Ο ξιφίας έχει μεγάλη εμπορική σημασία, καθώς είναι ένα είδος που μπορεί να πωληθεί αλατισμένο, αποξηραμένο ή κατεψυγμένο.

Πάντως, το κρέας του ζώου έχει υπέροχη γεύση όταν τηγανίζεται ή κυρίως όταν ψήνεται στη σχάρα και χρησιμοποιείται γενικά για σασίμι.

Και ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ότι, όπως και ο τόνος, ο ξιφίας ανήκει στην ομάδα των μπλε ψαριών.

Αυτό σημαίνει ότι και τα δύο έχουν υψηλότερες ποσότητες ωμέγα-3 λιπαρών. Επιπλέον, το κρέας του ξιφία έχει περισσότερο σελήνιο από αυτό του λευκού ψαριού.

Και επειδή το κρέας του είναι τόσο πολύτιμο, το ζώο συγκαταλέγεται μεταξύ των έξι ειδών με τον υψηλότερο όγκο εκφορτώσεων στον κόσμο.

Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για τον ξιφία, όλα τα χαρακτηριστικά του, τις ιδιαιτερότητες και τις συμβουλές ψαρέματος.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Trichiurus lepturus,
• Οικογένεια - Trichiuridae.

Χαρακτηριστικά του ξιφία

Στην αγγλική γλώσσα, ο ξιφίας μπορεί να ονομάζεται Largehead Hairtail και αντιπροσωπεύει ένα είδος ψαριού που έχει πολύ επιμήκες σώμα.

Το σώμα είναι επίσης συμπιεσμένο και λεπτό στην άκρη. Το στόμα του ζώου είναι μεγάλο, μυτερό και έχει κυνόδοντες. Τα μάτια του είναι μεγάλα και το ραχιαίο πτερύγιο είναι πολύ μακρύ.

Το ψάρι δεν έχει πυελικό και ουραίο πτερύγιο, καθώς και το πρωκτικό πτερύγιο έχει μια σειρά από αγκάθια που είναι καλά διαχωρισμένα.

Μεταξύ των χαρακτηριστικών που το διαφοροποιούν, μπορούμε να αναφέρουμε την πλευρική γραμμή που ξεκινά από το άνω χείλος του καλύμματος των βράγχιων και εκτείνεται μέχρι το πίσω μέρος της άκρης των θωρακικών πτερυγίων του.

Όσον αφορά το χρώμα του ζώου, είναι ασημί και έχει κάποιες μπλε ανταύγειες.

Τέλος, το ζωύφιο ζυγίζει περίπου 4 κιλά και φτάνει σε συνολικό μήκος 1,5 μέτρο.

Αναπαραγωγή ξιφία

Η αναπαραγωγή του ξιφία είναι απλή επειδή το θηλυκό έχει την ικανότητα να διατηρεί το σπερματοζωάριο του αρσενικού για έως και 4 γεννήσεις.

Έτσι, οι γόνοι γεννιούνται κολυμπώντας και όταν μιλάμε για αναπαραγωγή σε ενυδρείο, ο ενυδρονόμος πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε τα ψάρια να μην φάνε τα μικρά τους.

Και ένα ενδιαφέρον σημείο που διαφοροποιεί τα αρσενικά από τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής είναι μια μαύρη κηλίδα που εμφανίζεται στη βάση του ωαγωγού των θηλυκών.

Αυτός ο λεκές αντιπροσωπεύει ότι είναι κατακερματισμένη.

Τρόφιμα

Σε γενικές γραμμές, οι νεαροί ξιφίες τρέφονται με ευπαυσίδες, πελαγικά πλαγκτονικά καρκινοειδή και μικρά ψάρια.

Αντίθετα, οι ενήλικες τρώνε μεγαλύτερα ψάρια, καλαμάρια και καρκινοειδή.

Και ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των ενηλίκων θα ήταν η συνήθεια της μετανάστευσης τροφής τους.

Γενικά, η διατροφή τους γίνεται στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα μεταναστεύουν στον πυθμένα για να φάνε.

Τα μικρά μεταναστεύουν επίσης, αλλά προτιμούν να κολυμπούν σε κοπάδια στην επιφάνεια για να βρουν τροφή.

Όσον αφορά τη διατροφή του ενυδρείου, το είδος δέχεται διάφορες τροφές όπως Tubifex, υδρόβια ψύλλους, ξηρά τροφή και λαχανικά (ωμό μαρούλι και μαγειρεμένο σπανάκι).

Επιπλέον, τα ψάρια μπορεί να ασκούν κανιβαλισμό.

Ιδιαίτερα μετά την αναπαραγωγή, είναι σύνηθες τα ψάρια να τρώνε τα μικρά τους, γεγονός που καθιστά απαραίτητο για τον ενυδρονόμο να τα διαχωρίζει.

Περίεργα πράγματα

Μεταξύ των αξιοπερίεργων του ξιφία, να ξέρετε ότι σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, ήταν δυνατόν να σημειωθεί η μείωση του πληθυσμού των ντόπιων ειδών, με την εισαγωγή αυτού του είδους σε ορισμένες περιοχές.

Ο ξιφίας μπορεί να είναι μία από τις κύριες αιτίες της μείωσης του πληθυσμού ειδών όπως το Micropogonias furnieri (corvina), το Umbrina canosai (castanha) και το Cynoscion guatucupa (hake).

Αναλύοντας τη συμπεριφορά του σε ενυδρείο, πολλοί ερευνητές δήλωσαν ότι πρόκειται για ένα επικίνδυνο αρπακτικό.

Ωστόσο, δεδομένου ότι υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με τη διατροφή του Espada, η ιδέα αυτή αποτελεί θεωρία.

Έτσι, είναι σύνηθες να συναντάμε διάφορες μελέτες που έχουν ως κύριο στόχο την αποκάλυψη των διατροφικών συνηθειών του ξιφία.

Με αυτό τον τρόπο, θα είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν πράγματι το είδος είναι υπεύθυνο για όλο αυτό το πρόβλημα.

Πού θα βρείτε ξιφία

Οι βόρειες, βορειοανατολικές, νοτιοανατολικές και νότιες περιοχές, από την Αμάπα έως το Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, μπορούν να φιλοξενήσουν ξιφία.

Ως εκ τούτου, τα ψάρια προτιμούν ζεστά νερά με θερμοκρασία άνω των 16ºC.

Προτιμούν επίσης νερά με αλατότητα μεταξύ 33 και 36 ppm.

Εκτός από τη Βραζιλία, η Espada είναι παρούσα σε χώρες όπως η Αργεντινή και ο Καναδάς.

Υπό αυτή την έννοια, κατοικεί στους λασπώδεις πυθμένες των παράκτιων υδάτων και μπορεί να βρίσκεται σε εκβολές ποταμών.

Συμβουλές για την αλιεία ξιφία

Πριν παραθέσουμε τις συμβουλές αλιείας, να ξέρετε ότι το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ για την αθλητική αλιεία αυτού του είδους κερδήθηκε στον κόλπο Guanabara στο Ρίο ντε Τζανέιρο και ο ξιφίας ζύγιζε 3,69 κιλά.

Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί ότι ορισμένοι επαγγελματίες αλιείς έχουν ήδη αλιεύσει ξιφία βάρους 5 κιλών.

Για το λόγο αυτό, το ζώο είναι πολύ αθλητικό και θα πρέπει να χρησιμοποιείτε εξοπλισμό μεσαίου τύπου.

Οι γραμμές μπορούν να είναι από 10 έως 14 λίβρες και τα άγκιστρα μέχρι τον αριθμό 5/0.

Μια ενδιαφέρουσα συμβουλή θα ήταν η χρήση μιας φωτεινής σημαδούρας για νυχτερινό ψάρεμα.

Όσον αφορά το δόλωμα, αν προτιμάτε τα φυσικά μοντέλα, χρησιμοποιήστε μαλάκια, κομμάτια ψαριού, γαρίδες και άλλα καρκινοειδή.

Τα καλύτερα τεχνητά μοντέλα είναι τα βύσματα και τα jigs.

Τέλος, ως συμβουλή για το ψάρεμα, να είστε πάντα πολύ προσεκτικοί όταν χειρίζεστε τον ξιφία, επειδή το ζώο έχει πολύ ισχυρό δάγκωμα που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές.

Πληροφορίες για τον ξιφία στη Βικιπαίδεια

Τέλος πάντων, σας άρεσαν οι πληροφορίες; Τότε, αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Δείτε επίσης: Γατόψαρο: μάθετε τα πάντα για αυτό το είδος

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!