De gele heek is een zeer gewaardeerde vissoort als voedsel, waardoor hij onmisbaar is in de handel.

Als we bijvoorbeeld kijken naar de staat Maranhão, dan is deze soort verantwoordelijk voor de grootste hoeveelheden zee-estuariene visvangst, d.w.z. ongeveer 10% van de totale productie van de staat is gerelateerd aan gele heek.

Heekvissen worden ongeveer 1 meter lang, ze onderscheiden zich van andere soorten van hun geslacht door verschillende kenmerken zoals: de anaalvin en het aantal schubben op de zijlijn. Bij volwassen heek varieert de kleur van de rugschubben van donkergroen. De vinnen zijn geelachtig. De vorm van de kop is langwerpig. De bek is groot en schuin, met een vooruitstekende onderkaak. De vinDe rug van de heek is stekelig, maar de botten zijn flexibel.

Daarom zullen we vandaag enkele kenmerken van de soort en rariteiten over het commerciële belang vermelden.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Cynoscion acoupa;
• Familie - Sciaenidae.

Kenmerken van de gele heek

Andere gebruikelijke namen voor Yellowtail Hake zijn: calafeton, cambucu, cupa, gouden heek, heek-ticupá, heek-verdadedade, guatupuca, heek-cascuda, tacupapirema, ticoá, heek-deescama, ticupá en tucupapirema.

Deze soort heeft een langgerekt lichaam, een grote en schuine bek en een afgelijnde onderkaak vol brede inwendige tanden.

De bovenkaak van het dier heeft een paar grote hoektanden in de punt.

De kin heeft geen poriën of lellen, terwijl er een snuit is met 2 marginale poriën.

De buikvinnen zijn even lang als de borstvinnen en wat de kleur betreft, de vis is zilver en heeft een donkergroene zweem aan de bovenkant.

In het gebied van de buik heeft het dier een gele tint, die ons herinnert aan zijn algemene naam, en de vinnen zijn helder.

Bovendien kunnen individuen van deze soort tot 1,30 m lang worden en ongeveer 30 kg wegen.

Kweek van de gele heek

De voortplanting van de gele heek roept twijfels op bij onderzoekers, maar studies wijzen op de volgende kenmerken:

Volgens een onderzoek dat gericht was op het achterhalen van de voortplantingsperiode, inclusief de vruchtbaarheid, was het mogelijk om te bevestigen dat de soort twee paaipieken heeft. De eerste vindt plaats tussen de maanden november en december, wanneer de regens beginnen.

Aan de andere kant vindt de tweede piek plaats in maart en april, precies op het moment dat de regens het hevigst zijn. In de regio São Marcos Bay, in de staat Maranhão.

Met betrekking tot de vruchtbaarheid kon worden vastgesteld dat deze varieerde tussen 9.832.960 en 14.340.373 oöcyten.

Hiermee stelden de onderzoekers vast dat het paaien asynchroon en fragmentarisch verloopt, met ook voortplantingspieken tijdens het regenseizoen. Deze resultaten liggen binnen het verwachte bereik als we kijken naar tropische en subtropische soorten.

Houd er daarom rekening mee dat het onderzoek werd uitgevoerd tussen 2007 en 2008, in welke periode de onderzoekers elke twee maanden monsters verzamelden.

De voortplantingsbiologie van heek wordt niet goed begrepen, maar studies hebben aangetoond dat heek meerdere keren per jaar paait, wat betekent dat heek meerdere paarseizoenen per jaar heeft.

Mannelijke en vrouwelijke heek worden geslachtsrijp als ze ongeveer 1 tot 2 jaar oud zijn. Het paaien en leggen van eieren gebeurt allemaal dicht bij de kust in de riviermondingen.

Voedsel

Het dieet van de gele heek bestaat uit schaaldieren zoals garnalen en andere vissen, dus de soort is gewend om mangroves binnen te gaan op zoek naar voedsel.

Tijdens de verschillende levensstadia varieert het dieet van heek. In het larvale en juveniele stadium voeden ze zich voornamelijk met kreeftachtigen. Als ze jong zijn voeden ze zich met garnalen en ansjovis. En als ze volwassen zijn eten ze een verscheidenheid aan soorten, annelids, weekdieren, kreeftachtigen en andere vissen.

Curiosa

Een van de curiositeiten van de gele heek is zijn vermogen om geluiden te maken door spieren die verbonden zijn met de zwemblaas.

Een andere grote curiositeit heeft te maken met het commerciële belang.

Naast de staat Maranhão wordt het vlees van het dier verkocht in havens langs de kust van Pará.

In deze regio bedroeg de productie tussen 1995 en 2005 tussen 6.140 en 14.140 ton.

Deze aantallen vertegenwoordigen 19% van de aanvoer van estuariene en ook mariene oorsprong in de staat Pará.

Daarom moet je weten dat een ander lichaamskenmerk van deze soort dat goed is voor de handel, zijn zwemblaas is.

De blaas van het dier wordt gebruikt om emulgatoren en klaringsmiddelen te maken en is daarom erg belangrijk.

Waar vind je de gele heek?

Gele heek komt voor in ondiepe tropische en subtropische wateren, voornamelijk langs de Atlantische kust van Zuid-Amerika.

De soort verdraagt brak water dus goed.

Als we het over Brazilië hebben, komt de vis langs de hele kust voor, vooral in de riviermondingen aan de noordkust.

Qua habitat verblijft de soort op plaatsen met modder- of zandbodems, in de buurt van riviermondingen.

Jonge exemplaren kunnen in zoet of zout water worden gezien en zijn gewend om in scholen te zwemmen.

Tips voor het vissen op gele heek

Als vangtip voor de gele heek gebruik je middelzware tot zware uitrusting.

De meest geschikte lijnen zijn 14 tot 25 lb en de haken kunnen nummer 2 tot 3/0 zijn.

Gebruik daarentegen natuurlijk aas zoals levende garnalen of kleine vissen zoals mangrove snapper en murenen.

Het gebruik van kunstaas zoals mid-water pluggen en jigs kan ook goed zijn.

Let er ook op dat als de visstek dieper is, je het kunstaas op de bodem moet houden om de aandacht van de vis te trekken.

Een tip voor het vissen op deze soort is het gebruik van jigs.

Het dier heeft grote, scherpe tanden, dus de band voorkomt dat het dier het aas breekt.

Vis ook in de buurt van verlaten pieren en bruggen, want daar verblijven de grootste vissen.

Informatie over geelstaart in Wikipedia

Hoe dan ook, vond je de informatie leuk? Laat dan hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Zie ook: Gele Tucunaré vis: alles weten over deze soort

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!