Το ψάρι Piraíba είναι γνωστό στους περισσότερους ψαράδες και φοβισμένο από τις παραποτάμιες κοινότητες, καθώς πολλοί ισχυρίζονται ότι το ζώο είναι ικανό να καταπιεί εύκολα έναν άνθρωπο μέσου ύψους.

Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να δείτε πόσο αδηφάγο είναι αυτό το ζώο και μπορεί να σας προσφέρει αξέχαστο ψάρεμα, κυρίως λόγω του μεγέθους και της δύναμής του.

Το ψάρι Piraíba είναι ευρέως διαδεδομένο στα περισσότερα μέρη του Αμαζονίου καθώς και σε άλλα σημαντικά ποτάμια συστήματα στις Γκουιάνας και στη βορειοανατολική Βραζιλία, οπότε μάθετε όλες τις πληροφορίες για το είδος και τα ιδανικά εργαλεία για να το πιάσετε.

Ταξινόμηση:

• Επιστημονική ονομασία - Brachyplatystoma filamentosum,
• Οικογένεια - Pimelodidae.

Χαρακτηριστικά του ψαριού Piraíba

Με στιβαρό και μεγάλο σώμα, το ψάρι Piraíba έχει έξι αισθητήρια αγκάθια στην πρόσθια περιοχή του κεφαλιού του και είναι το μεγαλύτερο γατόψαρο στα βραζιλιάνικα ύδατα.

Διαθέτει δύο ραχιαία πτερύγια, το πρώτο είναι κοντά στο κέντρο του σώματός του και καλά ανεπτυγμένο, ενώ το δεύτερο ραχιαίο πτερύγιο είναι συμμετρικό και έχει έναν άνω και έναν κάτω λοβό του ίδιου μεγέθους. Από την άλλη πλευρά, το θωρακικό πτερύγιο είναι φαρδύ.

Η Piraíba είναι επίσης γνωστή ως Piratinga και Piranambu και όσον αφορά τον χρωματισμό της, να καταλάβετε τα εξής: Οι Piraibas έχουν μια λαδί-γκρι πλάτη, ένα χρώμα που είναι κοντά στο σκούρο. Μάλιστα, η κοιλιά τους είναι ανοιχτή, κοντά στο λευκό.

Όσον αφορά το μέγεθος και το βάρος του, τα σπάνια άτομα μπορεί να φτάσουν τα 3 μέτρα και τη μάζα των 300 κιλών. Τα νεαρά άτομα του είδους μπορεί να φτάσουν τα 60 κιλά. Ωστόσο, οι ψαράδες αλιεύουν συνήθως δείγματα κάτω των 10 κιλών.

Έχει στρογγυλεμένο σώμα, επίπεδο κεφάλι, με μικρά μάτια που βρίσκονται στην κορυφή του κεφαλιού. Οι άνω γνάθοι του είναι στρογγυλοί και πολύ μακριές, περίπου διπλάσιες από το μέγεθος του σώματος στα νεαρά άτομα και περίπου τα 2/3 του σώματος στα ενήλικα. Το στόμα του είναι υποβλεννογόνιο, με την οδοντωτή πλάκα της άνω γνάθου να βρίσκεται εν μέρει μπροστά από εκείνη της κάτω γνάθου.

Τα νεαρά ψάρια έχουν ανοιχτόχρωμο σώμα, με αρκετά σκούρα, στρογγυλεμένα εξογκώματα στο άνω άκρο, τα οποία εξαφανίζονται καθώς το ψάρι μεγαλώνει. Τα ενήλικα, ο χρωματισμός είναι σκούρος γκρι-καφέ στην πλάτη και ανοιχτόχρωμος στην κοιλιά. Το κρέας του δεν εκτιμάται, καθώς πολλοί πιστεύουν ότι είναι επιβλαβές και μεταδίδει ασθένειες.

Ψαράς Johnny Hoffmann με ένα όμορφο Piraíba

Αναπαραγωγή του ψαριού Piraíba

Το ψάρι Piraíba αναπαράγεται από κοινού, επομένως αναπαράγεται κατά την περίοδο του πιρακέματος.

Η αναπαραγωγή του Piraíba γίνεται συχνά στις μακρινές πηγές του ποταμού και ο γόνος παραμένει εκεί για 13 έως 20 ημέρες. Τα νεαρά ψάρια στη συνέχεια μετακινούνται στην περιοχή των εκβολών για περίπου τρία χρόνια, εισερχόμενα στο δέλτα για να τραφούν όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Στη συνέχεια μετακινούνται στον κατώτερο Αμαζόνιο, όπου μπορούν να παραμείνουν για ένα ακόμη έτος, καθώς συνεχίζουν να τρέφονται και να αναπτύσσονται.

Μετά από αυτή την περίοδο ανάπτυξης τα ενήλικα αρχίζουν να σχηματίζονται και κατευθύνονται προς την πηγή για να αναπαραχθούν.

Η συνολική απόσταση που διανύουν ορισμένοι πληθυσμοί κατά τη μετανάστευση προς το δέλτα είναι περίπου 5500 χιλιόμετρα, καθιστώντας τη τη μεγαλύτερη που είναι γνωστή σε όλα τα είδη ψαριών του γλυκού νερού.

Τρόφιμα

Πρόκειται για ένα σαρκοφάγο είδος και εξαιρετικά αδηφάγο, οπότε τρέφεται με δερμάτινα ψάρια, οπότε ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι τα Piraibas μπορούν να φάνε άλλα είδη ολόκληρα.

Ως εκ τούτου, τα pacu-peba, traíra, matrinxã, cascudo, cachorra και τα πιράνχα είναι μερικά παραδείγματα θηραμάτων των ψαριών Piraíba.

Το Piraíba είναι σαρκοφάγο, τρέφεται κυρίως με άλλα ψάρια, συμπεριλαμβανομένων και άλλων ψαριών του είδους του.

Περίεργα πράγματα

Αρχικά οι ψαράδες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το ενήλικο ψάρι Piraíba δεν είναι καλό για μαγείρεμα και ορισμένοι πιστεύουν ότι το κρέας του ζώου είναι κακό για αυτούς και μπορεί να μεταδώσει ασθένειες. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή το σώμα των μεγαλύτερων ατόμων είναι γεμάτο παράσιτα στα σπλάχνα και τους μυς.

Από εκεί προέρχεται η κοινή ονομασία "Piraíba", όρος προέλευσης Tupi που σημαίνει "κακό ψάρι", συνδυασμός των pirá (ψάρι) και aíba (κακό).

Διαφορετικά, το κρέας των μικρότερων ατόμων χαρακτηρίζεται ως καλό για κατανάλωση. Δηλαδή, το κρέας των μικρών σε μέγεθος Piraibas αξίζει πολύ στην αγορά.

Και ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον σημείο είναι το εξής: Το καλύτερο γνωστό ρεκόρ αλιείας για το ψάρι Piraíba ήταν 116,4 κιλά το έτος 1981. Ωστόσο, το 2009 το ρεκόρ αυτό ξεπεράστηκε από την αλίευση ενός θηλυκού ψαριού μήκους 2,18 μέτρων, 140 κιλών και ηλικίας 40 ετών. Βασικά η ομάδα έπλευσε για 7 ημέρες στον ποταμό Araguaia και η μάχη διήρκεσε 1 ώρα.

Έχει φτωχή όραση και ακοή. Ωστόσο, έχει εξαιρετικά αποτελεσματική αφή, τόσο αποτελεσματική που μπορεί να εντοπίζει το θήραμα απλά και μόνο νιώθοντας τις δονήσεις στο νερό.

Το ζώο κατέχει επίσης τον τίτλο του μεγαλύτερου ψαριού του γλυκού νερού, μετά το ψάρι pirarucu. Επιπλέον, το ζώο έχει ευρύ και σχεδόν τερματικό στόμα, μικρά μάτια και ευρύ κεφάλι.

Τέλος, αυτό το είδος μπορεί να αναπαραχθεί σε ενυδρείο, αλλά πρέπει να παραμείνει απομονωμένο, διότι υπάρχουν αναφορές ότι τα Piraibas καταπίνουν άλλα είδη του ίδιου μεγέθους.

Πού θα βρείτε τα ψάρια Piraíba

Το ψάρι Piraíba συναντάται στις λεκάνες του Αμαζονίου και της Araguaia-Tocantins. Για το λόγο αυτό, οι περιοχές των ποταμών Araguaia, Negro και Uatumã μπορούν να αποτελέσουν ιδανικά αλιευτικά πεδία για ψάρεμα σε αλιευτικά πεδία όλο το χρόνο.

Παρεμπιπτόντως, μπορείτε να ψαρέψετε το είδος σε βαθιά σημεία, πηγάδια, backwaters, αλλά και στις εκβολές των ορμητικών ποταμών. Παρεμπιπτόντως, τα άτομα άνω των 25 κιλών παραμένουν στις υδρορροές των ποταμών και δεν εισέρχονται σε πλημμυρισμένα δάση ή σε λίμνες με πλημμυρισμένες εκτάσεις.

Και ένα ενδιαφέρον σημείο σχετικά με την τοποθεσία αλιείας είναι ότι στον Αμαζόνιο, οι caboclos πιάνουν το ψάρι Piraíba στη συμβολή των ποταμών. Υπό αυτή την έννοια, δένουν ένα ισχυρό σχοινί στο κανό και ένα αγκίστρι που είναι δολωμένο με ένα μεγάλο ψάρι.

Μετά από αυτό, απλά περιμένουν να φτάσει το ψάρι. Και όταν το ζώο αγκιστρωθεί, μπορεί να ρυμουλκήσει το κανό και ανάλογα με τη δύναμή του, είναι ικανό να αναποδογυρίσει το κανό. Επομένως, η εμπειρία και η προσοχή είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά για να μπορέσει ο ψαράς να πιάσει ένα Piraíba.

Συμβουλές για το ψάρεμα των ψαριών Piraiba

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, πρόκειται για ένα αδηφάγο και μεγάλο ζώο, οπότε η σύλληψή του αποτελεί μεγάλη πρόκληση.

Επιπλέον, μπορεί να δυσκολευτείτε πολύ να βγάλετε το ψάρι Piranha από το νερό.

Χρησιμοποιήστε, λοιπόν, βαρύ εξοπλισμό και ζωντανό δόλωμα, για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μερικά ψάρια από την περιοχή που σκοπεύετε να ψαρέψετε. Θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσετε πετονιές 80 λιβρών και καλάμια γρήγορης δράσης.

Πληροφορίες για το ψάρι Piranha στη Βικιπαίδεια

Σας άρεσαν οι πληροφορίες; Αφήστε το σχόλιό σας παρακάτω, είναι σημαντικό για εμάς!

Βλέπε επίσης: Ψάρεμα Bagre: Συμβουλές και πληροφορίες για το πώς να πιάσετε τα ψάρια

Επισκεφθείτε το εικονικό μας κατάστημα και δείτε τις προσφορές!