয়াৰ প্ৰায় নিখুঁত হাইড্ৰ'ডাইনেমিক আকৃতি আছে, যিটোৱে টৰ্পিডোৰ কথা অতিশয় মনত পেলাই দিয়ে, অৱশ্যে এই ক্ষেত্ৰত ই কেৱল দ্ৰুত টুনাৰ পৰাহে হেৰুৱায়।
লেতেৰা যুঁজ, শিল বা মূলতঃ ডুব যোৱা প্ৰবালৰ মাজত আশ্ৰয় বিচাৰি। ইয়াত বহুত লাইন লাগে, আনকি স্পুলত থকা ফেলেনক্স স্পৰ্শ কৰাসকলৰ আঙুলিও জ্বলাই দিয়া হয়।
খাদ্যৰ অভ্যাস: মাংসভোজী, মাছ আৰু স্কুইড খোৱাত অগ্ৰাধিকাৰ।
বাসস্থান: পানীৰ স্তম্ভত, পৃষ্ঠৰ পৰা তললৈ, শিলৰ বা প্ৰবালৰ তলৰ অঞ্চলত, সদায় গভীৰ পানীত, দূৰৱৰ্তী উপকূলীয় দ্বীপ আৰু সাগৰীয় দ্বীপৰ চাৰিওফালে, আৰু উপকূলৰ শিলৰ পাৰৰ কাষ চাপিব পাৰে . সৰু সৰু শ্ব'লবোৰত একে আকাৰৰ মাছ থাকে।
মাছ ধৰাৰ উত্তম ঋতু: গোটেই বছৰটো, কিন্তু মূলতঃ গ্ৰীষ্মকালত। (নিমখীয়া পানীৰ মাছ)
হালধীয়া হেক – Cynoscion acoupa
বৈজ্ঞানিক নাম / প্ৰজাতি: Cynoscion acoupa (Lacepède, 1802)
বিশেষতা: ইয়াৰ পাখি হালধীয়া আৰু উদৰ আৰু ঠেংৰ অঞ্চল থাকে। ই ৰাষ্ট্ৰীয় উপকূলৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ হেক, ১ মিটাৰতকৈ অধিক আৰু ১২ কিলোগ্ৰামতকৈও অধিক হ'ব পাৰে।
ইয়াৰ মুখ বহল, সৰু দাঁতযুক্ত। ইয়াৰ সাঁতোৰৰ মূত্ৰাশয়ৰ সৈতে জড়িত পেশী থাকে, শব্দ নিৰ্গত আৰু নাক কটাব পৰা।
ই লেহেমীয়া আৰু কেইমিনিটমানৰ তীব্ৰ যুঁজৰ পিছত সহজে আত্মসমৰ্পণ কৰে