Το Καπιμπάρα είναι ένα θηλαστικό που ανήκει στην υποοικογένεια Hydrochoerinae. Το ζώο θεωρείται επίσης τρωκτικό, καθώς ανήκει στην ίδια ομάδα με τα θηράματα, τα paca, τα agouti και τα ινδικά χοιρίδια.

Όσον αφορά την κατανομή, να ξέρετε ότι τα άτομα ζουν σε όλη τη Νότια Αμερική, αν και προτιμούν να κατοικούν στο ανατολικό τμήμα των Άνδεων, όπου υπάρχουν λίμνες, ποτάμια και έλη.

Το Καπιμπάρα θεωρείται το μεγαλύτερο τρωκτικό στον κόσμο. Η κύρια εξάπλωσή του είναι η Νότια Αμερική, όπου υιοθετεί δεκάδες διαφορετικά ονόματα. Είναι ένα ζώο που κυνηγάει ο άνθρωπος για τροφή, γι' αυτό και είναι σύνηθες να θεωρείται προστατευόμενο σε ορισμένες χώρες για να αποφευχθεί η εξαφάνισή του. Ανήκει στην οικογένεια Caviidae και στο γένος Hydrochoerus, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ημιυδρόβια ζώα, που ζουν κοντά στο νερό καιχρειάζονται υγρούς χώρους για τη σωστή ανάπτυξή τους.

Δεν είναι επιθετικά ζώα, αλλά η συμπεριφορά τους είναι αρκετά τυπική για το είδος τους. Είναι σε θέση να προσαρμοστούν σε μέρη όπου υπάρχει ανθρώπινη παρουσία, όντας νυκτόβιοι τροφοδότες. Μερικοί άνθρωποι εκτρέφουν capybaras στο σπίτι και αυτά τα θηλαστικά αποδέχονται τον χώρο που τους παρέχεται ως ασφαλές μέρος για να προστατευτούν από τα αρπακτικά. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για εξωτικό είδος και απαιτεί φροντίδαΕιδικότητες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το είδος έχει μια πολύ καλή ικανότητα προσαρμογής σε περιβάλλοντα που έχουν τροποποιηθεί από τον άνθρωπο, οπότε καταλάβετε περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω:

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία: Hydrochoerus hydrochaeris
• Οικογένεια: Caviidae
• Ταξινόμηση: Σπονδυλωτά / Θηλαστικά
• Αναπαραγωγή: ζωοτόκος
• Διατροφή: Φυτοφάγος
• Βιότοπος: Χερσαίο
• Τάξη: Τρωκτικά
• Γένος: Hydrochoerus
• Μακροζωία: 10 - 15 χρόνια
• Μέγεθος: 1.1 - 1.3m
• Βάρος: 35 - 66kg

Κύρια χαρακτηριστικά του Καπιμπάρα

Το καπιμπάρα είναι το το μεγαλύτερο τρωκτικό στον πλανήτη Το μέγιστο βάρος του φτάνει τα 50 κιλά. διμορφισμός é προφανές Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο θηλυκό, με 91 κιλά, παρατηρήθηκε στην πολιτεία του Σάο Πάολο και το μεγαλύτερο αρσενικό στην Ουρουγουάη με 73 κιλά.

Υπό αυτή την έννοια, ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι τα δείγματα από την Αργεντινή, καθώς και από τη νοτιοανατολική και την κεντροδυτική Βραζιλία, τείνουν να είναι μεγαλύτερα από εκείνα από τη Βενεζουέλα. Το μέγιστο μήκος είναι 1,2 μ., 60 εκ. στο ακρώμιο και το σώμα θα είναι εύρωστο, εκτός από το ότι έχει σχήμα βαρελιού. Μάλιστα, το σώμα καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα που μπορεί να είναι σκούρο καφέ ή κόκκινο.

Έχουν επίσης μεγάλο κεφάλι, μικρά και άτριχα αυτιά και κοντά πόδια, με τα πίσω πόδια να είναι μακρύτερα. Τα μπροστινά πόδια έχουν 4 δάχτυλα, ενώ τα πίσω μόνο 3. Όσον αφορά τη διατροφή, τα capybaras είναι φυτοφάγα και έχουν προσαρμογές για αυτό το είδος διατροφής.

Ως αποτέλεσμα, τα άτομα έχουν ένα απλό στομάχι σε σχήμα J, με όγκο έως και 2 l. Το τυφλό έντερο χρησιμοποιείται για τη ζύμωση της τροφής από βακτήρια, μπορεί να έχει όγκο έως και 5 l και καταλαμβάνει μεταξύ 63 και 74% του όγκου του πεπτικού συστήματος.

Σε αντίθεση με άλλα τρωκτικά, τα καπιμπάρα διαθέτουν ιδρωτοποιούς αδένες που βρίσκονται σε όλο το σώμα και χρησιμεύουν για την παραγωγή ιδρώτα.

Περισσότερες πληροφορίες για το ζώο

Αν και το μήκος τους φτάνει τα 130 εκατοστά, είναι σύνηθες να βλέπουμε ζώα μήκους 60 έως 80 εκατοστών. Το μέσο βάρος τους είναι 45 κιλά σε φυσικές συνθήκες, αν και η εκτροφή τους σε αιχμαλωσία αυξάνει το βάρος τους στα 70 κιλά.

Το σώμα του είναι συμπαγές, φαρδύ και πολύ δυνατό, όπως και το κεφάλι του. Έχει κοντό λαιμό και έναν από τους ισχυρότερους μύες του Καπιμπάρα. Τα αυτιά του είναι μικρά, ίσια και άτριχα. Το ρύγχος του είναι το κύριο εργαλείο εργασίας του, γι' αυτό είναι δυνατό και συμπαγές. Έχει συνολικά 20 δόντια, αλλά αρκετά δυνατά για να είναι τρωκτικό.

Δεν έχουν ουρά, αλλά υπάρχει ένα δέρμα που προστατεύει τα μέλη τους. Τα πίσω πόδια του capybara είναι μακρύτερα από τα μπροστινά, γεγονός που του επιτρέπει να ξεκινήσει μια αρκετά γρήγορη διαφυγή. Ενώ τρέχει, στηρίζει τα δυνατά και πολύ παχιά δάχτυλα των ποδιών του στο σώμα του, γεγονός που του επιτρέπει επίσης να είναι τέλειος κολυμβητής.

Πώς γίνεται η αναπαραγωγή του Capybara

Ο οιστρολογικός κύκλος του καπιμπάρα διαρκεί 7,5 ημέρες, ενώ ο χρόνος ωοθυλακιορρηξίας είναι το πολύ 8 ώρες. Έτσι, η η αναπαραγωγική περίοδος διαρκεί όλο το χρόνο Το αρσενικό ακολουθεί το θηλυκό για 5 έως 10 λεπτά μέχρι να ζευγαρώσουν μέσα στο νερό.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η αναπαραγωγή λαμβάνει χώρα συνήθως μεταξύ των μηνών Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου στη Βραζιλία και Απριλίου έως Μαΐου στη Βενεζουέλα. Συμπερασματικά, τα θηλυκά μπορεί να μείνουν έγκυες δύο φορές το χρόνο, αν και είναι σύνηθες να μείνουν έγκυες μόνο μία φορά. Τα ηλικιωμένα θηλυκά μπορεί να γεννήσουν περισσότερους απογόνους, αλλά γενικά θα είναι μεταξύ 1 και 8, με περίοδο κύησης 150 ημερών.

Ως εκ τούτου, είναι ενδιαφέρον να διευκρινιστούν τα εξής: Τα Καπιμπάρα ζουν σε σμήνη και με αυτό τον τρόπο, οι γέννες πολλών θηλυκών μεγαλώνουν μαζί, δίνοντας την εντύπωση ότι μια μητέρα έχει πολλά μικρά. Οι γονείς δεν κάνουν κανενός είδους φωλιά, οπότε το μικρό μπορεί να γεννηθεί οπουδήποτε.

Τέλος, τα αρσενικά δείχνουν λιγότερη γονική φροντίδα, αλλά όταν γεννούν πολλούς νεοσσούς, οι γονείς βοηθούν στην ανατροφή τους.

Περισσότερες πληροφορίες για την αναπαραγωγή σας

Η αναπαραγωγή του γίνεται σε περιβάλλοντα που επιτρέπουν στο αρσενικό να κυνηγάει το θηλυκό. Το θηλυκό δεν φωλιάζει για να γεννήσει, αλλά αναζητά ένα δροσερό μέρος για να το κάνει. Ο μέσος αριθμός απογόνων είναι 7 άτομα, αλλά το ποσοστό θνησιμότητας είναι πάνω από 50%, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο 2 έως 3 απόγονοι επιβιώνουν.

Η συμπεριφορά, η ταχύτητα και η δύναμη κατά το τρέξιμο είναι τα κυριότερα ατυχήματα που συμβαίνουν όπου τα μικρά καταλήγουν να νικούνται και να κυνηγιούνται εύκολα. Ένα μικρό καπιμπάρα θα επιβιώσει φυσικά μετά από 3 μήνες στην παρέα των γονέων του και στη συνέχεια θα ανεξαρτητοποιηθεί όταν φτάσει τους 6 μήνες.

Η σεξουαλική ωριμότητα των καπιμπάρα επέρχεται σε ηλικία 2 ετών, αν και τα θηλυκά φτάνουν σε αυτή την ωριμότητα γρηγορότερα από τα αρσενικά. Τα αρσενικά μπορούν να καβαλήσουν το θηλυκό έως και 25 φορές μέσα σε μία ημέρα για να εξασφαλίσουν τη γονιμοποίηση. Η κύηση κυμαίνεται μεταξύ 110 και 150 ημερών ανάλογα με τον τόπο όπου ζουν.

Αγαπημένη τροφή για αυτά τα θηλαστικά

Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι το καπιμπάρα είναι φυτοφάγος και τρώει χόρτα. Με αυτόν τον τρόπο, όταν ασχοληθούμε πιο συγκεκριμένα με τα ακόλουθα δεδομένα που προέκυψαν από μια μελέτη της δεκαετίας του 1970 που σχετιζόταν με τη διατροφή:

Τα καπιμπάρα μπορούν να φάνε 3 είδη Cyperaceae, 4 είδη θάμνων, 5 είδη υδρόβιων φυτών και 21 είδη χόρτων. Η μελέτη αυτή αποδεικνύει την προτεραιότητα που δίνει το είδος σε τροφές όπως τα χόρτα.

Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το είδος της διατροφής ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή λόγω της ποσότητας της διαθέσιμης τροφής. Για παράδειγμα, τα capybaras που ζουν στο δέλτα του ποταμού Παρανά τρώνε συνήθως είδη της οικογένειας Cyperaceae.

Η διατροφή των ατόμων που ζουν στα llanos της Βενεζουέλας βασίζεται σε χόρτα. Μπορεί επίσης να τρέφονται με βότανα της οικογένειας Cyperaceae όταν η τροφή είναι σπάνια στην περιοχή.

Τους αρέσουν τα φυτά που φυτρώνουν πολύ κοντά σε υδάτινα σώματα, αλλά προτιμούν φυτά με υψηλότερη περιεκτικότητα σε λιγνίνη για να έχουν τις ίνες που χρειάζονται οι μύες τους. Έχουν μια μοναδική προτίμηση στα γλυκά φυτά, γι' αυτό είναι φυσιολογικό να βλέπουμε καπιμπάρα σε φυτείες όπου ο άνθρωπος καλλιεργεί οπωροφόρα δέντρα, ζαχαροκάλαμο ή δημητριακά όπως ο αραβόσιτος.

Μια αξιοσημείωτη συμπεριφορά στη σίτιση των καπιμπάρα είναι η ικανότητά τους για διατήρηση. Μόλις τραφούν σε μια συγκεκριμένη περιοχή, την εγκαταλείπουν για να επιτρέψουν στα φυτά να αναπτυχθούν, ιδίως όταν πλησιάζει το καλοκαίρι.

Στην αιχμαλωσία, οι εκτροφείς τείνουν να φυτεύουν φυτά με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και ζάχαρη κοντά στους υγροτόπους για να τους επιτρέψουν να αναπτυχθούν φυσικά και να μειώσουν τα επίπεδα στρες τους. Ωστόσο, το ζαχαροκάλαμο, το πορφυρό βασιλικό χόρτο και τα δημητριακά όπως ο αραβόσιτος αποτελούν μεγάλο μέρος της διατροφής των καπιμπάρα.

Περίεργα στοιχεία για το είδος

Ως περιέργεια, μπορούμε να μιλήσουμε για το διατήρηση των ειδών Πρώτα απ' όλα, πρέπει να καταλάβετε ότι το καπιμπάρα δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση, σύμφωνα με πληροφορίες της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων.

Για το λόγο αυτό, το ζώο ανήκει στην κατηγορία "μικρής ανησυχίας", καθώς είναι καλά κατανεμημένο σε πολυάριθμες μονάδες διατήρησης.

Στην πραγματικότητα, οι πληθυσμοί είναι σταθεροί επειδή μπορούν να προσαρμοστούν σε διαφορετικές τοποθεσίες. Για να έχετε μια ιδέα, τα άτομα ζουν σε περιβάλλοντα που έχουν αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρωπο, όπως φυτείες ζαχαροκάλαμου και βοσκοτόπια. Ως αποτέλεσμα, η αποψίλωση των δασών για τη δημιουργία βοσκοτόπων μπορεί να βοηθήσει στην επέκταση των πληθυσμών των capybara.

Τέλος, τα άτομα μπορούν να παρατηρηθούν ακόμη και σε αστικές τοποθεσίες, πάρκα και περιέργως σε κατοικημένες περιοχές. Η μόνη προφανής απειλή για το είδος είναι το εμπορικό κυνήγι για την πώληση δέρματος. Ωστόσο, το κυνήγι δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τους άγριους πληθυσμούς, επειδή τα άτομα εκτρέφονται για το δέρμα.

Βιότοπος και πού θα βρείτε το Καπιμπάρα

Το καπιμπάρα ζει σε διάφορα μέρη στην Νότια Αμερική Το είδος ζει από τα ανατολικά των Άνδεων μέχρι τις εκβολές του Ρίο ντε λα Πλάτα στην Αργεντινή.

Και λόγω της ευρείας εξάπλωσής του, το είδος γίνεται εισβολέας σε ορισμένα μέρη, όπως η Φλόριντα. Στην περίπτωση αυτή, τα άτομα εκμεταλλεύονται ποικίλα ενδιαιτήματα, όπως έλη, φράγματα, λίμνες και ποτάμια.

Μιλώντας για τη Βραζιλία, τα capybaras είναι άφθονα στις λεκάνες του Αμαζονίου, του Αραγκουαΐα και του ποταμού Παρανά, καθώς και στις λιμναίες περιοχές του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ και του Παντάναλ.

Ωστόσο, μπορεί να είναι σπάνια σε ορισμένα μέρη: για παράδειγμα, σε περιοχές της Caatinga στη χώρα μας, έχει διαπιστωθεί η εξαφάνιση ορισμένων πληθυσμών.

Στο παράκτιο τμήμα της βορειοανατολικής Βραζιλίας, ιδίως μεταξύ του Rio Grande do Norte και του Ceará, οι πληθυσμοί επίσης εξαφανίστηκαν.

Ο κύριος βιότοπος αυτού του εξωτικού θηλαστικού είναι κοντά σε μεγάλες μάζες γλυκού νερού. Δεν είναι ζώα που ζουν σε σπηλιές, αλλά δεν ανέχονται τους ανοιχτούς χώρους. Προτιμούν να φτιάχνουν μόνοι τους τρύπες γεμάτες με λάσπη για να διατηρούν τη θερμοκρασία τους.

Παρά την ταχύτητά τους, τα capybara προτιμούν να μένουν καλυμμένα μέσα σε θάμνους ή χόρτα που δεν επιτρέπουν στα αρπακτικά τους να τα αντιληφθούν. Χρειάζονται μεγάλες πηγές νερού, καθώς συνηθίζουν να κολυμπούν, περνώντας αρκετά λεπτά χωρίς να αναπνέουν, ενώ διαφεύγουν ή μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο.

Είναι εξωτικά θηλαστικά που τους αρέσει να ζουν σε αγέλες για να προστατεύουν το ένα το άλλο και να υπερασπίζονται τα μικρά τους. Η συμπεριφορά τους ποικίλλει ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες. Τις χειμερινές περιόδους, όπου υπάρχουν μεγάλες υδάτινες μάζες και άφθονη τροφή, προτιμούν να μένουν σε μικρές ομάδες ή και μόνα τους. Ενώ, σε περιόδους καλοκαιριού και έλλειψης τροφής, προτιμούν να μένουν μαζί για να προστατευτούν. Τα όρια μεταξύ τωνοι ομάδες χαρακτηρίζονται από οσφρητικούς αδένες.

Πιθανοί θηρευτές του Καπιμπάρα

Το Καπιμπάρα είναι το κατ' εξοχήν θήραμα και προτιμάται από πολλά ζώα. Το κρέας του είναι τρυφερό, χωρίς λίπος, με άφθονες πτυχές και πολύ εύπεπτο. Αυτό κάνει τα ζώα, ιδίως τις γάτες και τις αλεπούδες, να το κυνηγούν συνεχώς. Λόγω της συνεχούς παραμονής του στο νερό, τα καϊμάν και τα ανακόντα αποτελούν επίσης απειλή γι' αυτό.

Ωστόσο, ο πληθυσμός των capybaras βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης εξαιτίας του ανθρώπου, ο οποίος, με την εισβολή αυτών των θηλαστικών στα χωράφια του, προτιμά να τα κυνηγάει και να τρέφεται με το κρέας τους.

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Πληροφορίες για το καπιμπάρα στη Βικιπαίδεια

Βλέπε επίσης: Γαλάζια φάλαινα: μέγεθος, βάρος, ενδιαίτημα, χαρακτηριστικά και αναπαραγωγή

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!