De albatros is een grote oceaanvogel die graag hoog in de lucht vliegt en ongelofelijke afstanden aflegt.

Zoveel zelfs dat er records zijn van Albatrossen die vertrokken vanaf de zuidelijke Falklandeilanden en in slechts 46 dagen rond de wereld cirkelden.

Albatrossen zijn zeevogels die behoren tot de Diomedeidae-familie, die 22 verschillende soorten omvat (waarvan er helaas 19 bedreigd zijn). Dit is de vogel met de grootste spanwijdte: grote albatrossen kunnen een afstand van 3,5 meter hebben van vleugel tot vleugel. Ze kunnen tot 10 kilo wegen.

Hun vleugels zijn stijf en gebogen, wat, samen met hun grote omvang, van hen geweldige vliegers maakt, die moeiteloos grote gebieden kunnen bestrijken. Aan de andere kant is het een dier dat een groot deel van zijn leven vliegend doorbrengt in de lucht.

Hun snavel is groot, sterk en puntig, met de bovenkaak eindigend in een grote haak, die hen helpt over het water te glijden en te vissen. Ze hebben een groot gezichts- en reukvermogen, waardoor ze hun prooi van grote hoogte kunnen lokaliseren en kunnen afdalen om deze te vangen.

De kleur van het verenkleed varieert naargelang de leeftijd. Als het een jong exemplaar is, zijn de veren bruin en als het een volwassen exemplaar is, zijn de tinten meestal witter.

Hun levensverwachting ligt tussen de 12 en 42 jaar, hoewel er gevallen bekend zijn van Albatrossen die meer dan 50 jaar oud zijn.

Classificatie:

• Classificatie: Gewerveld / vogel
• Voortplanting: Eierleggend
• Voeding: vleeseter
• Habitat: In de lucht
• Orde: Procellariiformes
• Familie: Diomedeidae
• Geslacht: Diomedea
• Levensduur: tot 42 jaar
• Afmetingen: 1,10 - 1,40m
• Gewicht: 8kg

Wil je een van de grootste vogels ter wereld leren kennen? Dan mag je alles wat we je vandaag brengen over albatrossen, een prachtige groep zeevogels die zeer gewaardeerd wordt door ornithologen, niet missen.

Soorten albatrossen

Hieronder geven we meer gedetailleerde informatie over alle bestaande soorten albatrossen.

Wat zijn albatrossen?

Ze zijn wetenschappelijk bekend onder de naam Diomedeidae en behoren tot de orde Procellariiformes, in dezelfde groep als andere vogels zoals de Procellaridae, de Hydrobatids en de Pelecanoids.

Een van zijn opvallendste kenmerken is zijn gemiddelde grootte, die tussen 1 en 1,5 meter lang is. Dit heeft een grote invloed op zijn gewicht, dat kan oplopen tot 10 kilo.

Je ziet zijn ware grootsheid pas echt als hij zijn vleugels opent, want zijn spanwijdte varieert van 3,5 meter, de grootste van alle vogelsoorten.

Het is een grote zeevogel met een grote spanwijdte vergeleken met de rest van de vogelsoorten. De grootste van de bestaande soorten is de Wandering Albatross.

Albatrossen behoren tot de familie Diomedeida, waarvan 22 verschillende soorten bekend zijn, waarvan er 19 met uitsterven worden bedreigd.

Albatros

Is het raadzaam om de albatros te domesticeren?

Hoewel veel vogelexperts hebben geprobeerd om Albatrossen te domesticeren, is dit bijna onmogelijk gebleken, omdat de natuurlijke habitat van deze soort de klifoevers zijn, een ruimte waaraan ze zeer gewend zijn, wat het proces van aanpassing in een andere omgeving erg moeilijk maakt. Daarnaast is hun grote omvang een andere belangrijke factor die hun domesticatie in gesloten ruimtes verhindert.

Desondanks zijn er mensen die erin geslaagd zijn om een tijdje voor deze vogels te zorgen terwijl de Albatros herstelt van een verwonding of ziekte.

Is er maar één soort albatros?

Op dit moment is het exacte aantal soorten albatrossen onbekend, maar er wordt geschat dat er tussen de 13 soorten zijn:

• Diomedea Hier vinden we alle grote albatrossen;
• Foebastrieel van dit geslacht zijn de soorten die voorkomen in de noordelijke Stille Oceaan;
• Phoebetria Het omvat alle soorten met een donker verenkleed;
• Thalassarche Dit wordt ook beschouwd als een van de genera van de albatrossen, hoewel veel experts beweren dat de soorten die hier gevonden worden een zustertaxon zijn van Phoebastrial, wat de reden is dat ze vaak in hetzelfde genus worden opgenomen.

Het is belangrijk om te weten dat er volgens de informatie van de IUCN momenteel 6 bedreigde en 3 ernstig bedreigde soorten zijn.

Hoe lang kan een albatros leven?

Over het algemeen heeft de vogel een vrij lange levensverwachting, variërend van 35 tot 42 jaar, wat sterk beïnvloed wordt door de habitat waar ze leven.

Ondanks deze gemiddelde levensduur zijn er gevallen bekend van Albatrossen die meer dan 50 jaar oud werden.

De belangrijkste kenmerken van de albatros begrijpen

Over het algemeen hebben volwassen vogels een donker verenkleed op de staart en bovenvleugels, in tegenstelling tot de witte kleur aan de onderkant van de vleugels.

Het kruis en de kop zijn wit en het gezicht kan lichtgeel, wit of grijs zijn bij volwassen dieren. Albatrossen hebben ook andere kenmerken die hen onderscheiden van andere dieren in de lucht.

Het zijn grote vogels, met een spanwijdte tot 3,5 meter en een gewicht tot 10 kg.

De sterke, grote en spitse snavel die deze vogels hebben, bestaat uit verschillende platen. De vorm van hun bovenkaak is gehaakt.

In sommige gevallen is de kleur van de snavel helder geel of oranje, maar het kan ook helemaal donker of roze worden.

Ze hebben poten die aangepast zijn om te zwemmen. Hun poten vallen op doordat ze kort en sterk zijn en geen achterste teen hebben. Bovendien hebben ze aan de voorkant drie tenen die door een vlies aan elkaar verbonden zijn.

Dit membraan dient zowel om te zwemmen als om overal neer te strijken, van de grond op te stijgen en over het water te glijden.

Ze kunnen gemakkelijk op de grond staan en lopen, wat niet voorkomt in het gedrag van de meeste Procellariiformes.

Veel soorten hebben donkergekleurde veren boven hun ogen, vergelijkbaar met wenkbrauwen. Met deze veren kan de vogel zijn zicht verbeteren, omdat ze zonlicht aantrekken zodat het niet rechtstreeks in zijn oog valt.

Gedrag van de soort

Albatrossen vliegen in zwermen die altijd worden geleid door het oudste lid van de groep. Ze kunnen lange afstanden afleggen door elkaar te steunen.

Hun reuk- en gezichtsvermogen zijn uitstekend, wat het samen met hun intelligentie makkelijker maakt om vis aan het wateroppervlak te vinden en te vangen. Bovendien kunnen ze tot 12 meter diep duiken.

Voeding: wat de albatros eet

Hun dieet lijkt erg op dat van de meeste zeevogels, waar vis, schaaldieren en koppotigen de belangrijkste voedingsbron zijn, maar daarnaast voedt de vogel zich ook graag met de jongen van andere soorten, het vlees van dode dieren die eerder door andere dieren werden bejaagd en zoöplankton om zijn dieet aan te vullen.

Hoewel alle albatrossen zich op ongeveer dezelfde manier voeden, zijn er enkele soorten die iets selectiever zijn, zoals de Laysan Albatross die graag inktvis vangt of de Zwartvoetalbatros die zijn dieet baseert op het eten van vis.

Over het algemeen zijn albatrossen eigenlijk vleesetende vogels. Ze eten voornamelijk vis, kleine weekdieren en schaaldieren die ze vangen tijdens hun glijvluchten over zee. En niet alleen plannen.

Daarnaast kunnen ze ook aas eten, in de vorm van zoöplankton of afval van menselijke vissersboten of regurgitatie bij het voeden van grote koppotigen.

Deze voedingsgewoonten zijn verzameld door studies die zijn uitgevoerd door vogelspecialisten in albatroskolonies tijdens het broedseizoen, en het is niet uitgesloten dat hun belangrijkste voedselbron in dit seizoen de dieren zijn die ze vangen nadat ze door de mens zijn gevangen, hoewel er gegevens zijn over de fuliginous albatros, die in staat is om tot 12 meter van de zeebodem in zee te duiken.diepte om hun prooi te vangen.

Hoe planten albatrossen zich voort?

De albatros is een vogelsoort die het grootste deel van zijn leven graag in kolonies doorbrengt en voor de meeste van hen zijn afgelegen eilanden de favoriete nestplaatsen, met een voorkeur voor plaatsen waar de zee in meerdere richtingen uitstekend toegankelijk is. Dit is het geval op het Otago schiereiland in Dunedin, Nieuw-Zeeland.

Hoewel er ook andere soorten zijn, zoals de grijzen, die meer van open ruimtes houden om te nestelen en hun nesten onder bomen plaatsen.

Het bouwen van een nest gaat bij de albatros meestal heel snel, omdat ze op een heel eenvoudige manier worden gemaakt, met behulp van vogelveren, struiken, aarde, gras en turf in het geval ze heel geavanceerd zijn, want er zijn zelfs nog rudimentairdere exemplaren op het moment dat ze hun nest bouwen, zoals de albatrossen die in de Stille Oceaan leven.

Zoals ook bij veel zeevogelsoorten het geval is, gebruiken albatrossen de "K"-strategie om hun levenscyclus te verlengen en zo het lage geboortecijfer te compenseren met een hoge levensduur, reden waarom ze het moment van voortplanting uitstellen zodat de inspanning die in nakomelingen wordt geïnvesteerd veel lager is.

De albatros is een vogel die op 5-jarige leeftijd geslachtsrijp is en het duurt meestal nog eens 5 jaar om een partner te vinden en, net als bij zwanen, is de partner die hij vindt degene die hem de rest van zijn leven zal vergezellen, want het is een monogame soort.

Als een albatros 10 jaar wordt, is het gebruikelijk om hem de kolonies in te zien gaan om alle dansen en paringsrituelen te oefenen die deze vogelfamilie uitvoert.

Albatros Ave

Voortplantingsproces van de soort

Als een albatros zijn perfecte partner heeft gevonden, vestigt hij zich en gaat paren. Het vrouwtje legt dan één ei van tussen de 200 en 500 gram, waar ze goed voor zorgen, want als het per ongeluk of door een roofdier verloren gaat, kan het koppel zich pas over 1 of 2 jaar voortplanten.

Zodra het vrouwtje het ei heeft gelegd, begint het incubatieproces, dat 70 tot 80 dagen duurt en door beide ouders wordt uitgevoerd, hoewel de tijd kan variëren omdat hoe groter het exemplaar is, hoe later het uitkomt.

Wanneer het kuiken geboren wordt, wordt het de eerste 3 weken van zijn leven beschermd en gevoed door zijn ouders, terwijl de vogel genoeg groeit om zichzelf te kunnen thermoreguleren en verdedigen.

Een zeer bijzonder kenmerk van de jonge vogels van deze soort is de tijd die ze nodig hebben om in de veren te komen, iets dat kan variëren afhankelijk van de grootte van de albatros. De grote vogels doen er langer over om in de veren te komen, met een gemiddelde van 280 dagen, terwijl de kleine exemplaren hun verenkleed kunnen ontwikkelen tussen 140 en 170 dagen.

In het begin zullen de kuikens van de albatros genoeg gewicht winnen om deze reserves te kunnen gebruiken om hun groei te ontwikkelen en hun lichaamsconditie te verhogen, en dan te veren, iets wat ze volledig alleen doen zonder de hulp van hun ouders, zodra dit voltooid is. Tijdens dit hele proces zal de vogel terugkeren naar het nest.

Wat is het leefgebied van de albatros? Waar leeft de soort?

Albatrossen zijn vogels die een zeer uitgebreide natuurlijke habitat hebben en in verschillende delen van de wereld te vinden zijn, vooral in gebieden op hoge breedtegraden die dunbevolkt zijn, omdat de luchtstromingen die deze gebieden de vogel bieden ideaal zijn voor zijn vrije vlucht.

Daarom is het heel gewoon om albatrossen te zien op het zuidelijk halfrond van de aarde, in gebieden van Antarctica tot Zuid-Amerika, maar ook in Zuid-Afrika, Australië, de noordelijke Stille Oceaan, Alaska, Californië, Hawaï, Japan en de Galapagoseilanden.

Het gebied van de Stille Zuidzee is de plek bij uitstek voor de meeste soorten albatrossen, waar ze het grootste deel van hun leven vliegend doorbrengen. Dit gebied omvat, van Antarctica tot Australië, Afrika en Zuid-Amerika.

In de noordelijke Stille Oceaan zijn er nog 4 soorten albatrossen en nog een op het eiland Galapagos. De reden hiervoor is dat ze hoge breedtes nodig hebben om winden te hebben die, vanwege de grootte van hun vleugels, hen helpen bij hun vluchten, omdat het voor albatrossen erg moeilijk is om met hun vleugels te slaan. Daarom komen ze niet voorbij de evenaar, waar de winden veel zwakker zijn.

Als ze moeten nestelen, zoeken deze vogels de kliffen op de rotseilanden van de Antarctische toendra op.

Talrijke onderzoeken door gespecialiseerde wetenschappers hebben belangrijke gegevens opgeleverd waarmee is vastgesteld dat deze vogels geen jaarlijkse trek uitvoeren, maar zich alleen een beetje van hun territorium verwijderen als het broedseizoen voorbij is.

Maar van alle soorten is de Wandering of Travelling Albatross, zoals hij ook wel wordt genoemd, het grootste geografisch verspreide exemplaar en het is heel gemakkelijk om hem in verschillende regio's van de planeet te zien terwijl hij zich voedt op volle zee.

Vluchtinformatie en gedrag

Deze vogels hebben lange maar smalle vleugels, waardoor ze lange tijd in de lucht kunnen zweven; ze verbruiken heel weinig energie omdat ze niet hoeven te schudden.

Omdat het vogels zijn die graag over zee vliegen, moeten ze op plekken zijn met veel wind, om te profiteren van de opwaartse stromingen die zich in de golven vormen.

De techniek die albatrossen gebruiken om de lucht in te zweven heet dynamisch vliegen. Bij deze vorm van vliegen gebruiken ze stijgende luchtstromen om een grotere hoogte en een langere vliegtijd te verkrijgen.

Albatros vlucht

Wat zijn de belangrijkste roofdieren van albatrossen?

Albatrossen hebben geen bekende natuurlijke vijanden, omdat het vogels zijn die het grootste deel van hun leven vliegend doorbrengen.

Deze vogels hebben echter een latente bedreiging, namelijk de mens, die op ze jaagt om zich met ze te voeden en hun verenkleed te verwijderen.

Wetenswaardigheden over de soort

Ken je de gevangenis van Alcatraz? Deze dankt zijn naam aan de Albatros. Etymologisch gezien komt het woord Albatross van de Engelse albatros, die zijn naam gaf aan het eiland waar de gevangenis was gevestigd. De volgende keer dat je een herhaling bekijkt van de overvloed aan films die aan Alcatraz zijn gewijd, zul je je dit dier herinneren.

Voor zeelieden is de albatros een symbool van geluk. Albatrossen worden verondersteld de zielen te zijn van zeelieden die op zee zijn gestorven, dus in de oudheid was het een noodlottig gebaar om een van deze imposante dieren te verwonden of te doden.

Hun vermogen om te vliegen is verbazingwekkend. Er zijn albatrossen geregistreerd op eilanden ten zuiden van de Falklands die het voor elkaar hebben gekregen om in slechts 46 dagen rond de wereld te vliegen!

Is de albatros met uitsterven bedreigd?

Zoals we al eerder opmerkten, worden 19 van de 22 soorten albatrossen met uitsterven bedreigd. Vanwege hun grootte en het feit dat ze een groot deel van hun leven in de lucht doorbrengen, hebben albatrossen in het wild geen grote roofdieren, met uitzondering van een paar soorten haaien, die de jongen opwachten wanneer ze leren vliegen en zich in het water laten vallen voor een gemakkelijke prooi. Net als zo veel andere soorten, zijn de groteHistorisch gezien hebben mensen altijd op albatrossen gejaagd en in bepaalde gebieden, zoals Paaseiland, zijn ze uitgestorven.

Elk jaar worden meer dan 100.000 albatrossen gedood door een vismethode die bekend staat als espinhel, waarbij een groot aantal haken wordt uitgezet om tonijn en heek aan te trekken en waarbij helaas veel albatrossen omkomen. Dit feit, samen met watervervuiling en de steeds urgenter wordende klimaatverandering, heeft ervoor gezorgd dat de wereldpopulatie van deze vogel aanzienlijk is gedaald. VerenigingenMilieuactivisten en belangrijke figuren zoals Richard Attenborough proberen dit probleem onder de aandacht te brengen om een van de meest majestueuze vogels te behouden.

Wordt het voortbestaan van deze soort bedreigd?

Het feit dat albatrossen wijdverspreid zijn in veel gebieden van de wereld betekent niet dat ze niet bedreigd worden of risico's lopen die hun normale levenscyclus beïnvloeden.

De introductie van andere diersoorten zoals ratten en wilde katten in het natuurlijke leefgebied van albatrossen is een van de bedreigingen waar de vogel nog steeds mee worstelt, want ondanks zijn grote omvang is het erg moeilijk om het op te nemen tegen dieren als deze wanneer ze nesten aanvallen op zoek naar eieren om zich mee te voeden.

Een van de meest beruchte gevallen was de massale aanval op Gough Island, een van de grootste zeevogelkolonies ter wereld, waar huismuizen werden geïntroduceerd en de overgrote meerderheid van de kuikens van de Tristan Albatross doodden.

Hoewel de introductie van roofdieren een groot probleem is voor albatrossen, heeft de integratie van nieuwe planten in hun natuurlijke habitat hun nestruimte aanzienlijk verkleind, wat heeft geleid tot een dalend geboortecijfer.

De toename van plastic afval in de zeeën heeft de natuurlijke levenscyclus van albatrossen sterk beïnvloed, omdat ze bij het zoeken naar voedsel veel plastic resten vinden en deze door verwarring opeten.

Dit materiaal is erg moeilijk te verteren voor vogels, wat kan leiden tot de dood door inwendige scheuren of gebrek aan ruimte in de maag voor nieuw voedsel. Hoewel de vogel soms het plastic kan verdrijven door het uit te braken, is dit ook riskant omdat het vaak wordt uitgebraakt in het nest en vervolgens wordt opgegeten door de kuikens.

Wat is er nog meer bekend over albatrossen?

De overlevingsrisico's die hij loopt door toedoen van mensen, zijn bijzondere vliegtechniek, zijn grote omvang en zijn monogame leven zijn niet de enige bijzonderheden van deze schoonheid.

De tijgerhaai zwermt uit als het broedseizoen van de albatrossen ten einde loopt en komt zo dicht mogelijk bij de nesten om de jongen aan te vallen. Hij wordt het grootste roofdier van deze soort en veroorzaakt de dood van meer dan 10% van de jongen in de loop van het jaar.

De vlucht van de albatros is iets heel bijzonders, want hij kan prestaties leveren waar geen enkel ander vliegend dier toe in staat is: deze vogels hebben het vermogen om honderden kilometers achter elkaar te vliegen zonder met hun vleugels te slaan. Dit komt door de techniek die ze gebruiken om lange reizen te maken: ze klimmen zo hoog als ze kunnen en dalen dan met hun gezicht naar de wind. Hun grote spanwijdte gebruiken om grote afstanden af te leggenzonder veel moeite, een vliegefficiëntie die veel ingenieurs wilden nabootsen bij de ontwikkeling van toekomstige vliegtuigen.

Zeevogels staan over het algemeen niet bekend om hun sterk ontwikkelde reukzin, maar albatrossen kunnen prat gaan op hun unieke reukzin, waarmee ze prooien op meer dan 20 kilometer afstand kunnen lokaliseren.

De maanvis of springstaart, zoals hij ook wel wordt genoemd, heeft een nauwe en wederzijds voordelige relatie met de albatros, omdat veel parasieten en schaaldieren zich aan deze vis hechten op zijn huid. Dit is de reden waarom de vogel hem achtervolgt om zich gemakkelijk te voeden met soorten, terwijl het lichaam van de vis op zijn beurt weer schoon wordt.

Iets heel merkwaardigs dat de aandacht heeft getrokken van vogelexperts is het gedrag van de Laysan Albatross, een soort die op het eiland Oahu in Hawaï leeft waar de uitwisseling van partners hoog is, meer dan 14%, iets wat atypisch is binnen de familie Diomedeidae, naast het feit dat 30% van de paringen tussen vogels van hetzelfde geslacht zijn.

Hoe is de relatie tussen albatrossen en mensen?

Albatrossen zijn zeer belangrijke en geliefde vogels bij ornithologieliefhebbers, en hun kolonies zijn ideale plekken voor ecotoerisme. Een van de meest bezochte kolonies, met meer dan 40.000 toeristen per jaar, is de kolonie bij Taiaroa Head, in Nieuw-Zeeland, waar je de Royal Albatross goed kunt zien.

In de oudheid werden deze prachtige vogels zeer gewaardeerd door de Maori, een Polynesische etnische groep die zich op de eilanden van Nieuw-Zeeland vestigde, die, wanneer ze gedood werden, hun vleugelbotten gebruikten om fluiten te snijden en hun huid te tatoeëren.

In plaatsen als Kaikora, Monterrey, Sydney of Wollongong is het normaal dat mensen regelmatig Albatrossen zien oversteken omdat het heel gebruikelijk is dat schepen die door deze gebieden varen visolie in zee dumpen, iets wat heel aantrekkelijk is voor deze soort.

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Wikipedia informatie over Abatross

Zie ook: Agapornis: kenmerken, voeding, voortplanting, habitat, verzorging

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!