Το Marsh Deer, γνωστό και ως ελάφι του βάλτου, είναι το μεγαλύτερο ελάφι της Νότιας Αμερικής.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ζώο έχει συνολικό μήκος 2 μέτρα και ύψος που κυμαίνεται μεταξύ 1 και 1,27 μέτρων.

Επιπλέον, η ουρά του είναι μεταξύ 12 και 16 εκατοστών:

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Blastocerus dichotomus,
• Οικογένεια - Cervidae.

Χαρακτηριστικά ελάφια του βάλτου

Πρώτον, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το ελάφι του βάλτου (Blastocerus dichotomus) διαφέρει από το ελάφι του βάλτου (Rucervus duvaucelii).

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το είδος έχει μεγάλα αυτιά γεμάτα λευκές, κοκκινωπές-χρυσές και κιτρινωπές-καφέ τρίχες.

Τα πόδια είναι μακριά και μαύρα, όπως και το ρύγχος, ενώ τα μάτια έχουν μαύρο χρώμα.

Το χειμώνα, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι τα άτομα αποκτούν έναν πιο σκούρο τόνο σε όλο το σώμα.

Επιπλέον, υπάρχουν κάποια ελαφρά σημάδια που παραμένουν γύρω από τα μάτια και στους γοφούς.

Η ουρά έχει ανοιχτό κόκκινο χρώμα, όπως και το πάνω μέρος της και το κάτω μέρος της είναι μαύρο.

Όσον αφορά το σώμα, το κύτος είναι μεγάλο και έχει ελαστικές μεσοδόντιες μεμβράνες που βοηθούν στο περπάτημα σε βαλτώδεις επιφάνειες και επίσης στο κολύμπι.

Μόνο τα αρσενικά του είδους έχουν διακλαδισμένα κέρατα που έχουν συνολικό μήκος 60 εκατοστά.

Όσον αφορά τη μάζα, αυτή κυμαίνεται μεταξύ 80 και 125 kg στα κοινά δείγματα, με τα μεγαλύτερα αρσενικά να ζυγίζουν έως και 150 kg.

Αναπαραγωγή ελαφιών Pantanal

Είναι σύνηθες η αναπαραγωγή του είδους να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, αλλά αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που αλλάζει ανάλογα με τον τόπο όπου ζουν οι πληθυσμοί.

Αμέσως μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό γεννά ένα ή δύο μικρά που γεννιούνται μόλις μετά από 271 ημέρες.

Αυτό σημαίνει ότι γεννιούνται μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου και το χρώμα τους είναι υπόλευκο.

Μόνο στην ηλικία του 1 έτους τα κουτάβια αρχίζουν να αποκτούν το χρωματισμό των ενηλίκων.

Τρόφιμα

Επειδή ζει σε υδάτινες περιοχές, το ελάφι του βάλτου τρέφεται με υδρόβια φυτά.

Έτσι, σύμφωνα με μια μελέτη, είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί ότι το είδος τρέφεται με 40 διαφορετικά είδη φυτών.

Μεταξύ των κυριότερων, αξίζει να αναφέρουμε τα Gramineae, ακολουθούμενα από τα Pontederiaceae και τα Leguminosae.

Η υπόλοιπη τροφή περιλαμβάνει τα Alismataceae, Onagraceae, Nymphaeaceae, Cyperaceae και Marantaceae.

Για το λόγο αυτό, τα άτομα μπορεί να τρέφονται με υδρόβια λουλούδια και θάμνους που αναπτύσσονται στα πλωτά στρώματα και στους βάλτους.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η διατροφή μπορεί να αλλάξει μεταξύ των εποχών ξηρασίας και πλημμύρας.

Περίεργα πράγματα

Από περιέργεια, μπορούμε να μιλήσουμε για τη διατήρηση του είδους.

Πρώτα απ' όλα, τα ελάφια μπορεί να υποφέρουν από την επίθεση των τζάγκουαρ (Panthera onca) και των πούμα (Puma concolor).

Παρά ταύτα, τα παραπάνω είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση και πρακτικά εξαφανίζονται από τον βιότοπο, χωρίς να αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τα ελάφια.

Από την άλλη πλευρά, το εμπορικό κυνήγι εγκυμονεί κινδύνους για το είδος αυτό. Αυτό συμβαίνει επειδή τα δείγματα λαμβάνονται για την αφαίρεση και την πώληση των κεράτων.

Η κύρια αιτία της μείωσης του πληθυσμού είναι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του είδους.

Για παράδειγμα, το φράγμα Yacyretá τροποποίησε μια περιοχή όπου ζούσαν εκατοντάδες άτομα.

Επιπλέον, η αποξήρανση των υγροτόπων για γεωργικές εκμεταλλεύσεις και βοοειδή αποτελεί σημαντική απειλή για το είδος σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή.

Τέλος, οι πληθυσμοί πλήττονται από μεταδοτικές ασθένειες των ζώων

Ως αποτέλεσμα, το έτος 2018 η Αργεντινή ίδρυσε το Εθνικό Πάρκο Ciervo de los Pantanos με κύριο σκοπό την προστασία του είδους.

Παρά ταύτα, το ελάφι περιλαμβάνεται στα ευάλωτα είδη της IUCN και στο Παράρτημα Ι της CITES.

Πού θα βρείτε το Marsh Deer

Το ελάφι ζει σε χώρες όπως η Παραγουάη, η Βραζιλία, η Ουρουγουάη, η Αργεντινή, το Περού και η Βολιβία.

Πριν από μερικά χρόνια, ήταν σύνηθες να βλέπουμε το ζώο σε διάφορα μέρη της τροπικής και υποτροπικής Νότιας Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, των ανατολικών Άνδεων.

Επιπλέον, τα ελάφια ζούσαν δυτικά του Ατλαντικού Δάσους της Βραζιλίας, νότια του τροπικού δάσους του Αμαζονίου και βόρεια της πάμπας της Αργεντινής.

Όταν μιλάμε για την τρέχουσα κατανομή, οι πληθυσμοί ζουν σε πιο απομονωμένα μέρη, όπως ελώδεις περιοχές.

Ατομα βρίσκονται επίσης σε λιμνοθάλασσες στις λεκάνες των ποταμών Παρανά, Αραγκουάια, Παραγουάη και Γκουαπορέ.

Ορισμένοι πληθυσμοί με μικρότερο αριθμό ατόμων βρίσκονται στο νότιο τμήμα του Αμαζονίου, συμπεριλαμβανομένου του Περού.

Στη χώρα αυτή, το είδος προστατεύεται στο Εθνικό Πάρκο Bahuaja-Sonene.

Όσον αφορά τον βιότοπο, να ξέρετε ότι το ελάφι βρίσκεται σε ελώδεις περιοχές, σε μέρη όπου η στάθμη του νερού είναι μικρότερη από 70 εκατοστά.

Υπό αυτή την έννοια, λόγω των χαρακτηριστικών του σώματός του, το ζώο έχει την ικανότητα να κολυμπάει γρήγορα.

Ο λόγος για τον οποίο τα άτομα προτιμούν να ζουν στους βάλτους είναι η υψηλή πυκνότητα των φυτών που τα προστατεύει από τα αρπακτικά.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο σχετικά με την κατανομή θα ήταν το πρότυπο της μικρής μετανάστευσης.

Αυτό σημαίνει ότι το είδος ακολουθεί τη στάθμη των υδάτων μεταξύ των περιόδων ξηρασίας και πλημμύρας, κάτι που βοηθά στην αναπαραγωγή και τη σίτιση.

Ως εκ τούτου, μέσω της διακύμανσης της στάθμης του νερού, είναι σε θέση να εντοπίζουν πηγές τροφής.

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Πληροφορίες για το ελάφι στη Βικιπαίδεια

Βλέπε επίσης: Καπιμπάρα, το μεγαλύτερο τρωκτικό θηλαστικό της οικογένειας Caviidae

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!