آلباتروس یک پرنده اقیانوسی بزرگ است که دوست دارد در ارتفاعات در آسمان پرواز کند و مسافت های باورنکردنی را طی کند.

تا آنجا که سوابقی از آلباتروس هایی وجود دارد که جنوب جزایر مالویناس را ترک کرده و به سراسر جهان سفر کرده اند. فقط در 46 روز.

آلباتروس یک پرنده دریایی متعلق به خانواده Diomedeidae است که شامل 22 گونه مختلف است (متاسفانه 19 گونه از آنها در خطر انقراض هستند). این پرنده با بیشترین طول بال است: آلباتروس بزرگ می تواند از بال تا بال 3.5 متر فاصله داشته باشد. وزن آنها تا 10 کیلو می رسد.

بالها سفت و قوسی شکل هستند که به همراه اندازه بزرگ آنها باعث می شود پروازهای بزرگی داشته باشند و قادرند مناطق وسیعی را بدون تلاش پوشش دهند. از طرفی حیوانی است که بخش زیادی از عمر خود را صرف پرواز در آسمان می کند.

منقار آن بزرگ، قوی و نوک تیز است که فک بالایی به قلاب بزرگی ختم می شود که به آن کمک می کند. برای سر خوردن روی آب و ماهی آنها دارای حس بینایی و بویایی عالی هستند که به آنها کمک می کند تا طعمه خود را از ارتفاعات زیاد پیدا کنند و برای گرفتن آنها پایین بیایند.

رنگ پرها بسته به سن متفاوت است. اگر یک نمونه جوان باشد، پرها قهوه‌ای و اگر بالغ باشد، رنگ‌های آن معمولاً سفیدتر است.

امید به زندگی آن بین 12 تا 42 سال است، اگرچه مواردی از آلباتروس‌ها به صورت زنده با تعداد بیشتری فهرست‌بندی شده‌اند. بیش از 50 سال.

طبقه بندی:

• طبقه بندی: مهره داران /زمانی که فصل تولید مثل به پایان رسید، قلمرو آن به پایان رسید.

  اما در بین همه گونه ها، آلباتروس سرگردان یا در حال سفر، همانطور که همچنین شناخته می شود، بزرگترین نمونه پراکنده جغرافیایی است که دیدن آن در مناطق مختلف بسیار آسان است. سیاره هنگام تغذیه از دریاهای آزاد.

  اطلاعات و رفتار پرواز

  این پرندگان دارای بالهای بلند اما باریکی هستند که به آنها اجازه می دهد برای مدت طولانی در هوا سر بخورند. انرژی بسیار کمی مصرف می کنند، زیرا نیازی به تکان دادن آنها ندارند.

  از آنجایی که آنها پرندگانی هستند که دوست دارند بر فراز دریا پرواز کنند، باید در مکان هایی با باد زیاد حضور داشته باشند تا از مزایای آن استفاده کنند. جریان‌های صعودی که در امواج تشکیل می‌شوند.

  تکنیک آلباتروس‌ها برای بردن به آسمان، پرواز پویا نامیده می‌شود. در این شکل از پرواز از جریان های هوای صعودی برای بدست آوردن ارتفاع بیشتر و زمان پرواز طولانی تر استفاده می کنند.

  

  پرواز آلباتروس

  شکارچیان اصلی آلباتروس ها کدامند؟

  آلباتروس ها هیچ شکارچی طبیعی شناخته شده ای ندارند. این به این دلیل است که آنها پرندگانی هستند که بیشتر عمر خود را در پرواز می گذرانند.

  اما، این پرندگان یک تهدید نهفته دارند که توسط انسان نشان داده می شود. آنها را شکار می کنند تا از آنها تغذیه کنند و پرهایشان را بردارند.

  کنجکاوی در مورد گونه

  آیا زندان آلکاتراز را می شناسید؟ نام خود را مدیون آلباتروس است. از نظر ریشه شناسی کلمه آلباتروس از آلباتروس انگلیسی گرفته شده است. اصطلاح انگلیسی از آلکاتراز پرتغالی گرفته شده است کهنام جزیره ای که زندان در آن ایجاد شده است. دفعه بعد که تکرار بسیاری از فیلم های اختصاص داده شده به آلکاتراز را تماشا کنید، این حیوان را به یاد خواهید آورد.

  همچنین ببینید: خواب دیدن سفر: تعابیر و معانی مختلف را ببینید

  برای ملوانان، آلباتروس نماد خوش شانسی است. با تمرکز بر این اسطوره، اعتقاد بر این است که آلباتروس ها روح ملوانانی هستند که در دریا می مردند، بنابراین در زمان های قدیم این یک حرکت بد برای زخمی کردن یا کشتن یکی از این حیوانات حیرت انگیز بود.

  توانایی آنها در پرواز بیش از حد شگفت انگیز است. آلباتروس در جزایر جنوب مالویناس ثبت شده است که توانستند تنها در 46 روز دور جهان بچرخند!

  آیا آلباتروس در خطر انقراض است؟

  همانطور که قبلاً اشاره کردیم، 19 گونه از 22 گونه آلباتروس در خطر انقراض قرار دارند. آلباتروس ها با توجه به اندازه و این که بیشتر عمر خود را در هوا می گذرانند، در طبیعت شکارچیان بزرگی ندارند، به جز برخی از گونه های کوسه که در هنگام یادگیری پرواز منتظر بچه های خود می مانند و در آب می افتند. طعمه داشتن آسان مانند بسیاری از گونه های دیگر، بزرگترین تهدید برای آلباتروس انسان است. از نظر تاریخی، بشر همیشه آنها را شکار کرده و در مناطق خاصی مانند جزیره پاسکوال به مرز انقراض رسیده است.

  سالانه بیش از 100000 آلباتروس با روش ماهیگیری معروف به لانگ لاین کشته می شوند که در آن تعداد زیادی آلباتروس کشته می شوند. قلاب ها برای جذب ماهی تن و هیک و متاسفانه بسیاری راه اندازی می شوندآلباتروس ها از بین می روند. این واقعیت همراه با آلودگی آب و تغییرات فزاینده آب و هوایی باعث شده است که جمعیت جهانی این پرنده به میزان قابل توجهی کاهش یابد. انجمن‌های زیست‌محیطی و شخصیت‌های بزرگی مانند ریچارد آتن‌برو تلاش می‌کنند تا این مشکل را آشکار کنند تا یکی از باشکوه‌ترین پرندگان را حفظ کنند.

  آیا بقای این گونه در خطر است؟

  این واقعیت که آلباتروس ها در بسیاری از مناطق جهان گسترده هستند به این معنی نیست که آنها در معرض تهدید یا خطراتی نیستند که بر چرخه زندگی عادی آنها تأثیر بگذارد.

  معرفی گونه های دیگری از حیوانات مانند موش ها و گربه های وحشی در مناطق زیستگاه طبیعی آلباتروس یکی از تهدیداتی است که پرنده هنوز با آن دست و پنجه نرم می کند. از آنجا که با وجود جثه بزرگ آنها، مواجهه با حیواناتی از این دست زمانی که به دنبال تخم مرغ برای تغذیه به لانه حمله می کنند، بسیار دشوار است.

  یکی از بدنام ترین موارد حمله گسترده به جزیره گوف بود، یکی از موارد بزرگترین کلنی های پرندگان در مناطق دریایی جهان، جایی که موش های خانگی معرفی شدند و اکثریت قریب به اتفاق جوجه های تریستان آلباتروس را کشتند.

  همچنین، اگرچه ورود حیوانات شکارچی یک مشکل بزرگ برای آلباتروس است، ترکیب گیاهان جدید در زیستگاه طبیعی آنها فضای لانه سازی آنها را به میزان قابل توجهی کاهش داده است که منجر به کاهش نرخ تولد شده است.

  افزایش زباله های پلاستیکیدر دریاها چرخه زندگی طبیعی آلباتروس ها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است، زیرا هنگام جستجوی غذا، بقایای پلاستیکی زیادی پیدا می کنند و به دلیل سردرگمی آنها را مصرف می کنند.

  هضم این ماده برای پرندگان بسیار دشوار است، که منجر به مرگ ناشی از پارگی داخلی یا کمبود فضای معده برای ورود غذای جدید می شود. اگرچه پرنده گاهی اوقات می‌تواند پلاستیک را با بازگرداندن آن بیرون بیاورد، اما این نیز خطرناک است زیرا اغلب به داخل لانه برگشته و بعداً توسط جوجه‌ها مصرف می‌شود.

  چه چیز دیگری در مورد آلباتروس‌ها شناخته شده است؟

  خطرات بقای این حیوان، تکنیک خاص پرواز، اندازه بزرگ و زندگی تک همسری آن، همه ویژگی‌های این زیبایی نیست. درست زمانی که فصل لانه سازی آلباتروس به پایان می رسد و تا حد امکان به لانه ها نزدیک می شود تا به جوجه ها حمله کند و به بزرگترین شکارچی این گونه تبدیل می شود و باعث مرگ بیش از 10 درصد جوجه ها در طول سال می شود.

  پرواز آلباتروس بسیار عجیب است، زیرا می تواند شاهکاری هایی را انجام دهد که هیچ حیوان پرنده دیگری قادر به انجام آن نیست: این پرندگان توانایی پرواز صدها کیلومتر را بدون تکان دادن بال دارند. این به دلیل تکنیکی است که آنها برای انجام سفرهای طولانی استفاده می کنند، تا جایی که می توانند بالا می روند و سپس با صورت خود در باد فرود می آیند. بهره گیری از طول بال های زیاد آن برای پیمودن مسافت های طولانیبدون زحمت، راندمان پروازی که بسیاری از مهندسان می خواستند در توسعه هواپیماهای آینده از آن الگوبرداری کنند.

  پرندگان دریایی معمولاً به دلیل حس بویایی بسیار توسعه یافته خود شناخته شده نیستند، اما آلباتروس ها می توانند به حس بویایی منحصر به فرد خود افتخار کنند. به شما این امکان را می دهد که شکار را در فاصله بیش از 20 کیلومتری پیدا کنید.

  آفتاب ماهی یا مولا مولا که همچنین شناخته می شود، رابطه نزدیک و دوجانبه ای با آلباتروس دارد، زیرا بسیاری از انگل ها و سخت پوستان به این ماهی روی بدن شما می چسبند. پوست. دلیل اینکه پرنده به دنبال آن است تا به راحتی گونه ها را تغذیه کند، در حالی که بدن ماهی در حال تمیز شدن است.

  چیزی بسیار کنجکاو که توجه متخصصان پرندگان را به خود جلب کرده است، رفتار Albatross Laysan است. گونه‌ای که در جزیره اوآهو در هاوایی زندگی می‌کند که در آن تبادل شریک زیاد است، بیش از 14٪، چیزی غیر معمول در خانواده Diomedeidae، علاوه بر این واقعیت که 30٪ جفت‌گیری‌ها بین پرندگان همجنس انجام می‌شود.

  رابطه بین آلباتروس و انسان چگونه است؟

  آلباتروس ها پرندگان بسیار عزیز و مهمی برای دوستداران پرنده شناسی هستند و کلنی های محلی آنها برای انجام اکوتوریسم ایده آل هستند. یکی از پربازدیدترین ها با بیش از 40000 گردشگر در سال، مستعمره واقع در Taiaroa Head، نیوزیلند است، جایی که می توانید به راحتی آلباتروس سلطنتی را ببینید.

  در دوران باستان، این پرندگان زیبا بودند.مائوری‌ها، یک گروه قومی پلینزی که در جزایر نیوزیلند ساکن شده‌اند، بسیار مورد قدردانی قرار می‌گیرند، که مرده، از استخوان‌های بال‌های خود برای بریدن فلوت و خالکوبی پوست خود استفاده می‌کنند.

  در مکان‌هایی مانند Kaikora، Monterrey، سیدنی یا ولونگونگ طبیعی است که مردم به طور منظم گذرگاه های آلباتروس را تماشا کنند زیرا کشتی هایی که در این مناطق حرکت می کنند روغن ماهی را به دریا می ریزند، چیزی که برای این گونه بسیار جذاب است.

  مثل این. اطلاعات؟ نظر خود را در زیر بنویسید، این برای ما مهم است!

  اطلاعات درباره آباتروز در ویکی پدیا

  همچنین ببینید: Agapornis: ویژگی ها، تغذیه، تولید مثل، زیستگاه، مراقبت

  دسترسی به مجازی ما ذخیره کنید و تبلیغات را بررسی کنید!

  

  پرنده
• تکثیر: تخمگذار
• تغذیه: گوشتخوار
• زیستگاه: هوایی
• راست: Procellariiformes
• خانواده: Diomedeidae
• 5>جنس: Diomedea
• طول عمر: تا 42 سال
• اندازه: 1.10 - 1.40 متر
• وزن: 8 کیلوگرم

می خواهید یکی را ملاقات کنید از بزرگترین پرندگان جهان؟ بنابراین شما نمی توانید همه آنچه را که امروز در مورد آلباتروس برای شما آورده ایم، از دست بدهید، گروهی زیبا از گونه های پرنده دریایی که توسط پرنده شناسان بسیار مورد قدردانی قرار گرفته اند.

انواع آلباتروس

در زیر اطلاعات دقیق تری در مورد تمامی پرنده های موجود ارائه می دهیم. گونه های آلباتروس.

آلباتروس ها چیست؟

آنها از نظر علمی با نام Diomedeidae شناخته می شوند و پرندگانی هستند که از راسته Procellariiformes هستند و با پرندگان دیگری مانند Procellaridae، Hidrobatidae و Pelecanoides هم گروه هستند.

از جمله ویژگی های آنها که بسیار بارزتر است اندازه آن با طول متوسط ​​بین 1 تا 1.5 متر است، این به شدت بر وزن آن تأثیر می گذارد که می تواند به 10 کیلوگرم برسد.

اگرچه وقتی خود را باز می کنید واقعاً می توانید عظمت واقعی آن را ببینید. بال های چشم، از آنجایی که طول بال های آن از 3.5 متر متغیر است و در بین همه گونه های پرنده بزرگ ترین است.

این پرنده دریایی بزرگ با طول بال های بزرگ در مقایسه با بقیه انواع پرندگان است. بزرگترین گونه موجود آلباتروس سرگردان است.

آلباتروس ها متعلق به خانواده Diomedeida هستند که از آن هستند.22 گونه مختلف شناخته شده است که 19 گونه در خطر انقراض هستند.

Albatros

آیا رام کردن آلباتروس توصیه می شود؟

اگرچه بسیاری از متخصصان پرندگان سعی کرده اند آلباتروس را رام کنند، اما تقریباً غیرممکن بوده است، زیرا زیستگاه طبیعی این گونه لبه های صخره ها است، فضایی که آنها به شدت به آن عادت کرده اند، که باعث می شود این روند انجام شود. بسیار دشوار است سازگاری با محیط دیگر علاوه بر این، جثه بزرگ آنها عامل مهم دیگری است که از اهلی شدن آنها در فضاهای بسته جلوگیری می کند.

با وجود این، افرادی هستند که توانسته اند برای مدت معینی از این پرندگان مراقبت کنند، در حالی که آلباتروس ها بهبود می یابند. یک آسیب یا بیماری، اما ادعا کنید که نگهداری و مراقبت از آنها در یک محیط خانگی یک کار بسیار مهم، یک فرآیند پیچیده است.

آیا فقط یک گونه از آلباتروس وجود دارد؟

در حال حاضر تعداد دقیق گونه های آلباتروس ناشناخته است، اما تخمین زده می شود که در بین 13 گونه وجود دارد:

• Diomedea ، در اینجا ما همه گونه های آلباتروس را پیدا خواهیم کرد. آلباتروس های بزرگ ;
• Phoebastrial ، در این جنس گونه هایی هستند که در شمال اقیانوس آرام یافت می شوند؛
• Phoebetria ، شامل همه گونه های با پرهای تیره می شود.
• Thalassarche ، این نیز یکی دیگر از جنس‌های آلباتروس در نظر گرفته می‌شود، اگرچه بسیاری از کارشناسان ادعا می‌کنند که گونه‌هایی که در اینجا یافت می‌شوند تاکسون خواهر Phoebastrial هستند، به همین دلیل است.به همین دلیل است که آنها اغلب در یک جنس قرار می گیرند.

طبق اطلاعات ارائه شده توسط این شرکت، باید رد کرد که در حال حاضر 6 گونه در خطر انقراض و 3 گونه در معرض خطر انقراض هستند. IUCN.

یک آلباتروس چقدر می تواند زندگی کند؟

به طور کلی، این پرنده دارای امید به زندگی بسیار طولانی است که از 35 تا 42 سال متغیر است که بسیار تحت تأثیر زیستگاه محل زندگی آنها قرار دارد. مواردی از آلباتروس ها که بیش از 50 سال عمر کرده اند.

ویژگی های اصلی آلباتروس را درک کنید

معمولاً افراد بالغ برخلاف پرهای تیره روی دم و قسمت بالایی بال ها دارند. رنگ سفید در قسمت زیرین آنها.

قسمت و سر سفید است و صورت ممکن است در بزرگسالان زرد روشن، سفید یا خاکستری باشد. علاوه بر این، آلباتروس ها دارای ویژگی های دیگری هستند که آنها را از سایر حیوانات هوایی متمایز می کند.

آنها پرندگان بزرگی هستند، زیرا طول بال آنها تا 3.5 متر و وزن آنها تا 10 کیلوگرم می رسد.

منقار قوی، بزرگ و نوک تیز. که این پرندگان با آن از چندین صفحه تشکیل شده است. شکل فک بالایی آن قلاب‌دار است.

رنگ منقار در برخی موارد لکه‌هایی را به رنگ‌های زرد یا نارنجی روشن نشان می‌دهد. علاوه بر این، می تواند کاملاً تیره یا صورتی باشد.

آنها پاهای مناسبی برای شنا دارند. پاها برجسته می شوندزیرا کوتاه، قوی هستند و انگشت پشتی ندارند. علاوه بر این در قسمت جلو دارای سه انگشت است که توسط یک غشاء به هم وصل شده اند.

این غشاء هم برای شنا و هم برای نشستن در هر جایی، بلند شدن از زمین و سر خوردن در آب کاربرد دارد.

آنها می توانند به راحتی روی زمین بایستند و راه بروند، که در رفتار اکثر Procellariiformes وجود ندارد.

بسیاری از گونه ها دارای پرهای تیره رنگ بر روی چشم هستند، شبیه ابروها. این پرها به پرنده اجازه می‌دهند بینایی خود را بهبود بخشند، زیرا نور خورشید را جذب می‌کنند تا مستقیماً در چشم او نیفتد.

رفتار گونه

آلباتروس‌ها در گله‌هایی که همیشه توسط عضو هدایت می‌شوند پرواز می‌کنند. قدیمی ترین گروه آنها می توانند مسافت های طولانی را با حمایت یکدیگر طی کنند.

حس بویایی و بینایی آنها در سطح بالایی قرار دارد که به همراه هوش آنها، مکان یابی و صید ماهی را در سطح آب آسان می کند. علاوه بر این، آنها می توانند تا عمق 12 متری شیرجه بزنند.

تغذیه: آلباتروس چه می خورد

رژیم غذایی آن بسیار شبیه به رژیم غذایی اکثر پرندگان دریایی است که در آنها مصرف ماهی غالب است، سخت پوستان و سرپایان، اما علاوه بر این، پرنده دوست دارد از جوانه های گونه های دیگر، گوشت حیوانات مرده که قبلاً توسط حیوانات دیگر شکار شده بودند و زئوپلانکتون ها برای تکمیل رژیم غذایی خود تغذیه کند.

علی رغم همه آلباتروس ها.به روشی بسیار مشابه تغذیه می شود، گونه هایی وجود دارند که کمی انتخابی تر هستند، مانند آلباتروس لایسان که دوست دارد ماهی مرکب بگیرد یا آلباتروس پا سیاه که رژیم غذایی خود را بر اساس مصرف ماهی است.

به طور کلی، آلباتروس ها اساساً پرندگان گوشتخوار هستند. آنها عمدتاً ماهی، نرم تنان کوچک، سخت پوستانی که در سرسره های خود بر فراز دریا صید می کنند مصرف می کنند. و نه فقط با برنامه ریزی.

علاوه بر این، آنها می توانند مردار را نیز مصرف کنند، چه به صورت زئوپلانکتون یا ضایعات قایق ماهیگیری انسان یا نارسایی در رژیم غذایی سفالوپودهای بزرگ.

این عادات غذا از طریق مطالعات انجام شده توسط متخصصان بر روی پرندگان در کلنی های آلباتروس در طول فصل تولید مثل جمع آوری شده است، اما منتفی نیست که در این زمان منبع اصلی غذای آنها حیواناتی است که پس از صید توسط انسان شکار می کنند، اگرچه سوابقی از دوده آلباتروس وجود دارد. ، که قادر است تا عمق 12 متری برای شکار طعمه خود شیرجه بزند.

تکثیر آلباتروس چگونه است؟

آلباتروس گونه ای از پرندگان است که دوست دارد بیشتر عمر خود را در مستعمرات بگذراند و برای اکثر آنها جزایر دورافتاده مکان های ترجیحی برای قرار دادن لانه های خود هستند و مکان هایی را ترجیح می دهند که دسترسی عالی به دریا وجود دارد. در جهت های مختلف مورد شبه جزیره اوتاگو در دوندین، نیوزلاند.

اگرچه گونه های دیگری مانند خاکستری ها نیز وجود دارند که فضاهای باز را به لانه سازی ترجیح می دهند و لانه های خود را زیر درختان قرار می دهند.

فرایند ساخت لانه در آلباتروس معمولاً بسیار سریع است. همانطور که آنها به روشی بسیار ساده ساخته می شوند و از پر، بوته، خاک، علف و ذغال سنگ نارس پرندگان در صورت پیچیده بودن استفاده می کنند، زیرا در ساختن لانه آنها حتی نمونه های ابتدایی تری مانند نمونه هایی که در اقیانوس آرام زندگی می کنند وجود دارد.

مانند بسیاری از گونه های پرندگان دریایی، آلباتروس ها از استراتژی "K" برای طولانی تر کردن چرخه زندگی خود استفاده می کنند، بنابراین نرخ تولد پایین را با طول عمر بالا جبران می کنند، به همین دلیل است که زمان تولید مثل را به تاخیر می اندازند تا تلاش شود. سرمایه گذاری روی فرزندان بسیار کوچکتر است.

آلباتروس پرنده ای است که در 5 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و معمولاً 5 سال دیگر طول می کشد تا جفتی پیدا کند و مانند قوها، جفتی که پیدا می کند. یکی که تا پایان عمر آن را همراهی می کند، زیرا گونه ای تک همسر است.

وقتی آلباتروس 10 ساله می شود، معمولاً مشاهده می شود که وارد کلنی ها می شود تا تمام رقص ها و آیین های جفت گیری را انجام دهد. خانواده پرندگان اجرا می کنند.

Albatross Ave

فرآیند تولید مثل گونه

وقتی آلباتروس شریک کامل خود را پیدا می کند، مستقر می شود و جفت گیری مناسب خود را انجام می دهد. ،در نتیجه ماده یک تخم می گذارد که وزن آن بین 200 تا 500 گرم است که به خوبی از آن مراقبت می کنند، زیرا اگر به طور تصادفی یا توسط یک شکارچی گم شود، زن و شوهر فرآیند تولید مثل را انجام نمی دهند. برای 1 یا 2 سال بیشتر.

هنگامی که ماده تخم گذاری کرد، فرآیند جوجه کشی آغاز می شود که دوره 70 و 80 روزه دارد و توسط هر دو والدین انجام می شود، اگرچه زمان ممکن است متفاوت باشد، زیرا نمونه بزرگتر، دیرتر از تخم بیرون می آید.

هنگامی که جوجه متولد می شود، در طول 3 هفته اول زندگی توسط والدینش محافظت می شود و تغذیه می شود، در حالی که پرنده به اندازه ای رشد می کند که بتواند حرارت را تنظیم کند و ساکن شود. دفاع کنید.

یک ویژگی بسیار عجیب پرندگان جوان این گونه، مدت زمانی است که آنها برای پریدن می گذارند. چیزی که بسته به اندازه آلباتروس می تواند متفاوت باشد. پر شدن جوجه های بزرگ به طور متوسط ​​280 روز طول می کشد، در حالی که نمونه های کوچک می توانند پرهای خود را بین 140 تا 170 روز توسعه دهند.

در ابتدا، جوجه های آلباتروس به اندازه ای وزن اضافه می کنند که بتوانند از این رزروها استفاده کنند. رشد خود را افزایش داده و وضعیت بدنی خود را افزایش می دهند تا بعداً فرار کنند، کاری که پس از تکمیل، به تنهایی و بدون کمک والدین خود انجام می دهند. در طول این فرآیند، پرنده به لانه بازمی گردد.

زیستگاه آلباتروس چیست؟ این گونه کجا زندگی می کند؟

آلباتروس ها پرندگان هستندکه زیستگاه طبیعی بسیار وسیعی دارند و در نقاط مختلف جهان یافت می شوند. عمدتاً در مناطقی که عرض جغرافیایی بالایی دارند و انسان در آنها سکونت چندانی ندارد، زیرا جریان‌های هوایی که این مناطق در اختیار پرنده قرار می‌دهند برای پرواز آزاد آن ایده‌آل است.

به همین دلیل است که مشاهده آلباتروس در نیمکره جنوبی زمین، شامل مناطقی از قطب جنوب تا آمریکای جنوبی، و همچنین آفریقای جنوبی، استرالیا، اقیانوس آرام شمالی، آلاسکا، کالیفرنیا، هاوایی، ژاپن و جزایر گالاپاگوس است.

منطقه اقیانوس آرام جنوبی این مکان است. اکثر گونه های آلباتروس برای سکونت انتخاب شده اند، جایی که بیشتر عمر خود را در آن پرواز می گذرانند. این منطقه از قطب جنوب گرفته تا استرالیا، آفریقا و آمریکای جنوبی را شامل می شود.

در اقیانوس آرام شمالی 4 گونه دیگر از آلباتروس و یکی دیگر از آنها در جزیره گالاپاگوس وجود دارد. دلیل آن این است که آنها به عرض های جغرافیایی بالا نیاز دارند تا بادهایی داشته باشند که به دلیل بزرگی بال هایشان به آنها در پرواز کمک کند، زیرا برای آلباتروس ها بال زدن بسیار دشوار است. به همین دلیل است که از خط استوا فراتر نمی روند، جایی که بادها بسیار ضعیف تر هستند.

وقتی این پرندگان نیاز به لانه سازی دارند، به دنبال صخره های واقع در جزایر صخره ای توندرای قطب جنوب هستند.

0>تحقیقات متعدد توسط دانشمندان متخصص داده های مهمی را به دست آورده است که با استفاده از آنها مشخص شده است که این پرندگان مهاجرت سالانه انجام نمی دهند و فقط کمی پراکنده می شوند.