Sommige onderzoeken bewijzen dat de parkiet is de meest gekozen vogel onder gezinnen over de hele wereld, vanwege zijn aangename gezelschap en zijn volgzame persoonlijkheid.

Daarom is de vogel die van een gesprek houdt de tweede na honden en katten.

Parkieten zijn een groep vogels in de familie Psittaculidae, waartoe de bekendste papegaaiensoorten behoren. Ze komen oorspronkelijk uit Australië en Nieuw-Zeeland, en leden van de familie zijn de enige vogels die uitsluitend op de eilanden in de Stille Zuidzee leven. Parkieten staan bekend om hun grote snavels en levendige verenkleed. Enkele van de populairste soorten zijnparkieten zijn melopsittacus undulatus (golvende parkiet) en psittaculidae (papegaai)

Het is de moeite waard om te vermelden dat hij lijkt op de papegaai en als je verder leest, leer je meer over dit prachtige huisdier en zijn belangrijkste verzorging.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Melopsittacus undulatus;
• Familie - Psittaculidae.

Parkiet karakteristiek

O parkiet Het is een kleine vogel, met een spanwijdte van 18 cm, en het vrouwtje is zwaarder dan het mannetje.

Zo varieert hun gewicht van 24 tot 40 gram, en dat van hen tussen 22 en 34 gram. In de natuur is het gebruikelijk dat vogels kleiner lijken dan gedomesticeerde vogels.

Met betrekking tot kleur Er zijn exemplaren in gevangenschap met grijstinten, blauw, groengrijs, geel, wit en violet.

In natuurlijke habitat zijn de veren groenachtig-grijs van kleur, met een paar zwarte balken in verschillende vormen die beginnen bij de kop en doorlopen tot de staart.

Vanaf het gezicht tot iets boven de snavel is er een gele tint, evenals exemplaren met paarse vlekken op de wangen en 3 zwarte vlekken op de hoeken van de nek.

De staart heeft een kobalt (donkerblauwe) kleur, samen met gele veren. Aan de andere kant hebben de vleugels groenzwarte delen en zwarte krassen met gelige lagen.

De centrale gele stippen zijn alleen op de vleugels te zien als ze zijn uitgestrekt. Net als bij de andere soorten van de familie worden bij blootstelling aan ultraviolet licht de verenkleed wordt fluorescerende .

Over het algemeen steekt de snavel niet veel uit door de grote hoeveelheid veren die hem bedekt, en het bovenste deel is groter dan het onderste.

De punt van deze snavel is scherp, waardoor het dier kleine stukjes voedsel zoals groenten en fruit kan grijpen en vasthouden.

De teennagels zijn lang en vormen klauwen. Een interessant punt is dat de parkiet zou een van de slechts twee papegaaiachtigen zijn die door de mens zijn gedomesticeerd (de andere is de onafscheidelijke roodkop).

Daarom is het al sinds 1850 een doelsoort voor het fokken in gevangenschap.

Mutaties

Golvende parkieten, een andere gebruikelijke naam om de soort weer te geven, hebben een veelheid aan mutaties die zijn ontstaan uit het groene 'origineel':

Blauw, lichtgroen, grijs, violet, opalescent, Yellowface type I en type II, Cinnamon, Fallow, Spangle, Albino, Dilute, Danish Harlequin, Blackface, Spare Parakeet en Melanic Spangle.

En onder deze combinaties zijn er nog andere, en er zijn 200 kleurvariaties .

Parkieten voeren

Als het dier in de natuur leeft, bestaat het dieet uit graszaden en is het dagactief. Met andere woorden, het zoeken naar voedsel vindt overdag plaats en het rusten gebeurt 's nachts.

Het gevangenendieet wordt aangevuld met fruit, groenten en bloem. Onder de groenten is het vermelden waard: spinazie en natte cichorei.

Verder kun je sinaasappel en banaan als fruit eten, terwijl appelzaad en avocado niet gegeven kunnen worden omdat ze stoffen bevatten die schadelijk zijn voor de gezondheid van parkieten.

Bovendien kunt u uw parkiet Neem daarom contact op met een dierenarts die je vertrouwt om te weten wat je het beste kunt voeren.

Voortplanting

Hoewel de soort heeft geen seksuele dimorfie volwassenen kunnen zijn gedifferentieerd volgens seks door middel van de kleur van de was .

Deze was is een structuur die zich boven de snavel bevindt, waar de neusgaten zich bevinden. Daarom is die van het mannetje blauwachtig, terwijl die van het vrouwtje bruin of witachtig is.

De lutino en albino mannetjes daarentegen hebben dit deel tijdens hun leven in een roze-paarse kleur.

Maar, hoe onderscheid wordt gemaakt tussen jongeren en volwassenen Het is mogelijk om het verschil te zien aan de iris van de ogen, aangezien die van de kuikens helemaal zwart is en die van de volwassen dieren wit.

De voortplanting in het wild duurt dus van juni tot september in de noordelijke regio's van Australië.

In het zuidelijke deel van het land is het broedseizoen tussen augustus en januari.

De nesten worden gemaakt in boomholtes, gevallen boomstammen op de grond of zelfs op palen, en de vrouwtje legt tot 6 parelwitte eieren .

Het is ook mogelijk dat vrouwtjes eieren leggen, zelfs als er geen mannetje is, hoewel deze niet bevrucht worden en niet uitkomen.

Ten slotte is de incubatie van de parkiet duurt 18 tot 21 dagen.

Verspreiding van de soort

De soort behoort tot de Australische fauna en komt voor op het hele Australische continent, met uitzondering van het uiterste zuidwesten, waar het regenwoud van Cape York Peninsula samenkomt, evenals kustlocaties in het oosten en noorden van het land.

Er zijn ook meldingen van individuen in Tasmanië, hoewel ze uit gevangenschap zijn ontsnapt.

In het wild leefde de soort ook in Florida, maar daar nam de populatie af door concurrentie om voedsel met mussen en spreeuwen.

Daarom is de habitat omvat regio's met het hele jaar door een overvloed aan voedsel en water, zoals het noorden van Australië.

Maar door de afhankelijkheid van zaden van afgevallen planten in de grond en door klimatologische omstandigheden kunnen sommige exemplaren de nomadische levensstijl .

Met andere woorden, ze migreren op bepaalde tijden van het jaar, maar het is niet bekend in welke mate en of ze naar het zuiden of noorden gaan.

Over het algemeen blijkt dat de meer ervaren parkieten de groep naar eerder bezochte plekken leiden.

Het is de moeite waard om te vermelden dat deze migraties langzaam verlopen omdat parkieten niet in staat zijn om een goede vetreserve op te bouwen.

Met andere woorden, ze vliegen niet voor lange periodes.

Zo vliegen ze met een snelheid van 100 km/u tot 3 uur lang en zonder onderbreking.

Kan ik thuis een parkiet hebben?

Volgens IBAMA kan iedereen een vogel van deze soort als gezelschap hebben.

U je kunt het dier niet fokken voor de fok en verkoop omdat er toestemming van het milieuagentschap nodig is.

Een tip is dat je investeert in een betrouwbare en gelegaliseerde kweker als je de vogel koopt.

Parkietenverzorging

Met betrekking tot kooi Geef de voorkeur aan modellen die gemaakt zijn van gegalvaniseerd draad omdat ze gemakkelijk schoon te maken zijn.

Investeer in een huis met genoeg ruimte voor de parkiet om tussen de zitstokken te bewegen.

Het is ook een goed idee om een kooi te kopen met een scheiding aan de onderkant, zodat het huisdier niet in contact komt met jouw uitwerpselen.

Daarom staat de kooi overdag op een drukke plek en 's nachts op een rustige plek, en het dier houdt van gezelschap, maar heeft rust nodig als het moet rusten.

Beschikbaar stellen drink- en voederbak in de kooi en het water moet elke dag ververst worden.

En laat naast de drinkfontein ook een bad in de cottage zodat het af en toe nat wordt, vooral op warmere dagen.

Investeer ook in spullen zoals touwen, ballen en schommels om de mentale gezondheid van je vogel te stimuleren en haar in staat te stellen zich overdag te vermaken.

Wat betreft kooionderhoud De eerste betreft het elke dag verversen van het water en het verwijderen van de etensresten, evenals het opruimen van de uitwerpselen, terwijl het volledig schoonmaken van de kooi, zoals wassen, één keer per maand kan worden gedaan.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Informatie over parkieten in Wikipedia

Zie ook: Sabiá-do-campo: kenmerken, voeding, voortplanting en curiosa

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!