O Sabiá-do-campo znany również jako calhandra, tejo-do-campo, papa-sebo, sabiá-conga, arrebita-rabo, sabiá-levanta-rabo, tója i galo-do-campo.

Inną powszechną nazwą, ale unikaną przez ornitologów, aby nie mylić jej z innym gatunkiem (Turdus amaurochalinus), jest sabiá-poca.

Ten ptak, który ma szeroką gamę pieśni, ma również nazwę w języku angielskim: Chalk-browed Mockingbird Więcej na ten temat dowiemy się poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Mimus saturninus;
• Rodzina - Mimidae.

Podgatunek Sabiá-do-campo

Istnieją 4 podgatunki, z których pierwszy został wymieniony w 1823 roku i nazywa się M. saturninus .

Osobniki te występują w południowej części Surinamu, a także na północy naszego kraju, zwłaszcza w stanie Amapá i południowo-zachodniej części stanu Pará.

13 lat później podgatunek Modulator M. saturninus został umieszczony na liście, żyjąc od południowo-zachodniej Boliwii do południowej Brazylii.

Powinniśmy również uwzględnić kraje takie jak Paragwaj i Urugwaj, a także północną Argentynę.

W przeciwnym razie, M. saturninus arenaceus z 1890 roku, mieszka w północno-wschodniej części naszego kraju, w stanach Alagoas, Paraíba i Bahia.

Wreszcie, od 1903 roku podgatunek M. saturninus frater Występuje od północnej Boliwii po północno-wschodnią i południowo-zachodnią Brazylię.

Charakterystyka Sabiá-do-campo

O Sabiá-do-campo Mierzy od 23,5 do 26 cm długości i waży od 55 do 73 gramów.

Kolor jest szary na czubku głowy, skrzydłach i grzbiecie, a brzuch i szyja są żółtawo-białe lub fioletowawe z powodu gleby.

Dla identyfikacja gatunków Możemy mówić o białym pasku na brwi, który jest jeszcze bardziej widoczny dzięki czarnemu paskowi na wysokości oczu.

Dorośli mogą liczyć na żółtawe oczy, ale u młodych ton jest ciemnobrązowy, podobnie jak klatka piersiowa z ciemnoszarymi smugami.

Ogon jest długi, szarawy, a jego końcówka jest biała.

Jeśli chodzi o głos, wiedz, że osoby mają duża zdolność do naśladowania pieśni i nawoływań innych ptaków .

Mimo to ma specyficzny, przeszywający, wysoki śpiew "tschrip", "tschik".

Reprodukcja Sabiá-do-campo

O Sabiá-do-campo Buduje gniazdo w kształcie płytkiej miski, używając waty, trawy i suchych gałązek.

Gniazdo to znajduje się na krzewach lub drzewach, a czasami na dużych opuszczonych gniazdach innych ptaków.

W ten sposób środek gniazda jest wyłożony miękkim materiałem, w którym składane są do 4 niebiesko-zielonych jaj z rdzawymi plamkami.

Możliwe, że parze pomaga trzecia lub czwarta osoba z gangu którzy mogą być potomstwem z poprzednich lat.

Osoba ta pomaga w ochronie i karmieniu piskląt.

W związku z tym wylęg następuje między 12 a 14 dniem, a młode opuszczają gniazdo w wieku od 11 do 14 dni.

Dwie interesujące funkcje są następujące:

Wnętrze pyska piskląt jest żółto-pomarańczowe i można je zidentyfikować.

Ponadto, samica może wykluć jaja innych ptaków .

Czym żywi się drozd?

A dieta Sabiá-do-campo składa się z owoców i bezkręgowców a także młode innych gatunków.

Wśród owoców możemy wymienić owoce uprawne, takie jak papaja, banan, pomarańcza i awokado (żywiące się miąższem), a także dzikie (w tym przypadku niewielkich rozmiarów, ptak zjada je w całości).

Jest to ptak, który rozrzuca nasiona owoców, które spożywa, ponieważ nie są one trawione i przechodzą przez przewód pokarmowy w stanie nienaruszonym.

Jeśli chodzi o bezkręgowce, możemy wyróżnić owady, takie jak chrząszcze, termity i mrówki.

Jak strategia Należy pamiętać, że ptak ten zdobywa pożywienie chodząc podczas snu lub, w rzadkich przypadkach, może chwytać owady podczas lotu.

Ciekawostki

Interesujące jest dowiedzieć się więcej o zwyczajach i zachowaniu Sabiá-do-campo które nie są jasne.

Dlatego w południowej części jego rozmieszczenia osobniki nie tworzą grup, żyjąc w parach.

W innych regionach zamieszkuje sawanny, pola, parki lub miejskie nieużytki, gdzie grupy liczą do 13 osobników.

Są jednak bardzo agresywne wobec siebie, używając swoich silnych pazurów i długich dziobów w nieustannych walkach.

W związku z tym ptak ten ma w zwyczaju od czasu do czasu podnosić półotwarte skrzydła podczas chodzenia po ziemi, w pokazie zwanym " błysk skrzydeł ", którego cel jest niejasny.

W momencie, gdy drozd wejdzie w kontakt z potencjalnymi zagrożeniami, takimi jak węże i ludzie, może również wykluczyć błysk.

Nawiasem mówiąc, jest to ptak synantropijny, co oznacza, że potrafi przystosować się do życia w dużych miastach, wymagając jedynie dostępu do terenów zielonych i wody.

Jeśli chodzi o zdolność naśladowania Niektóre gatunki powtarzają pieśni nawet 6 różnych gatunków.

Oprócz imitacji w okresie lęgowym, między lipcem a grudniem, gatunek ten ma własną pieśń.

W swojej pracy Brazilian Ornithology Helmut Sick stwierdza, że populacje żyjące na południu mają bardziej melodyjny i bogatszy repertuar wokalizacji niż te na północy.

Wreszcie, zaobserwowano to na obszarze wiejskim gminy Bariri-SP, a zachowania kooperacyjne w grupie :

Dorosły osobnik utknął na ogrodzeniu z drutu kolczastego, po czym osobniki ze stada wylądowały obok niego i wydały ostrzeżenie.

Po chwili pojawił się amerykański jastrząb, który próbował złapać uwięzionego osobnika, ale bez powodzenia.

Osoby należące do gangu zaatakowały jastrzębia.

Gdzie znaleźć Sabiá-do-campo?

O Sabiá-do-campo występuje na nizinnych obszarach dolnej Amazonii, w środkowej, północno-wschodniej, wschodniej i południowej Brazylii.

W rzeczywistości gatunek ten można zobaczyć w krajach takich jak Boliwia, Argentyna, Paragwaj i Urugwaj.

Jeśli spodobały Ci się te informacje, zostaw swój komentarz poniżej, to bardzo ważne!

Informacje o Sabiá-do-Campo w Wikipedii

Zobacz też: Xexéu: gatunki, żywienie, cechy charakterystyczne, rozmnażanie i ciekawostki

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!