De algemene naam "octopus" heeft betrekking op bijna 300 soorten die een zacht lichaam hebben en tot de orde Octopoda behoren.

Op deze manier zou de orde gegroepeerd worden in de klasse Cephalopoda met inktvissen, sepia's en nautiloïden. De octopus (Octopoda) behoort tot de orde van de octopodiforme koppotige weekdieren. Er zijn wereldwijd ongeveer 300 verschillende soorten, waarvan gedacht wordt dat ze tot de intelligentste wezens behoren die al 500 miljoen jaar in de zee leven.

De octopus is een ongewerveld dier, dus zijn lichaam wordt gekenmerkt door slapheid en zachtheid, waardoor het zijn vorm kan veranderen om door spleten of zeer nauwe plekken te gaan. Het is het enige ongewervelde dier dat beschermd wordt door de dierenwet, dus geen enkel soort experiment kan worden uitgevoerd op deze zeediersoort.

Lees dus snel verder en leer een aantal octopussoorten kennen, hun vergelijkbare kenmerken en ook de rariteiten.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Callistoctopus macropus, Octopus cyanea, Vulcanoctopus hydrothermalis en Grimpoteuthis batinectes of Grimpoteuthis bathynectes
• Familie: Octopodidae, Enteroctopodidae en Opisthoteuthidae
• Classificatie: Ongewervelde dieren / Weekdieren
• Voortplanting: Eierleggend
• Voeding: vleeseter
• Habitat: Water
• Orde: Octopus
• Genre: Octopus
• Levensduur: 35 jaar
• Afmetingen: tot 9 meter
• Gewicht: 10 - 50 kg

Octopus soorten

Allereerst moeten we het hebben over de Callistoctopus macropus De maximale lengte van de individuen is 150 cm, aangezien het eerste paar armen ongeveer 1 m lang is, langer dan de overige drie paren.

De kleur is roodachtig en het dier heeft een aantal lichte vlekken over zijn hele lichaam. Als vorm van bescherming heeft de soort een deimatisch gedrag, d.w.z. hij is in staat om zijn verschijning dreigend te maken om een roofdier af te leiden. Daarom is het gebruikelijk dat individuen van de soort hun kleur intenser kleuren als ze zich bedreigd voelen.

Ten tweede is het de moeite waard om te praten over de soort Octopus cyanea De soort leeft in de Stille en Indische Oceaan, van Hawaï tot de oostkust van Afrika, en werd beschreven in 1849. Hij leeft op koraalriffen en jaagt meestal overdag.

De lengte van het lichaam is 80 cm en de soort heeft een onderscheidend kenmerk: ten eerste heeft het dier het vermogen om zichzelf te camoufleren, door van kleur te veranderen afhankelijk van de omgeving waarin het zich bevindt. Een ander interessant punt is dat de octopus de textuur van zijn huid of zelfs de patronen kan veranderen.

Hiermee kon een onderzoeker vaststellen dat de wants in zeven uur tijd 1000 keer van uiterlijk verandert. Houd er dus rekening mee dat de kleurveranderingen onmiddellijk plaatsvinden en worden gemaakt door chromatoforen onder directe controle van de hersenen.

Andere soorten

Het is ook belangrijk dat je de Vulcanoctopus hydrothermalis Dit zou de enige soort van het geslacht Vulcanoctopus zijn, die erin slaagt zich van de anderen te onderscheiden door zijn lichaamsstructuur. Het dier heeft bijvoorbeeld geen inktzak omdat zijn lichaam is aangepast om op de bodem van de zee te leven.

De ventrale armen zijn korter dan de dorsale en de voorste armen dienen voor het tasten en opsporen van prooien, terwijl de achterste armen worden gebruikt voor het dragen van gewicht en voorwaartse beweging. De totale lengte zou 18 cm zijn en de belangrijkste verdedigingsstrategie van het dier is om onbeweeglijk ter plaatse te blijven.

Tot slot is er de soort die twee wetenschappelijke namen heeft: Grimpoteuthis batinectes of Grimpoteuthis bathynectes Dit is de dumbo octopus die leeft in diepe wateren, is opgenomen in 1990 en heeft een oranje kleur. De individuen hebben twee ogen en rekenen op een zuignap om waterstromingen te creëren die helpen bij het voeden.

In principe kan het dier het voedsel dichter bij zijn bek of mond brengen. Tot slot hebben octopussen indrukwekkende kenmerken zoals transparante vlekken die helpen bij het detecteren van licht.

Soorten octopus

1. Blauwringoctopus: Hij heeft blauwe ringen rond zijn lichaam, zijn tentakels slaan een gif op dat tetrode toxine bevat dat ademhalingsproblemen kan veroorzaken, waardoor zijn slachtoffer in minder dan een uur dood is. Ze bijten alleen als ze geprovoceerd worden.
2. De Caribische rifoctopus: Deze soort vertoont een combinatie van blauwe en groene kleuren over het hele lichaam; daarom krijgt hij deze bijzondere naam.
3. De rode octopus van de oostelijke Stille Oceaan: Dit waterdier is nog kleiner dan zijn eigen tentakels.
4. Reuzenoctopus uit de noordelijke Stille Oceaan: De grootste octopus ter wereld die tot 150 kg kan wegen en 15 voet lang kan worden.
5. De zevenarmige octopus: Zoals zijn naam al aangeeft, verschilt deze octopus van de anderen omdat hij in plaats van acht armen, zoals de andere leden van zijn soort, er maar zeven heeft.

Algemene kenmerken over Octopus

Over het algemeen moet je begrijpen dat octopussen symmetrische zijden hebben met twee ogen en een snavel, plus dat de mond in het midden van de octopus zit. acht armen .

O lichaam zou zijn zacht Daarnaast heeft het dier een sifon die wordt gebruikt voor ademhaling of voortbeweging door een waterstraal uit te stoten.

In die zin is het interessant om te praten over hoe individuen bewegen Ten eerste kruipen ze langzaam op plekken met een zachte, stevige ondergrond, alleen als ze geen haast hebben.

Daarom verdubbelt de hartslag van het dier tijdens het kruipen en is het essentieel dat het 10 of 15 minuten rust neemt om te herstellen. Sommige kunnen ook ondersteboven zwemmen en de rugslag is de snelste manier van bewegen.

Een ander interessant kenmerk van de soort is de korte levensverwachting Om je een idee te geven: sommige octopussen leven slechts zes maanden en de soort met de langste levensverwachting wordt vijf jaar oud, wat de reuzenoctopus uit de Stille Oceaan zou zijn. Veel experts geloven dus dat de levensduur afneemt afhankelijk van de voortplanting.

Als gevolg daarvan sterven de moeders nadat de eieren zijn uitgekomen en leven de mannetjes slechts een paar maanden na het paren. Maar er zijn uitzonderingen, want de Pacifische gestreepte octopus heeft het vermogen om zich meerdere keren voort te planten en meer dan 2 jaar te leven.

Daarnaast is de soort beroemd om zijn intelligentie Het dier heeft macroneuronen en is daarmee de meest ontwikkelde onder de ongewervelde dieren. Daardoor hebben ze in de loop der jaren een grote intelligentie ontwikkeld, vooral om aan hun roofdieren te ontsnappen.

Meer belangrijke informatie over octopus

De grootte van octopussen varieert per soort. De dieren variëren van de kleinste exemplaren, zoals de "blauwringoctopus", die ongeveer 14 of 15 centimeter lang is, tot het grootste dier, de "reuzenoctopus", die meer dan 8 meter lang kan zijn en 27,2 kg kan wegen.

Bij octopussen is er sprake van seksuele dimorfie, zodat de vrouwtjes over het algemeen langer zijn dan de mannetjes. Octopussen hebben een zeer krachtige en sterke bek die zich bij de ingang van de mondholte bevindt.

Dit weekdier heeft twee speekselklieren, waarvan er één giftig of giftig kan zijn, waardoor ze hun prooi kunnen immobiliseren.

Dit ongewervelde dier heeft 3 harten, waarvan er één het bloed door het hele lichaam transporteert en de anderen het naar de kieuwen brengen.

Er kan gezegd worden dat het dier de meeste van zijn zintuigen goed ontwikkeld heeft. Het gezichtsvermogen is het zintuig dat het best ontwikkeld is omdat het alle kleuren kan herkennen en beelden kan vormen, in tegenstelling tot het gehoor, want octopussen zijn doof.

De huid van het dier bevat kleine cellen die "chromatoforen" worden genoemd en waarmee ze zich kunnen verbergen en gemakkelijk van huidskleur kunnen veranderen als ze geïntimideerd of in gevaar zijn.

Octopussen hebben een klier in de mantel, die verantwoordelijk is voor de snelle en beknopte uitstoot van inkt wanneer ze roofdieren moeten wegjagen.

De zuignappen op de armen van octopussen hebben "chemoreceptoren" waardoor ze dingen kunnen proeven.

De octopussen kunnen zich met grote snelheid in het water voortbewegen dankzij het gebruik van de sifon.

Een octopus heeft 8 armen vol kleverige zuignappen en kan zijn bewegingen behendig coördineren dankzij het feit dat ze rechtstreeks verbonden zijn met zijn kleine hersenen.

Een merkwaardig detail: het bloed van octopussen is blauw.

Octopus Voortplanting

De voortplanting van de soort vindt plaats wanneer het mannetje zijn arm (hectocotylus) gebruikt om spermatoforen over te brengen in de mantelholte van het vrouwtje. Als we kijken naar een benthische octopus, zou de hectocotylus de derde rechterarm zijn die een lepelvormige depressie heeft.

In deze arm is het ook mogelijk om verschillende zuignappen in de buurt van de punt waar te nemen. Daarom legt het vrouwtje na 40 dagen paring haar eieren op de richel of in rotsspleten. De hoeveelheid eieren varieert tussen de 10 en 70 duizend, en ze zijn over het algemeen klein van formaat.

Op deze manier worden de eieren 5 maanden bewaard, waarna het vrouwtje ze belucht en schoon houdt tot ze uitkomen. Het is echter interessant om te weten dat het wel 10 maanden kan duren voordat de eieren uitkomen, vooral in koude wateren zoals die van Alaska. Als de moeder de eieren niet goed verzorgt, is het mogelijk dat ze niet uitkomen.

De octopus komt uit als paralarven en blijft weken of maanden plankton, afhankelijk van de watertemperatuur.

Wanneer het paarseizoen nadert, gebruiken deze ongewervelde dieren een methode om vrouwtjes het hof te maken, die bestaat uit lichaamsbewegingen en veranderingen in huidskleur.

De derde rechterarm van de octopus gaat het wijfje binnen om plaats te maken voor de "spermatoforen", wanneer het wijfje bevrucht is gaan het mannetje en het wijfje verder uit elkaar.

Tijdens deze periode stopt het vrouwtje met eten of iets anders te doen dan voor haar eieren te zorgen, waardoor ze sterft nadat de kuikens zijn uitgekomen.

Octopussen kunnen maar één keer in hun leven paren. Deze dieren worden "semelparous" genoemd.

Voedsel: wat eet de octopus?

De Octopus is een roofdier die polychaete wormen, schelpdieren, diverse vissoorten, garnalen en krabben eet. De soort verwerpt prooien zoals maanslakken omdat die groot zijn. En omdat ze moeilijk te vangen zijn omdat ze zich aan rotsen kunnen vasthechten, vermijden octopussen prooien zoals sint-jakobsschelpen en zeeslakken.

Als strategie kan het dier op het slachtoffer springen en het dan met behulp van zijn armen naar zijn bek trekken. Daarnaast gebruikt de octopus zijn giftige speeksel dat levende wezens kan verlammen, en gebruikt dan zijn bek om in het lichaam van de prooi te snijden. Een ander voorbeeld van een voedingsmethode is het in zijn geheel doorslikken van de prooi.

Sommige individuen van het diepzeegenus Stauroteuthis hebben een lichtgevend orgaan dat de "fotofoor" wordt genoemd.

Dit orgaan zit op de plaats van de spiercellen die de zuignappen besturen en zou verantwoordelijk zijn voor het aantrekken van prooien naar de bek van de octopus. Octopussen blijken sterke en gedurfde roofdieren te zijn, die allerlei soorten schaaldieren, schelpdieren en vissen eten.

Om op makkelijke prooien te jagen, zoals vissen, gebruiken ze eerst de uitstoting van donkere inkt om hun prooi te misleiden, dan vangen ze die met hun lange, sterke armen en de prooi klampt zich vast aan hun zuignappen om ze met hun snavel te pletten en op te eten.

Maar in het geval van schaaldieren gebruiken octopussen een andere manier van jagen, omdat ze hun zeer giftige speeksel gebruiken om ze te verlammen zodat ze ze kunnen verslinden.

Wetenswaardigheden over de soort

Als we het in eerste instantie over octopusroofdieren hebben, volgen hier enkele voorbeelden: mensen, vissen, zeeotters, walvisachtigen zoals de rechtse vinvis, koppotigen en vinpotigen, wat waterzoogdieren zouden zijn.

Om deze reden moeten soorten goede strategieën ontwikkelen om te ontsnappen of zich te verstoppen. Camouflage zou een van deze strategieën zijn, evenals mimicry. Het is trouwens de moeite waard om te praten over aposematisme, wat de verandering van kleur en het dematische gedrag zou zijn.

De individuen kunnen ook lange tijd in het hol blijven, aangezien ze ongeveer 40% van hun tijd ondergedoken doorbrengen. Het is belangrijk om te vermelden dat afhankelijk van de soort een andere strategie kan worden waargenomen.

De witgevlekte Atlantische octopus bijvoorbeeld verandert zijn kleur in fel bruinrood als hij zich bedreigd voelt. Het is ook mogelijk om ovale witte vlekken te zien. Als laatste strategie strekt het dier zijn armen uit om zichzelf groter en zo bedreigend mogelijk te maken.

Tot slot zou een veelgebruikte methode zijn om een roofdier af te leiden met behulp van een verfwolk. Veel experts beweren dat de verf de efficiëntie van de reukorganen vermindert, waardoor het voor roofdieren zoals de zwartpunthaai moeilijk wordt om te jagen. En alle strategieën worden gebruikt zodat roofdieren de octopus verwarren met een andere groep organismen.

Habitat: waar vind je de octopus?

Octopussen leven in de oceanen omdat ze zout water nodig hebben. Ze zijn gemakkelijk te vinden op koraalriffen.

Octopussen zijn erg slimme dieren als het op verstoppen aankomt, soms verstoppen ze zich in het afval dat in de oceaan valt, zoals blikjes of flessen, en veranderen ze ongeveer elke twee weken van plek.

Dit dier past zich gemakkelijk aan temperatuurveranderingen aan, of het nu warm of koud is, waardoor zijn levensverwachting wordt verlengd.

Het dier leeft op verschillende plaatsen in de oceaan, zoals pelagische wateren, de zeebodem en koraalriffen. Zo bevinden sommige zich op grote dieptes tot 4.000 m, en bewonen andere soorten intergetijdengebieden. Octopussen komen dus in alle oceanen voor en de soort kan zich aanpassen aan verschillende habitats.

De C. macropus Hij leeft in de ondiepten van de Middellandse Zee en in de warmere gebieden van de westelijke en oostelijke Atlantische Oceaan. Andere plaatsen waar het dier vaak te zien is, zijn de Indo-Stille Oceaan en de Caribische Zee.

De maximale diepte is 17 m en individuen geven de voorkeur aan zand en kunnen zelfs begraven zijn. Ze leven ook in zeegrasvelden en grind.

O O. cyanea komt ook voor in de Indo-Stille Oceaan en heeft een voorkeur voor riffen en ondiep water, dus de soort is gezien in een aantal interessante regio's zoals Zuidoost-Azië en ook Madagaskar.

De distributiegegevens van de V. hydrothermalis Maar sommige wetenschappers geven aan dat het dier vooral in de Stille Oceaan leeft.

En tot slot, de Grimpoteuthis bathynectes Veel experts geloven zelfs dat de soort op de bodem van alle oceanen ter wereld leeft, op een diepte tussen 3000 en 4000 meter.

Wat zijn de belangrijkste roofdieren van de octopus?

Het feit dat octopus een vleesetende en roofzuchtige soort is, weerhoudt hem er niet van om verteerd te worden door andere soorten die groter zijn dan hijzelf. Op de lijst van octopusroofdieren staan: de paling, de haai, de dolfijn, de otter en de zeehond.

De octopus wordt ook door mensen gegeten, deze soort wordt beschouwd als een delicatesse in grote restaurants, het vlees van deze dieren is sappig omdat het een hoeveelheid vitaminen, fosfor, kalium en magnesium bevat.

Tot 336.000 ton octopus kan het hele jaar door worden gevangen voor de kusten van de Middellandse Zee, Azië en de Verenigde Staten.

Vond je de informatie leuk? Laat hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Octopus informatie in Wikipedia

Zie ook: Alligator kaaiman: waar hij leeft, zijn grootte, informatie en curiosa over de soort

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!