Agapornissen zijn een van de meest bijzondere exotische vogels in het wild, dit komt omdat deze vogel van een complete schoonheid is en zijn kleuren heel fascinerend zijn. Het zijn exotische vogels die worden gekenmerkt door het feit dat ze altijd in gezelschap zijn.

Het zijn de meest geliefde vogels bij kwekers van gezelschapsvogels. Hun algemene naam, onafscheidelijke of liefdesparkieten. In de Blog Pesca Gerais leggen we hun kenmerken, soorten, habitat, voortplanting en nog veel meer uit.

De Agapornis is een geslacht van papegaaiachtigen dat bestaat uit 9 soorten. Hieronder laten we de populairste klassen, rassen of soorten Agapornis zien. Het eerste wat je moet weten is dat de wetenschappelijke naam van deze exotische vogel Agapornis roseicollis is. Hij maakt deel uit van de familie van de Psittaculidae, die oorspronkelijk uit Afrika komen en verre verwanten van deze vogels zijn.

Deze vogels staan bekend onder de algemene naam "onafscheidelijke" of "liefdesparkiet". Hun naam komt van het Griekse woord agape, wat liefde of genegenheid betekent, en ornis, wat vogel betekent. Deze naam is ideaal voor dit type vogel omdat het mannetje en het vrouwtje het grootste deel van de tijd bij elkaar blijven, onafscheidelijk zijn, elkaars veren gladstrijken of knuffelen. Ze zijn echt liefdevol met elkaar.

Het belangrijkste dat je moet weten dat het een parkiet is, is dat de naam waarmee de wetenschap deze vogel doopte "Agapornis roseicollis" was.

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam: Agapornis
• Classificatie: Gewerveld / vogel
• Voortplanting: Eierleggend
• Voedsel: planteneters
• Habitat: In de lucht
• Orde: Papegaaien
• Familie: Psittaciformes
• Soort: Agapornis
• Levensduur: 10 - 15 jaar
• Afmetingen: 13 - 16 cm
• Gewicht: 48 - 55gr

Kenmerken van de Agapornis

Hun naam komt van het Griekse woord "agape", wat genegenheid of liefde betekent, en ornis betekent vogel. De naam past perfect bij deze exotische vogel, want zowel het mannetje als het vrouwtje zijn het grootste deel van de tijd samen, knus tegen elkaar aan, nooit apart en elkaars veren gladstrijkend. Ze zijn echt heel aanhankelijk.

Deze exotische dieren hebben een heel eigenaardig figuur. Ze lijken erg op kleine papegaaien en zijn maar 12 tot 16 centimeter groot. Hun staart is niet erg lang en de kleur van hun veren is erg aantrekkelijk.

Het meest voorkomend bij Agapornis is dat de hoofdkleur van hun veren groen is, waarbij de nek en snuit geel, oranje of eventueel rood is. Er zijn er echter ook waarvan het hele lichaam geel is of die een zwarte kop hebben.

Zijn snavel is meestal roodachtig of oranje en goed geproportioneerd in verhouding tot het lichaam. Hij heeft ook een grote weerstand en is licht gebogen, wat het makkelijker maakt om voedsel te bemachtigen dankzij de gebogen vorm.

Deze vogel heeft middelgrote poten en kan zich met grote beweeglijkheid voortbewegen. Dit geeft hem de mogelijkheid om te springen (ondanks het lopen), voedsel te vangen en ook in zijn snavel te dragen.

Agapornis

Voedsel: wat eet de Agapornis?

Voordat de mens zich ermee bemoeide, leefden parkieten alleen in de tropische gebieden van Afrika en Madagaskar. De soorten die in deze gebieden leven, voeden zich met zaden, insecten, bloemen, larven, bessen en fruit.

De voedingsgewoonten kunnen echter per soort verschillen. Een voorbeeld hiervan is de Agapornis Pullaria die zich voedt met zaden op de grond, en aan de andere kant voedt de Agapornis swinderniana zich met vijgen en insecten in het hoogste deel van de bomen.

Dit type exotische vogel kan zich in zijn wilde omgeving met wel veertig verschillende planten voeden, daarom is het vrij moeilijk om zijn dieet te kennen. Als deze analyse al zou kunnen worden uitgevoerd, zou ze ook niet kunnen worden gebruikt om het soort voedsel te kennen dat deze soorten in gevangenschap nodig hebben, omdat hun behoeften niets te maken hebben met die van dewild.

Agapornis leefde alleen in tropische gebieden van Madagaskar en Afrika, voor de tussenkomst van de mens. De soorten die in deze gebieden leven, worden gekenmerkt door het eten van vruchten, zaden, scheuten, bessen, insecten, larven en bloemen. Er zijn conflicten door concurrentie, omdat elke soort zijn eigen eetgewoonten heeft.

Voeding in gevangenschap

In gevangenschap geven fokkers hem een mengsel van vers fruit, met of zonder fruit en/of gedehydrateerde groenten van uitstekende kwaliteit, waarin verschillende zaden, granen en zelfs noten worden gecombineerd, waardoor dit meestal het traditionele hoofdvoedsel van Agapornis is.

Op dezelfde manier bevat het basismengsel of wordt het aangevuld met een soort portie van ongeveer 30% bio-organische componenten die natuurlijk gekleurd en gearomatiseerd zijn en geen externe conserveringsmiddelen bevatten en/of natuurlijke pellets die ook natuurlijk gekleurd, gearomatiseerd en geconserveerd zijn.

Volkoren granen

De soorten granen die aan deze vogels kunnen worden aangeboden zijn amarant, gerst, couscous, vlas, haver, verschillende soorten rijst zoals zilvervliesrijst, jasmijnrijst, quinoa, tarwe, licht geroosterde hele granen zoals wafels, niet-volkoren geroosterde granen, brood zoals maïsbrood, al dente gekookte pasta.

Bloemen en eetbare bloemen

Andere voedingsmiddelen zijn anjers, kamille, bieslook, paardenbloem, lelies, eucalyptus, fruitboombloemen, kruidenbloemen, hibiscus, passiebloem genaamd passiflora, rozen, zonnebloemen, tulpen en viooltjes.

Grote vruchten en zaden

Alle vruchten zijn gezond en kunnen zonder risico worden aangeboden, dus alle soorten:

• Appel
• Banaan
• Bessen
• Druiven
• Kiwi
• Mango
• Papaja
• Perzik
• Alle variëteiten peer, pruim, carambola.

Groenten

Alle groenten zijn gezond voor deze vogels en kunnen zonder problemen worden verstrekt:

Pompoenen en hun zaden vers geplukt en/of geroosterd.

Ook bieten, broccoli, bloemkool, wortel, komkommer, alle soorten kool, verse bonen, verse erwten, ook alle soorten paprika's, alle soorten pompoen zoals we al eerder zeiden, zoete aardappel, raap, yam en tot slot kunnen we de courgette noemen.

Vanwege de hoge zuurgraad raden de meeste dierenartsen af om papegaaien verse tomaten te geven, omdat die maagzweren kunnen veroorzaken. Ui en knoflook moeten ook worden vermeden vanwege de chemische verbindingen die ze bevatten en bloedarmoede kunnen veroorzaken. Selderij is op zich niet slecht, maar het vezelige deel moet worden verwijderd voordat je papegaaien de groente geeft.

Habitat: waar leven Agapornissen?

Agapornissen zijn exotische vogels die het vermogen hebben om overal hun habitat te creëren, hoewel ze oorspronkelijk uit Afrika komen, kunnen ze in weilanden of bossen leven. Ze passen zich zelfs gemakkelijk aan om in gevangenschap als huisdier te leven.

Als je de juiste omgeving voor deze vogelsoort wilt creëren, moet je meer te weten komen over de natuurlijke habitat van de Agapornis. Deze vogels zijn erg winterhard, aangezien wilde soorten het moeilijk hebben met een veelheid aan klimaten en omgevingen.

Het Afrikaanse continent is het natuurlijke leefgebied van de Agapornis. We vinden deze vogels vooral in de steppen van Ethiopië, Nabinië, Malawi, Kenia en Tanzania. In deze gebieden heerst een tropisch klimaat, wat betekent dat het overdag erg warm is en 's nachts juist koud.

Johann Friedrich Gmelin ontdekte in 1788 de enige soort Agaporni die niet op het Afrikaanse vasteland leeft: Agaporni canus, waarvan exemplaren vrij leven op het eiland Madagaskar.

De verandering van habitat maakt de eigenschappen van de soorten heel anders, zodat ze veel meer vocht en minder zon nodig hebben om vitaminen aan te maken. De gebieden waar Agapornis de voorkeur aan geeft zijn die met veel struiken en ook de kleine bossen van de steppen.

Het is heel gewoon om ze te zien springen en klimmen van de ene kant naar de andere met grote behendigheid bij het zoeken naar wilde vruchten en bessen om te eten, want het zijn zeer behendige vogels. Deze dieren zijn zeer sociaal en intelligent, dus ze besteden een groot deel van de dag aan interactie met elkaar.

Het is gebruikelijk dat ze op zoek gaan naar voedsel in de plattelandsbevolking, op de gecultiveerde velden, dus de inheemse nederzettingen hebben niet veel waardering voor hen.

Hoe het broedproces van de Agapornis verloopt

Deze vogelsoorten bouwen hun nesten met bladeren, gras en versnipperde schors in boomholtes. Elke soort Agapornis is anders, maar ze leggen allemaal in elk legsel gemiddeld drie tot zes eieren. Na het uitkomen zorgt het vrouwtje voor de kuikens en is het mannetje verantwoordelijk voor het foerageren.

Dit type vogel heeft een partner van dezelfde soort nodig, anders is het heel moeilijk voor de kuikens om het er levend vanaf te brengen.

In de laatste dagen van juli of de eerste dagen van augustus neemt het mannetje de taak op zich om het vrouwtje te zoeken. Hij speelt met haar kleurrijke veren en de twee worden amoureuzer dan gewoonlijk. Het voortplantingsinstinct tussen hen neemt zodanig toe dat er paring ontstaat.

Zodra het vrouwtje en het mannetje van deze vogel gepaard zijn, wordt de eerste leg gegenereerd in de laatste dagen van juli of de eerste van augustus. Normaal legt het vrouwtje ongeveer 6 eieren. Bovendien doet ze dat op een nogal merkwaardige manier: de eieren worden de ene dag wel gelegd en de volgende dag niet.

De broedtijd van deze vogelsoort is ongeveer 18 tot 22 dagen. Het vrouwtje is verantwoordelijk voor het uitbroeden en opwarmen van de eieren voor hun correcte ontwikkeling, maar aan de andere kant is het mannetje verantwoordelijk voor het brengen van voedsel voor het vrouwtje om te eten en ook voor het bewaken van het nest.

Als de kuikens drie weken oud zijn, kan het geslacht worden onderscheiden omdat bij de vrouwtjes de kop volledig gekleurd is en bij de mannetjes de veren witachtig zijn.

Hoe lang Agapornissen leven

De levensverwachting van deze dieren is bij alle soorten hetzelfde, min of meer leven ze meestal even lang. Liefdesparkieten zijn een van de vogelsoorten die het langst leven.

Agapornissen worden meestal zo'n 12 jaar, maar als ze goed verzorgd worden kunnen ze perfect tot 15 jaar oud worden. Zolang ze een goed dieet hebben en goed verzorgd worden door hun eigenaar, wat heel eenvoudig is, want deze vogels hebben maar zo'n 20 minuten aandacht per dag nodig.

Hoe weet je of een Agaporni een mannetje of vrouwtje is?

Er wordt vaak gezegd dat als je wilt onderscheiden of een Agaporni een mannetje of een vrouwtje is, je het beste naar de geslachtsdelen kunt kijken. De bekkenbotten van het mannetje staan dichter bij elkaar, terwijl die van het vrouwtje afgerond en gescheiden zijn, wat betekent dat ze eieren kan leggen.

Er zijn nog andere aanwijzingen die je helpen het geslacht te bepalen. In tegenstelling tot andere soorten zijn vrouwtjes bijvoorbeeld groter dan mannetjes, dit komt door het zware werk van het leggen van eieren.

Vrouwtjes hebben een grotere snavel en een over het algemeen afgeronde kop, terwijl mannetjes een kleinere snavel en een meer uniforme kop hebben. Vrouwtjes zijn over het algemeen territorialer en agressiever tegen andere vogels dan mannetjes.

Informatie over vogelveiligheid

Agapornissen zijn actieve vogels en ze vinden het heerlijk om de hele tijd op dingen te kauwen. Zelfs als ze binnenshuis vliegen, is het dus handig om ze goed in de gaten te houden en elke ruimte die een bedreiging vormt af te schermen, zoals meubels, elektriciteitskabels of iets anders waar ze op kunnen kauwen.

Andere dingen om in gedachten te houden bij het houden van Agaporni geldt ook voor andere vogels in huis zijn gevaarlijke plekken in huis zoals open badkamers waar de vogel kan verdrinken, doorzichtige glazen wanden waar de vogel hard tegenaan kan slaan, magnetronbekleding, ovenbekleding en chemische dampen van gewone huishoudelijke schoonmaakmiddelen. Interactie met andere huisdieren in huis moet ookonder toezicht staan.

Hoe de Agaporni-kooi eruit moet zien

Het moet minstens vierentwintig tot dertig centimeter breed zijn met twee of meer zitstokken. De zitstokken moeten klein genoeg zijn om de poten van de vogel te ondersteunen. Maak minstens drie zitstokken van verschillende breedtes.

Agapornissen zijn erg actieve vogels. Als je je vogel wilt huisvesten, moeten vogelkooien of een volière die het beste bij ze past voldoende ruimte bieden.

Een minimum van 32 x 20 x 20 (81 x 50 x 50 cm) per paar met ongeveer vier zitstokken, voeder- en drinkbakken en een toiletruimte wordt aanbevolen.

Als je paartjes Agapornis herbergt, zijn hier enkele richtlijnen voor je om te proberen slechts één soort Agapornis te huisvesten, omdat het mengen van soorten ernstige gevechten kan veroorzaken. Trouw één paar Agapornis of drie paren, nooit twee paren of er zal gevochten worden. Elk paar heeft ongeveer 35 kubieke meter ruimte nodig.

Zorg voor een of twee zitstokken met een diameter van ongeveer 3/4 met borden die over de zijkanten hangen voor voedsel, water en zand. Probeer de zitstokken uit de buurt van de borden te plaatsen, zodat de voedsel- en waterschaal niet vies wordt van vogelpoep. Gebruik geen plastic, want je vogel zal op het plastic kauwen en het breken en het kan gevaarlijk worden. Boomtakken van vergelijkbare grootte zijn goede zitstokken.en helpen de klauwen op natuurlijke wijze te slijten.

Onderhoud met je vogel

Het is belangrijk voor de gezondheid van je Agapornis om de vogelhuisjes en accessoires schoon en in goede conditie te houden. Tot de basisverzorging van de kooi behoort het dagelijks schoonmaken van de voer- en waterbakjes. Je moet de kooi wekelijks schoonmaken en ontsmetten. Was en droog de zitstokken en speeltjes goed af als ze vies zijn geworden. In de volière moeten de zandvloeren jaarlijks worden vernieuwd.

Agapornis

Mogelijke problemen met je vogel

Tekenen van ziekte waar je op moet letten zijn onder andere als een vogel teruggetrokken lijkt, zijn veren zijn gerimpeld en zijn verenkleed ondoorzichtig is, hij met zijn ogen dicht zit, waterige of ondoorzichtige ogen heeft, een loopneus heeft, veel slaapt, zijn interesse in zijn omgeving verliest en in zijn voerbakje blijft zitten.

De ontlasting kan van kleur veranderen en los worden als ze gezond, grijswit en niet dun is.

Enkele andere merelziektes waar je op moet letten zijn te veel met de staart zwaaien, van de zitstok vallen, vreemde ademhaling, niezen en overmatig krabben.

Ziekten die je Agapornis kan oplopen, zijn verwondingen door gevechten, Psittacine snavel- en veerziekte, Polyoma virusinfectie, candidiasis, aviaire pokkenvirusinfectie, bacteriële infecties, inwendige parasieten, mijten, teken, eieren in clusters, darmgriep, coccidiose, ademhalingsproblemen en diarree. Een zieke vogel moet naar een pluimveedierenarts worden gebracht.voor diagnose en behandeling.

Gedrag in het algemeen

Agapornissen zijn zeer vocale vogels die hun tijd doorbrengen met het maken van veel luide, hoge geluiden. Sommige vogels maken de hele dag door lawaai, vooral bij zonsopgang en zonsondergang. Dit is een heel normaal gedrag voor vogels omdat ze een soort papegaaiachtige kuddedieren zijn, waarbij ze elkaar roepen voor het begin van de dag en vlak voordat ze gaan slapen.voor de nacht.

Roofdieren van Agapornis

De parkiet is een vogel die gemakkelijk meer dan 10 jaar oud kan worden. Er zijn echter roofdieren die deze exotische vogel in hun voedselketen hebben, zoals eekhoorns, haviken, katten en slangen.

De Agapornis is een prachtige vogel die wordt gekenmerkt door zijn fascinerende kleuren en door het feit dat hij altijd meegaat, zich kan aanpassen aan elke leefomgeving en zich tegelijkertijd kan voeden met verschillende vruchten, zaden en insecten die hij in zijn omgeving vindt.

Vond je de informatie leuk? Laat je reactie hieronder achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over Agapornis in Wikipedia

Zie ook: Parkiet: kenmerken, voeding, voortplanting, mutaties, habitat

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!