De algemene naam "dolfijn" is verwant aan sommige walvisachtigen die behoren tot de families Delphinidae en Platanistidae.

Andere voorbeelden van gewone namen zouden dus bruinvis, bruinvis, dolfijn en bruinvis zijn. Een voordeel is dat de soort zich goed kan ontwikkelen in het aquatisch milieu en zowel in zoet als in zout water kan leven.

De dolfijn is een soort die behoort tot de familie van de odontocete walvisachtigen (dieren met tanden). Hij wordt beschouwd als een van de intelligentste en gezelligste waterdieren. De dolfijn is een zoogdier dat verwant is aan de artiodactylen (soorten die 50 miljoen jaar geleden bestonden, vergelijkbaar met nijlpaarden). Deze soort loopt altijd in groepen en scheidt zich over het algemeen niet af van hun verwanten. Elke groep vandolfijn kan worden gevormd door wel 1000 individuen van dezelfde soort.

Er wordt dus aangenomen dat er 37 soorten dolfijnen zijn, die kenmerken hebben waar we het in dit artikel over zullen hebben:

Classificatie

• Wetenschappelijke naam: Delphinus delphis, Grampus griseus, Tursiops truncatus en Stenella attenuata
• Familie: Delphinidae en Delphinidae Gray
• Classificatie: Gewervelde dieren / Zoogdieren
• Voortplanting: Levendbarend
• Voeding: vleeseter
• Habitat: Water
• Orde: Artiodactyla
• Geslacht: Delphinus
• Levensduur: 25 - 30 jaar
• Afmetingen: 1,5 - 2,7 m
• Gewicht: 100 - 1500 kg

Dolfijnen

De soorten Delphinus delphis is de gewone dolfijn, waarvan het belangrijkste kenmerk hun sociale gedrag is. Het is mogelijk om honderden en duizenden individuen samen te zien zwemmen, omdat ze in grote groepen leven. Ze zwemmen tot 60 km per uur, dus ze worden als snel beschouwd en zouden erg goed zijn in acrobatiek. De maximale levensverwachting is 35 jaar, maar de Zwarte Zee populatieleeft gemiddeld 22 jaar.

Maak ten tweede kennis met de Risso's dolfijn ( Grampus griseus Dit zou de op vier na grootste soort dolfijn zijn die ooit is gezien, aangezien volwassen exemplaren een totale lengte tot 3 m kunnen bereiken. Er zijn ook zeldzame exemplaren gezien die 4 m lang en 500 kg zwaar werden.

De achterkant van het lichaam zou minder robuust zijn in vergelijking met de voorkant en het dier heeft geen snavel. De borstvinnen zijn lang en sikkelvormig en de rugvin is rechtopstaand, hoog en hoekig. De rugvin van deze soort is de op een na grootste onder de delphiniden, alleen overtroffen door de Orka.

De onderkaak heeft 2 tot 7 paar grote gebogen tanden, terwijl de bovenkaak geen functionele tanden heeft, alleen een paar kleine tandjes. De bovenkaak is nog uitgestrekter, vooral in vergelijking met de onderkaak.

Qua kleur kunnen individuen verschillende tinten hebben, afhankelijk van hun leeftijd. Meteen bij de geboorte zijn dolfijnen grijsbruin en naarmate ze ouder worden, worden ze donkerder. Als je volwassen dieren observeert, kun je ook enkele witte littekens op het lichaam zien.

Andere soorten

Maak als derde soort kennis met de tuimelaar, tuimelaar of spindolfijn ( Tursiops truncatus Dit zou wereldwijd de bekendste soort zijn vanwege zijn verspreiding. Over het algemeen worden individuen gevonden in alle zeeën, in kust- en oceaanwateren, met uitzondering van de poolzeeën.

De soort maakte ook deel uit van de Flipper televisieserie en sommige individuen komen veel voor in aquariumshows vanwege hun charisma en intelligentie. Om je een idee te geven, het was in het jaar 1920 dat exemplaren werden genomen voor shows in gevangenschap en wetenschappelijke studies. Als gevolg daarvan is het de meest voorkomende soort in themaparken.

Aan de andere kant is het de moeite waard om te praten over de Atlantische gevlekte dolfijn ( Stenella attenuata ) die leeft in tropische en gematigde oceanen over de hele planeet. De soort werd beschreven in het jaar 1846 en werd in de jaren 1980 bijna als bedreigd beschouwd.

In die tijd stierven miljoenen individuen toen ze verstrikt raakten in tonijnnetten en de soort werd bedreigd. Al snel na de ontwikkeling van methoden voor het behoud van de soort, werden exemplaren die in de Stille Oceaan leefden gered omdat ze zich konden voortplanten. Als gevolg daarvan is dit de meest voorkomende dolfijnsoort op de planeet.

De totale lengte van dolfijnen is 2 m en ze kunnen tot 114 kg wegen als ze volwassen zijn. Ze zijn te herkennen aan hun lange bek en slanke lichaam. Als ze geboren worden hebben ze geen vlekken, maar die verschijnen als ze ouder worden.

Kenmerken van dolfijnen

Als we het hebben over de kenmerken van alle soorten, begrijp dan het volgende: de dolfijn is een uitstekende zwemmer omdat hij tot vijf meter boven het water kan springen. De gemiddelde snelheid zou 40 km per uur zijn en de individuen duiken ook op grote diepte.

Hun levensverwachting varieert tussen de 20 en 35 jaar en het vrouwtje draagt maar één nakomeling per keer. Het zijn zelfs sociale dieren die in groepen leven. Daarnaast zou een punt dat moet worden benadrukt het buitengewone gevoel van echolocatie .

Dit is een akoestisch systeem dat het dier in staat stelt om informatie van andere wezens en ook van de omgeving op te pikken. Dit is mogelijk dankzij de productie van hoogfrequente of ultrasone geluiden die het 150 kilohertz bereik bereiken. De geluiden worden uitgezonden door klikken of klikken en zouden worden gecontroleerd door een met olie gevuld flesje dat op het voorhoofd zit.

Daarom worden geluidsgolven in een voorwaartse straal gericht, waardoor ze zich tot 5 keer sneller voortplanten dan in lucht. Nadat het geluid een prooi of object heeft geraakt, wordt het dus een echo en weerkaatst het terug, waarna het wordt opgepikt door het grote vetweefselorgaan van de dolfijn.

Het is ook mogelijk dat het dier de echo opvangt via een weefsel in de onderkaak of zelfs de onderkaak. De echo gaat dan naar het midden- of binnenoor en vervolgens naar de hersenen. Op deze manier is een groot deel van de hersenen verantwoordelijk voor het verwerken en interpreteren van de geluidsinformatie die via echolocatie wordt verkregen.

Meer informatie over de soort

Dit zeedier kan tussen de twee en vijf meter lang worden en heeft een blaasgat (gat waarmee hij in en uit het water kan ademen) boven op zijn kop. Over het algemeen weegt deze soort tussen de 70 en 110 kilo en zijn huid heeft een grijsachtige kleur.

Dolfijnen maken gebruik van echolocatie (het vermogen van bepaalde dieren om hun omgeving te kennen en te identificeren door middel van geluiden). Dankzij de staartvin kunnen deze soorten met ongelooflijke snelheden zwemmen, dit waterdier heeft ongeveer 20 tot 50 tanden in elke kaak.

Volgens wetenschappelijke studies hebben ze aangetoond dat elke dolfijn zijn eigen manier van communiceren heeft, op deze manier kunnen ze onderling communiceren. Dit dier is zachtaardig, sentimenteel en aanhankelijk, ze hebben het vermogen om hun gevoelens te uiten.

Dolfijn Voortplanting

Er is weinig informatie die het paren van dolfijnen verklaart, alleen weten we dat ze zich niet elk jaar voortplanten. Het vrouwtje wordt volwassen tussen 2 en 7 jaar oud en ze worden actief tussen 3 en 12 jaar oud. De dracht duurt dus 12 maanden en het kalf wordt geboren met een lengte van 70 of 100 cm, naast 10 kg massa.

Een interessant punt is dat de welpen zogen tot ze 4 jaar oud zijn en dat de mannetjes geen enkele vorm van zorg bieden. Als gevolg hiervan hebben sommige vrouwtjes van de soort de functie van kindermeisje.

Dolfijnen zijn van nature seksuele wezens, de mannetjesdolfijn maakt het vrouwtje het hof totdat ze gaat zitten en ze paren. Deze soorten zijn biseksueel, dus ze kunnen samen zijn met soorten van hetzelfde geslacht en het tegenovergestelde.

Dolfijnen verschillen van andere soorten doordat ze heel zachtaardig met elkaar omgaan, waardoor het vrouwtje kan kiezen. Als de paring heeft plaatsgevonden en de bevruchting voorbij is, zorgen de vrouwtjes voor de ovulatie, die 3 tot 5 keer per jaar plaatsvindt.

De habitat speelt een belangrijke rol bij de voortplanting, want afhankelijk van hoe goed of comfortabel deze waterdieren zich voelen in hun habitat, kunnen ze zich nog meer voortplanten. Ze gooien de babydolfijn na 12 maanden weg, ze kunnen maar één pup krijgen; die volwassen is als ze twee jaar oud zijn.

Wat de dolfijn eet: zijn voedsel

Omdat het jagers zijn, eten dolfijnen voornamelijk vis. Tot de favoriete soorten behoren kabeljauw, haring, makreel en harder. Sommige exemplaren eten ook inktvis, octopus en schaaldieren.

Als jachtstrategie vormen ze grote groepen en jagen ze op scholen. Daarom is het gebruikelijk dat ze tot 1/3 van hun lichaamsgewicht eten om aan hun behoeften te voldoen. Dit aantal kan echter variëren afhankelijk van de hoeveelheid voedsel die ter plekke beschikbaar is.

Het dieet hangt ook af van het soort dolfijn, veel dolfijnen eten vis zoals makreel, maar ze eten ook inktvis en andere koppotigen (octopus, inktvis of weekdieren).

Een dolfijn kan tussen de 10 kg en 25 kg vis per dag eten. Om te jagen gebruiken ze een methode die 'herding' wordt genoemd (groepsjacht waarbij meerdere individuen hun prooi omringen).

Wetenswaardigheden over de soort

De belangrijkste nieuwsgierigheid naar dolfijnen heeft te maken met de intelligentie Dankzij het onderzoek konden wetenschappers de soort trainen om verschillende taken uit te voeren.

Daarnaast is dit het dier met de meeste variëteit aan gedragingen die verband houden met biologische basisactiviteiten zoals voortplanting en voeding, en is het erg speels.

Een ander voorbeeld van nieuwsgierigheid is gekoppeld aan de roofdieren De soort heeft te lijden onder aanvallen van haaien, zoals witpunthaaien en orka's, en ook onder commerciële jacht, dus de belangrijkste methode om op dolfijnen te jagen zou zijn om ze te lokken met vis.

De vissers gooien bijvoorbeeld het net uit en vangen de vis zodat de groep dolfijnen komt eten. Kort daarna trekken de vissers het net uit en slagen erin om zowel de school als de dolfijnen te vangen.

Habitat en vindplaats van de dolfijn

De verspreiding van de dolfijn hangt af van de soort. De D. delphisvive leeft in de gematigde wateren van de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan en wordt ook gezien in de Middellandse Zee en de Caribische Zee.

Anders is de soort G. griseaux leeft in gematigde en warme wateren omdat ze nauwelijks voorkomen op plaatsen met een temperatuur lager dan 10°C. Om deze reden kunnen individuen worden gezien in continentale hellingzones en ook in wateren met een diepte tussen 400 en 1000 m.

Nu al de T. truncatus leeft in ons land, vooral aan de kust van Rio Grande do Sul en Santa Catarina. De dolfijn komt ook voor in wateren buiten de kust tot in het noordoosten.

Ten slotte zijn de soorten S. attenuata Hij leeft in subtropische en tropische wateren, zoals de Indische, Stille en Atlantische Oceaan.

De dolfijn is een soort die in alle oceanen van de wereld voorkomt, behalve in de poolzeeën. Ze kunnen ook in rivieren leven, afhankelijk van de soort dolfijn.

Dit waterdier is geconditioneerd om een habitat te vinden, omdat de gebieden veilig moeten zijn en er hoeveelheden soorten moeten zijn om zich te kunnen voeden. Omdat ze sociaal en charismatisch zijn, kunnen ze samenleven met 10 tot 15 individuen van dezelfde soort, die voor elkaar zorgen.

Wat zijn de roofdieren van de dolfijnen?

Tot de natuurlijke roofdieren van de dolfijn behoren de stierhaai en de tijgerhaai. We vinden ook orka's als tweede roofdier. Maar bij elkaar blijven geeft ze een groot voordeel, omdat het ze beschermt tegen aanvallen, zelfs door de haaien zelf.

Maar het grootste roofdier van deze soort is niemand minder dan de mens, want door verschillende activiteiten, of het nu visserij of vervuiling is, doden zij deze soort.

Bedreigde dolfijnensoort?

Menselijke activiteiten in de oceaan, zoals de verplaatsing van schepen die goederen van de ene plaats naar de andere vervoeren, hebben vervuiling van het water veroorzaakt, waardoor verschillende aquatische soorten worden aangetast en schade oplopen, en afval zoals plastic en afval hebben ook bijgedragen aan dit probleem.

Aan de andere kant wordt het vissen op dolfijnen voor wetenschappelijke doeleinden voornamelijk gebruikt om experimenten en studies uit te voeren die ons in staat stellen te begrijpen waarom deze dieren zo intelligent zijn.

Het leger vist ze ook om hun communicatiesysteem te bestuderen om onderzeeërs te maken met betere en geavanceerdere sonars. Tot slot worden ze gevist voor commerciële doeleinden, omdat hun vlees in verschillende landen zeer gewaardeerd wordt. Elk van deze acties heeft ertoe geleid dat deze soorten met uitsterven worden bedreigd.

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over dolfijnen in Wikipedia

Zie ook: Goudvis: alles weten over deze soort

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!