Η Miraguaia είναι ένα πολύ αθλητικό ζώο, επειδή παλεύει πολύ όταν αγκιστρωθεί και επιτίθεται στο δόλωμα με μεγάλη λαιμαργία.

Στην πραγματικότητα, το κρέας του είναι σημαντικό σε λίγες περιοχές, καθώς είναι μολυσμένο με σκουλήκια.

Συχνά φτάνει αθόρυβα, χωρίς προειδοποίηση, αλλά αν η λαβή είναι διακριτική αλλά η μάχη βαριά και μακρά, να είστε καχύποπτοι: θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη miraguaia στη γραμμή.

Η miraguaia, επίσης γνωστή ως piraúna και burriquete στην περιοχή του Νότου, είναι ένα επίμηκες ψάρι, αρκετά κυρτό και ψηλό, ευθύγραμμο στην κοιλιακή περιοχή.

Διαθέτει πολύ μεγάλα μάτια και ένα στόμα που βρίσκεται κάτω από το στόμα. Το σαγόνι του έχει αναπτυγμένες αγκάθια που χρησιμοποιεί για να εντοπίζει τη λεία του, ιδίως στα βάθη της άμμου και της λάσπης.

Το ραχιαίο πτερύγιο έχει μακριά βάση, το ακανθώδες τμήμα έχει σχετικά τριγωνικό σχήμα και το διακλαδισμένο τμήμα είναι πιο ομοιογενές. Στο σώμα υπάρχουν κτενοειδή (τραχιά) λέπια και στην περιοχή του κεφαλιού κυκλοειδή (λεία) λέπια.

Τα θωρακικά πτερύγια είναι επιμήκη. Χαρακτηριστικό που επιτρέπει τον ασφαλή διαχωρισμό του από το corvina, με το οποίο έχει ομοιότητα, είναι η παρουσία μιας δεύτερης σκληρής και πολύ παχιάς ακτίνας στο πρωκτικό πτερύγιο. Το ουραίο πτερύγιο έχει κολοβό σχήμα. Ο γενικός του χρωματισμός είναι καστανός.

Έτσι, για να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το είδος, όπως αναπαραγωγή, διατροφή και συμβουλές για το ψάρεμα, διαβάστε παρακάτω.

Miraguaia Ψάρια

Ταξινόμηση

• Επιστημονική ονομασία - Pogonias cromis,
• Οικογένεια - Sciaenidae.

Χαρακτηριστικά του ψαριού Miraguaia

Το ψάρι Miraguaia μπορεί επίσης να έχει την κοινή ονομασία corvina-preta, burriquete, graúna, piraúna, perombeba vaca και quindunde.

Με αυτόν τον τρόπο, το όνομα μπορεί να αλλάξει ανάλογα με την περιοχή.

Το είδος αυτό αντιπροσωπεύει ένα τελεόστεο, περισπωμένο ψάρι και θα είναι το μοναδικό του γένους Pogonias.

Στην πραγματικότητα, το ζώο έχει λέπια, επιμήκες και πεπλατυσμένο σώμα, καθώς και στρογγυλεμένο ρύγχος στο ακραίο τμήμα του και ευθύγραμμο στο πρόσθιο τμήμα του.

Υπάρχουν περίπου 5 πόροι στο πηγούνι και 10 έως 13 ζεύγη μικρών πτερυγίων κατά μήκος των μεσαίων άκρων της κάτω γνάθου και του υποπερκού.

Και τα πτερύγια μπορούν να μεγαλώσουν καθώς το ζώο αναπτύσσεται.

Όσον αφορά το χρώμα της Miraguaia, αξίζει να αναφερθεί ότι μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ γκρι, καφέ και μαύρου.

Τα νεαρά άτομα έχουν επίσης 4 ή 5 μαύρες κάθετες λωρίδες που απλά εξαφανίζονται όταν ενηλικιωθούν.

Το πυελικό και το πρωκτικό πτερύγιο είναι μαύρα.

Τέλος, το έντομο έχει συνολικό μήκος περίπου 1,5 m και βάρος 51 kg.

Αναπαραγωγή του ψαριού Miraguaia

Το ψάρι Miraguaia συνηθίζει να μεταναστεύει σε θερμά νερά κατά τη διάρκεια του χειμώνα με κύριο στόχο την αναπαραγωγή.

Με αυτόν τον τρόπο, τα ψάρια μεταναστεύουν στις βραχώδεις ακτές.

Τρόφιμα

Το είδος αυτό τρέφεται με μαλάκια, οστρακοειδή, καρκινοειδή και μικρά ψάρια.

Και ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι το ψάρι Miraguaia τρώει τα σιρίτια και τα καβούρια.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ζώο αυτό έχει δύο οστέινες πλάκες που βρίσκονται στην περιοχή του λαιμού.

Οι πλάκες βρίσκονται στο κάτω ή στο πάνω μέρος και χρησιμεύουν ως ένα είδος μύλου τροφίμων.

Επιτρέπουν στο Miraguaia να καταπίνει το θήραμά του με μια κίνηση.

Περίεργα πράγματα

Η περιέργεια σχετίζεται με την πιθανή υπερεκμετάλλευση αυτού του είδους.

Για όσους δεν γνωρίζουν ακόμη, υπερεκμετάλλευση είναι η εκμετάλλευση που είναι τόσο μεγάλη που δεν επιτρέπει στο είδος να ανακάμψει με φυσικό τρόπο.

Αυτό σημαίνει ότι τα ψάρια βρίσκονται υπό τεράστια απειλή και θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εντελώς.

Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις εκβολές της Lagoa dos Patos, το ψάρι Miraguaia αποτελούσε σπουδαίο αλιευτικό πόρο και σήμερα απειλείται.

Το 1977 είχαμε τον υψηλότερο αριθμό αλιευμάτων (περίπου 1.450 τόνους), αλλά το 1982 η αλιεία και η πώληση αυτού του είδους δεν ήταν πλέον κερδοφόρα.

Έτσι, το είδος δεν παρατηρήθηκε πλέον τα έτη 2004, 2005, 2008, 2009 και 2010.

Μόνο το 2013, το είδος επέστρεψε και τα αλιεύματα που εκφορτώθηκαν ανήλθαν σε 7.014.

Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι τα άτομα που είχαν συλληφθεί ήταν υπομεγέθη (από 27,6 έως 62,4 εκατοστά), γεγονός που υποδηλώνει την κατάρρευση του είδους.

Επομένως, η ίδια μελέτη και άλλες έρευνες σχετικά με το Miraguaia, δείχνουν ότι η μείωση του μεγέθους και του προσδόκιμου ζωής των ατόμων είναι αποτέλεσμα της υπεραλίευσης που σημειώθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Πολλοί ειδικοί αναφέρουν επίσης ότι υπάρχει τεράστια πιθανότητα να εξαφανιστεί το ζώο.

Πού θα βρείτε τα ψάρια Miraguaia

Το ψάρι Miraguaia μπορεί να βρεθεί στον δυτικό Ατλαντικό από τη Νέα Σκωτία έως τη Φλόριντα.

Μερικά μέρη για να δείτε το ζώο, θα μπορούσαν επίσης να είναι ο Κόλπος του Μεξικού, οι Δυτικές Ινδίες, οι νότιες ακτές της Καραϊβικής, καθώς και από το δέλτα του Ορινόκο μέχρι την Αργεντινή.

Στη χώρα μας, η Miraguaia είναι παρούσα στις βόρειες, βορειοανατολικές, νοτιοανατολικές και νότιες περιοχές, από την Amapá έως το Rio Grande do Sul.

Ωστόσο, η εμφάνισή του είναι πιο συχνή στις νοτιοανατολικές και νότιες περιοχές.

Τα ενήλικα ψάρια προτιμούν τους αμμώδεις πυθμένες και την αμμώδη λάσπη.

Αντίθετα, τα νεαρά άτομα προτιμούν να ζουν στην ακτή, καθώς και σε κανάλια και εκβολές ποταμών κοντά σε βράχια.

Συμβουλές για την αλιεία των ψαριών Miraguaia

Σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας, υπάρχει νόμος που απαγορεύει την αλιεία του είδους, αλλά το ζώο μπορεί να αλιευθεί σε ορισμένα μέρη.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μάθετε αρχικά, αν τα ψάρια μπορούν να πιαστούν ή όχι στο σημείο αλιείας σας.

Για να πιάσετε το ψάρι Miraguaia, χρησιμοποιείτε πάντα εξοπλισμό μεσαίου έως βαρέως τύπου και μπομπίνα υψηλού προφίλ.

Είναι ενδιαφέρον ότι η μπομπίνα έχει χωρητικότητα 300 m πετονιάς και οι πετονιές είναι μέχρι 35 lb.

Χρησιμοποιήστε αγκίστρια από 4/0 έως 7/0 και τα καλάμια μπορούν να είναι μεσαίας έως βαριάς δράσης με καλή χωρητικότητα.

Το ιδανικό μέγεθος ράβδου θα ήταν μεταξύ 3,6 και 4,5 μέτρων.

Όσον αφορά το δόλωμα, συνιστούμε φυσικά μοντέλα όπως μαλάκια, γαρίδες, μύδια, καβούρια και αρμαδίλες.

Αν προτιμάτε τη χρήση ψαριών, σας προτείνουμε τις σαρδέλες και το γκινεόπουλο.

Και ως συμβουλή για το ψάρεμα, είναι ιδανικό να βάζετε ένα μεγάλο δόλωμα και να το αφήνετε καλά σερβιρισμένο, επειδή αυτό το είδος είναι αδηφάγο.

Διαφορετικά, για να αποτρέψετε τα μικρότερα ψάρια από το να κλέψουν το δόλωμα, δέστε το σφιχτά με ένα λαστιχάκι.

Πρέπει επίσης να είστε πολύ καλά εξοπλισμένοι και σε εγρήγορση, διότι η Miraguaia έχει τεράστια δύναμη.

Ο εξοπλισμός

Λόγω του μεγέθους της, η Miraguaia πρέπει πάντα να είναι σεβαστή. Συνηθέστερα αλιεύεται κατά το ψάρεμα από το σκάφος στην περιοχή Νοτιοανατολικά, σε εκβολές εκβολών και σημεία με χαλικώδη πυθμένα και πέτρες, καθώς και κοντά σε ναυάγια. Κατά το ψάρεμα από την ακτή, αλιεύεται σε ακτές, πλατφόρμες και άκρες παραλιών, ιδίως στην περιοχή Νότια.

Ψάρεμα επί του σκάφους

Ράβδοι: 6 έως 7 πόδια, κατηγορία 20 έως 30 λιβρών, μέτρια έως γρήγορη δράση.

Καρούλια ή καρούλια: Κατηγορία μεσαίου βάρους, με ισχυρή και μαλακή τριβή και ικανότητα για 150 μέτρα πετονιάς.

Γραμμές: Πολυσχιδές νήμα, με αντίσταση 25 έως 40 κιλών. Η χαμηλή ελαστικότητά του είναι σημαντική για την αύξηση της ευαισθησίας στα βάθη όπου βρίσκονται τα ψάρια, συχνά μεταξύ 30 και 50 μέτρων.

Ηγέτες: Φθοράνθρακες, πάχους 0,50 έως 0,60 mm και μήκους έως 2 μέτρα.

Άγκιστρα: Κυκλικό, 3/0 έως 5/0, ή τύπου με ευρύ διάκενο, 2/0 ή 3/0.

Μόλυβδος: Από 40 έως 80 γραμμάρια ή και περισσότερο ανάλογα με το βάθος και τη δύναμη της παλίρροιας, οι τύποι ελιάς ή στρογγυλοί για τερματικά αγκίστρια με ένα μόνο αγκίστρι και οι τύποι σταγόνας ή πεπονιού όταν το βάρος πέφτει και τα πόδια ανεβαίνουν.

Τεχνητά δολώματα: Σίρις, καβούρια, γαρίδες (κατά προτίμηση ζωντανές), μαλάκια όπως η saguarita, μικρά ψάρια, καλαμάρια και άλλα.

Μαστίγια: Οι απλές, με ένα μόνο τελικό πόδι μετά το καλώδιο (ο διαχωρισμός γίνεται με περιστρεφόμενο μοχλό), μπορούν να έχουν μήκος 40 έως 60 εκατοστά, με ένα άγκιστρο στο τέλος.

Τα μαστίγια με πόδια (συνήθως δύο) έχουν το βάρος στην άκρη, με πόδια μήκους 40 έως 50 εκατοστών κατασκευασμένα από το ίδιο υλικό με τον επικεφαλής.

Εάν ο πυθμένας είναι "μαλακός" (άμμος, χαλίκι ή λάσπη), το αγκίστρι του πυθμένα μπορεί να υπερβεί το νεροχύτη- σε βραχώδεις πυθμένες και άλλες δομές που "κολλάνε", αυξήστε τη θέση του αγκίστρου.

Αντί για περιστροφείς παραλίας, οι οποίοι είναι εύθραυστοι, επιλέξτε τριπλούς περιστροφείς ή γάντια με περιστροφείς (που χρησιμοποιούνται στις παργουέρες) για να δέσετε τα πόδια στο μαστίγιο.

Τεχνητά δολώματα: Κυρίως μεταλλικά jigs από 20 έως 40 γραμμάρια, εκτός από πλαστικά δολώματα όπως γαρίδες και shads προσαρτημένα σε κεφαλές jigs από 10 έως 20 γραμμάρια.

Ψάρεμα στην παραλία

Ράβδοι: Από 3,9 έως 4,5 μέτρα, με δύναμη ρίψης έως και 200 γραμμάρια.

Καρούλια και καρούλια: Με καλό σύστημα πέδησης και ικανότητα για τουλάχιστον 200 μέτρα γραμμής.

Γραμμές: Μονόινα ή πολύκλωνα με αντοχή μεταξύ 25 και 30 κιλών.

Ηγέτες: Νάιλον ή φθοράνθρακας, πάχους 0,60 έως 0,70 mm, μακρύ, μήκους 5 έως 10 μέτρων.

Άγκιστρα: Μπορεί να είναι τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιούνται για το ψάρεμα με σκάφος.

Αλήτης: Τύπος πυραμίδας ή νύχι για καλή αγκύρωση στον πυθμένα σε συνθήκες ισχυρού ανέμου/αέρα και ομαλούς πυθμένες, ή τύποι drop ή carom με βάρος μεταξύ 80 και 200 γραμμαρίων ή περισσότερο.

Μαστίγια: Φτιαγμένο με το βάρος από κάτω και δύο πόδια, με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που υποδεικνύεται για το ψάρεμα με βάρκα. Θυμηθείτε να μην χρησιμοποιείτε παραδοσιακούς ρότορες, γενικά αδύναμους για τα μεγάλα μιραγκουάια.

Δολώματα: Πέτρινα καβούρια και καβούρια παραλίας ("Maria-farinha"), γαρίδες, siris, corruptos και sarnambis, μεταξύ άλλων.

Πληροφορίες για το ψάρι Miraguaia στη Βικιπαίδεια

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Τότε αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Δείτε επίσης: Σκουμπρί: Μάθετε τα πάντα για αυτό το είδος

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!