Zwarte Havik of "Great Black Hawk" in het Engels, is een roofvogel uit de familie Accipitridae die bestaat uit soorten gieren, arenden en haviken uit de Oude Wereld.

Hieronder vind je meer informatie over de ondersoorten, hun kenmerken, bijzonderheden en verspreiding.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Urubitinga urubitinga;
• Familie - Accipitridae.

Zwartstaartbuizerds Ondersoorten

Er zijn 2 ondersoorten, waarvan de eerste in 1788 werd opgenomen en " U. urubitinga urubitinga ".

Hij leeft van Oost-Panama tot Noord-Argentinië.

In het jaar 1884, U. urubitinga ridgwayi is gecatalogiseerd en leeft van Noord-Mexico tot West-Panama.

Kenmerken van de Zwarte Havik

De soort is 51 tot 60 cm lang en het mannetje en vrouwtje wegen respectievelijk 965 tot 1300 gram en 1350 tot 1560 gram.

Daarom zijn de vrouwtjes groter dan de mannetjes.

De vogel heeft een zwaar lichaam en lange poten, en het volwassen mannetje heeft een zwart verenkleed over het hele lichaam, behalve de helft van de staart.

Bovendien is er een smalle eindstreep van de kleur wit en zou de staart kort zijn.

Als hij vliegt, zien we onder de vleugels witachtige bases en een grijsachtige streep op de vliegveren.

Sterke, gebogen en zwarte snavel, brede vleugels, zwarte kop, donkerbruine ogen en geelachtige klauwen en poten zijn belangrijke informatie over de Zwarte Havik .

De jonge mensen zijn bruinachtig, met bruine toppen, samen met enkele witte tinten.

De onderkant is wit met bruine strepen.

De geelachtige of witachtige kop, witte staart en bruine strepen, en gele poten en voeten zijn details van de jongen.

Met betrekking tot vocalisatie We kunnen een hoge fluittoon waarnemen, zoals een "ooo-wheeeeeeuur"-kreet, op het moment dat hij neerstrijkt of vliegt.

Fokken van de zwarte Havik

Tijdens het broedseizoen is het gebruikelijk om baltsgedrag te observeren, waarbij vrouwtjes en mannetjes samen vliegen.

Nadat ze een partner hebben gekozen, vliegt het paar naar een hoge boom om een nest te bouwen tot 22 m boven de grond, in de buurt van moerassen of waterwegen.

Het nest van de Zwarte Havik is een omvangrijk platform, gemaakt van sterke takken, waarop het vrouwtje plaatst slechts één ei van de kleur wit.

In zeldzame gevallen kan ze 2 eieren leggen, die gemarkeerd zijn met zwarte strepen en enkele vlekken.

A incubatie Het duurt tot 40 dagen, meestal door de moeder, en na het uitkomen worden de kleintjes door het koppel gevoed met verschillende soorten voedsel.

Er worden bijvoorbeeld slangen in het nest gebracht waarvan de kop is verwijderd, en de ouders brengen kleine zoogdieren, amfibieën, insecten en vogels mee.

Wat eet Black Hawkman?

Het dieet van de individuen bestaat uit slangensoorten, ratten, kikkers, hagedissen, vissen en insecten.

Sommige voeden zich ook met de jongen van vogels die uit het nest zijn gevallen, en met fruit en aas.

Merk daarom op dat de soort een enorme verscheidenheid aan prooien waar je zelfs te voet op kunt jagen.

Hoewel je hem gemakkelijk boven de bossen ziet vliegen op zoek naar prooi, heeft het dier sterke, lange poten waarmee hij over de grond kan lopen om op grote insecten, reptielen, kikkers en hagedissen te jagen.

Daarnaast kan hij prooien in het water vangen, duiken en achtervolgen met groot gemak.

Een volwassen exemplaar probeerde ook een blauwe reiger aan te vallen die zich in een ravijn schuilhield om te eten.

De reiger had een vis gevangen, dus het is niet bekend of de Zwarte Havik van plan was haar aan te vallen of dat het doelwit echt de vis was.

Curiosa

Allereerst moet je weten dat er verschillende soortgelijke soorten waar we het vandaag over hebben.

Daarom kan hij verward worden met de Witstaarthavik (Geranoaetus albicaudatus), hoewel het een grotere vogel is.

Wat de jongen betreft, is er verwarring met soorten als de grauwe arend (Urubitinga coronata), de zwartvleugelhavik (Parabuteo unicinctus) en de meridionale havik (Heterospizas meridionalis).

Ten tweede is het de moeite waard om te wijzen op de beschermingsstatus van de zwarte Havik .

De populaties zijn wijdverspreid en daarom is de classificatie é " minder zorgwekkend ".

In landen als Argentinië heeft de soort grote populaties, aangezien hij niet wordt verstoord.

Maar we moeten erop wijzen dat de hoeveelheid exemplaren in Mexico en sommige plaatsen in Midden-Amerika elke dag afneemt.

Als belangrijkste oorzaak moet je weten dat deze havik lijdt onder habitatverlies door ontbossing.

Waar de Zwarte Havik woont

De soort kan in bosranden leven, op voorwaarde dat ze in de buurt van water, moerassen en moerassen zijn.

Daarnaast is er de het vermogen om te leven op plaatsen die door de mens zijn veranderd zoals parken met waterpartijen en weilanden.

Hij zit graag op droge takken en zoekt ook vuur om op de grond of in de lucht bange dieren of dieren die al door de vlammen zijn verbrand, te vangen.

Door gebruik te maken van de warme luchtstromen kan de vogel op grote hoogte zweven.

Ze zijn gewend om alleen te leven, in paren of zelfs in kleine groepen, en worden gezien van zeeniveau tot 1600 meter hoogte.

Daarom is de verdeling van Zwarte Havik omvat Mexico en loopt door Centraal-Amerika, Peru, Trinidad en het noorden van Argentinië.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Informatie over de Zwarte Havik in Wikipedia

Zie ook: Harpijarend: eten, broeden, ondersoorten en waar je ze kunt vinden

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!