Inhoudsopgave
De Afrikaanse meerval is een zoetwatervis die oorspronkelijk uit Afrika komt. Er bestaan verschillende soorten Afrikaanse meervallen, waaronder de nijlmeerval en de reuzenmeerval. Ondanks zijn lelijke uiterlijk is deze vis heerlijk en kan hij op talloze manieren worden bereid.
Hoewel het een inheemse vis van Afrika is, wordt de Afrikaanse meerval op grote schaal gekweekt in gevangenschap in Europa en Azië. Deze kweek wordt steeds gebruikelijker in Zuid-Amerika, waar de prijs relatief laag is.
De Afrikaanse meerval (Clarias gariepinus) is een soort zoetwatermeerval in de Clariidae familie die wordt gevormd door luchtademende meervallen van de orde Siluriformes.
Daarnaast is deze vissoort wijd verspreid over het Afrikaanse continent en een deel van Azië.
Kenmerken van de Afrikaanse meerval:
De Afrikaanse meerval heeft een slank lichaam, een platte, benige kop (platter in vergelijking met andere meervallen), een brede, eindige bek met vier paar wanglellen.
Hij heeft een bijkomend ademhalingsorgaan dat hem in staat stelt atmosferische lucht in te ademen en te overleven in omgevingen met lage zuurstofniveaus.
Daarnaast staan ze op de modderige bodem van vijvers en slikken ze af en toe lucht door hun bek.
Hij kan 's nachts het water verlaten en zijn krachtige vinnen en stekels gebruiken om aan land te gaan, voedsel te zoeken of naar andere wateren te migreren om zich voort te planten.
Tijdens agressieve interacties tussen soorten werd waargenomen dat deze soort monofasische elektrische orgaanontladingen in zijn kop produceerde die 5 tot 260 ms duurden.
Het komt veel voor in de aquacultuur en is een veelvoorkomend voedsel in Afrika, levend of ingevroren verkocht.
Voortplanting van de Afrikaanse meerval:
De Afrikaanse meerval plant zich voornamelijk 's nachts voort in ondiepe en overstroomde gebieden van rivieren, meren en beken.
De vissen trekken naar de uiterwaarden om zich voort te planten en keren kort na het voortplantingsritueel terug naar de rivier of het meer, terwijl de jonge vissen in het overstroomde gebied blijven.
Jonge dieren keren terug naar het meer of de rivier als ze tussen de 1,5 en 2,5 jaar lang zijn.
De eerste geslachtsrijpheid treedt op als de vrouwtjes tussen de 40 en 45 cm zijn en de mannetjes tussen de 35 en 40 cm.
De eieren zijn groenachtig en de incubatieperiode is kort (ongeveer 33 uur bij 25 °C).
De mannetjes worden extreem agressief tegen elkaar door ruzies over vrouwtjes.
Zodra de paaiplaats is vastgesteld, meestal een hol op de oever of een door de ouders gegraven gat in het substraat, buigt het mannetje zich in een U-vorm om de kop van het vrouwtje en houdt deze positie enkele seconden aan.
Een partij eieren wordt losgelaten, gevolgd door een krachtige staartbeweging van de vrouwtjes om de eieren over een groot gebied te verspreiden.
Het paar rust meestal na het paren (van seconden tot enkele minuten) en gaat dan verder met paren.
Er vindt geen ouderlijke zorg plaats, behalve de keuze van de broedplaats.
Eten:
Door zijn brede bek is deze vissoort een alleseter die relatief grote prooien kan verorberen.
In zijn natuurlijke omgeving voedt hij zich 's nachts met verschillende prooien, waaronder insecten, plankton, ongewervelde dieren en vissen.
Maar het kan ook jonge vogels, rottend vlees en planten aanvallen.
Trivia:
De Afrikaanse meerval is een vleesetende en zeer resistente soort.
Toen het in Braziliaanse wateren werd geïntroduceerd, veroorzaakte het meerdere gevolgen voor de inheemse fauna en daarom wordt het beschouwd als een exoot met invasief potentieel.
Habitat:
Afrikaanse meervallen leven in zoetwatermeren, rivieren en moerassen, maar ook in door de mens gemaakte habitats zoals stabilisatievijvers voor rioolwaterzuivering of zelfs stedelijke rioolstelsels.
Waar vind je de Afrikaanse meerval?
De Afrikaanse meerval komt voor in heel Afrika en delen van Azië in Jordanië, Israël, Libanon, Syrië en Zuid-Turkije.
Wereldwijd geïntroduceerd voor aquacultuurdoeleinden in de vroege jaren 1980, voornamelijk in Brazilië, Vietnam, Indonesië en India.
Waar het al is gearriveerd, is het een invasieve soort die aanzienlijke gevolgen heeft voor het milieu.
Tips voor het vissen op Afrikaanse meerval:
Uitrusting:
Voor dit type vissen is het belangrijk om licht materiaal te gebruiken, zodat je de vishaak gemakkelijk kunt voelen.
Zie ook: Tatucanastra: kenmerken, habitat, voedsel en bezienswaardighedenWat betreft de hengel, kies voor een gevoeliger model, zoals de telescopische hengel.
Daarnaast is een vrij essentiële tip dat je ook een reserve hengel meeneemt, vooral als de plek erg ruige vissen heeft.
Lijnen:
Gebruik dikkere monofilamentlijnen van 0,30 en 0,40 millimeter.
Zo voorkom je problemen in de snuggle met mogelijke breuk.
Haspel of haspel:
We raden aan om ter plaatse te controleren of de Afrikaanse meerval een normale grootte heeft en, als dat zo is, een lichte reel of reel te gebruiken.
Als de vissen groter zijn, moet je zeker investeren in robuustere apparatuur.
De verhouding in de keuze van uitrusting is geen regel, maar dient als basis, vooral als de visser een beginner is.
Zie ook: Amerikaanse krokodil en Amerikaanse alligator - belangrijkste verschillen en leefgebiedHaak:
Geef de voorkeur aan een groot haakmodel omdat sommige Afrikaanse meervallen een grotere bek hebben en je uitrusting kunnen inslikken.
Soorten kunstaas voor het vissen op Afrikaanse meerval:
Er zijn verschillende soorten aas om Afrikaanse meerval te vangen, maar deze vissen worden bij voorkeur aangetrokken door sterk ruikend aas, dus kies altijd voor natuurlijk aas.
Het beste aas voor deze visserij zijn rivierkreeftjes, kippenlever, ossentong, kleine visjes en wormen.
Vond je de informatie over de Afrikaanse Meerval leuk? Laat hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!
Zie ook: Congriovissen: voedsel, kenmerken, voortplanting, habitat en soorten aas
Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!
