Inhoudsopgave
De groene schildpad wordt ook wel aruanã en uruanã genoemd en is de enige soort van het geslacht Chelonia.
De belangrijkste gemeenschappelijke naam is dan ook gerelateerd aan de groenachtige kleur van het lichaamsvet.
Lees dus snel verder om meer te weten te komen over de kenmerken en bijzonderheden van deze soort.
Classificatie
Zie ook: Joãodebarro: kenmerken, curiosa, voedsel en voortplanting- Wetenschappelijke naam - Chelonia mydas;
- Familie - Cheloniidae.
Kenmerken van de groene schildpad
Allereerst moet je begrijpen dat de Groene Schildpad een afgeplat lichaam heeft dat wordt bedekt door een groot schild.
De kop zou klein zijn en een enkel paar pre-orbitale schubben hebben, net zoals de kaak gekarteld is, iets wat het voeden vergemakkelijkt.
Uit de kop, die niet intrekbaar is, zien we een hartvormige carapax van 1,5 m lang.
Zie ook: Wat betekent het om te dromen over een hond die je bijt?Het hele lichaam heeft een lichte tint, behalve de schaal, die olijfbruin of zwart is.
En net als andere soorten, zoals de onechte karetschildpad of de onechte karetschildpad, is deze schildpad voornamelijk herbivoor.
Daarom bestaat het dieet uit verschillende soorten zeegras.
Volwassen dieren zijn aanwezig in ondiepe lagunes en het is interessant om te vermelden dat de soort net als andere zeeschildpadden migrerende gewoonten heeft.
Als gevolg hiervan zijn de migraties lang en vinden ze plaats tussen broedstranden en voedselgebieden.
Begrijp in dit verband dat sommige eilanden over de hele wereld ook wel schildpaddeneiland worden genoemd vanwege de nesten van groene schildpadden op hun stranden.
Dit zou een van de grootste schildpadden ter wereld zijn en weegt wel 317 kg.
Wat betreft seksuele dimorfie, weet dat ze groter zijn in lengte, terwijl ze de langste staart hebben.
Mannetjes en vrouwtjes hebben peddelachtige vinnen die sierlijk en zeer krachtig zijn.
Voortplanting van de groene schildpad
Begrijp in eerste instantie dat het vrouwtje van de Groene Schildpad naar de stranden moet trekken om haar eieren te leggen.
Meestal verlaten ze de voedselgebieden en gaan ze naar nestplaatsen op zandstranden.
Begrijp dus goed dat de paring om de 2 tot 4 jaar plaatsvindt op plaatsen met ondiep water in de buurt van de kust.
Aangekomen op de ideale nestplaats graaft het vrouwtje 's nachts om een nest te bouwen.
Op dit punt worden de vinnen gebruikt om een hol te graven waar 100 tot 200 eieren in kunnen.
Kort nadat ze hun eieren hebben gelegd, bedekken ze het gat met zand en keren ze terug naar zee.
Na een periode van twee maanden komen de eieren uit en moeten de kleine schildpadjes het gevaarlijkste moment van hun leven doorstaan:
In principe moeten ze een reis maken van het nest naar de zee, waarbij ze verschillende roofdieren, zoals meeuwen en krabben, moeten trotseren.
Alleen degenen die overleven worden tussen de 20 en 50 jaar oud.
Op die manier zou de levensverwachting 80 jaar zijn.
Voedsel
Hoewel het een plantenetende soort is, kan de groene schildpad zich als hij jong is voeden met sponzen, kwallen en krabben, de ongewervelde dieren.
Curiosa
Deze soort wordt als bedreigd beschouwd door de IUCN en ook door CITES.
Individuen worden in de meeste landen dan ook beschermd tegen uitbuiting.
Daarom is het doden of beschadigen van schildpadden van deze soort illegaal.
Het is ook de moeite waard om te vermelden dat verschillende regio's decreten en wetten hebben die nestgebieden proberen te beschermen.
Maar wees je ervan bewust dat de soort veel te lijden heeft van menselijk handelen.
Waar schildpadden nestelen is het bijvoorbeeld gebruikelijk dat jagers de eieren vangen voor de verkoop.
Een ander kenmerk dat schade en de dood van verschillende individuen veroorzaakt, is het gebruik van netten.
De schildpadden raken verstrikt in het net en verdrinken omdat ze niet los kunnen komen.
Nu we het toch weer over neststranden hebben, wees je ervan bewust dat deze worden vernietigd door toedoen van de mens.
Hierdoor vinden de vrouwtjes geen goede paaigronden.
Sommige jagers vangen de schildpadden om het vlees te verkopen, waar soep van wordt gemaakt.
En de romp is ook zeer geschikt als sieraad.
Tot slot, begrijp dat de soort lijdt onder ongelukken met bootschroeven.
Waar vind je de groene schildpad?
Tot slot moet je begrijpen dat de Groene Zeeschildpad in alle oceanen voorkomt, vooral in tropische en subtropische wateren.
In deze zin is het de moeite waard om te wijzen op het bestaan van populaties in de Stille Oceaan en ook in de Atlantische Oceaan.
En over het algemeen bevinden schildpadden zich rond eilanden in kustwateren met veel vegetatie.
Dit soort gebieden worden ook wel foerageergebieden genoemd, waar dieren op zoek gaan naar goede voedselbronnen.
Inclusief, begrijp het volgende:
De groene schildpad uit het oostelijke deel van de Stille Oceaan kan uit het water komen om zich te ontspannen en op te warmen in de zon.
Dit is een heel merkwaardig punt, want de meeste zeeschildpadden warmen zich op door aan het oppervlak van ondiep water te zwemmen.
Daarom zonnebaden mensen in de buurt van dieren zoals albatrossen en zeehonden.
Met andere woorden, deze soort vertegenwoordigt weinig schildpadden die het water verlaten om andere redenen dan om te nestelen.
Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!
Informatie over de Groene Zeeschildpad in Wikipedia
Zie ook: Groene leguaan - Groene hagedis - Sinimbu of kameleon in Rio
Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!
