Kel kafalı İngilizce adı Wood Stork olan büyük bir kuştur.

Türler Amerika'nın tropikal ve subtropikal habitatlarında yaşar Karayipler de dahil.

Bu nedenle, başta Florida olmak üzere Güney Amerika ve Kuzey Amerika'nın çeşitli yerlerinde yaşamaktadır.

Okudukça türler hakkında daha fazla şey anlayacağız.

Sınıflandırma:

• Bilimsel adı - Mycteria americana;
• Aile - Ciconiidae.

Kuru Kafanın Özellikleri

O Kel kafalı 83 ila 115 cm arasındadır ve 140 ila 180 cm arasında bir yüksekliğe ve kanat açıklığına sahiptir.

Türün dişilerinin ağırlığının 2,0 ila 2,8 kg, erkeklerinin ağırlığının ise 2,5 ila 3,3 kg arasında olması yaygındır.

Bireylerin boynu ve başı çıplaktır, derisi pulludur ve koyu gri bir tona sahiptir.

Tüyleri beyazdır, morumsu ve yeşilimsi yanardönerliklerle birlikte siyah bir kuyruğu vardır.

Gaga uzun, tabanda geniş, kıvrımlı ve siyahtır, ayrıca ayak ve bacaklar da koyu renklidir.

Ayak parmakları deri rengindedir, ancak üreme mevsimi yaklaştığında pembemsi bir renk görülebilir.

Ayrıca şu konular hakkında da konuşmaya değer uçuş çeşitli teknikler kullandığı göz önüne alındığında, bu kuşun.

Bulutlu günlerde veya öğleden sonra geç saatlerde, kuş kanatlarını çırpar ve kısa süreler boyunca süzülür.

Hava açık ve sıcak olduğunda, bireyler en az 610 metre yüksekliğe ulaştıktan hemen sonra kanatlarını sürekli çırparlar.

Çok fazla enerji tasarrufu sağlayarak 16 ila 24 kilometre arasında değişen mesafeler boyunca süzülme yeteneğine sahiptir.

Bu nedenle, türler daha uzak yerlere uçar boynunu uzatmış, ayakları ve bacakları arkasında sürükleniyordu.

Ayrıca, kuşun beslenme alanlarına uçtuğunda ortalama hızının saatte 24,5 kilometre olduğunu unutmayın.

Uçuş harekete geçtiğinde saatte 34,5 kilometre hıza ulaşır.

Kel Başın Üremesi

O Kel kafalı kolonideki yuvalar Aynı ağaçta 25'e kadar yuva gözlemleyebiliyoruz.

Yuva yüksekliği değişkenlik gösterir; bazıları 6,5 metrelik daha uzun mangrov ağaçlarına ya da en fazla 2,5 metrelik ağaçlara yuva yapar.

Bazı bireyler kendileri yuva yapmaz, yumurtalarını ve yavrularını birlikte yuva yaptıkları kişilerin yuvalarından dışarı atarlar.

Bu nedenle, yuvaya sadece bir leylek bakıyorsa ve başka bir birey tarafından kovulmuşsa, eşini bekler, böylece her ikisi de yuvayı kurtarmaya çalışır.

Üreme süreci, su seviyesindeki bir düşüşün neden olduğu besin kaynağındaki (balık) bir artışla başlar.

Dişi, her iki ebeveyn tarafından 32 güne kadar kuluçkaya yatırılan 3 ila 5 adet krem renkli yumurta bırakır.

Kuluçkanın ilk haftası boyunca çift koloniden uzaklaşmaz.

Bu sadece yemek yemek veya yuva malzemeleri toplamak gerektiğinde gerçekleşir.

Kuluçkadan sorumlu kişi yumurtaları düzeltmek, germek, döndürmek veya yuva malzemesini yeniden düzenlemek için ara verebilir.

Bu anlamda, yumurtadan yeni çıkan yavruların gri bir tüy tabakası vardır ve bu tabaka 10 gün içinde yerini uzun, kıvırcık beyaz tüylere bırakır.

Büyüme hızlıdır, yavrular 4 haftalık olduklarında yetişkinlerin yarısı boyundadır.

Tüylendiklerinde, sarı gaga ve tüylü kafa dışında yetişkinlerle aynı olurlar.

Yemek

Kurak mevsim boyunca Kel kafalı Balıkla beslenir, diyetini böceklerle tamamlar.

Bu sırada hayvan, gagası suya batmış halde yavaşça ileriye doğru yürüyerek ve avını el yordamıyla arayarak beslenir.

Görsel olmayan stratejileri nedeniyle, bu türün başarılı bir şekilde avlanabilmesi için sığ suya ve çok miktarda balığa ihtiyacı vardır.

Buna karşılık, yağmur mevsimi geldiğinde balıklar yiyeceklerin sadece yarısını oluşturur.

Bu nedenle, diyetin %30'u yengeçlerden oluşur ve geri kalanı kurbağa ve böceklerle desteklenir.

Bu sırada hayvan, bitki örtüsünün 10 ila 20 cm arasında çıktığı alanları tercih eder.

ile ilgili olarak türün beslenmesi için en uygun av Aşağıdakiler kayda değerdir:

Bu leylek, küçük balıklar bol olsa da daha büyük balıkları tercih eder.

Bazı çalışmalar, büyük leyleklerin yaşamlarını sürdürebilmek için günde 520 grama ihtiyaç duyduklarını göstermektedir.

Bu nedenle, tüm bir aileyi geçindirmek için üreme sezonu başına 200 kg gerektiği tahmin edilmektedir.

Leylekler genellikle üremedikleri zamanlarda sürüler halinde ya da üreme mevsiminde tek başlarına ve küçük gruplar halinde avlanırlar.

Bu arada, kuşun yemleme alanlarına ulaşmak için 80 kilometreden fazla yol kat etmesi gerektiğini de belirtmeliyiz.

Bu özellik, çok çeşitli habitatlarla temas ettiği için türe fayda sağlar.

İlgili olarak yavruların beslenmesi Ebeveynlerin yiyeceklerini yuvanın zeminine kustuklarını bilmelisiniz.

Bu besin 2 ila 25 cm uzunluğundaki balıklarla sınırlıdır ve yavrular geliştikçe bu uzunluk artar.

Merak Edilenler

hakkında bir merak olarak Kel kafalı başlangıçta onun hakkında konuşabiliriz koruma durumu .

Uluslararası Doğa Koruma Birliği'ne göre tür, küresel olarak "en az endişe verici" tür olarak görülüyor.

Ancak, unutmayın ki belirli bölgelerde türler tehdit altında görülüyor .

Buna iyi bir örnek olarak, 1984-2014 yılları arasında kuraklık ve habitat kaybı nedeniyle büyük bir düşüş yaşayan Amerika Birleşik Devletleri gösterilebilir.

Bir başka umut verici örnek de, 1960'lardan 1990'ların ortalarına kadar yaşanan düşüşün ardından türün toparlanmaya başladığı Santa Catarina'dır.

Paraná Nehri bölgesindeki bataklıkların türün üreme sürecine fayda sağlamış olması mümkündür.

Aksi takdirde, bu konu hakkında konuşmalıyız. tehditler .

Örneğin, turistlerin verdiği rahatsızlık üreme sürecini engelleyen faktörlerden biri olabilir.

Bu bilgi, yaklaşık 20 metre uzağından teknelerin geçtiği yuvalarda daha az sayıda yavru gözlemleyen bir çalışma ile kanıtlanmıştır.

Türler için bir diğer büyük risk de su dalgalanmalarının zamanlamasının değişmesine neden olan drenaj sistemleri veya bentler olabilir.

Sonuç olarak, yuva yapma süresi ve popülasyon azalır.

Kuru Kafa nerede bulunur

O Kel kafalı Subtropikal ve tropikal bölgelerde yaşar, Güney ve Orta Amerika ile Karayipler'in çoğunda ürer.

Bu bir Kuzey Amerika'da yaşayan tek leylek özellikle de ABD'de.

Bu ülkede nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya kalmış olsa da Florida, Georgia ve Carolinas'ta küçük üreme popülasyonları bulunmaktadır.

Üreme mevsiminden kısa bir süre sonra, Kuzey Amerika'daki bazı popülasyonlar Güney Amerika'ya geçerek Arjantin gibi ülkelerde yaşamaya başlar.

Bu nedenle, tropikal ve subtropikal sulak alan habitatları söz konusu olduğunda türün büyük bir adaptasyon kabiliyetine sahip olduğunu unutmayın.

Yuvalama, su üzerindeki veya suyla çevrili ağaçlarda ve ayrıca bol miktarda Taxodium ağacı bulunan habitatlardaki tatlı su bataklıklarında beslenen bireylerde gerçekleşir.

Bilgileri beğendiniz mi? Yorumunuzu aşağıya bırakın, bu çok önemli!

Wikipedia'da Dry-head hakkında bilgi

Ayrıca bakınız: Harpy kartalı: özellikleri, beslenmesi, üremesi, yaşam alanı ve merak edilenler

Sanal Mağazamızı ziyaret edin ve promosyonlara göz atın!