Peacock, peacock-owl, peacock-owl, peacock-owl, peacock-owl i flycatcher to powszechne nazwy dla gatunki neotropikalne który został skatalogowany w 1781 roku przez Petera Simona Pallasa.

Jego popularna angielska nazwa to sunbittern, co oznacza chrząszcz słoneczny, a także, w języku kastylijskim, ave sol lub garza del sol.

Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, jednostki są w stanie niski poziom zagrożenia wyginięciem Więcej szczegółów wyjaśnimy poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Eurypyga helias;
• Rodzina - Eurypygidae.

Podgatunek pawia parańskiego

Istnieją 3 podgatunki, z których pierwszy nazywa się E. helias i został wymieniony w 1781 roku.

Osobniki te zamieszkują tereny od Kolumbii po Wenezuelę, w tym Gujany oraz środkowo-zachodnie i północne regiony Brazylii.

Powinniśmy również wspomnieć o wschodniej Boliwii.

Jeśli chodzi o cechy ciała, wiadomo, że dziób jest cieńszy, a grzbiet ma pręgowany z kremowymi paskami.

Ponadto, skatalogowany w 1844 roku, mamy podgatunek E. helias major który znajduje się na południowym krańcu Meksyku i Gwatemali, na zachód od równika.

Spośród trzech podgatunków, ten ma najbardziej masywny dziób, a górna część ciała jest szara, z wąskimi czarnymi paskami.

Wreszcie E. helias meridionalis Występuje w środkowej i południowej części Peru, zwłaszcza w miastach Cusco i Junín.

Kolory stępu i dzioba są jaśniejsze, górne partie bardziej szare, a osobniki są mniej prążkowane na wierzchu.

Charakterystyka małego pawia

Długość pawia wynosi 48 cm, a dorosły osobnik ma długą, cienką szyję.

Nawiasem mówiąc, tył ciała i ogon są dość długie, podobnie jak głowy osobników, które są czarne i mają białe paski nadobojczykowe.

Gardło jest białe i rozciąga się na przód szyi, środek klatki piersiowej i brzuch.

Sprawia to, że gardło ma również kremowy odcień, a także jest zachlapane brązem i czernią.

Górna część skrzydeł jest biała, a gdy zwierzę je rozprostuje, możemy zaobserwować wzór utworzony przez kolory czarny, brązowy i złoty, ten sam rodzaj wzoru, który jest widoczny na opasce znajdującej się na końcu skrzydeł.

Tył ciała (ogon) i bok szyi mają kremowe lub czarne paski, które stają się jaśniejsze po bokach i gęstsze na grzbiecie.

Z drugiej strony, tęczówki mają czerwonawy odcień, podczas gdy powieki są żółtawe.

Ogólnie rzecz biorąc, dziób jest spiczasty i długi, a szczęka ma czarny lub brązowy kolor.

Szczęka jest pomarańczowa, skóra na górnych palcach i stopach jest brązowa, a stęp jest jasnopomarańczowy.

Dlatego młodzi ludzie mają taki sam wzór kolorów jak dorośli.

Nie występuje dymorfizm płciowy, więc trudno jest odróżnić samce od samic.

Hodowla małego pawia

Mały paw buduje swoje gniazdo w pobliżu wody, na gałęziach, w kształcie płytkiej miski.

Głównymi materiałami do budowy gniazd są mokre korzenie w błocie, liście i włókna.

W związku z tym samica składa do 2 dużych jaj, które są żółtawe z szarymi lub brązowymi plamami.

Jaja muszą wykluwać się przez 26 do 27 dni, a w tym okresie rodzice muszą również odstraszać drapieżniki za pomocą groźnych pokazów.

Ptak może również syczeć na węże, co jest czynnością polegającą na wydawaniu ostrego, ciągłego dźwięku w celu ich odpędzenia.

Rozciąganie ogona i skrzydeł, a także udawanie rannego to strategie odstraszania drapieżników.

W ten sposób maluchy rodzą się opierzone i ćwiczą postawę z otwartymi skrzydłami od drugiego tygodnia życia.

Żywność

Ptak ten żywi się skorupiakami, owadami, żabami i niektórymi gatunkami małych ryb.

W tym sensie ofiara jest ścigana przez zygzakowate ruchy głową i łapana za pomocą szybkich butów.

Embua lub wszy wężowe to stawonogi, które również stanowią część diety.

Niektóre z ich nazw zwyczajowych (pawik lub muchołówka) pochodzą od ich charakterystycznego sposobu polowania na muchy.

W ten sposób zwierzę ląduje na zwalonych pniach w wodzie, gałęziach, ziemi lub kamieniach i wykonuje delikatne ruchy z boku na bok.

Są to ruchy wyuczone w gnieździe.

Ciekawostki

Po pierwsze, możemy mówić o zwyczaje Małego Pawia :

Osobniki te żyją na brzegach rzek i strumieni w gęstym lesie oraz w plątaninach roślinności na brzegu wody.

Są więc samotnikami lub żyją tylko w parach, chodząc powoli po krawędzi wilgotnej gleby, rzadko wchodząc do wody.

Jest to ptak o cichym i niskim locie, a także śpiewa wczesnym rankiem i późnym popołudniem.

Z tego powodu wokalizacja ma tryl "rrrrrrü" lub "iu-rrrrrü", o podobnej barwie do inhambu-pixuna.

Może również emitować dziwne syczące "tschurrrrra", głośne "ia", chrupnięcie i trzask "klak".

Ponadto, jak wspomniano we wstępie, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) postrzega tego ptaka w następujący sposób niski poziom zagrożenia wyginięciem .

Wynika to z faktu, że populacje są dobrze rozmieszczone geograficznie, co czyni je mniej podatnymi na wpływ człowieka.

Ważne jest również, aby wiedzieć, że ptak jest pół-domowy, będąc łatwy do okiełznania r.

Osobniki te dobrze adaptują się również w niewoli.

Gdzie znaleźć Little Peacock

O Paw występuje w regionach Ameryki Północnej, w szczególności w Meksyku.

W rzeczywistości żyje w dużej części brazylijskiej Amazonii, rozciągając się aż na południe od Goiás i Mato Grosso do Sul, a także w północno-wschodniej Brazylii, aż do Piauí.

Peru, Ekwador, Boliwia, Urugwaj, Kolumbia, Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska i Argentyna to również kraje, w których występuje ten gatunek.

Podobały Ci się te informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to bardzo ważne!

Informacje o Małym Pawiu z Pará w Wikipedii

Zobacz też: Ary: charakterystyka, żywienie, rozmnażanie, siedlisko i ciekawostki

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!