Maria-faceira coaracimbi, coaracinumbi i czapla to powszechne nazwy ptaków, które są postrzegane jako zagrożony .

Dlatego "Maria-faceira" jest odniesieniem do aktywnego zachowania, "coaracinumbi" i "coaracimimbi" to nazwy, które powstały ze skrzyżowania terminów Tupis kûarasy, "słońce" i me'mbi, "flet".

Nazwy te odnoszą się więc do śpiewu i żółtego koloru osobników.

W języku angielskim nazwa zwyczajowa to Whistling Heron, a poniżej dowiemy się więcej szczegółów na temat tego gatunku:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Syrigma sibilatrix;
• Rodzina - Ardeidae.

podgatunek Maria-faceira

Obecnie uznawane są 2 podgatunki, z których pierwszy został wymieniony w 1824 roku i nazywa się S. sibilatrix .

Osobniki zamieszkują południową część Ameryki Południowej, w tym tereny podmokłe w Boliwii, Paragwaju i północno-wschodniej Argentynie.

W naszym kraju podgatunek ten występuje w regionach centralnym, południowym i południowo-wschodnim.

Jeśli chodzi o cechy ciała, należy pamiętać, że przypominają one podgatunek północny, jednak korona jest bardziej czarna, a mniej łupkowo-niebieska.

Pióra ogonowe, które pokrywają królewskie lub skrzydłowe pokrywy, mają odcień karbowanego różu wraz z szerokimi, czarnymi smugami.

Zamiast jasno miodowo-żółtego, pierś i szyja mają kolor jasno oliwkowo-zielony, a średnia długość dzioba jest krótka.

Po drugie, istnieje S. sibilatrix fostersmithi 1949 i mieszka na północy Ameryki Południowej.

W związku z tym pojedyncze osoby znajdują się w Wenezueli i wschodniej Kolumbii.

Korona tego ptaka jest mniej czarniawa, a bardziej łupkowo-niebieska, podobnie jak pokrywy skrzydeł nie są różowawe, ale żółtawe.

Czarne smugi można również zobaczyć na dachach, ale są one wąskie.

Wreszcie, szyja i pierś są jasno miodowo-żółte, a dziób wydłużony.

Charakterystyka Maria-faceira

Pomimo porównania do dwóch gatunków rodzimych dla Starego Świata (czapla bydlęca i czapla nadobna), czapla nadobna Maria-faceira to ptak, którego nie da się pomylić z żadnym innym .

Wynika to z faktu, że jest to jedyna czapla brazylijska o innym wzorze kolorystycznym

Ogólnie rzecz biorąc, gatunek ten ma jasnoniebieski odcień twarzy, a także ciemnoszarą lub czarną koronę.

Pióra ozdobne są długie, sztywne i zakrzywione, a ich końcówki są białe lub żółtawe.

Dziób jest cienki i różowawy, z niebiesko-fioletową plamką na samym końcu.

Z drugiej strony upierzenie szyi, gardła i podogonia jest żółte, podczas gdy grzbiet, łopatka i grzbiet są ciemnoszare.

Nogi są zielonkawo-czarne, a tęczówki jasnożółte.

W tym sensie wiemy, że samce i samice są podobne, przez co dymorfizm płciowy nie jest oczywisty.

A jeśli chodzi o młodych ludzi, należy zrozumieć, że są oni bardziej zmęczeni.

Interesującą informacją jest to, że rdzenne społeczności mają zwyczaj wykorzystywania piór ptaków do celów komercyjnych.

Mimo to nie jest to główna przyczyna ryzyka wyginięcia, ponieważ populacje nie ulegają zmniejszeniu w wyniku tego działania.

Hodowla marmozet

Para tego gatunku pozostaje razem przez większość czasu, komunikując się za pomocą specjalnego wezwania podczas lotu.

Zawołanie to jest długim, melodyjnym sykiem, podobnym do dźwięku wydawanego przez zabawkowe statki-matki.

W związku z tym sezon lęgowy Maria-faceira jest rozległy i zmienny, występuje od kwietnia do września w północnej części.

Na południu i w Brazylii ptaki te rozmnażają się między wrześniem a styczniem.

Samce popisują się przed samicami latając w tę i z powrotem oraz szybując w kółko.

Po znalezieniu partnerki samiec zaczyna budować gniazdo na drzewie o dużych, poziomych gałęziach.

Gniazdo to znajduje się na wysokości od 3 do 8 m nad ziemią i jest wykonane z gałązek, a jego konstrukcja jest krucha i luźna.

Pozwala to na Jaja są widoczne przez niewyściełane dno W wietrzne dni może nawet dochodzić do wypadków i upadków.

Samica składa do 4 jasnoniebieskich jaj, które mają kilka plamek, zwłaszcza na dwóch końcach skorupy.

Czas inkubacji wynosi 28 dni, a wkrótce po opuszczeniu gniazda pisklęta są nadal zależne od rodziców w kwestii pożywienia.

Karmienie Faceira Maria

A Maria-faceira spędza większość czasu na ziemi, chodząc i szukając pożywienia, np. owadów.

Z drugiej strony, gdy gatunek ten żyje na obszarach zalewowych, nie ma w zwyczaju zapuszczać się na głębokie wody.

Dlatego też preferuje zalane brzegi z bogatą roślinnością, gdzie zjada nie tylko owady, ale także płazy, ryby, takie jak muślin i tuvira, oraz małe gryzonie.

To jest jeden z pierwszych ptaków pojawiających się po zaoraniu ziemi w celu zjedzenia robaków i innych bezkręgowców usuniętych przez maszyny.

Ma również zwyczaj powolnego chodzenia, obserwując swoją ofiarę lub pozostając przez długi czas bez ruchu.

Ciekawostki

Jako ciekawostkę postanowiliśmy przedstawić więcej informacji na temat nawyki gatunku.

Ogólnie rzecz biorąc, ptaki te występują na plantacjach, polach, pampasach, sawannach termitowych, cerrados i varjões.

Na przykład na południowym wschodzie często obserwuje się osobniki na wybrzeżu, farmach i polach przybrzeżnych.

Wczesnym rankiem udaje się na swoje żerowiska, a późnym popołudniem przenosi się na wysokie drzewa na suchym terenie, aby odpocząć i spać.

Czapla ta ma charakterystyczny rytm skrzydeł, który charakteryzuje się dużą prędkością i niską amplitudą, na przykład pozostawia mniej skurczoną szyję niż inne gatunki.

Powyższa charakterystyka daje nam wrażenie, że ptak lata tylko z przesunięciem skrajnej końcówki skrzydła.

A Maria-faceira jest również jedyna czapla rodzima w naszym kraju, która żyje w suchych i zalanych miejscach żyjąc nawet w miejscach caatinga.

Są samotnikami lub żyją w parach i są terytorialne.

Jeśli chodzi o wokalizacja Różni się od innych ardeidów, ponieważ jest to melodyjny syk powtarzany bez pośpiechu: "i,i,i", emitowany z wyciągniętą szyją i otwartym dziobem.

Gdzie znaleźć Maria-faceira

Ogólnie rzecz biorąc, gatunek ten występuje od Wenezueli i Kolumbii po nasz kraj (żyje w środkowo-zachodnich, południowych i południowo-wschodnich regionach Brazylii).

Inne kraje, w których występuje ten gatunek, to Argentyna, Boliwia i Paragwaj.

A preferowane są obszary otwarte które są zmieszane z lasami, miejscami, gdzie ptak ukrywa się w drzewach.

Ma dużą zdolność adaptacji w siedliskach, które zostały zmodyfikowane przez człowieka, czerpiąc korzyści z rolnictwa i wylesiania.

W związku z tym może nawet siedzieć na słupkach ogrodzeniowych lub jest łatwo widoczny na poboczach dróg.

Wreszcie, największa aktywność Maria-faceira występuje w ciągu dnia.

W każdym razie, czy podobały Ci się te informacje? Więc zostaw swój komentarz poniżej, to bardzo ważne!

Informacje o Marii Faceirze w Wikipedii

Zobacz także: Makolągwa wojskowa: dowiedz się wszystkiego o gatunku i zrozum, dlaczego jest zagrożony wyginięciem

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!