Maguari of Maguari Stork (algemene naam in het Engels) is een soort grote ooievaar die leeft op vochtige locaties in Zuid-Amerika.

Ze zien eruit als de witte ooievaar, maar ze zijn groter.

De Maguari, ook bekend als Jabiru, is een grote vogelsoort die oorspronkelijk uit Zuid-Amerika komt. Met zijn opvallende uiterlijk en indrukwekkende grootte is de Maguari een uniek en fascinerend dier dat onze aandacht en bescherming verdient.

Dit is de de enige soort van zijn geslacht die voorkomt in de Nieuwe Wereld en diverse neststrategieën en voortplantingsaspecten zijn uniek Dit is iets waar we het in de loop van de lezing over zullen hebben:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Ciconia maguari;
• Familie - Ciconiidae.

Wat is een Maguari?

De Maguari (Ciconia maguari) behoort tot de Ciconiidae familie, waartoe ook andere ooievaarsoorten behoren zoals de Ooievaar en de Maraboe Ooievaar. Deze majestueuze vogel kan 1,2 meter hoog worden en heeft een indrukwekkende spanwijdte van 1,80 meter. Zijn meest opvallende kenmerk is zijn lange, dikke snavel die naar de grond toe buigt.

Een overzicht van deze prachtige soort

Maguaris kan worden gevonden in een grote verscheidenheid aan habitats in heel Zuid-Amerika, van wetlands tot graslanden en savannes. Hun dieet bestaat voornamelijk uit vis, amfibieën, schaaldieren en insecten. Ze staan bekend om hun kenmerkende paringsdans, die bestaat uit luide kreten en het tonen van hun indrukwekkende spanwijdte.

Helaas worden Maguaris, net als veel andere diersoorten over de hele wereld, geconfronteerd met talloze bedreigingen, waaronder habitatverlies door menselijke activiteiten zoals landbouw en infrastructuurontwikkeling. Daarnaast wordt er in sommige gebieden op ze gejaagd voor hun vlees of worden ze gevangen voor illegale handel.

Ondanks deze bedreigingen wordt er gewerkt aan het behoud van deze prachtige vogelsoort. Met voortdurende voorlichting over hun belang in de ecosystemen van Zuid-Amerika en de implementatie van wetten die illegale jacht of vangst verbieden, kunnen we ervoor zorgen dat toekomstige generaties de kans krijgen om deze prachtige vogels in al hun glorie te bewonderen.

Taxonomie en verspreiding

Taxonomische classificatie

Maguari is een soort grote waadvogel die behoort tot de familie Ciconiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is Ciconia maguari. Hij werd voor het eerst beschreven door de Franse ornitholoog Louis Jean Pierre Vieillot in 1817.

Maguari is nauw verwant aan andere ooievaars en reigers, maar over de exacte taxonomische positie is in het verleden gediscussieerd. Sommige onderzoekers suggereren dat hij in een apart geslacht moet worden geplaatst, terwijl anderen stellen dat hij moet worden behandeld als een ondersoort van een andere ooievaarssoort.

Geografische spreiding

Maguari komt voor in een groot deel van Zuid-Amerika, waaronder Brazilië, Argentinië, Uruguay, Paraguay en Bolivia. Hij geeft de voorkeur aan vochtige habitats zoals moerassen, moerassen, ondergelopen graslanden en rijstvelden.

Alleen al in Brazilië komt de soort voor in alle regio's van het land, behalve in delen van het Amazonebekken. Maguari komt ook voor buiten zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied als zwervende of geïntroduceerde soort.

Er zijn exemplaren aangetroffen in Trinidad en Tobago, Puerto Rico en zelfs in het noorden van Canada. In sommige gebieden waar de maguari buiten zijn natuurlijke verspreidingsgebied is geïntroduceerd (zoals Hawaï), heeft hij zich gevestigd en vormt hij een potentiële bedreiging voor de lokale fauna door concurrentie om hulpbronnen of de overdracht van ziekten.

Ondanks zijn grote verspreiding in Zuid-Amerika wordt de maguari bedreigd door menselijke activiteiten, zoals de vernietiging van zijn leefgebied door drainage of omzetting in landbouwgrond, jacht voor voedsel of sport en accidentele vergiftiging door pesticiden of andere giftige stoffen die in de landbouw worden gebruikt. Door deze bedreigingen loopt deze prachtige vogel het risico uit te sterven als er niet voldoendebehoud zal niet snel worden geïmplementeerd.

Voorkeur habitattypes

Maguari, of Maguari Ooievaar, is een soort die oorspronkelijk uit Zuid-Amerika komt. De vogel komt voor in verschillende vochtige en zoetwaterhabitats, zoals moerassen, meren, vijvers en rivieren.

De Maguari is waargenomen op hoogtes tot 900 meter boven zeeniveau. In Argentinië en Uruguay is de vogel te vinden in open velden en weilanden in de buurt van waterlichamen.

Het is ook bekend dat ze in rijstvelden in Brazilië leven. De habitatvoorkeuren van de Maguari variëren afhankelijk van de lokale beschikbaarheid van voedselbronnen zoals vis of amfibieën.

Studies tonen aan dat ze zich meestal voeden in ondiep water met langzame stromingen waar ze gemakkelijk vis of schaaldieren kunnen vangen. Ze kunnen zich echter ook in diepere wateren wagen als voedselbronnen schaars zijn.

Kenmerken van Maguari

In eerste instantie kunnen we praten over de verschijning van de volwassen Maguari Hij is tot 120 cm hoog en heeft een spanwijdte van 180 cm. Hij is dus tussen de kleine ooievaar en de grotere jabiru in, soorten die op elkaar lijken en hetzelfde verspreidingsgebied hebben.

Een groot deel van het verenkleed van volwassen dieren heeft een witte tint, samen met zwarte vliegveren en een gevorkte zwarte staart. Daarom is de gevorkte staart een van de belangrijkste kenmerken om de maguari ooievaar te onderscheiden van de witte ooievaar.

Tijdens de vlucht heeft de ooievaar een ongelooflijk zicht als hij 100 m boven de grond zweeft en zijn nek en poten gestrekt houdt. De vogel slaat voortdurend met zijn brede vleugels om vaart te maken en bereikt daarbij een snelheid van 181 slagen per minuut. Maar voordat hij van de grond opstijgt en zo'n hoogte bereikt, maakt de ooievaar 3 lange sprongen.

Aan de andere kant kunnen we praten over de jeugdige uitstraling Jonge kuikens hebben een donker verenkleed, waarmee ze zich onderscheiden van alle andere ooievaarsoorten, maar in de eerste dagen hebben de kuikens witte veren en krijgen daarna zwarte veren op de kop en in de nek.

Daarna worden er zwarte of grijzige veren op het lichaam geboren, waarbij een deel van de witte veren overblijft. In die zin zijn, totdat het dons donker is, de poten, voeten en snavel glanzend zwart.

Het is ook mogelijk om een lichtgele band te zien die doorloopt tot de buik, een feloranje oogzak en donkerbruine iris.

Grootte en gewicht

De Maguari is een grote vogel, met mannetjes die meestal tussen de 2,6 en 4,5 kg wegen en vrouwtjes die iets minder dan 1,9 tot 4 kg wegen. Ze zijn tussen de 90 en 120 cm lang, met een spanwijdte tot twee meter. Ze zijn een van de grootste ooievaarsoorten ter wereld.

Verenkleed en kleuring

De Maguari heeft een opvallend zwart-wit verenkleed, met glanzend zwarte veren op de vleugels, rug en staart, gecombineerd met witte veren op de onderkant en nek. De kale huid op hun kop is ook zwart, wat in schril contrast staat met hun felrode ogen die afsteken tegen hun donkere kop.

Snavel- en voetstructuur

Een van de meest opvallende fysieke kenmerken van de Maguari is zijn lange, dikke snavel, die tot 30 cm lang kan zijn - een aanpassing voor het vangen van vis en andere waterprooien. De snavel is ook puntig aan het uiteinde om zijn prooi te doorboren voordat hij deze in zijn geheel doorslikt. Zijn poten zijn lang en gespierd om door ondiep water te waden of over land te lopen terwijl hij naar voedsel zoekt.

Over het geheel genomen maken deze unieke fysieke kenmerken de Maguari tot een iconische vogel die zich onderscheidt van andere soorten binnen zijn verspreidingsgebied. Zijn grote omvang in combinatie met zijn indrukwekkende verenkleed maakt hem gemakkelijk herkenbaar als hij hoog boven waterrijke habitats vliegt of hoog staat in ondiep water op zoek naar prooi langs rivieroevers of kustlijnen.

Voortplanting van Maguari

O dating van Maguari vindt plaats in gemeenten De groepen komen voor in zoetwatermoerassen die al overstroomd zijn met regenwater, maar het is niet bekend of de paartjes afzonderlijk of samen naar het broedgebied trekken.

De volwassenen roepen niet, maar voeren een reeks dansen uit voor de paring, heel dicht bij het nest. Deze dansen omvatten het ritmisch slaan van de snavel, waardoor een geluid geproduceerd kan worden dat doet denken aan de naam van de pantaneiro, tabuiaiá.

Met het oog hierop is de het fokken wordt gesynchroniseerd met het begin van het regenseizoen De soort verschilt van de anderen omdat nesten op de grond .

In die zin bevinden de nesten zich in de buurt van ondiepe wateren, tussen hoog gras en riet, omdat de waterorganismen die deel uitmaken van het dieet van de kuikens in deze gebieden leven.

Het nest van deze soort is ook geïdentificeerd omdat het veel Cyperus giganteus biezen en Zizaniopsis bonariensis moerasgras bevat, evenals enkele waterplanten van de Solanaceae en Polygonaceae families.

Na de bouw legt het vrouwtje 3 tot 4 eieren op wisselende dagen en het broeden begint na het leggen van het tweede of derde ei.

Het broedproces varieert van 29 tot 32 dagen, waarbij de moeder en vader verantwoordelijk zijn. Na het uitkomen worden de kuikens geboren met een gewicht tussen 76 en 90 gram.

De kuikens worden geboren met witachtige pluisjes en groeien snel. Ze komen rond de leeftijd van 60-70 dagen uit het ei. De ouders blijven ze tijdens het nestelen voeden, maar zodra ze kunnen vliegen en hun eigen voedsel kunnen vangen, worden de kuikens geleidelijk onafhankelijk.

Wat eet Maguari?

Dit is een generalistische soorten Ze voeden zich met palingen, vissen, kikkers, ongewervelden, wormen, slangen, insectenlarven, zoetwaterkrabben, de eieren van andere vogels en kleine zoogdieren zoals muizen. In zeldzame gevallen kan de ooievaar kleine vogels eten.

Ondanks een generalistisch dieet kunnen er echter voorkeur voor het eten van reptielen Dit kenmerk werd waargenomen in een studie uitgevoerd in ons land, waarbij werd vastgesteld dat de reptielen van dit geslacht een langwerpig lichaam hebben en een kleinere ruimte innemen in de maag van de vogel.

En omdat de prooi compact in de maag past, kan hij gemakkelijker worden doorgeslikt. In die zin is de ooievaar jagen op prooi in ondiep water In sommige zeldzame situaties kunnen prooien worden gevangen in water van wel 30 cm diep.

Dit komt doordat ondiepe wateren een grotere hoeveelheid prooi herbergen of rijk zijn aan opgeloste koolstof en voedingsstoffen.

Met betrekking tot jachttechnieken Het is een visuele foerager, die langzaam door het moeras loopt met zijn snavel dicht bij het wateroppervlak. Als de vogel zijn prooi ziet, vangt hij deze met groot gemak. Daarom jaagt de ooievaar, vooral tijdens het broedseizoen, alleen of in paren.

Buiten deze periode vormen de individuen grote groepen om zich te voeden, waarbij ze zelfs omgaan met andere soorten watervogels.

Bedreigingen en beschermingsstatus

Zoals bij veel soorten het geval is, hebben mensgerelateerde bedreigingen een aanzienlijke invloed op de Maguarpopulaties. Verlies van habitat en achteruitgang van de leefomgeving door menselijke activiteiten, zoals ontbossing, drooglegging van wetlands en uitbreiding van de landbouw, zijn de belangrijkste bedreigingen voor de soort.

De omschakeling van natuurlijke wetlands naar akkerland, veeboerderijen of stedelijke gebieden is bijzonder problematisch voor de Maguari, omdat ze ongestoorde wetlands nodig hebben om zich te voeden, voort te planten en te nestelen. Een andere belangrijke bedreiging voor de Maguari is de jacht.

In sommige landen wordt illegaal op de soort gejaagd voor het vlees of de veren. De jacht vormt een belangrijke bedreiging voor de omvang van de Maguaripopulatie in bepaalde gebieden.

Hoewel de Maguariapopulaties in sommige landen worden beschermd door nationale wildwetten, blijft de handhaving zwak. Naast deze directe gevolgen voor de Maguariapopulaties kunnen ook andere, indirecte factoren die verband houden met menselijke activiteiten - zoals vervuiling en klimaatverandering - een negatieve invloed hebben op hun habitat en voedselvoorziening.

Natuurlijke bedreigingen voor de soort

Natuurlijke bedreigingen zoals predatie door grote roofvogels of zoogdieren kunnen ook een aanzienlijke invloed hebben op de Maguaripopulaties. Naast predatie door vogels zoals Harpijarenden of Kuifkarakara's, kunnen natuurrampen zoals overstromingen nesten vernietigen die in bomen of struiken in de buurt van waterlichamen zijn gebouwd. In sommige gevallen zijn vogelziekten vastgesteld bij individuen in gevangenschap.die een risico kunnen vormen als ze zich verspreiden naar wilde populaties. Beschermingsstatus:

Maguari is door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) geclassificeerd als "Bijna Bedreigd", voornamelijk vanwege het verlies en de achteruitgang van de habitat in zijn hele verspreidingsgebied (IUCN Rode Lijst 2021). Hoewel de Maguari nog niet het kritieke niveau heeft bereikt waarop hij wereldwijd met uitsterven wordt bedreigd, zal het voortdurende verlies van habitats hem in de toekomst waarschijnlijk treffen. Maguari is opgenomen op deBijlage II van de Convention on International Trade in Endangered Species (CITES), die de internationale handel in exemplaren van wilde dieren en planten reguleert om ervoor te zorgen dat de handel hun voortbestaan niet bedreigt.

Het creëren van beschermde gebieden, het vermijden van omvorming van belangrijke wetlands en het implementeren van duurzame landbouwpraktijken kunnen helpen om de Maguarpopulaties in stand te houden.

Het monitoren van menselijke activiteiten, zoals jagen of eieren rapen, kan stropers afschrikken en de bedreiging voor wilde populaties verminderen. Onderzoek naar fokprogramma's in gevangenschap kan ook worden onderzocht als alternatieve beschermingsstrategie.

Curiosa

Allereerst is het de moeite waard om te praten over de bedreiging en voortbestaan van de Maguari Menselijke activiteiten die de habitat van de soort veranderen en de jacht om voedsel zijn enkele van de bedreigingen.

De moerasgebieden worden gebruikt voor landbouw, iets wat berucht is in Zuidoost-Brazilië, wat de ontwikkeling van de soort belemmert. Dit gebeurt omdat de individuen trouw zijn aan de nestplaats en terugkeren naar een veranderde habitat. Bovendien tasten de pesticiden de gezondheid van de vogels aan, wat het voortplantingsproces belemmert.

Dammen veroorzaken ook problemen voor individuen, omdat er veel water wordt vastgehouden in het droge seizoen, waardoor sommige plekken helemaal droog komen te staan.

Al in het regenseizoen kunnen dammen leiden tot grote overstromingen en het foerageergebied van de ooievaars te diep maken.

Als gevolg hiervan nemen de gebieden waar de soort zich voedt dagelijks af. Wat de jacht betreft, is de situatie zorgwekkend in het zuidelijke Amazonegebied en ook in Venezuela. De soort heeft ook te lijden onder aanvallen van kuifkaracara's of boa constrictors die zich voeden met de eieren en jongen.

Pampas kat, manenwolf, krokodil en jaguar zijn ook potentiële roofdieren als ze toegang krijgen tot de nesten op het land.

Als gevolg hiervan is de ooievaar in de Pantanal met uitsterven bedreigd. Ondanks al deze moeilijkheden, moet je weten dat de soort wordt gezien in een situatie " minder zorgwekkend ".

Dit betekent dat de wereldwijde verspreiding groot is, hoewel sommige populaties in bepaalde regio's verdwijnen. Tot slot, begrijp dat deze ooievaar werd in het verleden in gevangenschap gehouden .

Zowel de dierentuin van Londen in 1800 als die van Amsterdam aan het eind van de jaren 1920 hadden vogels van deze soort. In de dierentuin van Amsterdam overleefde één exemplaar meer dan 21 jaar. Maar er zijn slechts 2 gevallen van fokken in gevangenschap.

Waar woont Maguari?

De soort heeft een brede verspreiding waaronder verschillende locaties in Zuid-Amerika, waaronder de oostelijke Andes.

Llanos van Venezuela, Guyana, oostelijk Colombia, Paraguay, oostelijk Bolivia, Uruguay, Argentinië en Brazilië zijn de belangrijkste regio's waar hij kan worden gezien, evenals Suriname, waar zelden individuen worden gezien, en Trinidad en Tobago.

In ons land komt de soort bijna niet voor in het noordoosten of in het Amazonegebied, maar in de staat Rio Grande do Sul.

In Argentinië strekt de verspreiding zich uit over plaatsen als de chaco, pampa en pantanal. In deze laatste komen de individuen aan na migratie tijdens het regenseizoen, afkomstig uit het Paraná-bekken en Rio Grande do Sul.

Met betrekking tot habitat De ooievaar bevindt zich soms op droge graslanden, maar vermijdt beboste gebieden.

Samenvatting van de belangrijkste punten over Maguari

De Maguari (Ciconia maguari) is een grote en majestueuze vogel die in heel Zuid-Amerika voorkomt. Zijn taxonomie bestaat uit het koninkrijk Animalia, phylum Chordata, klasse Aves, orde Ciconiiformes, familie Ciconiidae en geslacht Ciconia.

De soort heeft een voorkeur voor vochtige habitats zoals moerassen en vijvers. Hij voedt zich met verschillende prooien zoals vissen, amfibieën, reptielen, insecten en kleine zoogdieren.

De Maguari is een sociale vogel die meestal broedt in kolonies met nesten gemaakt van twijgen die worden hergebruikt in opeenvolgende broedseizoenen. De soort wordt geconfronteerd met verschillende bedreigingen, waaronder de vernietiging van habitats door landbouwpraktijken, de jacht op veren en vlees door mensen en predatie door natuurlijke roofdieren zoals vossen.

Het belang van beschermingsmaatregelen voor de soort

Het is van cruciaal belang om de Maguari te beschermen vanwege zijn rol in het leveren van verschillende ecosysteemdiensten, zoals nutriëntencyclus en bestuiving door insectenvoeding. Het behoud van wetlandhabitats is essentieel om onderdak te bieden aan deze prachtige vogel waarvan de populatie in de loop der jaren snel is afgenomen door antropogene activiteiten.Regeringen en niet-gouvernementele organisaties (NGO's) hebben zich ingespannen om de wetlands waar de Maguari leeft te behouden door het creëren van beschermde gebieden zoals nationale parken en reservaten.

Daarnaast zijn er bewustwordingscampagnes gestart over het belang van het behoud van biodiversiteit door ons niet bezig te houden met ecologisch destructieve activiteiten zoals ontbossing. Als we nu collectief instandhoudingsmaatregelen nemen, voordat het te laat is voor deze unieke dieren, helpen we ons kwetsbare ecosysteem in balans te houden en behouden we een prachtig deel vanons natuurlijk erfgoed voor toekomstige generaties.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Informatie over Maguari in Wikipedia

Zie ook: Alma-de-gato: kenmerken, voeding, voortplanting, habitat en bezienswaardigheden

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!