Agapornis to jeden z najbardziej niezwykłych egzotycznych ptaków na wolności, a to dlatego, że ptak ten jest całkowicie piękny, a jego kolory są dość fascynujące. Są to egzotyczne ptaki charakteryzujące się tym, że zawsze są w towarzystwie.

Są to najbardziej lubiane ptaki przez hodowców ptaków domowych. Ich potoczna nazwa to papużki nierozłączki lub papużki nierozłączki. Na blogu Pesca Gerais wyjaśniamy ich cechy charakterystyczne, rodzaje, siedlisko, rozmnażanie i wiele więcej.

Agapornis to rodzaj ptaków psittaciformes składający się z 9 gatunków. Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze klasy, rasy lub typy Agapornis. Pierwszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć, jest to, że naukowa nazwa tego egzotycznego ptaka to Agapornis roseicollis. Należy do rodziny Psittaculidae, które pochodzą z Afryki i są ich dalekimi krewnymi.

Ptaki te znane są pod potoczną nazwą "nierozłączki" lub "papużki nierozłączki". Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa agape, które oznacza miłość lub przywiązanie, oraz ornis , które oznacza ptaka. Nazwa ta jest idealna dla tego typu ptaków, ponieważ samiec i samica przebywają razem przez większość czasu, są nierozłączni, gładzą się nawzajem po piórach lub przytulają. Są naprawdę kochające się nawzajem.

Najważniejszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć, że jest to papużka, jest to, że nazwa, którą nauka ochrzciła tego ptaka, brzmiała "Agapornis roseicollis".

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa: Agapornis
• Klasyfikacja: kręgowiec / ptak
• Rozmnażanie: jajorodne
• Odżywianie: roślinożerne
• Siedlisko: z powietrza
• Porządek: Papugi
• Rodzina: Psittaciformes
• Rodzaj: Agapornis
• Długowieczność: 10-15 lat
• Rozmiar: 13 - 16 cm
• Waga: 48 - 55gr

Charakterystyka Agapornis

Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa "agape", oznaczającego uczucie lub miłość, a ornis oznacza ptaka. Nazwa ta idealnie pasuje do tego egzotycznego ptaka, ponieważ zarówno samiec, jak i samica są razem przez większość czasu, przytulając się do siebie, nigdy się nie rozdzielając i gładząc nawzajem swoje pióra. Naprawdę są bardzo czułe.

Te egzotyczne zwierzęta mają bardzo ciekawą sylwetkę. Są bardzo podobne do małych papug, mierząc zaledwie od 12 do 16 centymetrów. Ich ogon nie jest zbyt długi, a kolor piór jest bardzo atrakcyjny.

Najczęstszym u Agapornis jest to, że głównym kolorem ich piór jest zielony, a szyja i pysk są żółte, pomarańczowe lub ewentualnie czerwone. Można jednak znaleźć również takie, u których całe ciało jest żółte lub mają czarną głowę.

Jego dziób jest zwykle czerwonawy lub pomarańczowy i ma dobre proporcje w stosunku do ciała. Ma również dużą odporność i jest lekko zakrzywiony, co ułatwia zdobywanie pożywienia ze względu na jego zakrzywiony kształt.

Ptak ten ma średniej wielkości nogi i może poruszać się z dużą zwinnością. Daje mu to możliwość skakania (pomimo chodzenia), łapania jedzenia, a także przenoszenia go w dziobie.

Agapornis

Jedzenie: czym żywi się Agapornis?

Przed ingerencją człowieka papużki nierozłączki zamieszkiwały wyłącznie tropikalne obszary Afryki i Madagaskaru. Gatunki żyjące w tych regionach żywią się nasionami, owadami, kwiatami, larwami, jagodami i owocami.

Jednak nawyki żywieniowe mogą się różnić u poszczególnych gatunków. Przykładem tego może być Agapornis Pullaria, który żywi się nasionami znalezionymi na ziemi, a z drugiej strony Agapornis swinderniana żywi się figami i owadami w najwyższych partiach drzew.

Ten typ egzotycznego ptaka, gdy występuje w swoim dzikim środowisku, może żywić się nawet czterdziestoma różnymi roślinami, z tego powodu dość trudno jest poznać jego dietę. Podobnie, jeśli taka analiza mogłaby zostać przeprowadzona, nie można by jej wykorzystać do poznania rodzaju pożywienia, jakiego potrzebują te gatunki w niewoli, ponieważ ich potrzeby nie mają nic wspólnego z potrzebami zwierząt.dziki.

Przed ingerencją człowieka Agapornis żył wyłącznie na tropikalnych obszarach Madagaskaru i Afryki. Gatunki żyjące w tych regionach charakteryzują się odżywianiem owocami, nasionami, pędami, jagodami, owadami, larwami i kwiatami. Występują konflikty spowodowane konkurencją, ponieważ każdy gatunek ma własne nawyki żywieniowe.

Karmienie w niewoli

W środowisku niewoli hodowcy podają mu mieszankę świeżych owoców, z owocami lub bez i/lub suszonych warzyw doskonałej jakości, która łączy w sobie różne nasiona, ziarna, a nawet orzechy, dlatego zwykle stanowi tradycyjną podstawową dietę Agapornis.

Podobnie, podstawowa mieszanka zawiera lub zostanie uzupełniona o porcję około 30% dowolnego bio/organicznego składnika, który jest naturalnie barwiony i aromatyzowany oraz nie zawiera żadnych zewnętrznych konserwantów i/lub dowolnego naturalnego granulatu, który jest również naturalnie barwiony, aromatyzowany i konserwowany.

Pełne ziarna i zboża

Rodzaje zbóż, które mogą być oferowane tym ptakom to amarantus, jęczmień, kuskus, len, owies, kilka odmian ryżu, takich jak ryż brązowy, ryż jaśminowy, komosa ryżowa, pszenica, lekko opiekane pełne ziarna, takie jak wafle, opiekane ziarna nieziarniste, pieczywo, takie jak chleb kukurydziany, makaron gotowany al dente.

Kwiaty i kwiaty jadalne

Inne jego pokarmy to goździki, rumianek, szczypiorek, mniszek lekarski, lilie, eukaliptus, kwiaty drzew owocowych, kwiaty ziołowe, hibiskus, passiflora, róże, słoneczniki, tulipany i fiołki.

Duże owoce i nasiona

Wszystkie owoce są zdrowe i mogą być oferowane bez żadnego ryzyka, tj. wszystkie odmiany:

• Apple
• Banan
• Jagody
• Winogrona
• Kiwi
• Mango
• Papaja
• Brzoskwinia
• Wszystkie odmiany gruszek, śliwek, karamboli.

Warzywa

Wszystkie warzywa są zdrowe dla tych ptaków i mogą być im dostarczane bez żadnych problemów, a wśród nich możemy wymienić m.in:

Świeżo zebrane i/lub upieczone dynie i ich nasiona.

Również buraki, brokuły, kalafior, marchew, ogórek, wszystkie odmiany kapusty, świeża fasola, świeży groszek, a także wszystkie odmiany papryki, wszystkie odmiany dyni, jak powiedzieliśmy wcześniej, słodkie ziemniaki, rzepa, bataty i wreszcie możemy wspomnieć o cukinii.

Ze względu na wysoki stopień kwasowości, zdecydowana większość weterynarzy zaleca, aby nie podawać papugom świeżych pomidorów w diecie, ponieważ mogą one powodować wrzody. Należy również unikać cebuli i czosnku ze względu na zawarte w nich związki chemiczne, które mogą powodować anemię. Seler sam w sobie nie jest zły, ale przed karmieniem papug tym warzywem należy usunąć jego włóknistą część.

Siedlisko: gdzie żyją Agapornis?

Agapornis to egzotyczne ptaki, które mają zdolność do tworzenia swoich siedlisk w dowolnym miejscu, chociaż pochodzą z Afryki, mogą żyć na łąkach lub w lasach. Łatwo przystosowują się nawet do życia w niewoli jako zwierzęta domowe.

Jeśli chcesz stworzyć odpowiednie środowisko dla tego gatunku ptaków, powinieneś dowiedzieć się więcej o naturalnym środowisku Agapornis. Ptaki te są bardzo odporne, ponieważ dzikie gatunki muszą zmagać się z wieloma klimatami i środowiskami.

Kontynent afrykański jest naturalnym środowiskiem Agapornisów. Więcej tych ptaków znajdziemy na stepach Etiopii, Nabinii, Malawi, Kenii i Tanzanii. Na tych obszarach dominuje klimat tropikalny, co oznacza, że w ciągu dnia jest bardzo gorąco, a nocą zimno.

Johann Friedrich Gmelin w 1788 r. odkrył jedyny gatunek Agaporni, który nie żyje w Afryce kontynentalnej. Gatunek ten to Agaporni canus, którego okazy żyją swobodnie na wyspie Madagaskar.

Zmiana siedliska sprawia, że cechy gatunków są bardzo różne, więc potrzebują one znacznie więcej wilgoci i mniej słońca do syntezy witamin. Obszary preferowane przez Agapornis to te z dużą liczbą krzewów, a także małe lasy stepowe.

Bardzo często można zobaczyć je skaczące i wspinające się z jednej strony na drugą z wielką zwinnością, gdy szukają dzikich owoców i jagód do jedzenia, ponieważ są to bardzo zręczne ptaki. Zwierzęta te są bardzo towarzyskie i inteligentne, więc spędzają większość dnia na interakcji ze sobą.

Powszechne jest, że wychodzą w poszukiwaniu pożywienia na obszarach wiejskich, na polach uprawnych, więc rodzime osady nie mają dla nich większego uznania.

Jak przebiega proces rozmnażania Agapornis?

Ptaki te budują gniazda z liści, trawy i rozdrobnionej kory w dziuplach drzew. Każdy gatunek Agapornis jest inny, ale wszystkie w każdym lęgu składają średnio od trzech do sześciu jaj. Po wykluciu samica opiekuje się pisklętami, a samiec jest odpowiedzialny za żerowanie.

Ten typ ptaków potrzebuje partnera należącego do tego samego gatunku, w przeciwnym razie pisklętom trudno jest przeżyć.

W ostatnich dniach lipca lub pierwszych dniach sierpnia samiec podejmuje się zadania poszukiwania samicy. Bawi się jej kolorowymi piórami, a oboje stają się bardziej sympatyczni niż zwykle. Instynkt reprodukcyjny między nimi wzrasta do tego stopnia, że dochodzi do krycia.

Gdy samica i samiec tego ptaka zostaną sparowani, pierwsze zniesienie jest generowane w ostatnich dniach lipca lub na początku sierpnia. Zwykle samica składa około 6 jaj. Co więcej, robi to w dość ciekawy sposób: jaja są składane jednego dnia, a następnego już nie.

Okres inkubacji tego gatunku ptaków wynosi około 18-22 dni. Samica jest odpowiedzialna za wyklucie i ogrzanie jaj w celu ich prawidłowego rozwoju, ale z drugiej strony samiec jest odpowiedzialny za przynoszenie pożywienia dla samicy, a także za monitorowanie gniazda.

Gdy pisklęta mają trzy tygodnie, można rozróżnić płeć, ponieważ u samic ich głowy są całkowicie kolorowe, a u samców ich pióra są białawe.

Jak długo żyją Agapornis

Oczekiwana długość życia tych zwierząt jest taka sama u wszystkich gatunków, mniej więcej żyją one zwykle tak samo długo. Papużki nierozłączki są jednym z gatunków ptaków, które żyją najdłużej.

Agapornisy żyją zwykle około 12 lat, ale jeśli są dobrze pielęgnowane, mogą dożyć nawet 15 lat. Tak długo, jak mają dobrą dietę i są odpowiednio pielęgnowane przez właściciela, co jest bardzo proste, ponieważ ptaki te potrzebują tylko około 20 minut uwagi dziennie.

Jak sprawdzić, czy Agaporni jest mężczyzną czy kobietą?

Często mówi się, że jeśli chcesz odróżnić Agaporni od samca lub samicy, najlepiej jest spojrzeć na jego genitalia. Kości miednicy samca są bliżej siebie, podczas gdy samica jest zaokrąglona i oddzielona, co oznacza, że może składać jaja.

Istnieją inne wskazówki, które pomogą ci poznać ich płeć. Na przykład, w przeciwieństwie do innych gatunków, samice są zwykle większe niż samce, co wynika z ciężkiej pracy przy składaniu jaj.

Samice mają większy dziób i ogólnie zaokrągloną głowę, podczas gdy samce mają mniejszy dziób i bardziej jednolitą głowę. Samice są zwykle bardziej terytorialne i agresywne w stosunku do innych ptaków niż samce.

Informacje na temat bezpieczeństwa ptaków

Agapornisy są aktywnymi ptakami i uwielbiają gryźć różne rzeczy przez cały czas, nawet gdy latają w domu, więc wygodnie jest uważnie je obserwować i chronić każdą przestrzeń, która stanowi zagrożenie, taką jak meble, kable elektryczne lub cokolwiek innego, co mogą gryźć.

Inne rzeczy, o których należy pamiętać podczas trzymania Agaporni, dotyczą również innych ptaków w domu, to niebezpieczne miejsca w domu, takie jak otwarte łazienki, które mogą utonąć, przezroczyste szklane ściany, w które ptak może mocno uderzyć, wykładziny mikrofalówek, wykładziny piekarników i opary chemiczne z popularnych domowych środków czyszczących. Interakcja z innymi zwierzętami domowymi powinna równieżbyć nadzorowane.

Jak powinna wyglądać klatka Agaporni

Powinien mieć co najmniej dwadzieścia cztery do trzydziestu centymetrów szerokości i dwie lub więcej grzęd. Grzędy powinny być wystarczająco małe, aby ptak mógł na nich oprzeć stopy. Przygotuj co najmniej trzy grzędy o różnych szerokościach.

Agapornisy są bardzo aktywnymi ptakami. Klatki dla ptaków lub woliery, które najlepiej im odpowiadają, powinny zapewniać dużo miejsca.

Zaleca się co najmniej 32 x 20 x 20 (81 x 50 x 50 cm) na parę z około czterema grzędami, karmidłami i poidłami oraz miejscem na toaletę.

Jeśli jesteś gospodarzem par Agapornis, oto kilka wskazówek, aby starać się trzymać tylko jeden gatunek Agapornis, ponieważ mieszanie gatunków może powodować poważne walki. Poślub jedną parę Agaponis lub trzy pary, nigdy dwie pary, w przeciwnym razie dojdzie do walk. Każda para potrzebuje około 35 stóp sześciennych przestrzeni.

Zapewnij jedną lub dwie grzędy o średnicy około 3/4 z talerzami zwisającymi po bokach na pokarm, wodę i piasek. Postaraj się umieścić grzędy z dala od talerzy, aby naczynie na pokarm i wodę nie zostało zabrudzone ptasimi odchodami. Nie używaj plastiku, ponieważ ptak może go żuć i łamać, co może być niebezpieczne. Gałęzie drzew o podobnej wielkości są dobrymi grzędami.i pomagają naturalnie ścierać pazury.

Konserwacja z ptakiem

Dla zdrowia Twojego Agapornisa ważne jest utrzymywanie domków dla ptaków i akcesoriów w czystości i dobrym stanie. Podstawowa pielęgnacja klatki obejmuje codzienne czyszczenie naczyń na pokarm i wodę. Klatkę należy czyścić i dezynfekować co tydzień. Grzędy i zabawki należy myć i dobrze suszyć, gdy tylko się zabrudzą. W wolierze podłogi z piasku należy odnawiać co roku.

Agapornis

Potencjalne problemy z ptakiem

Oznaki choroby, na które należy zwrócić uwagę, obejmują, jeśli ptak wydaje się wycofany, jego pióra są potargane, a upierzenie nieprzejrzyste, siedzi z zamkniętymi oczami, ma łzawiące lub nieprzejrzyste oczy, katar, dużo śpi, traci zainteresowanie otoczeniem i pozostaje w swoim karmniku.

Stolce mogą zmienić kolor i stać się luźne, jeśli są zdrowe, szaro-białe i nie są cienkie.

Inne choroby kosów, na które należy zwrócić uwagę, to nadmierne machanie ogonem, spadanie z okonia, dziwny oddech, kichanie i nadmierne drapanie.

Choroby, na które może zachorować Twój Agapornis, to urazy spowodowane walką, choroba dzioba i piór Psittacine, zakażenie wirusem Polyoma, kandydoza, zakażenie wirusem ospy ptasiej, infekcje bakteryjne, pasożyty wewnętrzne, roztocza, kleszcze, jaja gromadne, grypa jelitowa, kokcydioza, problemy z oddychaniem i biegunka. Chorego ptaka należy zabrać do weterynarza drobiu.do diagnozowania i leczenia.

Ogólne zachowanie

Agapornis to bardzo wokalne ptaki, które spędzają czas wydając wiele głośnych, wysokich dźwięków. Niektóre z nich spędzają cały dzień hałasując, zwłaszcza o wschodzie i zachodzie słońca. Jest to bardzo normalne zachowanie dla ptaków, ponieważ są one rodzajem papugi podobnej do zwierzęcia stadnego, gdzie nawołują się nawzajem przed rozpoczęciem dnia i tuż przed osiedleniem się.na noc.

Drapieżniki Agapornis

Papużka jest ptakiem, który może z łatwością osiągnąć ponad 10 lat życia. Istnieją jednak drapieżniki, które mają tego egzotycznego ptaka w swoim łańcuchu pokarmowym. Należą do nich wiewiórki, jastrzębie, koty i węże.

Agapornis to piękny ptak, który charakteryzuje się fascynującymi kolorami i stałym towarzystwem, będąc w stanie dostosować się do każdego żywego siedliska, a jednocześnie żywić się różnymi owocami, a także nasionami i owadami występującymi w jego środowisku.

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Informacje o Agapornis w Wikipedii

Zobacz też: Papużki: charakterystyka, żywienie, rozmnażanie, mutacje, siedlisko

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!