De algemene naam mus is verwant aan het geslacht Passer, waartoe enkele van de meest algemene vogels ter wereld behoren.

De mus is een vogel van de familie der passerachtigen, waartoe de meest voorkomende tuinvogels behoren. Het geslacht Passer is het enige geslacht in de Passeridae familie.

Mussen hebben een compact lichaam en een sterke, gebogen snavel. De vleugels en poten zijn middelmatig lang. Het verenkleed is meestal grijsbruin van buiten en wit van binnen, hoewel het verenkleed van sommige ondersoorten kleurrijker is. Mussen zijn sociale vogels die het grootste deel van het jaar in groepen leven. Ze voeden zich voornamelijk met zaden, maar eten ook insecten. Mussenstaan bekend als goede zangers en als makers van een uitgebreid nest van vezels en veren.

De huismus is wereldwijd een van de meest voorkomende vogelsoorten en wordt algemeen beschouwd als een nuttige vogel. Op sommige ondersoorten van mussen wordt echter gejaagd als prooidier en de huismus kan in sommige gebieden als een plaag worden beschouwd.

Deze vogel heeft de hele planeet veroverd en onderscheidt zich doordat hij de enige groep gewervelde dieren is die in alle omgevingen kan leven, van zeeniveau tot de hoogste bergen.

Over het algemeen zijn de vogels klein, hebben ze een dikke snavel voor het eten van zaden en hun kleur varieert van bruin tot grijs.

De meeste soorten komen oorspronkelijk uit de Oude Wereld en zijn geïntroduceerd in gebieden over de hele planeet:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Passer;
• Familie: Passeridae;
• Classificatie: Gewervelde dieren / Vogels
• Voortplanting: Eierleggend
• Voedsel: alleseters
• Habitat: In de lucht
• Orde: Passeriformes
• Genre: Passeren
• Levensduur: 12 jaar
• Afmetingen: 14 - 18 cm
• Gewicht: 24 - 40 g

Wat is het kenmerk van de mus?

Diverse ondersoort werden genomineerd, maar alleen 12 worden erkend Op deze manier worden de ondersoorten verdeeld in 2 groepen op basis van hun locatie.

Maar over mus Over het algemeen moet je weten dat dit een vogel is van 13 tot 18 cm en een spanwijdte van 19 tot 25 cm. Het gewicht ligt tussen de 10 en 40 gram.

Er is seksuele dimorfie als de mannetje heeft twee verenkleedjes De eerste komt voor in de lente.

In dit seizoen is de kleur grijs op de kop, maar ook zwart op de keel en bruin met wat krassen op de rug en vleugels. Lichtgrijs of wit zijn kleuren die te zien zijn op de buik, borst en gezicht, net als de poten die roze-grijs zijn en de snavel, zwart.

Als we het over de herfst hebben, wordt de keel doffer van kleur of bijna niet aanwezig. Het verenkleed in het algemeen wordt minder duidelijk, waarbij de kaak zwart is en de onderkaak geelzwart.

Wat betreft de kleuring van het vrouwtje Ze hebben een grijsachtige tint op de kop, bruin op de wangen en het gezicht, evenals een lichte supraciliaire lijst, terwijl het dorsale deel en de neusspieren vergelijkbaar zijn met die van het mannetje.

Met betrekking tot gedrag Zijn vlucht lijkt op die van een kolibrie omdat het dier voor de landing heel snel met zijn vleugels klapt, hoewel het stilstaat.

Het gemiddelde is dus 45,5 km en ongeveer 15 vleugelslagen per seconde. En als het dier op de grond is, springt het liever dan dat het loopt.

Algemene kenmerken mus

Het is een intelligente en veelzijdige vogel die al duizenden jaren samenleeft met de mens. Hij onderscheidt zich doordat hij klein en onopvallend is. De belangrijkste kenmerken waaraan de mus te herkennen is, zijn:

Hij is klein van formaat met een ronde kop, bruin en grijs van kleur, de vleugels zijn kort en hij heeft een sterke snavel. Binnen de verschillende soorten mussen zijn er minimale verschillen, ze variëren alleen een beetje in grootte. Op de tong hebben ze een botje dat bekend staat als preglossale, dat dient om de zaden vast te houden.

Sommige soorten broeden in kolonies, andere soorten broeden alleen en blijven alleen in kleine familiegroepen als ze zich niet voortplanten.

Deze vogels hebben een nogal eigenaardige techniek om zichzelf schoon te maken, want ze bedekken zichzelf met stof. De mus maakt een gat in de grond met behulp van zijn poten, gaat dan liggen en begint aarde over zijn lichaam te gooien, hiervoor gebruikt hij zijn vleugels. Een andere manier van baden is met water, droog of gesmolten sneeuw.

Deze vogelsoort onderscheidt zich doordat hij erg luidruchtig is, vooral als hij nerveus is of een andere groep tegenkomt. De mus heeft een breed repertoire dat hij meestal constant uitzendt. Ook heeft hij in de hitte een speciaal soort zang met herhaalde geluiden.

Meer informatie over de soort

Het is een soort kleine vogel van ongeveer 15 centimeter. Er is een klein seksueel dimorfisme waardoor het vrouwtje iets kleiner is. Het gewicht van deze vogels is bijna onbeduidend. Ze wegen ongeveer 30 gram, ook al hebben ze een sterk gestel.

Ze hebben vrij korte maar stevige poten. Ze zijn meestal bruin met zwarte strepen op de bovenkant en wit op de buik. Op de kop heeft hij een paar vlekken met verschillende grijstinten.

De snavel van deze vogels is sterk en dik en kegelvormig. Ze gebruiken hem om te eten en om zich te verdedigen tegen aanvallen van roofdieren. Door hun kleine grijze ogen zijn ze erg snel in hun vlucht.

Het mannetje heeft een zwarte weerhaak, dat is een zwarte vlek die zich uitstrekt vanaf zijn keel, nek en bovenste borststuk. Een van de kenmerken die het meest opvalt in het gedrag van deze dieren is dat ze niet lopen. Om zich over de grond te verplaatsen, moeten ze kleine sprongen van de ene naar de andere kant maken.

Het is een nogal onstuimig dier en zingt grappige liedjes om ieders aandacht te trekken. Het gemak waarmee het zich aanpast aan verschillende omgevingen is wat het in staat stelt om zich bijna over de hele wereld te verspreiden. Het is een zeer resistent dier en verdedigt zich agressief tegen elke bedreiging.

Het voortplantingsproces van de mus begrijpen

O mus maakt het nest op een wanordelijke manier, en de gekozen locatie kan een struik of boom zijn.

Anderen bouwen hun nest liever in een gebouw of gebruiken zelfs de nesten van andere soorten, zoals dat van de witte ooievaar.

Als het paartje op een open plek nestelt, is het succes van de voortplanting vaak lager omdat de voortplanting laat op gang komt en het nest door stormen vernield kan worden.

Zo legt het vrouwtje tot 8 eitjes die uitgebroed door het echtpaar De kleintjes blijven 11 tot 23 dagen in het nest en worden in die tijd gevoed door hun ouders.

Op de leeftijd van 4 dagen gaan de ogen open en slechts 4 dagen later krijgen ze hun eerste verenkleed.

Een punt dat moet worden benadrukt is dat slechts 20-25% van de kleintjes overleven Tegen de tijd dat ze volwassen zijn, is de overleving 45-65%.

Hoe planten mussen zich voort?

De mussen zijn eierleggende dieren en de voortplantingsperiode is van april tot augustus, wanneer het klimaat gematigd is. Om hun nest te bouwen, installeren deze vogels zich in gesloten structuren zoals gaten of scheuren in onder andere daken, gebouwen en lantaarnpalen. Daarnaast zijn er mussennesten gezien in grotere nesten van andere soorten, zoals de ooievaar.

Elk jaar kan elk mussenpaar twee of drie eieren leggen, met een incubatieperiode die ongeveer 11 of 14 dagen duurt.

Deze dieren hebben een zeer interessant broedproces. Ze gebruiken sterke strategieën zoals balts, kop optillen en vleugels uitklappen. Een groep mussen is verantwoordelijk voor het uitvoeren van een volledige vertoning om de broedactiviteit te starten.

Na enkele gevechten tussen de mannetjes, kiest het vrouwtje dat het hof gemaakt wordt het mannetje van haar voorkeur. Zodra ze het mannetje gekozen heeft, is het koppel dat gevormd is een volledig monogame relatie.

Normaal gesproken kiest het vrouwtje de grootste, omdat die van hogere kwaliteit wordt geacht. De zogenaamde zwarte slab waar we het eerder over hadden en die alleen de mannetjes bezitten, is ook van invloed. Hoe beter de slab ontwikkeld is, hoe groter het vermogen om niet gevangen te worden en meer ruimte te krijgen om het nest te bouwen.

Nesten worden meestal met veel zorg gemaakt en het mannetje is verantwoordelijk voor het verzamelen van zoveel mogelijk veren om het goed bedekt achter te laten. Het vrouwtje maakt er een punt van om een goed opgebold nest te hebben en legt de eieren die ze wil. Hoe veiliger het nest is, hoe meer eieren ze zal leggen.

Hoe zien hun nesten eruit?

Het nest wordt in paren gemaakt, waarbij ze onder andere gras, veren, stro en twijgen gebruiken. Vrouwtjes leggen tussen de twee en zeven eieren, die wit of groenachtig kunnen zijn.

Ze vormen hun nest in de vorm van een bal en beschermen het met veren aan de binnenkant voor het comfort van hun hulpeloze kuikens, in feite werken zowel het mannetje als het vrouwtje samen om het nest te bouwen. De mus gebruikt alles wat hij kan, zoals: droge grashalmen, wol, papier, kant, bladeren, katoen, twijgen, stro, stukken stof, veren, en vele andere. Dit geeft stevigheid aan de nesten.

Deze nesten worden gevormd op plaatsen waar de loopvogels niet gemakkelijk bij kunnen, als een vorm van bescherming. We zien ze echter soms op dakpannen, sommige ramen, bomen en veel plaatsen dicht bij het zicht van mensen.

De jonge mussen blijven 12 tot 16 dagen in het nest en worden in die tijd gevoed door hun ouders. Na het verlaten van het nest gaan de jongen zelf op zoek naar voedsel, maar stoppen pas na een week met het vragen om voedsel van hun ouders.

Voedsel: wat eten mussen?

O mus eet zaden Hij voedt zich ook met kleine insecten, bloemen en boomknoppen, vooral tijdens het broedseizoen. Onder de insecten We kunnen rupsen, kevers, vliegen en bladluizen uitlichten.

Sommige individuen zoals P. griséus zoeken ook naar voedselresten rond steden en zijn bijna omnivoor. Vruchten zoals papaja, appel en banaan dienen ook als voedsel.

Het dieet van mussen bestaat meestal uit zaden, vruchten en bessen, maar ze eten ook graanresten, onkruid en grassen. Deze vogels eten soms ook insecten die ze van de grond verzamelen, vooral in de zomer.

De overgrote meerderheid leeft in stedelijke omgevingen, ze voeden zich ook met voedselkruimels die door mensen worden achtergelaten. De jongen krijgen een eiwitrijk dieet, waarbij ze zich voornamelijk voeden met larven, krekels, kevers en sprinkhanen.

De huismus voedt zich heel eenvoudig. Bijna alles is goed genoeg om zijn honger te stillen, dus het is geen veeleisend dier op het gebied van voedsel.

Er is een soort symbiotische relatie tussen mussen en mensen die bekend staat als commensalisme. Commensalisme is een relatie waarbij de mens niets van de mus wint of verliest. Als wij bijvoorbeeld onze broodkruimels schudden, is het voor ons noch een voordeel noch een nadeel dat de mussen onze kruimels verstrooien. Voor hen is het echter een voordeel omdat ze voedsel krijgen.

Het is een vogel die erg afhankelijk is van mensen omdat zijn overleving afhankelijk is van menselijk handelen. Dit betekent dat het geen vogel is die in onbewoonde gebieden kan leven.

Wetenswaardigheden over de mus

Allereerst is het de moeite waard om te praten over de migratiegewoonte van het dier Over het algemeen verplaatsen ondersoorten zich niet meer dan een paar kilometer in hun leven.

De ondersoorten P. d. bactrianus en P. d. parkini zijn vooral trekvogels, dus bereiden ze zich voor op migratie door aan te komen, in tegenstelling tot hun verwanten die deze gewoonte niet hebben.

Een andere curiositeit is de levensduur van mus Het oudste exemplaar dat in gevangenschap leefde was ongeveer 23 jaar oud, terwijl de oudste in het wild 19 jaar en 9 maanden oud was.

Met betrekking tot roofdieren Aan de andere kant vormen roofvogels, eekhoorns, kraaien en zelfs mensen een risico voor de vogel.

Het probleem met roofdieren heeft echter geen invloed op de gezondheid van de algemene populatie. Met andere woorden, dit is geen vogel die bedreigd wordt door menselijke activiteiten en staat als "minst zorgwekkend" op de Rode Lijst van de IUCN.

Overigens, de wereldbevolking bijna 1,4 miljard mensen telt Alleen de roodsnavelkwelea komt op de tweede plaats.

Gedrag en bedreigingen

Het zijn monogame vogels, dus als ze een partner hebben gevonden, blijven ze daar hun hele leven bij. De mus is erg intelligent en zingt graag en veel.

Dankzij deze zanggewoonte weerspiegelen ze vreugde en genieten ze van het gezelschap van mensen. Een van de meest merkwaardige gewoonten van dit dier is dat ze graag aardbaden nemen om hun veren en huid schoon te maken.

Hoewel ze goed kunnen vliegen, worden ze gezien op straat, op trottoirs, in parken, tuinen en op sommige schoolpleinen. In deze omgevingen kunnen ze de ruimte delen met kinderen in wie ze interesse en genegenheid opwekken.

Het zijn geen migrerende soorten, dus ze blijven het hele jaar door op dezelfde plek. Het is zeldzaam om solitaire mussen te vinden. Ze zijn meestal altijd in groepen zodat ze zich beter kunnen verdedigen tegen elke bedreiging. Ze helpen elkaar ook om aan voedsel en onderdak te komen.

Hoewel het een soort is die zich bijna over de hele wereld heeft verspreid en een groot aantal individuen heeft, vormt het ook een aantal bedreigingen. De toename van landbouwactiviteiten in sommige regio's van de wereld verhoogt het gebruik van landbouwchemicaliën. Deze landbouwchemicaliën, bekend als pesticiden en herbiciden, kunnen deze dieren schaden wanneer ze eten.

Als de graanoogst afneemt of het platteland wegtrekt, ondervinden ze ook schade omdat ze de trek van vogels veroorzaken. Op sommige plaatsen wordt de mus beschouwd als een invasieve soort. Dit komt door de schade die ze aan gewassen toebrengen.

Aan de andere kant nemen de mussenpopulaties in steden af wanneer de straten en parken worden schoongemaakt, omdat er dan minder voedsel beschikbaar is. Laten we niet vergeten dat deze dieren afhankelijk zijn van mensen om te overleven. De levensduur van de mus is ongeveer 8 jaar. Als dit wordt geëxtrapoleerd naar gevangenschap, kan dit oplopen tot ongeveer 12 jaar.

Waar leven de mussen?

De mussen kunnen leven in grote steden, dorpen en boerderijen, het is een van de eierleggende soorten die bijna overal op de planeet voorkomt. Het is een van de soorten die het liefst in de dichtstbevolkte gebieden leeft, in de buurt van menselijke constructies. Het is zeer zeldzaam om ze te zien in dunbevolkte gebieden, omdat ze houden van tuinen, straten, scholen, in het algemeen in dichtbevolkte gebieden.

Er zijn 30 verschillende soorten in de wereld, maar de gewone vogel is de enige die zich heeft weten aan te passen aan het leven in de stad. Bovendien heeft hij bewezen een sterke en zeer resistente vogel te zijn, aangezien hij met gemak de meest extreme klimaten, zowel warm als koud, kan weerstaan.

Habitat en verspreiding van de soort

Zoals hierboven vermeld, is de mus is een van de meest algemene vogels ter wereld, dus zijn verspreiding is kosmopolitisch. In die zin zijn populaties inheems in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, evenals in Europa.

En dankzij de introductiemethoden is de vogel te zien op alle continenten behalve Antarctica. In ons land is de introductie werd gedaan opzettelijk, met als doel bestrijden van ziektedragende insecten .

Welke dieren vormen een bedreiging voor mussen?

De dieren die een echte bedreiging vormen voor de eieren of kuikens van de mussen zijn onder andere de zwarte rat, de slang en de huismuis. Op dezelfde manier hebben de kuikens van de mussen de uil als roofdier.

Roofdieren zijn de uil, de adelaar en huiskatten, die zich tegoed doen aan de jacht op deze vogelsoort.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Informatie over de Mus in Wikipedia

Zie ook: Tico-tico: voortplanting, voeding, vocalisatie en hun gewoonten

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!