Na całej planecie występuje 210 gatunków sów, z czego suindara jest jedynym z tarczą w kształcie serca.

Sowa płomykówka jest ptakiem należącym do rodziny Tytonidae i pochodzi z Ameryki Południowej. Ten gatunek sowy jest największy spośród wszystkich istniejących gatunków i może osiągnąć rozpiętość skrzydeł do 110 cm długości. Ponadto sowa płomykówka jest również znana z tego, że jest jednym z niewielu gatunków sów, które nie mają piór na twarzy.

Sóweczka to gatunek sowy, który zamieszkuje głównie obszary leśne i jest dość powszechny w regionach takich jak Brazylia, Urugwaj i Argentyna. Są to ptaki samotne i terytorialne, i pomimo tego, że są raczej nieśmiałe w stosunku do ludzi, są niezwykle ciekawskie i można je łatwo obserwować w ich naturalnym środowisku.

Dlatego też inne nazwy zwyczajowe tego gatunku to: Barn Owl, Church Owl, Catholic Owl i Burrowing Owl, oprócz "American Barn Owl", która jest używana w języku angielskim. Warto zauważyć, że jego główna nazwa zwyczajowa " suindara " pochodzi z języka Tupi i oznacza "to, co nie je", więcej szczegółów wyjaśnimy poniżej:

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Tyto furcata;
• Rodzina - Tytonidae.

Charakterystyka suindara

Na początku powinieneś wiedzieć, że istnieje 5 podgatunków które są zróżnicowane poprzez dystrybucję.

Generalnie jednak samice mają od 32,5 do 38 cm, a samce od 33 do 36 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi od 75 do 110 cm, a samce ważą od 310 do 507 gramów, a samice od 330 do 573 gramów.

Chociaż w niektórych przypadkach samce są bielsze, a samice brązowe, cecha ta nie jest postrzegana jako dymorfizm płciowy .

Wynika to z faktu, że indywidualne różnice są powszechne, co sprawia, że identyfikacja płci na podstawie cech ciała jest trudna.

Dwa wydatne dyski twarzowe w kształcie serca nie tylko czynią ten gatunek wyjątkowym, ale także pomagają przenosić dźwięk do wejścia do uszu zewnętrznych.

W odniesieniu do wokalizacja z suindara W ten sposób dźwięk jest taki, jakby tkanina rozrywała "chraich". Ponadto sowa wydaje rytmiczne syczenie w miejscu, w którym śpi w ciągu dnia.

Krótki kwadratowy ogon, długie skrzydła, blada twarz, czarne oczy, a także górna część ciała i głowa w jasnobrązowych i szarych odcieniach.

Z drugiej strony, spód ciała ma odcienie żółci i bieli, podobnie jak dziób jest jasnożółty, co odpowiada pozostałym odcieniom upierzenia.

Hodowla puchacza

A suindara Samica składa od 4 do 7 jaj, które są inkubowane przez okres 32 dni, ale samica składa do 13 jaj w jednym lęgu, a w przypadku utraty jaj składane jest drugie jajo.

Rodzice muszą zebrać wystarczającą ilość materiału, aby jaja nie stykały się z podłożem, dlatego para jest wierna swojemu miejscu składania jaj, które może znajdować się w jaskiniach lub dziuplach drzew.

W rzeczywistości jego potoczna nazwa została nadana ze względu na jego zwyczaj gniazdowania w ludzkich budynkach, takich jak wieże kościelne i opuszczone domy.

Pięćdziesiąt dni po wykluciu pisklęta są w stanie latać, ale rodzice nadal się nimi opiekują, dopóki nie osiągną wieku trzech miesięcy.

Karmienie Swindary

Dieta sóweczki jest dość zróżnicowana i obejmuje małe kręgowce, owady, a nawet owoce. Są nocnymi łowcami i mają doskonały zmysł słuchu, który pomaga im z łatwością zlokalizować ofiarę.

Jest to bardzo wyspecjalizowany gatunek, ponieważ podczas polowania lokalizuje swoją ofiarę za pomocą słuchu. W ten sposób, poluje głównie na bezkręgowce i gryzonie we wczesnych godzinach nocnych lub przed świtem.

W niektórych przypadkach żywi się również nietoperzami, płazami, ptakami, gadami i małpiatkami, więc znajduje swoje ofiary latając nisko w otwartych miejscach lub z okonia.

W odniesieniu do Harmonogramy i techniki polowań Należy pamiętać, że różnią się one w zależności od siedliska, w którym żyje ptak, wiatru, poziomu oświetlenia i ilości hałasu w otoczeniu.

Jedno z badań wskazuje, że w ciągu 1 roku para tego gatunku zjada od 1720 do 3700 myszy i od 2660 do 5800 owadów (nadziei, świerszczy i chrząszczy).

W ten sposób w żołądku kości, sierść i inne części, które nie są strawne, są oddzielane i tworzą granulki, które są następnie zwracane przy tradycyjnym lądowaniu.

Ciekawostki

Ze względu na swój styl jedzenia suindara jest postrzegany jako jeden z najbardziej pożytecznych ptaków na świecie .

W związku z tym gatunek ten pomaga utrzymać równowagę populacji różnych ofiar, z których niektóre są przenosicielami chorób lub szkodników rolnych.

Ponadto gatunek ten jest postrzegany jako bioindykator zanieczyszczeń Jest wrażliwy na metale ciężkie i zanieczyszczenia.

W tym sensie jest to ptak wykorzystywany do oceny jakości środowiska. I chociaż ten gatunek sowy przynosi ludzkości szereg korzyści, niestety cierpi z powodu prześladowań i jest zabijany przez nieświadomych ludzi.

Ogólnie rzecz biorąc, "sowa-duch", "sowa-śmierć" lub "sowa-demon" to inne popularne nazwy gatunku, które zostały nadane przez ludność wiejską w wielu miejscach, która postrzega tę sowę jako złowieszczy ptak .

W rezultacie sowy zaczęły być prześladowane przez rolników, którzy nie rozumieli korzyści, jakie przyniosły gospodarstwom dzięki temu gatunkowi.

Dlatego też, kiedy analizujemy Lokalne rozmieszczenie jednostek można zaobserwować poważne spadki spowodowane zatruciem chlorem organicznym i rodentycydami.

Ptaki zostały zatrute w połowie XX wieku z powodu intensyfikacji praktyk rolniczych, przy czym najbardziej ucierpiały populacje w Ameryce Północnej.

W związku z tym suindara został wymieniony jako gatunek zagrożony w siedmiu stanach USA.

Obecnie ocalałe populacje borykają się z problemami związanymi z niewystarczającą liczbą odpowiednich miejsc do gniazdowania.

Niemniej jednak mówienie o globalna dystrybucja Innymi słowy, globalnie nie ma ryzyka wyginięcia.

Gdzie znaleźć

Bycie dystrybuowane w obu Amerykach Ptak ten jest przyzwyczajony do życia w różnych typach otwartych i półotwartych siedlisk, w tym na sawannie, łąkach, obszarach miejskich i wiejskich.

Biorąc pod uwagę, że sowa ta występuje na całym kontynencie amerykańskim, można ją również zobaczyć w naszym kraju, z wyjątkiem gęsto zalesionych obszarów Amazonii.

W ciągu dnia osobniki wolą pozostawać w ukryciu, będąc bardziej aktywnymi o zmierzchu i w nocy. Dlatego też w nocy ptak ten jest widywany latający nisko lub siedzący na słupach ogrodzeniowych wzdłuż dróg lub słupów.

Inną interesującą kwestią jest to, że suindara ma świetny zdolność do adaptacji w miejscach, które zostały zmodyfikowane przez człowieka W rezultacie śpią lub gniazdują na strychach domów, budynków i wież kościelnych. Sowy płomykówki są niezwykle interesującymi ptakami i są świetną opcją dla tych, którzy chcą obserwować ptaki w ich naturalnym środowisku.

Podobały Ci się te informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to bardzo ważne!

Informacje o sowie jarzębatej w Wikipedii

Zobacz też: Saracura-do-mato: wszystko o jej hodowli, siedlisku i zachowaniu

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!