De Pacu komt van nature voor in de rivieren Paraguay en Paraná, van de provincie Entre Rios tot aan de Itaipu-dam.

En omdat de vis een zeer hoge kwaliteit vlees heeft, werd hij geïntroduceerd in verschillende waterlopen in het zuidoosten en noordoosten van ons land.

Hij komt voor in verschillende soorten continentale wateren en dringt ondergelopen bossen binnen om zich te voeden met noten en zaden die tijdens het overstromingsseizoen van de bomen vallen. Hij heeft een ruitvormig en lang lichaam. Zijn kleur is donkergrijs op de rug en goudgeel op de buik, wat kan variëren afhankelijk van de omgeving. Hij heeft een samengedrukt, hoog en schijfvormig lichaam met een ventrale kiel met stekels,Hun aantal kan variëren van 6 tot 70. Hun tanden hebben de vorm van kiezen.

Een van de grootste pacu's onder de grote variëteit die de Braziliaanse rivieren bevolken. Beschouwd als een van de meest sportieve vissen in de Braziliaanse Pantanal en van groot commercieel belang.

Dus als je verder leest, kom je alle details te weten over deze geschubde vis, inclusief voortplanting, voeding en zelfs weetjes.

Classificatie:

• Populaire naam: Pacu, Pacu Caranha - Engels: englishnames;
• Wetenschappelijke naam - Piaractus mesopotamicus;
• Familie - Caracidae.
• Oorsprongsgebied: Zuid-Amerika, stroomgebieden van Paraná, Paraguay en Uruguay. Ingevoerd in de stroomgebieden van São Francisco en Araguaia-Tocantins.
• Maat volwassene: 70 cm (standaard: 50 cm)
• Levensverwachting: 10 jaar +
• Temperament: Variabel
• Minimaal aquarium: 250 cm X 70 cm X 60 cm (1050 L)
• Temperatuur: 22°C tot 28°C
• pH: 6,0 tot 8,o - Hardheid: onverschillig

Kenmerken van de Pacu

Pacus-Caranha en Caranhas zijn ook veelvoorkomende namen voor de Pacu vis, die in grootte alleen onderdoet voor de Dourados.

Het is dus interessant dat je weet dat Pacu's meer dan 80 cm kunnen worden en ongeveer 10 kg kunnen wegen. Er zijn ook meldingen dat er een exemplaar van 20 kg is gevangen.

In die zin zou wat deze soort onderscheidt van de andere soorten de anaalvin zijn met minder dan 27 stralen. De afwezigheid van een voorste ruggengraat en de eerste stralen van de vinnen die groter zijn dan de middelste, zijn ook kenmerken die de soort onderscheiden.

Aan de andere kant, wat betreft de kleur van het dier, is het belangrijk om te vermelden dat de vissen variëren van bruin tot donkergrijs, afhankelijk van de tijd van het jaar. In het overstromingsseizoen bijvoorbeeld, is het dier gewend om ondergelopen velden binnen te gaan en wordt het normaal donker en bleek. Dit komt omdat het in de riviergoten verblijft.

De buik is witachtig tot goudgeel en soms heeft de rug een paar tinten paars of donkerblauw.

Dit dier vist erg prettig en is daarom een van de meest sportieve vissen in de Pantanal, maar heeft ook een goede commerciële waarde.

Het is een soort die veel wordt gebruikt in de visteelt en bij de vorming van de hybride Tambacu wanneer deze wordt gekruist met Tambaqui.

Tambacu: Hybride tussen Tambaqui (Colossoma macropomus) en Pacu-caranha (Piaractus mesopotamicus). Het werd gekweekt om de groeiontwikkeling van de Tambaqui en de koudebestendigheid van de Pacu te combineren.

De Pacu-Caranha is zwart van kleur als hij voorkomt in Pantanal rivieren met kristalhelder water. De Pacu-Caranha uit de Aquidauana rivier is echter niet zwart en is veel lichter van kleur.

Pacu gevangen door visser Johnny Hoffmann

Informatie en meer kenmerken van de Pacú vis

Zoals we aan het begin van het artikel al zeiden, lijkt het uiterlijk van de Pacú vis erg op dat van een piranha, zijn lichaam is rond, smal aan de zijkanten en volledig bedekt met schubben.

Bovendien heeft hij eigenaardige uitpuilende ogen en kan hij een aanzienlijke grootte bereiken, gemiddeld 70 cm en zelfs veel meer. In werkelijkheid varieert zijn grootte als hij in gevangenschap zit of in zijn natuurlijke habitat.

Door zijn grote omvang, gewicht en smaak is het in bepaalde gebieden een van de favoriete gerechten van de mensen.

Zijn lichaam is zilver met oranje kleur, hoewel net als bij andere kenmerken die al zijn genoemd, de kleur ook verandert, maar deze keer afhankelijk van de soort. Wat bijna een regel is, is dat zijn anaalvin zwart is.

Een interessant detail is dat er bij deze soort sprake is van uitgesproken seksueel dimorfisme. De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes en hun lichaam is nog robuuster. Bovendien ontwikkelen de mannetjes een grotere rugvin en is hun lichaam kleurrijker.

Kenmerkend voor de Pacú vis zijn zijn bijzondere tanden, die erg lijken op die van de mens. Hoewel deze vis geen gewelddadig dier is, is zijn beet potentieel schadelijk, omdat hij een uitgesproken kracht in zijn kaken heeft.

Aan de andere kant heeft deze zeldzame vis een sterk ontwikkeld reukvermogen. Hij is gevoelig voor verschillende geuren, zoals dierlijk vet, weekdieren, bloed, insecten en zelfs urine.

Meer begrijpen over Pacú-gedrag

Pacúvissen worden meestal waargenomen in scholen van 5 tot 7 vissen en worden niet als een bedreiging voor mensen beschouwd vanwege hun vreedzame gedrag.

Er zijn wel bijtincidenten geweest, maar dit gebeurde slechts in zeldzame gevallen omdat de Pacu geen vleesetend dier is.

Het is ook geen probleem als het jouw beurt is om met andere vissen om te gaan. Hij past zich perfect aan aan collega's met wie hij de ruimte moet delen.

Deze zeldzame vis is een dier dat vaak wordt gebruikt om aquaria te versieren, samen met zulke mooie vissen als deze. Omdat je hem hebt, hoef je alleen maar rekening te houden met bepaalde basisverzorging.

Hoe Pacu's zich voortplanten

De Pacu vis is typisch voor het paaiseizoen, dus zijn voortplanting bestaat uit een reproductieve migratie. Hiermee zijn de dieren in staat om een geschikte plek te vinden voor de voortplanting en de ontwikkeling van larven.

Het is een vis die elk paaiseizoen paait, of piracema, en lange migraties stroomopwaarts maakt om zich voort te planten.

Hun voortplanting is vergelijkbaar met die van andere slakken, ze worden beschouwd als vrije voortplanters. Het vrouwtje laat haar eitjes los in het water en het mannetje zwemt rond en bevrucht ze.

De eieren komen binnen een paar uur uit als ze bij een hogere temperatuur worden bewaard en na twee of drie dagen hebben de jongen de inhoud van de dooierzak verbruikt en beginnen ze vrij te zwemmen. Er is geen ouderlijke zorg.

Seksueel dimorfisme kan worden geverifieerd door het observeren van de anaalvin, die bij vrouwtjes emarginate is en bij mannetjes bilobate. Ze worden kunstmatig gereproduceerd in het laboratorium voor repopulatie van het moederdier.

Omdat Pacú vissen meestal in scholen voorkomen, is hun voortplanting meestal vrij talrijk. De voortplanting van deze vissen is migrerend omdat ze naar kleinere stromen trekken om te paaien.

Normaal plant deze vis zich in de zomer voort, omdat hij dan de juiste temperatuur heeft voor zijn kleine eitjes. Iets opmerkelijks is dat het vrouwtje de eitjes achterlaat en de vader ze meer dan 72 uur verzorgt totdat ze uitkomen.

Wat eet de pacu-vis? Hun dieet

Omdat de Pacú vis krachtige tanden heeft, kan hij zich voeden met dingen die weinig vissen gewoonlijk als voedsel gebruiken.

Eet bijvoorbeeld fruit in de dop, zoals noten of harde zaden. Je dieet bestaat echter voornamelijk uit groenten.

In die zin voeren degenen die deze dieren in aquaria houden ze meestal met onder andere sla, wortels, appels, bananen, perziken, pompoenen, kool en erwten.

Hoewel de Pacu niet wordt beschouwd als een vleesetend dier, is het duidelijk dat hij omnivoor is en zich daarom, in zeldzame gevallen, kan voeden met andere vissen die veel kleiner zijn dan hijzelf.

Deze grote variatie in zijn dieet stelt de Pacú vis in staat om zich te voeden met vrijwel alles wat voor zijn neus voorbij komt en zo een groot gewicht en formaat te bereiken.

De Pacu is een omnivoor die de neiging heeft herbivoor te zijn. Afhankelijk van de seizoenswisselingen en het voedselaanbod worden de voedingsgewoonten van de Pacu dus aangepast. Ze kunnen zich dus voeden met fruit, bladeren, zaden en algen.

Soms eten pacus echter ook weekdieren (slakken), kleine vissen en sommige schaaldieren zoals krabben.

Wetenswaardigheden over de soort

Om te beginnen moeten we vermelden dat Pacu-vissen normaal gesproken geen watervallen met grote hellingen kunnen beklimmen.

Daarom komt deze soort veel voor in laaglandgebieden.

Daarnaast heeft het dier grote overeenkomsten met de vissen Curimbatá, Dourado en Pintado, omdat ze een enorme hoeveelheid eieren en larven produceren en deze ook weer achterlaten.

Met andere woorden, vaderlijke zorg voor de nakomelingen is praktisch onbestaande en dus haalt minder dan 1% van het totaal aantal nakomelingen de volwassen leeftijd.

Het enige duidelijke verschil is immers de granulatie van het anaalvinoppervlak tijdens het paaien.

Manatee

Waar vind je Pacu vis

Voordat je iets anders doet, moet je weten dat de Pacu veel voorkomt in de stroomgebieden van de Amazone, Araguaia/Tocantins en Prata. De vissen bevinden zich dus in de belangrijkste riviergeulen, over het algemeen in de corixos, vazantes en overstroomde bossen tijdens het overstromingsseizoen.

Pacu's kunnen zich ook verbergen onder inheemse vegetatie. Soms is het mogelijk om het dier drijvend in het midden van vijvers of hangend in rivierstromingen te vinden.

De Pacú vis is een zoetwaterdier dat voornamelijk voorkomt in de Amazonerivier, maar deze migrerende soort komt voor in verschillende rivieren over de hele wereld.

Hoewel de Pacú vis meestal naar andere plaatsen wordt geëxporteerd vanwege zijn smaak en omdat het een uitstekend gerecht is, wordt het in sommige regio's beschouwd als een bedreiging voor het milieu omdat het inheemse soorten afschrikt door hun habitat weg te nemen.

Tips voor Pacu vissen

Overigens, als je in het wild vist, vang je Pacu's pas goed als je hele scherpe haken gebruikt. Dit komt omdat de vis een harde bek heeft, iets wat het binnendringen van de haak belemmert.

Een heel goede tip is dus om geduldig te zijn, totdat de vis het aas in zijn bek heeft en het eindelijk tijd is om hem te haken.

Vermijd overigens het gebruik van een versleten stalen stropdas omdat de vis anders verloren gaat.

Anders, in een visvijver, is het ideaal om langere hengels te gebruiken, vooral voor de kracht van de haak die de hefboom biedt, evenals een grotere penetratie van de haak.

Gebruik bijvoorbeeld een stevige 4 tot 5 meter lange hengel, samen met 0,60 tot 0,70 mm lijn.

Maar in het algemeen is het belangrijk dat je alleen natuurlijk aas gebruikt als je op dit dier vist.

Daarom kun je als aas gebruiken: Laranjinha-de-pacu, tucum, krab, minhocuçu, filet van curimbatá azedo, balletjes van maniokmeeldeeg en wat stukjes jenipapo.

Concluderend, als het mogelijk is, is vissen vanuit een boot de meest aanbevolen manier om Pacu-vis te vangen. Dit komt omdat het van fundamenteel belang is dat je de plekken kunt bereiken waar de vis leeft.

Wees ook stil en heb geduld, dan zal het vissen efficiënt verlopen.

Waterman en gedrag

Hij wordt niet beschouwd als siervis, maar wordt meer gewaardeerd voor de visvangst of menselijke consumptie.

Ideaal om in vijvers of grote aquaria mee te kweken. Het is een zeer actieve soort die grote afmetingen bereikt.

Zijn gedrag is veranderlijk en hij kan agressief worden naarmate hij ouder wordt.

Als hij jong is, kan hij langzamere of sedentaire vissen oppeuzelen en als hij volwassen is, kan hij stukjes vlees of schubben van andere vissen nemen. Hij moet alleen worden gehouden met vissen van vergelijkbare grootte of groter.

Informatie over de Pacu-vis in Wikipedia

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Zie ook: Tambacu vissen met Labina voer, schijven en informatie

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!

Gevulde paksu recept

Recept voor Geroosterde Pacu met Vinaigrette