Żarłacz błękitny preferuje zamieszkiwanie głębokich regionów z wodami subtropikalnymi, tropikalnymi i umiarkowanymi. Zwierzę ma zwyczaj zamieszkiwania miejsc o głębokości do 350 m.

Ponadto możliwe jest zaobserwowanie niektórych osobników pływających w pobliżu brzegu w nocy.

Żarłacz błękitny (Prionace glauca) to gatunek rekina należący do rzędu żarłaczy morskich i nazywany jest w zależności od lokalizacji: żarłacz błękitny - nazwa odnosząca się również do żarłacza tygrysiego - w Hiszpanii i Meksyku, quella lub caella w Hiszpanii, żarłacz błękitny w Urugwaju, Argentynie, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, kafelek w Chile i yoshikirizame w Japonii.

Zwykle poruszają się w małych grupach i przemierzają duże odległości. Jest to bardzo żarłoczne zwierzę, które żywi się głównie rybami i głowonogami, które mogą być niebezpieczne dla ludzi.

Aby dowiedzieć się więcej o tym gatunku, śledź nas:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Prionace glauca;
• Rodzina - Carcharhinidae.

Charakterystyka rekina błękitnego

Rekin błękitny został wpisany na listę w 1758 r. i nosi również potoczną nazwę "farbiarz". Gatunek ten ma wydłużone ciało, a także duże płetwy piersiowe.

W jego pysku znajdują się trójkątne, ząbkowane, spiczaste zęby, które są zakrzywione w górnej szczęce i rozmieszczone w rzędach.

Jeśli chodzi o kolor, należy pamiętać, że gatunek ten ma czarny lub ciemnoniebieski grzbiet, którego odcień rozjaśnia się, gdy dociera do boku ciała. Brzuch ma więc biały kolor, a końcówki płetw są czarne.

Rekiny różnią się wielkością w zależności od płci, tj. samice mają od 2,2 do 3,3 metra długości, gdy są dorosłe, podczas gdy samce mają od 1,82 do 2,82 metra długości. W ten sposób największe ryby osiągają 3,8 metra długości.

Ponadto istotną cechą jest to, że żarłacz błękitny jest ektotermiczny, co oznacza, że ryba ta jest w stanie utrzymać stałą temperaturę bez wpływu czynników zewnętrznych.

Cecha ta jest możliwa dzięki metabolizmowi rekina, który jest wykorzystywany do generowania ciepła. Wreszcie, osobniki te mają wyostrzony węch, a oczekiwana długość życia wynosi 20 lat.

Niebieski rekin

Więcej informacji na temat charakterystyki gatunku

Żarłacz błękitny to smukły rekin o wydłużonym ciele i długim, stożkowatym pysku.

Ma duże oczy, które, podobnie jak u wszystkich karchariowatych, są wyposażone w błonę powiekową, rodzaj półprzezroczystej powieki, która biegnie od góry do dołu i chroni gałki oczne podczas walki z ofiarą.

Ma 5 szczelin skrzelowych, 2 płetwy grzbietowe, 2 płetwy piersiowe, 2 płetwy odbytowe i 1 płetwę ogonową. Płetwy piersiowe są długie i cienkie, a płetwa ogonowa ma bardzo wydłużony górny płat.

Jego zęby, które wypadają i są stale wymieniane, są trójkątne z ząbkowanymi krawędziami.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że ze względu na długość nosa, jego szczęka została przystosowana do bezproblemowego gryzienia. Górna część szczęki jest w stanie wysunąć się do przodu, dzięki czemu nie musi podnosić głowy, aby ugryźć.

Hodowla rekinów błękitnych

Jedną z głównych kwestii dotyczących rozmnażania żarłacza błękitnego jest to, że samica jest w stanie urodzić 135 młodych jednocześnie. Okres ciąży wynosi od 9 do 12 miesięcy, a dojrzałość płciową osiągają w wieku od 5 do 6 lat. Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku około 5 lat.

W rzeczywistości, w czasie godów samce gryzą samice, co powoduje, że przez całe ich życie skóra staje się trzykrotnie grubsza.

Żarłacz błękitny jest rybą żyworodną, a do zapłodnienia dochodzi wewnątrz ciała samicy, którą samiec zapładnia dzięki parze specjalnych płetw brzusznych.

Samice mają dwie macice zamiast jednej, w których rozwija się od 4 do 135 młodych. Nowonarodzone żarłacze błękitne mają około 40 cm długości.

Podobnie jak w przypadku innych gatunków rekinów żyworodnych, samice tracą apetyt na krótko przed porodem, aby uniknąć pożarcia własnych młodych. Ciąża trwa od 9 do 12 miesięcy. Żarłacze błękitne są całkowicie niezależne po urodzeniu i natychmiast szukają schronienia przed drapieżnikami, w tym własnymi rodzicami.

Po urodzeniu nadal mają woreczek żółtkowy, przedłużenie brzucha, w którym znajdują się narządy wewnętrzne, a który wkrótce potem jest ponownie wchłaniany przez organizm.

Karmienie: Co je rekin błękitny?

Na początku swojego życia żarłacz błękitny może jeść kałamarnice i małe ryby. W miarę rozwoju zwierzę zaczyna chwytać większe ofiary. W tym sensie jego zachowanie byłoby oportunistyczne, co czyni go podobnym do gatunków takich jak żarłacz białopłetwy.

Oba gatunki stanowią zagrożenie dla rozbitków i nurków, ponieważ podążają za statkami, aby żywić się szczątkami.

Rekiny tworzą duże grupy podczas migracji, a także jedzą małe kationy, kraby, skorupiaki, morszczuki czerwone, makrele, morszczuki srebrne, śledzie, groupery i dorsze.

W rzeczywistości jest żarłoczny i może żywić się zwłokami ssaków, które docierają do morza. Ciała ptaków morskich są również spożywane.

Ogólnie rzecz biorąc, ich dieta składa się głównie z ryb stadnych, takich jak makrela i śledź, ryb takich jak grouper, ostrobok, bonito, gadidae, kalmary i ptaki morskie, chociaż zwykle atakują one również ludzi.

Zwykle polują w parach lub małych grupach, aby pomóc w rozproszeniu ławic. W poszukiwaniu pożywienia mogą pokonywać duże odległości. Szacuje się, że mogą pokonać odległości do 5500 km.

Ciekawostki na temat rekina błękitnego

Jedną z głównych ciekawostek na temat żarłacza błękitnego jest jego zwyczaj migracji. Ogólnie rzecz biorąc, ryby są w stanie podróżować na odległość do 5500 kilometrów, a podróż odbywa się zwykle w dużych grupach.

Grupy można podzielić ze względu na płeć i rozmiar, podobnie jak w przypadku systemu zegarowego. Dzięki temu ryby podróżują przez Atlantyk z Nowej Anglii do Ameryki Południowej.

Oznacza to, że niektóre badania przeprowadzone na Atlantyku wskazują, że wzór migracji byłby zgodny z ruchem wskazówek zegara w ramach dominujących prądów.

Należy jednak pamiętać, że gatunek ten woli pływać samotnie, zwłaszcza gdy nie wykonuje migracji i może poruszać się bardzo szybko.

Żarłacz błękitny

Siedlisko: gdzie znaleźć żarłacza błękitnego?

Żarłacza błękitnego można zobaczyć w głębokich obszarach oceanów, a także w wodach tropikalnych i umiarkowanych. Jeśli chodzi o wody umiarkowane, rekiny trzymają się blisko brzegu i mogą być widziane przez nurków. W przeciwieństwie do tego, pozostają w głębszych regionach wód tropikalnych.

Dlatego należy rozumieć, że ryba ta preferuje zimne wody, czyli miejsca o temperaturze 6 lub 7 ° C. Ale jest również w stanie tolerować temperatury wyższe niż 21 ° C. Północny kraniec siedliska sięga Norwegii, a południowy do Chile.

Żarłacz błękitny żyje prawie na całym świecie, o ile oceany lub morza mają wody tropikalne i umiarkowane na całym świecie, zwłaszcza w otwartych oceanach, a nawet w Morzu Śródziemnym.

Czy gatunek jest zagrożony?

Chociaż żarłacz błękitny nie jest zagrożony wyginięciem, jest uważany za gatunek zagrożony wyginięciem. Dlatego działania, które powodują zagrożenie dla tej ryby, to połowy komercyjne i sportowe. Rodzaj połowów zagraża nie tylko temu rekinowi, ale także innym gatunkom.

Jeśli chodzi o handel, ryby są wykorzystywane do produkcji żywności dla ludzi i innych zwierząt. Skóra jest wykorzystywana do produkcji skór, a wątroba do produkcji suplementów diety.

Kolejną niepokojącą kwestią są drapieżniki wodne, które żywią się młodymi żarłacza błękitnego. Istnieje kilka drapieżników, w tym większe i całkowicie żarłoczne gatunki rekinów.

Wiele badań wskazuje, że populacja rekina błękitnego zmniejszyła się o 50-70% w północnej części Oceanu Atlantyckiego i o 97% w Morzu Śródziemnym, przy czym główną przyczyną jest przełowienie. W rezultacie rekin błękitny jest wymieniony jako prawie zagrożony przez IUCN. Zobacz Wikipedię

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz też: Rekin Mako: uważany za jedną z najszybszych ryb w oceanach

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!