Jacundá vis is een veelgebruikte naam voor meer dan 100 vissoorten die inheems zijn in Zuid-Amerikaanse landen.

Jacundá is een vis uit de cichlidenfamilie. Het zijn vissen met schubben en een langwerpig lichaam die wel 40 cm lang kunnen worden. Hoewel het dus verschillende soorten zijn, hebben de vissen vergelijkbare kenmerken, gewoonten en voortplanting.

De Jacundá is een carnivore soort die zich voedt met vissen, garnalen en andere ongewervelde dieren. Net als alle cichliden zijn het sedentaire soorten die leven in stilstaand water met temperaturen rond de 20°C en 25°C (meren, lagunes en binnenwateren van rivieren). Ze komen voor in de stroomgebieden van de Amazone, Tocantins-Araguaia, Paraguay, Paraná, Uruguay en São Francisco.

Bekijk dus hieronder alle nodige informatie over dit dier:

Classificatie

• Wetenschappelijke naam - Crenicichla spp;
• Familie - Cichlidae.

Kenmerken van de Jacundá-vis

Ten eerste is het belangrijk om op te merken dat dit een zeer wijdverspreide soort is. Met andere woorden, de soort vertegenwoordigt een groep vissen uit de geslacht Crenicichla .

Jacundás vormen daarom het grootste geslacht van Cichlidae in Zuid-Amerika, met 113 soorten. In Brazilië dus ook wel lieveheersbeestje , zeepvis , boca-de-velha e wijting De Jacundá vis heeft een grote bek en geen tanden.

Het dier heeft ook een lang en langgerekt lichaam met een uitgesproken staartvin.

Aan de andere kant strekt de rugvin zich uit van de kop tot vlakbij de staart. Een punt dat mannetjes en vrouwtjes van deze soort onderscheidt, is dus dat het mannetje puntige staart- en anaalvinnen heeft, terwijl het vrouwtje van de soort een slanker en slanker lichaam heeft.

De Jacundá-vis heeft ook een kleur erg interessant, want het is mogelijk dat de wants een verticale streep op de flank heeft en nog een zwarte streep achter de ogen, boven de borstvin.

Een opvallend kenmerk van de soort is dat de vis een donkere lengtestreep langs het lichaam heeft, die loopt van het oog tot aan de staartstok van de staartvin.

De bug heeft trouwens een ocel o (een afgeronde vlek die aan een oog doet denken) op het bovenste deel van de staartwortel.

Qua grootte en gewicht wordt de Jacundá nauwelijks groter dan 40 cm en heeft hij normaal gesproken een massa van bijna 1 kg.

Tot slot geeft de soort de voorkeur aan wateren met temperaturen rond de 20°C en 25°C.

Voortplanting van de Jacundá-vis

Jacundávissen zijn aan het einde van hun eerste levensjaar geslachtsrijp en zorgen enorm goed voor hun nakomelingen. Dit komt doordat het koppel al voordat de eieren uitkomen verdedigt zijn territorium tegen roofdieren met alle mogelijke zorg.

Bovendien blijft het paartje aan de zijde van de jongen tot ze in staat zijn om te zwemmen op zoek naar voedsel.

Een ander interessant punt is dat sommige individuen van de soort gewoonlijk de eieren loslaten, ze bevruchten en uitbroeden in de bek totdat de nakomelingen zelfstandig worden.

Voedsel

Het zijn extreem territoriale en agressieve vissen die andere vissen die niet in hun bek passen kunnen aanvallen door ze in stukken te snijden om zichzelf te voeden.

De Jacundá vis kan sommige vissers voor de gek houden, omdat hij schuwe gewoontes heeft. Maar begrijp goed dat dit een roofzuchtige en zeer agressieve soorten zelfs met vissen van hun eigen soort.

Daarom voeden hun larven zich met plankton, terwijl de pootvis en de volwassen dieren carnivoor zijn.

Hierbij dienen kleine vissen en ongewervelde dieren, evenals wormen die op de bodem van de rivier worden gevonden, als voedsel.

Curiosa

Een belangrijke bijzonderheid is dat de Jacundá vis erg gevoelig is.

Het dier is dus erg kwetsbaar voor vervuiling.

Daarom kunnen de vissen in te vervuilde gebieden niet overleven of zich zelfs voortplanten.

Waar vind je de Jacundá vis?

Deze soort komt algemeen voor in het Amazonegebied, Araguaia-Tocantins, Prata en São Francisco.

Door zijn sedentaire en territoriale gedrag wordt de Jacundá vis vaak op dezelfde plek aangetroffen, zwemmend op zoek naar voedsel.

In principe blijft het insect in één gebied en gaat het bijna nooit weg.

Zo kunnen meren, vijvers, rivierpoelen en stuwdammen onderdak bieden aan de soort.

Een ander interessant punt met betrekking tot locatievoorkeur is het volgende:

Het dier verbergt zich voor roofdieren in gebieden met boomstammen, takken en vegetatie.

Mensen kunnen de vis ook vangen in tijden van overstroming, wanneer het water modderig wordt en het dier op de oever blijft. Het is echter het vermelden waard dat de Jacundá vis erg op zijn hoede is.

Daarom gaat de soort alleen op zoek naar voedsel als hij alleen is of als hij zeker weet dat er geen roofdieren in de buurt zijn.

In het zuiden van Brazilië is het ook bekend als Joaninha, Nhacundá, of zelfs Badejo (vanwege het uiterlijk, vergelijkbaar met de Badejo uit de zee).

Vistips voor de Jacundá vis

Bedenk ten eerste dat de vis niet erg groot of zwaar is, dus het gebruik van lichte uitrusting kan interessant zijn.

Gebruik ook lijnen van 10 tot 14 lb, haken tussen nr. 1 en 4/0 en kunstaas zoals kleine spinners, mid-water en oppervlaktepluggen.

Het gebruik van levend aas is ook belangrijk, vooral kleine lamaris en carás, maar ook wormen en garnalen.

En tot slot moeten we het volgende zeggen: deze vis heeft wit, stevig vlees en heeft niet veel stekels, maar het dier wordt meestal niet gewaardeerd in de keuken.

Maar de vis kan een goede waarde vertegenwoordigen in de commerciële visserij.

Informatie over de Manatee in Wikipedia

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Zie ook: Vissen in Braziliaanse wateren - Belangrijkste zoetwatervissoorten

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!