Zeeolifanten: kenmerken, soorten, habitat en hoe ze zich voeden

Joseph Benson 14-05-2024
Joseph Benson

De zeeolifant is een grote zeehond die geen oren heeft en behoort tot het geslacht Mirounga.

De belangrijkste algemene naam werd dus gegeven dankzij de slurf van het volwassen mannetje, die doet denken aan een olifant.

De zeeolifant behoort tot de Phocidae familie, in wetenschappelijke kringen bekend onder de naam Mirounga angustirostris. Zijn naam komt van het feit dat het het enige waterdier is met een slurf die lijkt op die van een olifant. Er zijn twee soorten, de zuidelijke zeeolifant en de noordelijke zeeolifant. De zuidelijke zeeolifant leeft meestal langer omdat er in het gebied waar hij zich bevindt een grotere variëteit aan soorten is.om zichzelf te voeden.

En de slurf wordt in de paartijd gebruikt om zeer luide geluiden te maken, dus hieronder meer details:

Classificatie:

  • Wetenschappelijke naam: Mirounga angustirostris en M. leonina
  • Familie: Phocidae
  • Classificatie: Gewervelde dieren / Zoogdieren
  • Voortplanting: Levendbarend
  • Voeding: vleeseter
  • Habitat: Water
  • Orde: Vleeseters
  • Genre: Mirounga
  • Levensduur: 15 - 25 jaar
  • Afmetingen: 3,7 m
  • Gewicht: 1.500 - 4.000 kg

Zeeolifant soorten

Allereerst moet je weten dat er twee soorten zijn, de noordelijke zeeolifant en de zuidelijke zeeolifant.

De twee leden erg onder de commerciële jacht en tegen het einde van de 19e eeuw waren ze bijna uitgestorven.

Vandaag de dag hebben de populaties zich hersteld en zijn ze de grootste carnivoren op aarde.

Noordelijke zeeolifant

Deze soort heeft de wetenschappelijke naam "Mirounga angustirostris" en naast zijn grote stam heeft hij ook een robuust lichaam.

Zie ook: Belangrijkste bestaande karpersoorten en viskenmerken

Qua grootte is er duidelijk sprake van seksueel dimorfisme, d.w.z. dat mannetjes en vrouwtjes van elkaar verschillen.

Over het algemeen is het vrouwtje kleiner, met een totale lengte van 2,5 tot 3,6 m en een gewicht tussen 400 en 900 kg.

Het mannetje is tussen de 4 en 5 m lang en weegt tussen de 1500 en 2300 kg. Sommige kunnen wel 3700 kg wegen. Ze zijn een derde zo groot als de mannetjes.

In deze zin is het vermeldenswaard dat de zuidelijke zeeolifant groter is dan de individuen van deze soort, dat wil zeggen dat het dimorfisme nog duidelijker is in de zuidelijke populaties.

Een ander belangrijk kenmerk is dat het dier polygyn zou zijn, wat betekent dat het mannetje in staat is om tot 50 vrouwtjes zwanger te maken tijdens de broedperiode.

De vacht is donkergrijs of zilverkleurig dat vervaagt naar geelbruin. Een ander punt dat de reu kan onderscheiden is de haarloze borst en nek gespikkeld met roze, wit en lichtbruin.

De welpen zijn zwart van kleur en na het spenen krijgen ze een zilvergrijze kleur. De levensverwachting van deze soort is 9 jaar.

Zuidelijke zeeolifant

Anders zou deze soort de wetenschappelijke naam "Mirounga leonina" hebben en het grootste zeezoogdier zijn dat geen walvisachtige is.

Een interessant punt is dat het mannetje 40% zwaarder zou zijn dan een noordelijke zeeolifant en tot 7 keer zwaarder dan land carnivoren zoals de Kodiak beer en ook de ijsbeer.

Als we het hebben over de seksuele dimorfie van de soort, weten we dat het mannetje tot 6 keer zwaarder kan zijn dan het vrouwtje. Vrouwtjes wegen dus tussen de 400 en 900 kg en zijn daarnaast 2,6 tot 3 m lang.

Het maximale gewicht van de mannetjes is verrassend, want het zou 4000 kg zijn, naast het bereiken van 5,8 m in totale lengte.

Wat de verschillen tussen de soorten zeeolifanten betreft, is het volgende het vermelden waard: de zuidelijke individuen hebben een kortere slurf en hun lichaamsmassa zou groter zijn.

Wanneer de soorten vechten, kunnen we ook opmerken dat de zuidelijke populaties groter lijken omdat ze hun rug harder buigen dan de noordelijke soorten.

Kenmerken van zeeolifanten

Wat de algemene kenmerken van de zeeolifantensoorten betreft, moet je het volgende begrijpen: ze worden allemaal ingedeeld in de orde Pinnipedia, wat in het Latijn vinvoetig of veervoetig betekent.

De individuen zijn echte zeehonden (focids) en kunnen worden onderscheiden doordat de ledematen kort zijn en er geen uitwendig oor is. De korte ledematen dienen dus om het dier in staat te stellen zich gemakkelijk in het water te bewegen.

De achterste vin heeft een groot oppervlak, waardoor de individuen zich voortbewegen in het water. Tegelijkertijd is het niet mogelijk om de achterste vinnen naar voren te draaien om te lopen, waardoor het moeilijk is om op het land te leven.

Om voedsel te zoeken, brengen zeeolifanten 90% van hun leven onder water door, zodat ze 100 km per dag kunnen afleggen als ze de zee op gaan.

Ten slotte functioneert de neus van mensen als een ademhalingsapparaat dat gevuld is met holtes die gebruikt worden om vocht uit hun uitademingen te absorberen.

Deze eigenschap is interessant wanneer individuen het strand verlaten om zich te voeden en lichaamsvocht moeten sparen omdat er geen waterbron is.

Qua grootte en gewicht is de zeeolifant een groot zeezoogdier; het is het grootste lid van de zeehondenfamilie. Mannetjes kunnen wel 6 meter lang worden en minstens 4 ton wegen. Vrouwtjes worden niet langer dan 3 meter en wegen niet meer dan 900 kg.

Zie ook: Wat het betekent om te dromen met een gele schorpioen: Bekijk de interpretaties

Mannetjes hebben een langwerpige snuit die doet denken aan een korte slurf van 20 centimeter lang. Er zijn echter meldingen van snuiten van minstens 45 centimeter.

Als we naar de huid van de zeeolifant kijken, zien we dat die grijsachtig van kleur is, maar als hij uit het water komt, wordt hij bruin door het zonlicht.

Hoe zeeolifanten fokken werkt

Zeeolifanten zijn polygaam, dus ze kunnen met meer dan 100 vrouwtjes paren. Ze zijn ook agressief tegen elkaar. Deze soort is geslachtsrijp op 5-jarige leeftijd en begint zich voort te planten op 8-jarige leeftijd. Na een heel jaar op zee te hebben doorgebracht, keren de zeeolifanten terug naar het strand waar ze geboren zijn om zich voort te planten.

Mannetjes en vrouwtjes kunnen tot een derde van hun lichaamsgewicht verliezen in het broedseizoen, dus de mannetjes komen snel, al in de lente, om met zoveel mogelijk vrouwtjes te paren.

Het is gebruikelijk om gevechten tussen mannetjes waar te nemen die gepaard gaan met vocale geluiden en verschillende posities, waarbij de winnaar het dominante mannetje wordt. Ze kunnen elkaar ook slaan met hun borst en hun tanden gebruiken om hun tegenstanders pijn te doen.

Als de mannelijke zeeolifant 9 jaar oud is, ontwikkelt hij een lange neus, een lichaamskenmerk dat hem helpt om zijn dominantie te tonen.

Op dit moment van gevechten tussen de mannetjes zijn de vrouwtjes nog op weg naar de broedgebieden en de dominante hebben hun territorium al gekozen op het strand.

Kort daarna vormen ze groepen van tot wel 50 individuen rond een alfamannetje. Er kan ook een "bètamannetje" zijn dat over het strand dwaalt en voorkomt dat anderen in de buurt komen. Dit mannetje kan paren met de vrouwtjes terwijl het alfamannetje bezig is.

De dracht duurt tot 11 maanden en de jongen worden aan het einde van de zomer geboren, ze wegen tot 36 kg en zijn 122 cm lang. Ze voeden hun jongen tot 28 dagen en tijdens deze periode vasten ze, zodat ze veel gewicht verliezen. Er zijn zelfs nog 10 weken nodig voordat de jongen leren duiken en zwemmen.

Waar voedt de zeeolifant zich mee?

Het dieet van de zeeolifant bestaat uit sepias, inktvis, octopus, kleine schaaldieren, vis en roggen.

Hun dieet bestaat uit dieren zoals chimaera vissen, doornhaai, inktvis, palingen, haaien, alen en algen. Ze voeden zich in diep water en kunnen wel twee uur alleen eten en kunnen drie maanden aan een stuk vasten.

Omdat ze gevoelig zijn voor verstoringen, kunnen ze gemakkelijk op prooi jagen.

Wetenswaardigheden over de zeeolifant

Als nieuwsgierig punt zullen we het even hebben over de aanpassingen van de soort. Ten eerste hebben zeeolifanten grote, ronde ogen met meer staafjes dan kegeltjes.

Deze eigenschap stelt het dier in staat om tijdens het duiken te zien in gebieden met weinig licht. Binnen in de oogbol bevindt zich het membraan "tapetum lucidum" dat ook helpt bij het gezichtsvermogen. Dit komt doordat het membraan het licht dat de ogen binnenkomt reflecteert en het gezichtsvermogen op donkere plekken verbetert.

Het lichaam is zo gevormd dat het dier kan zwemmen en is bedekt met vet dat dient om de lichaamstemperatuur op peil te houden.

Individuen ook lang kunnen vasten zoals dempen en afspelen, net zoals ze vertrouwen op een goed gehoor.

In principe versterkt de structuur van het binnenoor de geluiden die worden ontvangen. Zelfs de weefsels van de gehoorgang zorgen ervoor dat de druk in het oor kan worden aangepast terwijl het dier duikt.

De laatste nieuwsgierigheid heeft te maken met "vervellen" of " veranderen "Het ruien zou een proces zijn dat de zeeolifant elk jaar ondergaat en waarbij hij de buitenste laag van zijn huid en haar verliest.

Dit is een proces dat tot 1 maand kan duren en de exemplaren moeten de grond in om de buitenste laag te verwijderen.

Waar zeeolifanten leven en hoe je ze kunt vinden

Het is belangrijk om de verspreiding per soort te kennen, begrijp: In eerste instantie is de noordelijke zeeolifant komt voor aan de Pacifische kust van de Verenigde Staten, Mexico en Canada.

Individuen migreren zo ver noordwaarts als de kust van de Stille Oceaan om te broeden op locaties zoals de zuidpunt van Vancouver Island in de Straat van Juan de Fuca. In tegenstelling tot de zuidelijke zeeolifant leeft op het zuidelijk halfrond.

Enkele veel voorkomende gebieden om de dieren te zien zijn eilanden zoals South Georgia en Macquarie Island. Ze komen ook voor op de kusten van Nieuw-Zeeland, het schiereiland Valdes (Argentinië) en in Zuid-Afrika.

Hij leeft aan de westkust van Noord-Amerika of San Francisco, ook op het eiland Californië, de Georgia eilanden, Mexico, San Miguel, Santa Cruz, San Nicolás en San Clemente.

Deze waterzoogdiersoort komt ook voor op Antarctica en in Tazmania, Australië. Dit dier is solitair omdat het zijn habitat niet deelt met andere soorten, hoewel ze erg sociaal kunnen zijn. Dit dier kan ook op het land leven en gaat 's winters niet het water in.

Speciale kenmerken van deze soort

Als vrouwtjes hun jongen voeden met moedermelk, kunnen ze geen ander voedsel eten. Daarom kunnen moeders gemakkelijk tot 100 kilo afvallen.

Een bijzonderheid van de zeeolifant is dat hij maandenlang in het water kan doorbrengen zonder naar de oppervlakte te hoeven terugkeren, want hij kan meerdere weken droog blijven.

Aan de andere kant hebben deze zoogdieren een indrukwekkend vermogen om energie in hun lichaam op te slaan; op deze manier kunnen ze minstens 3 maanden in leven blijven zonder te eten.

Waarom heet de zeeolifant zo?

De zeeolifant heeft deze naam omdat het verwijst naar zijn eigenaardige snuit in de vorm van een slurf, om te benadrukken dat dit kenmerk exclusief is voor mannetjes. Deze snuit lijkt erg op de slurf van de olifant. Daarom werd deze naam gegeven met het verschil dat de term "marine" werd toegevoegd om ze te kunnen onderscheiden, en omdat de zeeolifant een waterdier is.

Zeeolifanten Duiken

De zeeolifant staat te boek als de beste duiker van alle zoogdieren; het is namelijk gedocumenteerd dat hij tot anderhalve kilometer diep kan duiken voor een periode van minstens 2 uur. Als hij dan weer aan de oppervlakte komt, heeft hij een efficiënt herstellingssysteem; dit zorgt ervoor dat zijn krachtige longen opzwellen om de bloedstroom te herstellen.

Wat zijn de belangrijkste roofdieren van de zeeolifant?

De grootste roofdieren van deze diersoort zijn grote haaien, witte haaien en orka's. Maar het belangrijkste roofdier van deze aquatische diersoort is de mens, die de jacht heeft ingezet om het vlees van dit dier, de huid en het vet te exploiteren om er olie van te maken.

Vanwege deze activiteiten wordt deze soort momenteel beschermd door een wet die de commercialisering van deze soort op elke andere manier verbiedt.

Soorten onder milieubescherming

In de 19e eeuw werd er zo op dit dier gejaagd dat het bijna volledig was uitgestorven. Mensen gebruikten het lichaamsvet van de zeeolifant om olie van te maken, wat neerkwam op 658 kilo vet per dier. Tegen het jaar 1892 waren er dus nog maar 50 tot 100 zeeolifanten over.

Omdat de populatie van deze dieren is afgenomen, is besloten om deze soort te beschermen. Elk jaar wordt de biodiversiteit in de zee bedreigd door de activiteiten van de mens en het is noodzakelijk om het bewustzijn te vergroten omdat een belangrijk en essentieel onderdeel van de planeet aarde wordt vernietigd.

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over zeeolifanten in Wikipedia

Zie ook: Zeeslang: belangrijkste soorten, rariteiten en kenmerken

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!

Joseph Benson

Joseph Benson is een gepassioneerd schrijver en onderzoeker met een diepe fascinatie voor de ingewikkelde wereld van dromen. Met een bachelordiploma in psychologie en uitgebreide studie in droomanalyse en symboliek, heeft Joseph zich verdiept in de diepten van het menselijke onderbewustzijn om de mysterieuze betekenissen achter onze nachtelijke avonturen te ontrafelen. Zijn blog, Meaning of Dreams Online, toont zijn expertise in het decoderen van dromen en het helpen van lezers om de verborgen boodschappen in hun eigen slaapreizen te begrijpen. Josephs heldere en beknopte schrijfstijl in combinatie met zijn empathische benadering maken van zijn blog een go-to-resource voor iedereen die het intrigerende rijk van dromen wil verkennen. Wanneer hij geen dromen ontcijfert of boeiende inhoud schrijft, kan Joseph worden gevonden terwijl hij de natuurlijke wonderen van de wereld verkent, op zoek naar inspiratie van de schoonheid die ons allemaal omringt.