Seriema , sariama, çariama, siriema en roodpootseriema zijn gewone namen die staan voor een roofzuchtige, landvogel.

Dit is een dagactieve, territoriale en behoedzame vogel, die ook als sedentair wordt beschouwd omdat hij geen duidelijk trekpatroon heeft.

Bekend om zijn zang en gewoonte om op de grond te lopen.

De naam Seriema is van Tupi oorsprong en betekent verheven kuif of verhoging, en wordt beschouwd als de symboolvogel van de staat Minas Gerais.

Het is ook een solitair dier dat alleen in paren en groepen met familieleden leeft, begrijp meer informatie hieronder:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Cariama cristata;
• Familie - Cariamidae.

Kenmerken van de Seriema

A seriema is tussen 75 en 90 cm in totale lengte, met een massa van 1,5 tot 2,2 kg.

De soort heeft langwerpige poten, staart en nek, en zijn verenkleed heeft een grijsbruine tint.

Er is ook een fijne donkerbruine streep over het lichaam, net zoals het hoofd, de borst en de nek lichtbruin zijn.

Daarnaast zie je een lichte schaduw op de buik en een subterminale zwarte streep op de staart, die op zijn beurt een witte punt heeft.

De poten zijn zalmkleurig, de snavel roodachtig en de ogen zwart.

Een kenmerkende waaiervormige "kuif" pluim is te zien als zachte veren uit de basis van de snavel van het dier komen.

Dit is ook een van de enige vogels die wimpers heeft, want hij heeft zwarte wimpers op zijn bovenste oogleden.

Aan de andere kant is het de moeite waard om meer te praten over soortgedrag .

Normaal gesproken vliegt de vogel niet en brengt hij veel tijd door op de grond, op zoek naar zijn prooi.

Hij heeft het vermogen om sneller te rennen dan mensen (25 km/u) en om territoria te verdedigen kunnen er agonistische confrontaties plaatsvinden tussen individuen.

Deze confrontaties worden geïnitieerd door vocaliserende duetten en gevolgd door korte rennen en vluchten in de richting van de indringer.

In feite kan er sprake zijn van een aanval met snavels of klauwen.

Wat is de verschil tussen mannelijk en vrouwelijk Siriema ?

Over het algemeen hebben de mannetjes een donkerder tint grijs over het hele lichaam, terwijl zij geler zijn.

Seriema kweken

A seriema é monogaam Met andere woorden, man en vrouw hebben maar één partner.

In de natuur is het voortplantingsseizoen gerelateerd aan de regenmaanden van februari tot juli in het noordoosten van ons land.

In centraal Brazilië vindt het broeden plaats van september tot januari en in Argentinië tussen november en december.

De soort nesten in struiken of lage bomen zodat het paar korte sprongen kan maken.

Ze kunnen ook snel en licht met hun vleugels klapperen in plaats van vliegen om het nest te bereiken.

Op deze manier worden tot 3 gevlekte eieren gelegd, die gedurende 29 dagen worden uitgebroed door mannetjes en vrouwtjes.

De kleintjes worden geboren onder een lange lichtbruine pluis met bruine vlekken, hebben donkergrijze poten en een donkerbruine snavel.

Pas als ze 12 dagen oud zijn, verlaten de jongen het nest en op dat moment kunnen ze een roep uitzenden die lijkt op de zang van de volwassenen, hoewel deze zwakker is.

Als ze 5 maanden oud zijn, krijgen de kuikens een volwassen verenkleed.

Wat eet de Seriema?

Omdat je omnivoor De soort voedt zich met verschillende voedselklassen en heeft een minder beperkt dieet dan carnivoren of herbivoren. Het heeft een breed menu, ze eten alles

Deze vogels staan bekend als slangenjagers en het is inderdaad waar dat ze slangen vangen.

Maar er is een voorkeur voor geleedpotigen zoals kevers, sprinkhanen, spinnen en mieren.

Ook hagedissen, insectenlarven, amfibieën, slangen, knaagdieren en andere soorten kleine gewervelde dieren zijn het vermelden waard.

Soms maakt plantaardig materiaal zoals wilde vruchten, gom en maïs ook deel uit van het dieet.

Tot slot kan hij eieren of kuikens van andere vogels eten.

In die zin eet het dier alleen, in paren of kleine familiegroepjes en wordt er in het kreupelhout of op de grond naar voedsel gezocht.

Om op kleine gewervelde dieren te jagen, grijpt hij ze meestal met zijn snavel en slaat ze tegen de grond voordat hij ze in stukken hakt met zijn klauwen.

In feite kan elk klein dier dat zacht wordt in de buurt van Seriema een prooi worden.

Curiosa

Lees meer over de staat van behoud van de seriema .

De soorten wordt niet bedreigd Ondanks enkele kenmerken zoals het verdwijnen in Uruguay.

Individuen worden ook niet gezien in het uiterste zuiden van ons land en een populatie in het noordoosten van Argentinië staat onder druk door de vernietiging van habitats en de jacht.

Maar de verspreiding is wijdverspreid en de status van de soort is "of low concern" op de Rode Lijst van de IUCN.

Aan de andere kant is het interessant om als curiositeit de vocalisatie .

Vocalen gebeurt volledig bij zonsopgang en in mindere mate tijdens de schemering.

Bovendien is het mogelijk dat het onregelmatig gedurende de dag optreedt.

Daarom is de vocalisatie als een lied waarbij de vogel zijn nek buigt, waardoor zijn kop zijn rug raakt om harder te zingen.

Als ze in een familie zijn, begint de ene vogel zijn lied net nadat de andere is geëindigd of zingen ze tegelijkertijd.

De zang is op meer dan een kilometer afstand te horen.

In Emas National Park, tussen 1981 en 1982, was het mogelijk om waar te nemen dat vier individuen tegelijkertijd zongen en deze hadden een zangpatroon.

Maar het lied is niet altijd hetzelfde, want als het dier geïrriteerd is, kunnen we een grom horen.

En als hij uitrust of tijdens het rondtrekken, laat hij een piep horen.

Seriemas zijn de laatste levende vertegenwoordigers van de beroemde lijnen van Terror Birds, die gigantische vleesetende vogels waren die Amerika bewoonden en een paar duizend jaar geleden uitstierven. Ik zeg dat het de laatste vertegenwoordigers zijn, omdat Seriemas en Terror Birds tot dezelfde orde behoren: Cariamiformes.

Dus als je je wilt voorstellen hoe een Terror Bird er in het wild uitzag, kijk dan naar onze Seriemas. Het zal niet moeilijk zijn om je dat voor te stellen.

Waar vind je

Als we het over ons land hebben, de seriema leeft in een groot deel van de zuidelijke, zuidoostelijke, noordoostelijke en centrale regio's.

Met het oog hierop kunnen we plaatsen als Paraíba, Ceará en het zuiden van Piauí tot aan Mato Grosso (Chapada dos Parecis) rekenen.

Het is ook interessant om het zuiden van Pará te noemen, met name de Serra do Cachimbo.

Anderzijds worden er ook exemplaren gevonden in Paraguay, Uruguay, het noordoosten van Argentinië, ten oosten van de Andes, ten zuiden van San Luis, La Pampa, het noorden van Santa Fe en Entre Ríos.

Er zijn zelfs populaties in het oosten van Bolivia in Santa Cruz (Buena Vista).

Daarom leeft de soort over het algemeen op hoogtes tot 2.000 m in Argentinië en zuidoost Brazilië.

Met betrekking tot habitat individuen worden gevonden in open bossen, savannen, cerrados, recentelijk ontboste gebieden, weilanden en graslanden.

Daarom zijn de Chaco, Caatinga, Cerrado en Pantanal plaatsen waar de soort onderdak vindt.

Vond je de informatie leuk? Laat hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over Seriema in Wikipedia

Zie ook: Lepelaar: soorten, kenmerken, voortplanting en habitat

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!