Υπάρχουν 210 είδη κουκουβάγιας σε ολόκληρο τον πλανήτη, με το suindara είναι ο μόνος με δίσκο προσώπου σε σχήμα καρδιάς.

Η κουκουβάγια του Αχυρώνα είναι ένα πουλί που ανήκει στην οικογένεια Tytonidae και κατάγεται από τη Νότια Αμερική. Αυτό το είδος κουκουβάγιας είναι το μεγαλύτερο μεταξύ όλων των υπαρχόντων ειδών και μπορεί να φτάσει σε μήκος το άνοιγμα των φτερών μέχρι και 110 cm. Επιπλέον, η κουκουβάγια του Αχυρώνα είναι επίσης γνωστή για το γεγονός ότι είναι ένα από τα λίγα είδη κουκουβάγιας που δεν έχουν φτερά στο πρόσωπο.

Η κουκουβάγια είναι ένα είδος κουκουβάγιας που κατοικεί κυρίως σε δασικές περιοχές και είναι αρκετά συχνή σε περιοχές όπως η Βραζιλία, η Ουρουγουάη και η Αργεντινή. Είναι μοναχικά και εδαφικά πουλιά και παρά το γεγονός ότι είναι μάλλον ντροπαλά απέναντι στον άνθρωπο, είναι εξαιρετικά περίεργα και μπορούν εύκολα να παρατηρηθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Έτσι, άλλες κοινές ονομασίες για το είδος είναι: Barn Owl, Church Owl, Catholic Owl και Burrowing Owl, εκτός από το "American Barn Owl", το οποίο χρησιμοποιείται στην αγγλική γλώσσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κύρια κοινή ονομασία του " suindara " προέρχεται από τη γλώσσα Τούπι και σημαίνει "αυτό που δεν τρώει", θα καταλάβουμε περισσότερες λεπτομέρειες παρακάτω:

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Tyto furcata,
• Οικογένεια - Tytonidae.

Χαρακτηριστικά του suindara

Αρχικά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν 5 υποείδη οι οποίες διαφοροποιούνται μέσω της διανομής.

Γενικά όμως τα θηλυκά είναι 32,5 έως 38 εκατοστά και τα αρσενικά 33 έως 36. Το άνοιγμα των φτερών είναι μεταξύ 75 και 110 εκατοστών και τα αρσενικά ζυγίζουν 310 έως 507 γραμμάρια και τα θηλυκά 330 έως 573 γραμμάρια.

Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις τα αρσενικά είναι πιο λευκά και τα θηλυκά καφέ, αυτό το χαρακτηριστικό δεν θεωρείται σεξουαλικός διμορφισμός .

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ατομικές παραλλαγές είναι συχνές, καθιστώντας την αναγνώριση του φύλου με βάση τα σωματικά χαρακτηριστικά, μια δύσκολη ενέργεια.

Οι δύο προεξέχοντες, καρδιόσχημοι δίσκοι του προσώπου όχι μόνο κάνουν το είδος μοναδικό, αλλά βοηθούν επίσης στη μεταφορά του ήχου στην είσοδο των εξωτερικών αυτιών.

Όσον αφορά φώνηση από το suindara Με αυτόν τον τρόπο, ο ήχος είναι σαν να σκίζει ένα πανί "chraich". Επιπλέον, η κουκουβάγια εκπέμπει ένα ρυθμικό σφύριγμα στο μέρος όπου κοιμάται κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Κοντή τετράγωνη ουρά, μακριά φτερά, ανοιχτόχρωμο πρόσωπο, μαύρα μάτια, καθώς και, άνω μέρος του σώματος και του κεφαλιού σε ανοιχτό καφέ και γκρι τόνους.

Το κάτω μέρος, από την άλλη πλευρά, έχει αποχρώσεις του κίτρινου και του λευκού, όπως και το ράμφος είναι ανοιχτό κίτρινο, αντίστοιχο με την υπόλοιπη απόχρωση του φτερώματος.

Αναπαραγωγή κουκουβάγιας

A suindara Ένα θηλυκό γεννά 4 έως 7 αυγά τα οποία επωάζονται για περίοδο 32 ημερών, αλλά ένα θηλυκό γεννά έως και 13 αυγά ανά συστάδα, ενώ γίνεται και δεύτερη ωοτοκία αν χαθούν αυγά.

Οι γονείς πρέπει να συγκεντρώσουν αρκετό υλικό ώστε τα αυγά να μην έρχονται σε επαφή με το υπόστρωμα. Επομένως, το ζευγάρι είναι πιστό στο σημείο ωοτοκίας του, το οποίο μπορεί να βρίσκεται μέσα σε σπηλιές ή σε κοιλότητες δέντρων.

Στην πραγματικότητα, το κοινό του όνομα δόθηκε λόγω της συνήθειάς του να φωλιάζει σε ανθρώπινα κτίρια, όπως πύργους εκκλησιών και εγκαταλελειμμένα σπίτια.

Πενήντα ημέρες μετά την εκκόλαψη, οι νεοσσοί είναι σε θέση να πετάξουν, αλλά οι γονείς συνεχίζουν να τους φροντίζουν μέχρι να γίνουν τριών μηνών.

Σίτιση του Swindara

Η διατροφή της κουκουβάγιας είναι αρκετά ποικίλη και περιλαμβάνει μικρά σπονδυλωτά, έντομα, ακόμη και φρούτα. Είναι νυκτόβιοι κυνηγοί και έχουν εξαιρετική αίσθηση της ακοής, η οποία τους βοηθά να εντοπίζουν με ευκολία το θήραμά τους.

Πρόκειται για ένα πολύ εξειδικευμένο είδος, καθώς κατά τη διάρκεια του κυνηγιού εντοπίζει το θήραμά του με τη χρήση της ακοής του. Με αυτόν τον τρόπο, κυνηγά κυρίως ασπόνδυλα και τρωκτικά τις πρώτες πρωινές ώρες της νύχτας ή πριν από την αυγή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τρέφεται επίσης με νυχτερίδες, αμφίβια, πουλιά, ερπετά και μικρά μαρσιποφόρα, οπότε βρίσκει τη λεία του πετώντας χαμηλά σε ανοιχτά μέρη ή από μια πέρκα.

Όσον αφορά προγράμματα και τεχνικές κυνηγιού πρέπει να γνωρίζετε ότι ποικίλλουν ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο ζει το πουλί, τον άνεμο, το επίπεδο φωτισμού και την ένταση του θορύβου στο περιβάλλον.

Μια μελέτη δείχνει ότι σε 1 έτος, ένα ζευγάρι αυτού του είδους τρώει μεταξύ 1720 και 3700 ποντίκια και μεταξύ 2660 και 5800 έντομα (ελπίδες, γρύλους και σκαθάρια).

Έτσι, στο στομάχι τα κόκαλα, οι τρίχες και άλλα μέρη που δεν είναι εύπεπτα διαχωρίζονται και σχηματίζουν σφαιρίδια, τα οποία στη συνέχεια εκσφενδονίζονται στην παραδοσιακή τους προσγείωση.

Περίεργα πράγματα

Λόγω του τρόπου διατροφής του, το suindara θεωρείται ως ένα από τα πιο χρήσιμα πουλιά στον κόσμο .

Ως εκ τούτου, το είδος συμβάλλει στη διατήρηση της ισορροπίας των πληθυσμών διαφόρων θηραμάτων, ορισμένα από τα οποία είναι φορείς ασθενειών ή γεωργικών παρασίτων.

Επιπλέον, το είδος θεωρείται ως βιοδείκτης ρύπανσης Είναι ευαίσθητο στα βαρέα μέταλλα και τους ρύπους.

Υπό αυτή την έννοια, είναι ένα πουλί που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ποιότητας του περιβάλλοντος. Και παρόλο που αυτό το είδος κουκουβάγιας προσφέρει πολλά οφέλη στην ανθρωπότητα, δυστυχώς υποφέρει από διώξεις και σκοτώνεται από ανενημέρωτους ανθρώπους.

Γενικά, "κουκουβάγια φάντασμα", "κουκουβάγια του θανάτου" ή "κουκουβάγια του δαίμονα" είναι άλλες κοινές ονομασίες για το είδος που έχουν δοθεί από αγροτικούς πληθυσμούς σε πολλά μέρη που βλέπουν την κουκουβάγια ως δυσοίωνο πουλί .

Ως αποτέλεσμα, οι κουκουβάγιες άρχισαν να καταδιώκονται από τους αγρότες που δεν κατανοούσαν τα οφέλη που απέφερε στις φάρμες το είδος αυτό.

Επομένως, όταν αναλύουμε το τοπική κατανομή των ατόμων μπορεί να παρατηρηθεί σοβαρή μείωση λόγω δηλητηρίασης από οργανοχλωριωμένα και τρωκτικοκτόνα.

Τα πουλιά δηλητηριάστηκαν στα μέσα του 20ου αιώνα λόγω της εντατικοποίησης των γεωργικών πρακτικών, με τους πληθυσμούς στη Βόρεια Αμερική να πλήττονται περισσότερο.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η suindara έχει καταχωρηθεί ως απειλούμενο είδος σε επτά πολιτείες των ΗΠΑ.

Σήμερα οι επιζώντες πληθυσμοί αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με την ανεπάρκεια κατάλληλων θέσεων φωλεοποίησης.

Παρ' όλα αυτά, μιλώντας για την παγκόσμια διανομή Με άλλα λόγια, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν υπάρχει κίνδυνος εξαφάνισης.

Πού να βρείτε

Όντας διανέμεται στην Αμερική Αυτό το πουλί έχει συνηθίσει να ζει σε διάφορους τύπους ανοιχτών και ημι-ανοιχτών ενδιαιτημάτων, όπως η σαβάνα, τα λιβάδια, οι αστικές περιοχές και οι αγροτικές περιοχές.

Και δεδομένου ότι η κουκουβάγια είναι κατανεμημένη σε όλη την αμερικανική ήπειρο, μπορεί να τη δει κανείς και στη χώρα μας, με εξαίρεση τις πυκνοδασωμένες περιοχές της περιοχής του Αμαζονίου.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα άτομα προτιμούν να παραμένουν κρυμμένα, όντας πιο δραστήρια στο λυκόφως και τη νύχτα. Ως εκ τούτου, τη νύχτα, το πουλί το βλέπουμε να πετάει χαμηλά ή να είναι σκαρφαλωμένο σε στύλους φράχτη κατά μήκος δρόμων ή στύλων.

Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι ότι η suindara έχει μεγάλη ικανότητα προσαρμογής σε τόπους που έχουν τροποποιηθεί από τον άνθρωπο Ως εκ τούτου, κοιμούνται ή φωλιάζουν σε σοφίτες σπιτιών, κτίρια και πύργους εκκλησιών. Οι κουκουβάγιες είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα πουλιά και αποτελούν εξαιρετική επιλογή για όσους επιθυμούν να παρατηρήσουν τα πουλιά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι πολύ σημαντικό!

Πληροφορίες για την κουκουβάγια στη Βικιπαίδεια

Βλέπε επίσης: Saracura-do-mato: όλα για την αναπαραγωγή, τον βιότοπο και τη συμπεριφορά του

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!