ماهی پیرایبا را اکثر ماهیگیران می شناسند و جوامع کنار رودخانه از آن می ترسند، زیرا بسیاری ادعا می کنند که این حیوان به راحتی می تواند فردی با قد متوسط ​​را ببلعد.

بنابراین، می توانید ببینید که چقدر این حیوان چقدر است. حریص است و می تواند صید فراموش نشدنی را به شما ارائه دهد، عمدتاً به دلیل اندازه و قدرت آن.

ماهی پیرایبا به طور گسترده در بیشتر مناطق آمازون، علاوه بر دیگر سیستم های رودخانه ای مهم در گویانا و شمال شرقی این کشور پراکنده شده است. برزیل بنابراین، تمام اطلاعات مربوط به گونه و ابزار ایده آل برای گرفتن را بدانید.

طبقه بندی:

• نام علمی – Brachyplatystoma filamentosum;
• خانواده – Pimelodidae.

ویژگی های ماهی پیرایبا

ماهی پیرایبا با جثه ای قوی و بزرگ، شش هالتر حساس در قسمت قدامی سر خود دارد و بزرگترین هالتر است. گربه ماهی از آب های برزیل.

و در مورد باله هایش، دو باله پشتی دارد که اولی نزدیک به مرکز بدنش است و به خوبی رشد کرده است. باله دوم پشتی آن متقارن است و دارای یک لوب بالا و پایین به یک اندازه است. از طرف دیگر، باله سینه‌ای آن پهن است.

ماهی پیرایبا با نام‌های پیراتینگا و پیرانامبو نیز شناخته می‌شود و در مورد رنگ آن، به این نکات توجه کنید: پیرایبا دارای پشتی خاکستری زیتونی است، رنگی که تقریباً از تاریک اتفاقاً شکم شما صاف است، نزدیک استبه رنگ سفید.

با توجه به اندازه و وزن، افراد کمیاب می توانند به 3 متر و وزن 300 کیلوگرم برسند. به این ترتیب زاد و ولد گونه می تواند به 60 کیلوگرم برسد. با این حال، ماهیگیران معمولاً نمونه هایی با وزن کمتر از 10 کیلوگرم را می گیرند.

این ماهی دارای بدنی چاق، سر صاف، با چشم های کوچک در بالای سر است. هالتر فک بالا چاق و بسیار بلند است و در نوجوانان حدود دو برابر طول بدن و در بزرگسالان حدود 2/3 بدن است. دهان آن تحتانی است و صفحه دندانی فک بالا تا حدی جلوتر از قسمت پایینی فک بالا قرار دارد.

جوانان دارای بدنی رنگی روشن، با چندین نقطه تیره و گرد در انتهای فوقانی هستند. بخشی که با رشد ماهی ناپدید می شود. در بزرگسالان، رنگ خاکستری مایل به قهوه ای، در پشت، و روشن، در شکم است. گوشت آن مورد قدردانی قرار نمی گیرد، زیرا بسیاری معتقدند که مضر است و باعث انتقال بیماری می شود.

ماهیگیر جانی هافمن با پیرایبای زیبا

تولید مثل ماهی پیرایبا

ماهی پیرایبا تولیدمثل مشترکی دارد، بنابراین در طول دوره تخم‌ریزی تکثیر می‌شود.

تولید ماهی پیرایبا در سرچشمه‌های رودخانه‌هایی که اغلب دور هستند اتفاق می‌افتد و بچه ماهی بین 13 تا 20 روز در محل باقی می‌ماند. . سپس ماهیان جوان برای حدود سه سال به منطقه مصب می روند و وارد دلتا می شوندزمانی که شرایط اجازه می دهد، تغذیه کنید. آنها سپس به سمت پایین آمازون حرکت می کنند، جایی که می توانند برای یک سال دیگر باقی بمانند، زیرا به تغذیه و رشد ادامه می دهند.

بعد از این دوره رشد، بزرگسالان شروع به شکل گیری می کنند و به ترتیب به سمت منبع می روند. برای تخم ریزی.

کل مسافت طی شده توسط برخی از جمعیت ها در طول مهاجرت به دلتا حدود 5500 کیلومتر است که آن را طولانی ترین مسافت شناخته شده در تمام گونه های ماهی آب شیرین می کند.

تغذیه

این یک گونه گوشتخوار و فوق العاده حریص است و به همین دلیل از ماهی چرمی تغذیه می کند. بنابراین، یک نکته جالب این است که ماهی پیرایبا می‌تواند گونه‌های دیگر را کاملاً بخورد.

به همین دلیل، ماهی‌های pacu-peba، traíra، matrinxã، cascudo، cachorra و piranha نمونه‌هایی از طعمه‌های ماهی Piraíba هستند. 1>

Piraíba یک گوشتخوار است که عمدتاً از ماهی های دیگر، از جمله سایر گونه های خود تغذیه می کند.

کنجکاوی ها

در ابتدا، ماهیگیران باید بدانند که ماهی پیرایبا بالغ اینطور نیست. گوشت خوب برای پخت و پز داشته باشید از این نظر برخی معتقدند که گوشت حیوانات مضر است و می تواند باعث انتقال بیماری شود. این امر به ویژه به این دلیل رخ می دهد که بدن افراد بزرگتر مملو از انگل در احشاء و ماهیچه ها است.

و از اینجا نام رایج "Piraíba" گرفته شده است، اصطلاحی با منشاء Tupi به معنای "ماهی بد". یعنیاز طریق ترکیب پیرا (ماهی) و آیبا (بد).

در غیر این صورت، گوشت افراد کوچکتر برای مصرف خوب طبقه بندی می شود. یعنی گوشت پیرایبا در اندازه کوچک ارزش زیادی در بازار دارد.

و نکته بسیار جالب دیگر این است: شناخته شده ترین رکورد ماهیگیری برای ماهی پیرایبا 116.4 کیلوگرم در سال 1981 بود. با این حال، در سال 2009 این رکورد با شکار یک ماده به طول 2.18 متر، 140 کیلوگرم و 40 سال پیشی گرفت. اساساً تیم به مدت 7 روز در رودخانه آراگوآیا قایقرانی کرد و مبارزه 1 ساعت طول کشید.

او بینایی و شنوایی ضعیفی دارد. با این حال، لمس بسیار موثری دارد، به قدری موثر که در واقع می تواند طعمه را به سادگی با احساس ارتعاشات در آب پیدا کند.

این جانور همچنین پس از ماهی عنوان بزرگترین ماهی آب شیرین را به خود اختصاص می دهد. آراپایما علاوه بر این، حیوان دارای دهانی پهن و تقریباً انتهایی، چشمان کوچک و سر پهن است.

در نهایت این گونه را می توان در آکواریوم پرورش داد، اما باید جدا باقی بماند. این به این دلیل است که گزارش‌هایی از ماهی پیرایبا وجود دارد که گونه‌های دیگر هم‌اندازه را بلعیده است. در حوضه آمازون و در حوضه Araguaia-Tocantins. به همین دلیل، مناطق Araguaia، Rio Negro و Uatumã می توانند مکان های مناسبی برای ماهیگیری در مناطق ماهیگیری در طول سال باشند.

البته، شما می توانید ماهیگیری کنید.گونه ها در مکان های عمیق، چاه ها، پساب ها و همچنین در خروجی رپیدها. به هر حال، افراد بالای 25 کیلوگرم در ناودان رودخانه ها می مانند و وارد جنگل های سیل زده یا دریاچه های دشت های سیلابی نمی شوند.

و یک نکته جالب در مورد محل ماهیگیری این است که در آمازون، کابوکلوس ماهی ها را صید می کند. پیرایبا در محل تلاقی رودخانه ها. به این معنا طناب محکمی به کانو و قلابی که با یک ماهی بزرگ طعمه می شود وصل می کنند.

بعد از آن به سادگی منتظر رسیدن ماهی می شوند. و زمانی که حیوان قلاب می شود می تواند قایق را بکسل کند و بسته به قدرتش قادر است قایق را واژگون کند. بنابراین، تجربه و توجه از ویژگی های ضروری برای ماهیگیر است که بتواند یک پیرایبا را صید کند.

نکاتی برای صید ماهی پیرایبا

همانطور که در بالا ذکر شد، این حیوان حریص و جثه بزرگی است. . بنابراین، گرفتن آن یک چالش بزرگ است.

علاوه بر این، ممکن است در بیرون آوردن ماهی پیرایبا از آب با مشکلات زیادی روبرو شوید.

بنابراین، از وسایل سنگین و طعمه زنده استفاده کنید. برای مثال می توانید از ماهی های منطقه ای که قصد ماهیگیری دارید استفاده کنید. همچنین باید از خطوط 80 پوندی و میله های عمل سریع استفاده کنید.

اطلاعات ماهی پرایبا در ویکی پدیا

این اطلاعات را دوست دارید؟ نظر خود را در زیر بنویسید، این برای ما مهم است!

همچنین ببینید: ماهیگیری گربه ماهی: نکات و اطلاعات در مورد نحوه صید ماهی

از ما دیدن کنیدفروشگاه مجازی و تبلیغات را بررسی کنید!