Witlinek jest zwierzęciem, które zamieszkuje tylko słone wody i jest bardzo aktywne. Jest również średniej wielkości, a jego ubarwienie jest zróżnicowane.

Innymi cechami, które go charakteryzują, są agresywność, siła i zwinność, co sprawia, że rybak musi używać wzmocnionego sprzętu wędkarskiego.

Witlinek jest rybą łuskowatą, żyje samotnie lub w grupach liczących maksymalnie 10 ryb. Są to ryby mięsożerne, które żywią się rybami, mięczakami i skorupiakami. Zrozum więc poniżej, jakie są główne cechy i ciekawostki wszystkich gatunków, które noszą tę wspólną nazwę.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Acanthistius brasilianus, Alphestes afer, Epinephelus adscensionis, Mycteroperca bonaci, M. fusca, M. interstitialis, M. microlepis, M. rubra, M. tigris, M. venenosa, Rypticus saponaceus, Merlangius merlangus, Pollachius virens;
• Rodzina - Serranidae i Gadidae.

Witlinek Gatunki ryb

Na początku warto wiedzieć, że witlinek to nazwa zwyczajowa, która reprezentuje 11 gatunków z rodziny Serranidae i 2 z rodziny Gadidae.

W Brazylii występuje 6 gatunków witlinków (rodzina Serranidae). Niektórzy rozróżniają je jako witlinki z naszego wybrzeża i witlinki pacyficzne z Pacyfiku.

Najpopularniejszym gatunkiem jest witlinek ciemny Mycteroperca rubra, który charakteryzuje się jasnymi i nieregularnymi plamami na ciele i może osiągać 50 cm długości całkowitej. Witlinek kwadratowy Mycteroperca bonaci jest bardzo charakterystyczny ze względu na duże ciemne prostokątne plamy na grzbiecie i bokach; osiąga ponad 1 m długości całkowitej i 90 kg wagi.

Rodzina Serranidae - Główne gatunki

Uważa się, że najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem witlinka jest Mycteroperca rubra W rzeczywistości gatunek ten został po raz pierwszy skatalogowany w 1793 roku.

Jeśli chodzi o Acanthistius brasilianus (1828) ma szary kolor z kilkoma różnymi odcieniami, a jego brzuch ma jasny odcień.

Trzecim gatunkiem jest Mycteroperca bonaci (Zwierzę to ma duże prostokątne czarne plamy na grzbiecie i bokach, może osiągać ponad 1 m długości i ważyć około 90 kg.

Badejo jest bardzo odpornym i dobrym zwierzęciem bojowym.

Rodzina Serranidae - Inne gatunki

Istnieje również Epinephelus adscensionis (1765), który ma brązowe ubarwienie, a także kilka czerwonych plam na głowie. Zwierzę ma również plamy, które stają się większe w okolicy brzusznej.

Alphestes afer (1793) byłby piątym gatunkiem Whitinga, ale istnieje niewiele szczegółów na temat tych zwierząt.

Mycteroperca fusca (1836) jest koloru brązowego lub ciemnoszarego i ma wydatną szczękę. Gatunek ten znajduje się nawet na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.

Innym przykładem może być Mycteroperca interstitialis (1860), który ma jaśniejszy kolor poniżej ciała.

Inne cechy szczególne to małe brązowe plamki.

Ósmym gatunkiem jest Mycteroperca microlepis Jego główną cechą charakterystyczną jest żółty kolor wokół pyska. Gatunek ten może mieć nawet potoczną nazwę witlinek piaskowy.

Wymieniony w 1833 roku, mamy również Mycteroperca tigris Innymi słowy, kraje takie jak Stany Zjednoczone, Antigua i Barbuda, Aruba, Bahamy, Barbados, Belize i Meksyk mogą otworzyć zwierzę.

Jako dziesiąty gatunek występuje Mycteroperca poisonosa (Jego główną cechą jest duże znaczenie w wędkarstwie sportowym, a także w handlu.

Wreszcie, wśród gatunków, których nazwa zwyczajowa to witlinek i które należą do rodziny Serranidae, mamy Rypticus saponaceus (W związku z tym gatunek ten ma blade plamki wielkości źrenicy na prawie całym ciele, a także kilka plamek na płetwie grzbietowej.

Rodzina Gannidae

Z rodziny Ganidae są tylko dwa witlinki.

Pierwszy z nich to Merlangius merlangus Jego główną cechą szczególną jest kolor.

Gatunek ten może mieć żółtawo-brązowy, zielonkawy lub ciemnoniebieski kolor. Jego boki są szare i mogą mieć białe, srebrne i żółte kolory. Można również zauważyć czarną plamkę w pobliżu podstawy płetwy piersiowej.

Na zakończenie mamy Pollachius virens Gatunek ten jest powszechny w zimnych wodach i może być mylony z dorszem, ale można go odróżnić po podłużnej linii biegnącej wzdłuż grzbietu.

Charakterystyka ryb witlinkowatych

Początkowo potoczna nazwa Badejo oznacza "witlinka", czyli rybę o wielu łuskach.

W związku z tym głębokość ciała jest mniejsza niż długość głowy, a pysk ryby jest większy niż oko. W związku z tym u witlinka krawędzie przedplecza są często ząbkowane.

Inne interesujące cechy to dobrze rozwinięta szczęka, a także górna szczęka mniej wystająca niż dolna.

Kły znajdują się również z przodu szczęk, a zęby na dachu pyska. Jeśli chodzi o ubarwienie, zwierzę jest brązowe lub szare, co może się różnić w zależności od gatunku.

Hodowla witlinka

Witlinek jest hermafrodytą i z tego powodu wszystkie osobniki tego gatunku rodzą się płci żeńskiej. Dopiero z biegiem lat i po osiągnięciu dojrzałości płciowej, niektóre z nich rozwijają płeć męską.

Tak więc okres reprodukcji przypada na okres od wiosny do lata, kiedy ryby tworzą duże ławice.

Samice składają średnio 500 000 jaj, które są pokryte rodzajem oleju, który pozwala jajom unosić się i pozostawać na powierzchni wody przez miesiąc, po czym wykluwają się, a narybek nurkuje w morzu.

Larwy rozwijają się szybko i pozostają w zooplanktonie przez około 30 dni. Gdy osiągną rozmiar 2 centymetrów, kierują się na dno morskie.

Żywność

Mięsożerna ryba witlinek zjada małe ryby, skorupiaki, mięczaki i szkarłupnie.

Warto więc wspomnieć, że szkarłupnie należą do grupy, do której można zaliczyć między innymi skorupiaki, rozgwiazdy, węże morskie, ogórki morskie.

Ciekawostki

Pierwszą ciekawostką jest to, że Whiting i Abadejo to dwa różne gatunki.

Wiele osób, w tym rybaków, uważa, że te dwa terminy są synonimami, ale abadejo lub conger eel jest zwierzęciem o różowym kolorze.

Abadejo jest również mniejsze i może występować tylko na wybrzeżu Pacyfiku, a także być importowane z Chile.

Inną ważną ciekawostką jest to, że istnieją inne gatunki, które są blisko spokrewnione z witlinkiem.

Jedną z cech odróżniających te gatunki jest brak kości na płetwie grzbietowej.

Gdzie znaleźć witlinka

Witlinki występują na skalistych wybrzeżach i rafach koralowych. Wolą ukrywać się w norach pod wodą.

Zwierzę to można znaleźć w większości regionów północno-wschodnich, północnych, południowo-wschodnich i południowych, od Amapá do Rio Grande do Sul.

Ponadto zwierzęta te preferują skaliste wybrzeża i rafy koralowe. Innym popularnym miejscem dla tego gatunku jest ujście rzeki, ponieważ jest ono pełne nor.

Warto wspomnieć, że wody o niskim zasoleniu nie stanowią schronienia dla tych gatunków i zwykle ryby te żyją samotnie lub w małych grupach liczących od 5 do 10 osobników.

Wskazówki dotyczące połowów witlinka

Jeśli chodzi o sprzęt do połowu witlinka, należy używać średnich i ciężkich modeli.

Żyłki mogą być bardzo odporne na ścieranie, od 17 do 50 lb. W ten sposób można uniknąć zerwania żyłki podczas tarcia o kamień.

Dla tych, którzy wolą używać żyłki, zalecamy użycie przyponu z grubszej żyłki.

Haczyki mogą być modelami od nr 5/0 do 10/0, a idealnym rozwiązaniem byłoby użycie ołowiu typu oliwkowego, aby utrzymać przynętę na dnie.

Jeśli chodzi o przynętę, można używać modeli naturalnych lub sztucznych. Najbardziej odpowiednimi modelami naturalnymi są filety lub całe ryby sardynki lub bonito.

Z drugiej strony, można stosować przynęty typu shads, korki śródwodne, karczowniki, jigi i sztuczne krewetki, a jeśli chodzi o sztuczne przynęty, preferuj modele o mocnych kolorach, takich jak zielony i żółty.

Dlatego, jako wskazówka wędkarska, należy wiedzieć, że należy ciągnąć zaraz po zahaczeniu ryby. Konieczne jest pozostawienie zwierzęcia z dala od jego nory, aby zapobiec splątaniu.

Informacje o witlinku w Wikipedii

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz także: Ryba Cachara: dowiedz się wszystkiego o tym gatunku

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!