برخی از مطالعات ثابت می کند که پاراکیت با توجه به همراهی دلپذیر و شخصیت مطیع آن، برگزیده ترین پرنده در بین خانواده های سراسر جهان است.

به همین دلیل، پرنده ای که عاشق حرف زدن است بعد از گربه ها و سگ ها در رتبه دوم قرار دارد.

پاراکیت ها گروهی از پرندگان از خانواده Psittaculidae هستند که شامل بهترین گونه های شناخته شده طوطی ها می شود. آنها بومی استرالیا و نیوزلند هستند و اعضای خانواده تنها پرندگانی هستند که منحصراً در جزایر جنوبی اقیانوس آرام زندگی می کنند. طوطی ها به خاطر منقار بزرگ و پرهای پر جنب و جوششان شناخته می شوند. برخی از محبوب ترین گونه های طوطی ها، melopsittacus undulatus (طوطی موجدار) و psittaculidae (طوطی) هستند. اقدامات احتیاطی اصلی چیست.

طبقه بندی:

• نام علمی – Melopsittacus undulatus؛
• خانواده – Psittaculidae.

خصوصیات طوطی

پاراکیت پرنده کوچکی است، با طول بال 18 سانتی متر، علاوه بر این که جنس ماده از نر سنگین تر است.

بنابراین وزن آنها بین 24 تا 40 گرم و همچنین وزن آنها بین 22 تا 34 گرم متغیر است. در حال حاضر در طبیعت، معمول است که پرندگان کوچکتر از آنهایی که اهلی شده اند به نظر می رسند.

در مورد رنگ ، بدانیدکه افراد در اسارت با سایه های خاکستری، آبی، خاکستری-سبز، زرد، سفید و بنفش وجود دارد.

در طبیعت، پرها سبز مایل به درخشان هستند، از جمله برخی نوارهای سیاه به اشکال مختلف که از سر تا دم.

با این حال، این میله ها فقط در بالا هستند. از صورت تا بالای منقار، رنگ زرد دیده می شود، همچنین نمونه ها دارای لکه های بنفش بر روی گونه ها و 3 نقطه سیاه در گوشه های گردن هستند.

دم به رنگ کبالت است ( آبی تیره) همراه با پرهای زرد. از طرفی بال ها دارای قسمت های سبز مایل به سیاه و رگه های سیاه با لایه های زرد رنگ هستند.

لکه های زرد مرکزی تنها زمانی روی بال ها دیده می شوند که کشیده شوند. مانند سایر گونه های خانواده، هنگامی که پرنده در معرض نور ماوراء بنفش قرار می گیرد، پر فلورسنت می شود.

منقار معمولاً به دلیل بیرون زدن زیاد نیست. مقدار زیادی پر که آن را می پوشاند، قسمت بالایی بزرگتر از قسمت پایینی است.

نوک این منقار تیز است و به حیوان اجازه می دهد تا تکه های کوچکی از غذا مانند سبزیجات و میوه ها را برداشته و بگیرد. .

ناخن های پا دراز هستند و چنگال می سازند. یک نکته جالب این است که طوطی یکی از تنها دو پرنده طوطی است که توسط انسان اهلی شده است (دیگری مرغ عشق صورت صورتی است).

پس،گونه ای که از دهه 1850 در اسارت پرورش داده شده است.

جهش

پاراکیت های مواج، نام رایج دیگری برای این گونه، دارای مقدار زیادی جهش هستند. که از سبز "اصلی" برخاسته است:

آبی، سبز روشن، خاکستری، بنفش، اپالین، صورت زرد نوع I و نوع II، دارچین، آیش، اسپنگل، آلبینو، رقیق، هارلکین دانمارکی، صورت سیاه، Hoopoe Parakeets و Melanic Spangle.

و در میان این ترکیبات، ترکیبات دیگری نیز وجود دارد و 200 تنوع رنگی وجود دارد .

تغذیه پاراکیت

When حیوان در طبیعت زندگی می کند، رژیم غذایی شامل دانه های علف است و این عادت روزانه است. یعنی جستجوی غذا در روز و استراحت در شب انجام می شود.

تغذیه در اسارت با میوه، سبزیجات و آرد تکمیل می شود. از سبزیجات قابل ذکر است: اسفناج و کاسنی خیس.

در غیر این صورت می توانید پرتقال و موز را به عنوان میوه مصرف کنید و دانه سیب و آووکادو را نمی توان داد زیرا حاوی مواد مضر برای سلامتی است

همچنین، شما نمی توانید به پاراکیت خود کافئین، شکلات و الکل بدهید. بنابراین، برای شناخت بهترین اقلام غذایی، با دامپزشکی که به آن اعتماد دارید در تماس باشید.

تولید مثل

اگرچه گونه ندارد. دیمورفیسم جنسی ، بزرگسالان می توانند باشند بر اساس جنس با رنگ موم متمایز می شود.

این موم ساختاری است که بالای منقار، جایی که سوراخ های بینی قرار دارند، قرار دارد. بنابراین، نر مایل به آبی است، در حالی که ماده قهوه ای یا سفید است.

از سوی دیگر، نرهای لوتینو و آلبینو این قسمت را در طول زندگی خود به رنگ صورتی مایل به بنفش دارند.

اما، چگونه بین جوانان و بزرگسالان تفاوت ایجاد می شود؟ خوب، می توان با عنبیه چشم ها متوجه تفاوت شد، زیرا عنبیه چشم های جوان تماما سیاه و بزرگ ها سفید است.

به این ترتیب، تولیدمثل در طبیعت ادامه می یابد. از ژوئن تا سپتامبر، در مناطقی که در شمال استرالیا قرار دارند.

در قسمت جنوبی کشور، دوره تولید مثل بین اوت و ژانویه است.

لانه ها در سوراخ درختان ساخته می شوند. ، تنه های افتاده روی زمین یا حتی در پست ها، با ماده تا 6 تخم مرغ سفید مرواریدی .

برای ماده ها نیز امکان پذیر است تخمگذاری حتی زمانی که نر وجود ندارد، اگرچه بارور نشده و از تخم خارج نمی شوند.

در نهایت، انکوباسیون پاراکیت 18 تا 21 روز طول می کشد.

این گونه در جانوران استرالیا زندگی می کند، و در سراسر قاره استرالیا، به استثنای منتهی الیه جنوب غربی، با جنگل های بارانی شبه جزیره کیپ یورک، علاوه بر مکان های ساحلی در شرق و شمال، یافت می شود. کشور.

همچنین گزارش هایی از افراد در این کشور وجود داردتاسمانی، اگرچه از اسارت فرار کردند.

در طبیعت، این گونه در فلوریدا نیز زندگی می کرد، اما به دلیل رقابت برای غذا با گونه های گنجشک و سار اروپایی، جمعیت آنها کاهش یافت.

بنابراین، زیستگاه شامل مناطقی با آب و غذای فراوان در طول سال می شود، مانند شمال استرالیا.

اما به دلیل وابستگی به دانه های گیاهانی که به زمین افتاده اند، علاوه بر شرایط اقلیمی برخی از نمونه ها ممکن است زندگی عشایری داشته باشند .

یعنی در زمان های خاصی از سال کوچ می کنند، اما معلوم نیست تا چه حد و همچنین به جنوب می روند یا خیر. یا شمال.

به طور کلی، شواهد نشان می‌دهد که طوطی‌های با تجربه‌تر گروه را به مکان‌هایی که قبلاً بازدید کرده‌اند هدایت می‌کنند. ذخیره چربی

یعنی برای مدت طولانی پرواز نمی کنند.

بنابراین با سرعت 100 کیلومتر در ساعت تا 3 ساعت و بدون وقفه پرواز می کنند.

0>

آیا می توانم طوطی در خانه داشته باشم؟

طبق IBAMA، هر کسی می تواند یک پرنده از این گونه را برای شرکت داشته باشد.

اما، شما نمی توانید حیوان خانگی را برای تولید مثل و فروش پرورش دهید ، زیرا مجوز از محیط زیست آژانس مورد نیاز خواهد بود.

نکته این است که در زمانی که قصد خرید آن را دارید در یک سایت پرورش معتبر و قانونی سرمایه گذاری کنید.ave.

از طوطی خود مراقبت کنید

در مورد قفس ، بدانید که می توانید مدل های ساخته شده از سیم گالوانیزه را در اولویت قرار دهید زیرا به راحتی تمیز می شوند.

به هر حال، در یک خانه کوچک با فضای کافی برای حرکت طوطی بین نشیمنگاه ها سرمایه گذاری کنید.

همچنین خرید یک قفس با تقسیم بندی در پایین برای اینکه حیوان خانگی با آن تماس نداشته باشد خوب است. با مدفوع خود.

بنابراین، قفس در روز در مکانی شلوغ و در شب آرام است، زیرا حیوان عاشق معاشرت است، اما در هنگام استراحت به آرامش نیاز دارد.

نوشیدنی را فراهم کنید. امکانات و دان داخل قفس و آب آن باید هر روز عوض شود.

و علاوه بر آبخوری یک وان داخل قفس بگذارید تا از خیس شود. گاه به گاه، به خصوص در روزهای گرمتر.

همچنین روی مواردی مانند طناب، توپ و تاب سرمایه گذاری کنید تا سلامت روان پرنده خود را تحریک کنید و به او اجازه دهید در طول روز سرگرم شود.

در مورد نگهداری قفس ، باید بدانید که دو مورد وجود دارد: اول مربوط به تعویض آب هر روز و حذف غذای باقی مانده و همچنین تمیز کردن ضایعات است. بهداشت کامل قفس مثل شست و شو رو میشه ماهی یکبار انجام داد

اطلاعات را دوست دارید؟ نظر خود را در زیر بنویسید، این بسیار مهم است!

اطلاعات در مورد طوطی در ویکی پدیا

همچنین ببینید:برفک مزرعه: ویژگی ها، تغذیه، تولید مثل و کنجکاوی

به فروشگاه مجازی ما دسترسی پیدا کنید و تبلیغات را بررسی کنید!