Maguari ή Maguari Stork (κοινή ονομασία στα αγγλικά) είναι ένα είδος μεγάλου πελαργού που ζει σε υγρές περιοχές της Νότιας Αμερικής.

Η εμφάνιση των ατόμων μοιάζει με εκείνη του λευκού πελαργού, αν και είναι μεγαλύτερα.

Το Maguari, γνωστό και ως Jabiru, είναι ένα είδος μεγάλου πουλιού που κατάγεται από τη Νότια Αμερική. Με την εντυπωσιακή του εμφάνιση και το εντυπωσιακό του μέγεθος, το Maguari είναι ένα πραγματικά μοναδικό και γοητευτικό ζώο που αξίζει την προσοχή και την προστασία μας.

Αυτό είναι το το μοναδικό είδος του γένους του που απαντάται στον Νέο Κόσμο και διάφορα οι στρατηγικές φωλεοποίησης και οι αναπαραγωγικές πτυχές είναι μοναδικές Αυτό είναι κάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης:

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Ciconia maguari,
• Οικογένεια - Ciconiidae.

Τι είναι το Maguari;

Ο Μαγκουάρι (Ciconia maguari) ανήκει στην οικογένεια Ciconiidae, στην οποία ανήκουν και άλλα είδη πελαργών, όπως ο Λευκός πελαργός και ο πελαργός Marabou. Αυτό το μεγαλοπρεπές πουλί μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 1,2 μέτρα και έχει εντυπωσιακό άνοιγμα φτερών 1,80 μ. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του είναι το μακρύ, χοντρό ράμφος του που καμπυλώνει προς το έδαφος.

Μια επισκόπηση αυτού του όμορφου είδους

Οι Μαγκουάρις απαντώνται σε μια μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων σε όλη τη Νότια Αμερική, από υγροτόπους μέχρι λιβάδια και σαβάνες. Η διατροφή τους αποτελείται κυρίως από ψάρια, αμφίβια, καρκινοειδή και έντομα. Είναι γνωστοί για τον χαρακτηριστικό χορό ζευγαρώματος, ο οποίος περιλαμβάνει δυνατές κραυγές και επίδειξη του εντυπωσιακού ανοίγματος των φτερών τους.

Δυστυχώς, όπως πολλά είδη ζώων σε όλο τον κόσμο, τα Μαγκουάρια αντιμετωπίζουν πολυάριθμες απειλές, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας ενδιαιτημάτων λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων όπως η γεωργία και η ανάπτυξη υποδομών. Επιπλέον, κυνηγιούνται για το κρέας τους ή συλλαμβάνονται για παράνομο εμπόριο σε ορισμένες περιοχές.

Παρά τις απειλές αυτές, γίνονται προσπάθειες διατήρησης με στόχο την προστασία αυτού του υπέροχου είδους πουλιών. Με τη συνεχή εκπαίδευση σχετικά με τη σημασία τους στα οικοσυστήματα της Νότιας Αμερικής και την εφαρμογή νόμων που απαγορεύουν το παράνομο κυνήγι ή τη σύλληψη, μπορούμε να βοηθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν την ευκαιρία να εκτιμήσουν αυτά τα όμορφα πουλιά σε όλο τους το μεγαλείο.

Ταξινόμηση και κατανομή

Ταξινομική ταξινόμηση

Το Μαγκουάρι είναι ένα είδος μεγάλου παρυδάτιου πουλιού που ανήκει στην οικογένεια Ciconiidae. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Ciconia maguari. Περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο ορνιθολόγο Louis Jean Pierre Vieillot το 1817.

Ο Μαγκουάρι συγγενεύει στενά με άλλους πελαργούς και ερωδιούς, αλλά η ακριβής ταξινομική του θέση έχει συζητηθεί στο παρελθόν. Ορισμένοι ερευνητές προτείνουν να τοποθετηθεί σε ξεχωριστό γένος, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί ως υποείδος ενός άλλου είδους πελαργού.

Γεωγραφική κατανομή

Το Μαγκουάρι συναντάται σε μεγάλο μέρος της Νότιας Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Ουρουγουάης, της Παραγουάης και της Βολιβίας. Προτιμά υγροτοπικά ενδιαιτήματα όπως έλη, βάλτους, πλημμυρισμένα λιβάδια και ορυζώνες.

Μόνο στη Βραζιλία εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές της χώρας, εκτός από τμήματα της λεκάνης του Αμαζονίου. Είναι επίσης γνωστό ότι το Μαγκουάρι εμφανίζεται και εκτός της φυσικής του περιοχής ως περιπλανώμενο ή εισαγόμενο είδος.

Άτομα έχουν καταγραφεί στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, στο Πουέρτο Ρίκο, ακόμη και στον βόρειο Καναδά. Σε ορισμένες περιοχές όπου έχει εισαχθεί εκτός της φυσικής του εξάπλωσης (όπως η Χαβάη), το μαγκουάρι έχει εγκατασταθεί και αποτελεί δυνητική απειλή για την τοπική πανίδα μέσω του ανταγωνισμού για πόρους ή της μετάδοσης ασθενειών.

Παρά την ευρεία εξάπλωσή του στη Νότια Αμερική, το μαγουάρι αντιμετωπίζει πολλές απειλές από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η καταστροφή των ενδιαιτημάτων του μέσω της αποξήρανσης ή της μετατροπής σε γεωργική γη, το κυνήγι για τροφή ή άθληση και η τυχαία δηλητηρίαση από φυτοφάρμακα ή άλλες τοξίνες που χρησιμοποιούνται στη γεωργία.η διατήρηση δεν θα εφαρμοστεί σύντομα.

Προτιμώμενοι τύποι οικοτόπων

Ο πελαργός Μαγκουάρι ή πελαργός Μαγκουάρι είναι ένα είδος ιθαγενές της Νότιας Αμερικής. Το πουλί βρίσκεται σε μια ποικιλία υγροτόπων και ενδιαιτημάτων γλυκού νερού, όπως βάλτοι, λίμνες, λίμνες και ποτάμια.

Το Μαγκουάρι έχει καταγραφεί σε υψόμετρο έως και 900 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη, το πουλί μπορεί να βρεθεί σε ανοιχτά χωράφια και βοσκοτόπια κοντά σε υδάτινες μάζες.

Είναι επίσης γνωστό ότι κατοικούν σε ορυζώνες στη Βραζιλία. Οι προτιμήσεις των ενδιαιτημάτων των Maguari ποικίλλουν ανάλογα με την τοπική διαθεσιμότητα των τροφικών πόρων, όπως τα ψάρια ή τα αμφίβια.

Μελέτες δείχνουν ότι τείνουν να τρέφονται σε ρηχά νερά με αργά ρεύματα, όπου μπορούν εύκολα να πιάσουν ψάρια ή καρκινοειδή. Ωστόσο, μπορούν να επιχειρήσουν σε βαθύτερα νερά αν οι πηγές τροφής είναι σπάνιες.

Χαρακτηριστικά του Maguari

Αρχικά, μπορούμε να μιλήσουμε για το εμφάνιση του ενήλικου Maguari Το ύψος του φτάνει τα 120 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών του τα 180 εκατοστά, όντας ενδιάμεσο σε μέγεθος μεταξύ του μικρού πελαργού και του μεγαλύτερου jabiru, ειδών που μοιάζουν και έχουν την ίδια εξάπλωση.

Μεγάλο μέρος του φτερώματος των ενηλίκων έχει μια λευκή απόχρωση, μαζί με μαύρα φτερά πτήσης και μια διχαλωτή μαύρη ουρά. Ως εκ τούτου, η διχαλωτή ουρά είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τον πελαργό maguari από τον λευκό πελαργό.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης, ο πελαργός έχει απίστευτη όραση καθώς υψώνεται 100 μέτρα πάνω από το έδαφος και κρατά τον λαιμό και τα πόδια του τεντωμένα. Το πουλί χτυπάει συνεχώς τις φαρδιές φτερούγες του προκειμένου να αποκτήσει ορμή, φτάνοντας σε ρυθμό 181 χτύπων ανά λεπτό. Πριν όμως απογειωθεί από το έδαφος και φτάσει σε τέτοιο ύψος, ο πελαργός βασίζεται σε 3 μεγάλα άλματα.

Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να μιλήσουμε για την νεανική εμφάνιση Οι νεαροί νεοσσοί έχουν σκούρο φτέρωμα, που τους διαφοροποιεί από κάθε άλλο είδος πελαργού, αλλά τις πρώτες ημέρες οι νεοσσοί έχουν λευκά φτερά και στη συνέχεια αποκτούν μαύρα φτερά στο κεφάλι και το λαιμό.

Στη συνέχεια, γεννιούνται μαύρα ή γκριζωπά φτερά στο σώμα, με κάποια από τα λευκά φτερά να παραμένουν. Με αυτή την έννοια, μέχρι να σκουρύνει το πούπουλο, τα πόδια, τα πόδια και το ράμφος είναι γυαλιστερά μαύρα.

Είναι επίσης δυνατό να δούμε μια ανοιχτή κίτρινη λωρίδα που εκτείνεται στην κοιλιά, έναν έντονα πορτοκαλί γαστρικό σάκο και μια σκούρα καφέ ίριδα.

Μέγεθος και βάρος

Ο Μαγκουάρι είναι ένα μεγάλο πουλί, με τα αρσενικά να ζυγίζουν συνήθως από 2,6 έως 4,5 κιλά και τα θηλυκά να ζυγίζουν λίγο λιγότερο από 1,9 έως 4 κιλά. Το μήκος τους κυμαίνεται από 90 έως 120 εκατοστά, με άνοιγμα φτερών έως και δύο μέτρα. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη πελαργών στον κόσμο.

Πτέρωμα και χρωματισμός

Το Μαγκουάρι έχει χαρακτηριστικό ασπρόμαυρο φτέρωμα, με γυαλιστερά μαύρα φτερά στα φτερά, την πλάτη και την ουρά, σε συνδυασμό με λευκά φτερά στην κάτω πλευρά και το λαιμό. Το γυμνό δέρμα στο κεφάλι τους είναι επίσης μαύρο, σε έντονη αντίθεση με τα κατακόκκινα μάτια τους που ξεχωρίζουν από το σκούρο κεφάλι τους.

Δομή ράμφους και ποδιών

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά χαρακτηριστικά του Μαγκουάρι είναι το μακρύ, παχύ ράμφος του, το οποίο μπορεί να φτάσει τα 30 εκατοστά - μια προσαρμογή για να πιάνει ψάρια και άλλα υδρόβια θηράματα. Το ράμφος είναι επίσης μυτερό στο άκρο του για να καρφώνει το θήραμά του πριν το καταπιεί ολόκληρο. Τα πόδια του είναι μακριά και μυώδη για να περπατάει σε ρηχά νερά ή να περπατάει στην ξηρά ψάχνοντας για τροφή.

Συνολικά, αυτά τα μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά καθιστούν το Μαγκουάρι ένα εμβληματικό πουλί που ξεχωρίζει από τα άλλα είδη της εξάπλωσής του. Το μεγάλο του μέγεθος σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό του φτέρωμα το καθιστά εύκολα αναγνωρίσιμο καθώς πετάει ψηλά πάνω από υγροτοπικά ενδιαιτήματα ή στέκεται ψηλά σε ρηχά νερά αναζητώντας θήραμα στις όχθες ποταμών ή στις ακτές.

Αναπαραγωγή του Maguari

O χρονολόγηση από το Το Maguari λαμβάνει χώρα σε κοινότητες Οι ομάδες εμφανίζονται σε βάλτους γλυκού νερού που έχουν ήδη πλημμυρίσει με βρόχινο νερό, αλλά δεν είναι γνωστό αν τα ζευγάρια μεταναστεύουν στην περιοχή φωλιάσματος χωριστά ή μαζί.

Τα ενήλικα δεν κάνουν φωνές, αλλά εκτελούν μια σειρά χορών πριν από το ζευγάρωμα, πολύ κοντά στη φωλιά. Οι χοροί αυτοί περιλαμβάνουν το ρυθμικό χτύπημα του ράμφους, καθιστώντας δυνατή την παραγωγή ενός ήχου που φέρνει στο μυαλό το όνομα του pantaneiro, tabuiaiá.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η η αναπαραγωγή συγχρονίζεται με την έναρξη της περιόδου των βροχών Το είδος διαφέρει από τα άλλα επειδή φωλιές στο έδαφος .

Υπό αυτή την έννοια, οι φωλιές βρίσκονται κοντά σε ρηχά νερά, ανάμεσα σε ψηλό γρασίδι και καλάμια, καθώς οι υδρόβιοι οργανισμοί που αποτελούν μέρος της διατροφής των νεοσσών ζουν σε αυτές τις περιοχές.

Η φωλιά αυτού του είδους αναγνωρίζεται επίσης επειδή έχει πολλά βρύα Cyperus giganteus και βαλτόχορτο Zizaniopsis bonariensis, καθώς και ορισμένα υδρόβια φυτά των οικογενειών Solanaceae και Polygonaceae.

Μετά την κατασκευή, το θηλυκό γεννά 3 έως 4 αυγά σε διαφορετικές ημέρες, ενώ η επώαση αρχίζει μετά την τοποθέτηση του δεύτερου ή του τρίτου αυγού.

Η διαδικασία επώασης κυμαίνεται από 29 έως 32 ημέρες, με τη μητέρα και τον πατέρα να είναι υπεύθυνοι. Μετά την εκκόλαψη, οι νεοσσοί γεννιούνται με βάρος μεταξύ 76 και 90 γραμμαρίων.

Οι νεοσσοί γεννιούνται με υπόλευκο χνούδι και αναπτύσσονται γρήγορα, εκκολάπτονται σε ηλικία περίπου 60-70 ημερών. Οι γονείς συνεχίζουν να τους ταΐζουν καθ' όλη τη διάρκεια της ωοτοκίας, αλλά μόλις μπορέσουν να πετάξουν και να πιάσουν μόνοι τους την τροφή τους, οι νεοσσοί αρχίζουν σταδιακά να ανεξαρτητοποιούνται.

Τι τρώει ο Maguari;

Αυτό είναι ένα γενικευμένα είδη Τρέφονται με χέλια, ψάρια, βατράχια, ασπόνδυλα, σκουλήκια, φίδια, προνύμφες εντόμων, καβούρια του γλυκού νερού, αυγά άλλων πτηνών και μικρά θηλαστικά, όπως ποντίκια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο πελαργός μπορεί να φάει μικρά πουλιά.

Ωστόσο, παρά τη γενικευμένη διατροφή, μπορεί να υπάρχουν προτίμηση στην κατανάλωση ερπετών Το χαρακτηριστικό αυτό παρατηρήθηκε σε μελέτη που διεξήχθη στη χώρα μας, παρατηρώντας ότι τα ερπετά του γένους αυτού έχουν επιμήκες σώμα και καταλαμβάνουν μικρότερο χώρο μέσα στο στομάχι του πτηνού.

Και καθώς το θήραμα χωράει συμπαγώς μέσα στο στομάχι, μπορεί να καταποθεί ευκολότερα. Με αυτή την έννοια, ο πελαργός κυνήγι θηραμάτων σε ρηχά νερά Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, το θήραμα μπορεί να πιαστεί σε νερό βάθους 30 εκατοστών.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ρηχά νερά φιλοξενούν μεγαλύτερη ποσότητα θηραμάτων ή είναι πλούσια σε διαλυμένο άνθρακα και θρεπτικά συστατικά.

Όσον αφορά τεχνικές κυνηγιού Είναι οπτικός τροφοσυλλέκτης, περπατώντας αργά μέσα στο βάλτο με το ράμφος του κοντά στην επιφάνεια του νερού. Αφού δει το θήραμά του, το πουλί το συλλαμβάνει με μεγάλη ευκολία. Ως εκ τούτου, ειδικά κατά την περίοδο αναπαραγωγής, ο πελαργός κυνηγά μόνος του ή σε ζευγάρια.

Εκτός αυτής της περιόδου, τα άτομα σχηματίζουν μεγάλες ομάδες για να τραφούν, ακόμη και με άλλα είδη υδρόβιων πτηνών.

Απειλές και κατάσταση διατήρησης

Όπως συμβαίνει με πολλά είδη, οι απειλές που σχετίζονται με τον άνθρωπο έχουν σημαντικό αντίκτυπο στους πληθυσμούς του Maguari. Η απώλεια και η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως η αποψίλωση των δασών, η αποξήρανση των υγροτόπων και η γεωργική επέκταση, αποτελούν τις κύριες απειλές για το είδος.

Η μετατροπή των φυσικών υγροτόπων σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, κτηνοτροφικές μονάδες ή αστικές περιοχές είναι ιδιαίτερα προβληματική για τα Μαγκουάρια, καθώς χρειάζονται αδιατάρακτους υγροτόπους για τη διατροφή, την αναπαραγωγή και την ωοτοκία τους. Μια άλλη σημαντική απειλή που αντιμετωπίζουν τα Μαγκουάρια είναι το κυνήγι.

Το είδος κυνηγιέται παράνομα σε ορισμένες χώρες για το κρέας ή τα φτερά του. Το κυνήγι αποτελεί σημαντική απειλή για το μέγεθος του πληθυσμού του Μαγκουάρι σε ορισμένες περιοχές.

Παρά το γεγονός ότι προστατεύονται από εθνικούς νόμους για την άγρια ζωή σε ορισμένες χώρες, η επιβολή τους παραμένει αδύναμη. Εκτός από αυτές τις άμεσες επιπτώσεις στους πληθυσμούς των Μαγκουάρι, άλλοι έμμεσοι παράγοντες που συνδέονται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες - όπως η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή - μπορούν επίσης να επηρεάσουν αρνητικά το βιότοπο και την παροχή τροφής τους.

Φυσικές απειλές για το είδος

Οι φυσικές απειλές, όπως η θήρευση από μεγάλα αρπακτικά πουλιά ή θηλαστικά, μπορούν επίσης να επηρεάσουν σημαντικά τους πληθυσμούς των Μαγκουάρι. Εκτός από τη θήρευση από πουλιά όπως οι Αρπιοφάγοι ή οι Καρακάρες, φυσικές καταστροφές όπως οι πλημμύρες μπορούν να καταστρέψουν τις φωλιές που είναι χτισμένες σε δέντρα ή θάμνους κοντά σε υδάτινα σώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν καταγραφεί ασθένειες των πτηνών σε άτομα που βρίσκονται σε αιχμαλωσία.που μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο σε περίπτωση εξάπλωσης σε άγριους πληθυσμούς. Καθεστώς διατήρησης:

Το Μαγκουάρι έχει ταξινομηθεί ως "Σχεδόν Απειλούμενο" από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), κυρίως λόγω της απώλειας και υποβάθμισης των ενδιαιτημάτων του σε όλη την περιοχή εξάπλωσής του (Κόκκινος Κατάλογος IUCN 2021). Αν και δεν έχει φτάσει ακόμη σε κρίσιμα επίπεδα, ώστε να κινδυνεύει με εξαφάνιση σε παγκόσμιο επίπεδο, η συνεχιζόμενη απώλεια ενδιαιτημάτων θα το επηρεάσει πιθανότατα στο μέλλον. Το Μαγκουάρι περιλαμβάνεται στηνΠαράρτημα ΙΙ της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων Ειδών (CITES), η οποία ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο δειγμάτων άγριων ζώων και φυτών για να διασφαλίσει ότι το εμπόριο δεν απειλεί την επιβίωσή τους.

Για τη διατήρηση αυτού του είδους πτηνών, η αποκατάσταση και η προστασία των ενδιαιτημάτων είναι απαραίτητες. Η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών, η αποφυγή της μετατροπής σημαντικών υγροτόπων και η εφαρμογή βιώσιμων γεωργικών πρακτικών μπορούν να συμβάλουν στη διατήρηση των πληθυσμών του Maguari.

Η παρακολούθηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως το κυνήγι ή η συλλογή αυγών, μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή των λαθροκυνηγών και στη μείωση της απειλής για τους άγριους πληθυσμούς. Η έρευνα για προγράμματα αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία μπορεί επίσης να εξεταστεί ως εναλλακτική στρατηγική διατήρησης.

Περίεργα πράγματα

Πρώτα απ' όλα, αξίζει να μιλήσουμε για την απειλή και επιβίωση του Maguari Οι ανθρώπινες ενέργειες που τροποποιούν το ενδιαίτημα του είδους, καθώς και το κυνήγι για τροφή, είναι μερικές από τις απειλές.

Οι εκτάσεις των βάλτων χρησιμοποιούνται για τη γεωργία, κάτι που είναι πασίγνωστο στη νοτιοανατολική Βραζιλία, εμποδίζοντας την ανάπτυξη του είδους. Αυτό συμβαίνει επειδή τα άτομα είναι πιστά στη θέση φωλιάς, επιστρέφοντας σε ένα αλλοιωμένο βιότοπο. Επιπλέον, τα φυτοφάρμακα επηρεάζουν την υγεία των πτηνών, εμποδίζοντας τη διαδικασία αναπαραγωγής.

Τα φράγματα προκαλούν επίσης προβλήματα για τα άτομα, καθώς κατακρατείται πολύ νερό κατά την ξηρή περίοδο, καθιστώντας ορισμένα μέρη εντελώς ξηρά.

Ήδη κατά την περίοδο των βροχών, τα φράγματα μπορεί να οδηγήσουν σε εκτεταμένες πλημμύρες και να καταστήσουν τα πεδία τροφοληψίας των πελαργών πολύ βαθιά.

Ως αποτέλεσμα, οι περιοχές στις οποίες τρέφεται το είδος μειώνονται καθημερινά. Όσον αφορά το κυνήγι, η κατάσταση είναι ανησυχητική στο νότιο Αμαζόνιο και στη Βενεζουέλα. Το είδος υποφέρει επίσης από επιθέσεις από καρακάρα ή βόα που τρέφονται με τα αυγά και τα μικρά του.

Η γάτα πάμπας, ο λύκος με το μανδύα, ο κροκόδειλος και ο ιαγουάρος είναι επίσης πιθανοί θηρευτές καθώς έχουν πρόσβαση στις χερσαίες φωλιές.

Ως αποτέλεσμα, ο πελαργός του βάλτου κινδυνεύει με εξαφάνιση στο Παντανάλ. Αν και υπάρχει όλη αυτή η δυσκολία, να ξέρετε ότι το είδος παρατηρείται σε μια κατάσταση " λιγότερο ανησυχητικό ".

Αυτό σημαίνει ότι η παγκόσμια κατανομή του είναι ευρεία, αν και ορισμένοι πληθυσμοί εξαφανίζονται σε ορισμένες περιοχές. Τέλος, να καταλάβετε ότι αυτός ο πελαργός ήταν ιστορικά σε αιχμαλωσία .

Ο ζωολογικός κήπος του Λονδίνου το 1800 καθώς και ο ζωολογικός κήπος του Άμστερνταμ στα τέλη της δεκαετίας του 1920 είχαν πτηνά αυτού του είδους. Στο ζωολογικό κήπο του Άμστερνταμ, ένα δείγμα επέζησε πάνω από 21 χρόνια. Όμως, υπάρχουν μόνο 2 περιπτώσεις αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία.

Πού ζει ο Maguari;

Το είδος έχει ευρεία εξάπλωση συμπεριλαμβανομένων αρκετών θέσεων στη Νότια Αμερική, ιδίως στις ανατολικές Άνδεις.

Οι κυριότερες περιοχές στις οποίες μπορεί να παρατηρηθεί είναι οι περιοχές της Βενεζουέλας, της Γουιάνας, της ανατολικής Κολομβίας, της Παραγουάης, της ανατολικής Βολιβίας, της Ουρουγουάης, της Αργεντινής και της Βραζιλίας, καθώς και το Σουρινάμ, όπου σπάνια εμφανίζονται άτομα, και το Τρινιντάντ και Τομπάγκο.

Στη χώρα μας, το είδος δεν απαντάται σχεδόν καθόλου στα βορειοανατολικά ή στον Αμαζόνιο, ζώντας στην πολιτεία Ρίο Γκράντε ντο Σουλ.

Στην Αργεντινή, η κατανομή καλύπτει περιοχές όπως το chaco, οι pampas και το pantanal. Στο τελευταίο, τα άτομα φτάνουν μετά από μετανάστευση κατά την περίοδο των βροχών, προερχόμενα από τη λεκάνη Paraná και το Rio Grande do Sul.

Όσον αφορά βιότοπος Ενίοτε, ο πελαργός βρίσκεται σε ξηρά λιβάδια, αλλά αποφεύγει τις δασώδεις περιοχές.

Σύνοψη των κύριων σημείων για το Maguari

Το Μαγκουάρι (Ciconia maguari) είναι ένα μεγάλο και μεγαλοπρεπές πουλί που συναντάται σε όλη τη Νότια Αμερική. Η ταξινόμησή του αποτελείται από το βασίλειο Animalia, το φύλο Chordata, την τάξη Aves, την τάξη Ciconiiformes, την οικογένεια Ciconiidae και το γένος Ciconia.

Το είδος προτιμά υγροβιότοπους όπως βάλτους και λίμνες. Τρέφεται με ποικιλία θηραμάτων όπως ψάρια, αμφίβια, ερπετά, έντομα και μικρά θηλαστικά.

Το Μαγκουάρι είναι ένα κοινωνικό πτηνό που αναπαράγεται συνήθως σε αποικίες με φωλιές από κλαδιά που επαναχρησιμοποιούνται σε διαδοχικές αναπαραγωγικές περιόδους. Το είδος αντιμετωπίζει διάφορες απειλές, όπως η καταστροφή των ενδιαιτημάτων του λόγω των γεωργικών πρακτικών, το κυνήγι για φτερά και κρέας από τον άνθρωπο και η θήρευση από φυσικούς θηρευτές, όπως οι αλεπούδες.

Σημασία των προσπαθειών διατήρησης του είδους

Είναι ζωτικής σημασίας να καταβληθούν προσπάθειες διατήρησης για την προστασία του Μαγκουάρι λόγω του ρόλου του στην παροχή διαφόρων υπηρεσιών οικοσυστήματος, όπως η ανακύκλωση θρεπτικών στοιχείων και η επικονίαση μέσω της διατροφής των εντόμων. Η διατήρηση των υγροτοπικών ενδιαιτημάτων είναι απαραίτητη για την παροχή καταφυγίου σε αυτό το υπέροχο πουλί, ο πληθυσμός του οποίου μειώνεται ραγδαία με την πάροδο των ετών λόγω των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων.Έχουν καταβληθεί προσπάθειες από κυβερνήσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) για τη διατήρηση των υγροτόπων όπου ζει η Μαγκουάρι, μέσω της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών, όπως εθνικά πάρκα και καταφύγια.

Επιπλέον, έχουν ξεκινήσει εκστρατείες ευαισθητοποίησης σχετικά με τη σημασία της διατήρησης της βιοποικιλότητας με τη μη συμμετοχή σε οικολογικά καταστροφικές δραστηριότητες, όπως η αποψίλωση των δασών. Εάν θέσουμε συλλογικά μέτρα διατήρησης σε εφαρμογή τώρα, πριν να είναι πολύ αργά για αυτά τα μοναδικά ζώα, θα συμβάλουμε στη διατήρηση της ευαίσθητης ισορροπίας του οικοσυστήματός μας, διατηρώντας ένα όμορφο κομμάτι τηςτη φυσική μας κληρονομιά για τις μελλοντικές γενιές.

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι πολύ σημαντικό!

Πληροφορίες για το Maguari στη Βικιπαίδεια

Βλέπε επίσης: Alma-de-gato: χαρακτηριστικά, διατροφή, αναπαραγωγή, ενδιαίτημα και αξιοπερίεργα

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!