Er zijn 210 soorten uilen op de hele planeet, met de suindara is de enige met een hartvormige gezichtsschijf.

De kerkuil is een vogel die behoort tot de familie van de Tytonidae en komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Deze uilensoort is de grootste van alle bestaande soorten en kan een spanwijdte van wel 110 cm bereiken. Bovendien staat de kerkuil er ook om bekend dat hij een van de weinige uilensoorten is die geen veren in het gezicht heeft.

De kerkuil is een uilensoort die voornamelijk in bosgebieden leeft en veel voorkomt in regio's als Brazilië, Uruguay en Argentinië. Het zijn solitaire en territoriale vogels en ondanks dat ze nogal schuw zijn tegenover mensen, zijn ze erg nieuwsgierig en kunnen ze gemakkelijk worden geobserveerd in hun natuurlijke omgeving.

Op deze manier zijn andere algemene namen voor de soort: Kerkuil, Kerkuil, Katholieke Uil en Holenuil, naast "Amerikaanse Kerkuil", die wordt gebruikt in de Engelse taal. Het is vermeldenswaard dat de belangrijkste gemeenschappelijke naam " suindara " komt uit de Tupi-taal en betekent "dat wat niet eet", we zullen hieronder meer details begrijpen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Tyto furcata;
• Familie - Tytonidae.

Kenmerken van de suindara

In eerste instantie moet je weten dat er zijn 5 ondersoorten die worden gedifferentieerd door distributie.

Maar over het algemeen zijn de vrouwtjes 32,5 tot 38 cm en de mannetjes 33 tot 36 cm. De spanwijdte is tussen 75 en 110 cm en de mannetjes wegen 310 tot 507 gram en de vrouwtjes 330 tot 573 gram.

Hoewel in sommige gevallen de mannetjes witter zijn en de vrouwtjes bruin, wordt dit kenmerk niet gezien als een seksuele dimorfie .

Dit komt omdat individuele variaties veel voorkomen, waardoor het moeilijk is om het geslacht te bepalen aan de hand van lichamelijke kenmerken.

De twee prominente, hartvormige gezichtsschijven maken de soort niet alleen uniek, maar helpen ook om het geluid naar de ingang van de buitenoren te brengen.

Met betrekking tot vocalisatie van suindara Op deze manier is het geluid alsof een doek "chraich" scheurt. Bovendien stoot de uil een ritmisch gesis uit op de plaats waar hij overdag slaapt.

Korte vierkante staart, lange vleugels, bleek gezicht, zwarte ogen, evenals, bovenlichaam en hoofd van lichtbruine en grijze tinten.

De ondervleugels hebben daarentegen schakeringen van geel en wit, net als de snavel die lichtgeel is en overeenkomt met de rest van het verenkleed.

Broedende kerkuilen

A suindara Een vrouwtje legt 4 tot 7 eieren die gedurende 32 dagen worden bebroed, maar een vrouwtje legt tot 13 eieren per legsel en als er eieren verloren gaan, wordt er een tweede legsel gedaan.

De ouders moeten genoeg materiaal verzamelen zodat de eieren niet in contact komen met het substraat. Daarom is het paar trouw aan de legplaats, die zich in grotten of boomholtes kan bevinden.

In feite werd zijn algemene naam gegeven vanwege zijn gewoonte om te nestelen in menselijke gebouwen, zoals kerktorens en verlaten huizen.

Vijftig dagen na het uitkomen kunnen de kuikens vliegen, maar de ouders blijven voor ze zorgen tot ze drie maanden oud zijn.

Swindara's voeding

Het dieet van de kerkuil is heel gevarieerd en omvat kleine gewervelde dieren, insecten en zelfs fruit. Het zijn nachtelijke jagers en ze hebben een uitstekend gehoor, waardoor ze hun prooi gemakkelijk kunnen vinden.

Dit is een zeer gespecialiseerde soort, want tijdens de jacht lokaliseert hij zijn prooi met behulp van zijn gehoor. Op deze manier, jaagt voornamelijk op ongewervelde dieren en knaagdieren in de vroege uren van de nacht of voor zonsopgang.

In sommige gevallen voedt hij zich ook met vleermuizen, amfibieën, vogels, reptielen en kleine buideldieren, dus hij vindt zijn prooi door laag te vliegen op open plekken of vanaf een baars.

Met betrekking tot jachtschema's en -technieken Houd er rekening mee dat ze variëren afhankelijk van de habitat waarin de vogel leeft, de wind, het lichtniveau en de hoeveelheid lawaai in de omgeving.

Uit een onderzoek blijkt dat een koppel van deze soort in 1 jaar tussen de 1720 en 3700 muizen eet, en tussen de 2660 en 5800 insecten (hoppen, krekels en kevers).

Zo worden in de maag de botten, haren en andere delen die niet verteerbaar zijn gescheiden en vormen ze pellets, die vervolgens worden uitgebraakt bij hun traditionele landing.

Curiosa

Vanwege zijn eetstijl is de suindara wordt gezien als een van de nuttigste vogels ter wereld .

Daarom helpt de soort bij het in stand houden van het evenwicht in de populaties van verschillende prooien, waarvan sommige ziektes overbrengen of plagen in de landbouw veroorzaken.

Daarnaast wordt de soort gezien als een vervuiling bio-indicator Het is gevoelig voor zware metalen en vervuilende stoffen.

In die zin is het een vogel die gebruikt wordt om de kwaliteit van het milieu te beoordelen. En hoewel deze uilensoort de mensheid verschillende voordelen biedt, wordt hij helaas vervolgd en gedood door onwetende mensen.

In het algemeen zijn "spookuil", "doodsuil" of "demonenuil" andere algemene namen voor de soort die zijn gegeven door de plattelandsbevolking op veel plaatsen die de uil zien als een onheilspellende vogel .

Als gevolg daarvan werden de uilen vervolgd door boeren die niet begrepen welke voordelen de soort voor de boerderijen had.

Als we daarom de lokale verdeling van individuen Ernstige achteruitgang door vergiftiging met organochloor- en rodenticiden kan worden waargenomen.

Vogels werden halverwege de 20e eeuw vergiftigd door de intensivering van landbouwpraktijken, waarbij de populaties in Noord-Amerika het zwaarst getroffen waren.

Met het oog hierop is de suindara staat in zeven Amerikaanse staten op de lijst van bedreigde diersoorten.

Momenteel hebben de overlevende populaties te kampen met problemen in verband met onvoldoende geschikte nestplaatsen.

Niettemin, praten over de wereldwijde distributie Met andere woorden, wereldwijd is er geen risico op uitsterven.

Waar vind je

zijn gedistribueerd in Amerika Deze vogel is gewend om in verschillende soorten open en halfopen habitats te leven, waaronder de savanne, graslanden, stedelijke gebieden en landelijke gebieden.

En aangezien de uil over het hele Amerikaanse continent verspreid is, kan hij ook in ons land gezien worden, met uitzondering van de dichtbeboste gebieden in het Amazonegebied.

Overdag blijven de individuen het liefst verborgen en zijn ze actiever in de schemering en 's nachts. Daarom wordt de vogel 's nachts laag vliegend of neergestreken op afrasteringspalen langs wegen of palen gezien.

Een ander interessant punt is dat de suindara heeft grote vermogen om zich aan te passen op plaatsen die door de mens zijn veranderd Daarom slapen of nestelen ze op zolders van huizen, gebouwen en kerktorens. Kerkuilen zijn uiterst interessante vogels en zijn een geweldige optie voor wie vogels in hun natuurlijke omgeving wil observeren.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Informatie over de kerkuil in Wikipedia

Zie ook: Saracura-do-mato: alles over broeden, habitat en gedrag

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!