Anakonda żółta jest również powszechnie nazywana "anakondą paragwajską" i pochodzi z południowej Ameryki Południowej. Jest to jeden z największych węży na naszej planecie, ale jest mniejszy niż jego bliski krewny zwany "zieloną anakondą".

Podobnie jak większość pytonów i boa dusicieli, gatunek ten nie jest jadowity, wykorzystując strategię zwężania do zabijania zdobyczy.

Anakonda żółta to wąż zwężający, należący do rodziny Boidaes. Żyje w Ameryce Południowej i jest spokrewniona z anakondą zieloną, choć nie jest tak duża jak anakonda zielona, ale jest większa niż anakonda boliwijska. Znana jest również jako anakonda paragwajska. Podobnie jak węże zwężające, anakonda żółta nie jest jadowita i zabija swoją ofiarę przez zwężenie. Obecnie nie jest znany żaden podgatunek i jest toWymieniony jako "gatunek zagrożony" z powodu kłusownictwa i handlu egzotycznymi zwierzętami domowymi. Jest to jeden z największych węży na świecie.

Więc śledź nas i zrozum wszystkie informacje o Yellow Anaconda, tak znanym w języku angielskim.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa: Eunectes notaeus;
• Rodzina: Boidae.

Poznanie cech charakterystycznych anakondy żółtej

Po pierwsze, anakonda żółta ma średnią długość całkowitą od 3,3 do 4,4 m. W ten sposób samice są zwykle większe niż samce, a niektóre były widziane z długością 4,6 m. Masa waha się od 25 do 35 kg, ale największe okazy mogą ważyć do 55 kg.

Ważne jest również, aby mówić o wzorze koloru, który w tle ma żółte, zielonkawo-żółte lub złoto-brązowe odcienie. Ponadto istnieje wiele smug i czarnych lub ciemnobrązowych plam, które są rozrzucone po całym ciele.

Jeśli chodzi o strategię zwężania się w celu zabicia ofiary, należy zrozumieć, co następuje: wąż naciska ofiarę, wykonując okrężne ruchy, aż będzie w stanie ją zabić.

Z tego powodu, wbrew temu, co wielu twierdzi, węże nie używają tej techniki do łamania kości lub duszenia swoich ofiar, jest to mit.

Zdjęcia Lester Scalon

Hodowla anakondy żółtej

Sezon godowy przypada na okres od kwietnia do maja. W przeciwieństwie do pytonów, węże te są jajożyworodne. Czasami samica może zostać znaleziona przez kilka samców; następnie wszystkie przetaczają się po samicy, próbując się połączyć, co nazywa się "kulą rozrodczą", która może trwać do 4 tygodni.

W okresie rozrodczym samica anakondy żółtej uwalnia feromon w celu przyciągnięcia samców i rozpoczęcia rozrodu. W naturalnym rozrodzie często zdarza się, że samce próbują kopulować z jedną samicą w tym samym czasie, co nazywane jest "kulą rozrodczą" i jest bardziej powszechne u węży pończoszniczych.

Ze względu na ten zwyczaj, grupa samców może pozostać wokół samicy nawet przez miesiąc, między kwietniem a majem. Gatunek ten jest jajorodny, co oznacza, że zarodek rozwija się w jaju, które pozostaje w ciele węża przez okres do 6 miesięcy.

Mogą urodzić od 4 do 82 młodych w miocie, ale często rodzi się tylko 40. Młode rodzą się przy całkowitej długości 60 cm i cierpią z powodu ataków drapieżników, takich jak kajmany, jaguary, a nawet największe anakondy.

Innymi przykładami drapieżników mogą być psowate, takie jak lis żywiący się krabami, mustelowate i drapieżniki. Tak więc młode, które przeżyją, dojrzewają między trzecim a czwartym rokiem życia. Kiedy dorosną, jedynym drapieżnikiem będą ludzie, którzy polują na okazy, aby wykorzystać skórę w handlu.

Osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 lat, a ich okres ciąży wynosi 6 miesięcy. Mogą urodzić od 4 do 80 kociąt, które rodzą się mierząc około 60 centymetrów. Wielkość miotu zależy od wielkości samicy.

Żywienie: co je żółta anakonda

Według niektórych badań, w których analizowano zawartość jelit i odchody z zalanych miejsc w regionie Pantanal w południowo-zachodniej Brazylii, można było określić następujące cechy anakondy żółtej: Jest to gatunek żywiący się ogólnie, tj. gatunek ten ma dużą wiedzę na temat adaptacji w różnych miejscach. Żerują głównie w płytkich wodach, gdzie cierpliwie czekają na przepływające ryby.zwierzę.

Poza tym żerowanie jest obfite, to znaczy inteligentne osobniki są w stanie bardzo dobrze wykorzystywać zasoby żywności, stosując świetne strategie łowieckie. Ofiarami mogą być gatunki wodne lub półwodne, takie jak ptaki, płazy, ssaki, gady i ryby. Największe osobniki tego gatunku zjadają również pekari, jelenie i kapibary. Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków.węże dusiciele, które żywią się największymi ofiarami w stosunku do ich wielkości.

Większe osobniki mogą również żywić się jajami różnych gatunków lub innymi anakondami, a także atakować duże zwierzęta, takie jak kapibary, pekari i jelenie. Inne badania wskazują również, że gatunek ten ma nawyki kanibalistyczne, ale nie wiadomo, w jakich sytuacjach ma to miejsce ani jak często.

Uzębienie jest wyspecjalizowane i nazywa się "aglifem", który składa się z kilku małych i cienkich zębów, które są zakrzywione do tyłu. Ta cecha uzębienia uniemożliwia ofierze ucieczkę i ułatwia strategię zwężania.

Ciekawostki na temat gatunku

Analizując życie anakondy żółtej w niewoli, można stwierdzić, że gatunek ten byłby niebezpieczny dla ludzi.

W rzeczywistości zwierzę to stanowi zagrożenie w niektórych regionach, takich jak Everglades na Florydzie.

Wynikało to z faktu, że od 2012 r. osoby fizyczne mogły stać się intruzami, czyniąc import, transport i sprzedaż nielegalnymi działaniami w Stanach Zjednoczonych.

Siedlisko: gdzie znaleźć anakondę żółtą?

Występowanie anakondy żółtej obejmuje zlewisko rzeki Paragwaj i jej dopływów, więc osobniki te występują od Pantanalu w Boliwii, Paragwaju i zachodniej Brazylii, po północno-wschodnią część Argentyny i północny Urugwaj.

Okazy te preferują siedliska wodne, takie jak bagna i brzegi pełne krzewów. Żyje również w strumieniach i powolnych rzekach, bagnach, a także w lasach i jaskiniach. Chociaż pochodzi z Ameryki Południowej, gatunek ten można spotkać na innych kontynentach. Na przykład został wprowadzony na Florydę, gdzie uważa się, że ma niewielką populację. Chociaż jest nieznany,jeśli się rozmnażają.

Wreszcie, w sierpniu 2018 r. wąż został zauważony w Niemczech. Okaz miał 2 m długości i znajdował się w jeziorze.

Zachowanie żółtych węży anakondy

Anakondy żółte mogą być aktywne o każdej porze dnia, ale ich zachowanie jest głównie nocne. Są również samotnikami i spotykają się z innymi przedstawicielami swojego gatunku tylko wtedy, gdy zamierzają się rozmnażać.

Większość czasu spędzają unosząc się w wodzie, czekając na przejście jakiegoś zwierzęcia. Z powodu tego zachowania w niektórych regionach nazywane są boa d'água.

Jakie są główne drapieżniki anakondy żółtej?

Ze względu na ich rozmiar, niewiele zwierząt żywi się nimi, ale gdy są młode, mogą być w diecie psów buszowych, wydr, kajmanów, jaguarów, niektórych ptaków drapieżnych i innych Sucuris.

Ludzie polują na tego węża również dla jego skóry i mięsa. Skóra jest wykorzystywana do wyrobu przedmiotów, a mięso jest spożywane przez rdzenne plemiona.

Relacja z człowiekiem

Anakonda żółta, podobnie jak inne węże, jest jadalna pieczona lub smażona po zdjęciu skóry i ostrożnym wypatroszeniu (w trzewiach może zawierać, podobnie jak wiele innych zwierząt, pasożyty).

Ponieważ jest jadalny, był jednym z wielu składników pożywienia rdzennych grup etnicznych, w których występuje ten wąż. Z drugiej strony, ponieważ jest nieszkodliwy dla człowieka i wysoce drapieżny dla gryzoni, tradycją było, zwłaszcza na farmach w głębi kraju, posiadanie co najmniej jednego żywego żółtego Sucuri do zwalczania szkodników szczurów i podobnych "domowych" gryzoni.

Czy trucizna jest niebezpieczna dla ludzi?

Zęby anakondy żółtej są aglificzne, tj. nie posiadają systemu inokulatora jadu i nie są toksyczne dla ludzi. Uzębienie składa się z jednakowej wielkości zębów zakrzywionych w kierunku wnętrza pyska.

Są to niezwykle ostre, krótkie i gładkie zęby, choć nie jest to wąż jadowity, rozmiar tego węża sprawia, że jest on w stanie spowodować poważne obrażenia, nawet rozrywając tkankę mięśniową. To, w połączeniu z wilgotnym środowiskiem, w którym żyje żółty Sucuri, może wywołać zagrażające zdrowiu, a nawet życiu infekcje, jeśli rana nie zostanie odpowiednio opatrzona.

Sucuri paraguia, jak znany jest Sucuri-amargua, jest uważany za jadalny. Może być spożywany pieczony lub smażony, ale nie bez uprzedniego usunięcia skóry i ostrożnego wypatroszenia, ponieważ pasożyty lokują się w trzewiach. Oprócz tego, że jest uważany za pożywienie, jest również ceniony jako środek zwalczający szkodniki, a niektóre okazy są zwykle trzymane na obszarach wiejskich, aby powstrzymać gryzonie.

Zęby i ugryzienie żółtej anakondy

Jedynym zagrożeniem, jakie żółta anakonda stanowi dla ludzi, jest powodowanie obrażeń tkanek miękkich z powodu ostrych zębów.

Przed opatrzeniem rany należy wykonać odpowiednie czyszczenie i dezynfekcję, aby uniknąć bakterii typowych dla klimatu tropikalnego, założyć opatrunek i zabrać poszkodowanego do szpitala w celu lepszej opieki i oceny zmian.

Tylko lekarz poda odpowiednie antybiotyki i szczepionkę przeciw tężcowi, aby uniknąć powikłań. Poważne komplikacje mogą wystąpić, jeśli rana nie zostanie odpowiednio sprawdzona, a jeśli wąż straci ząb wewnątrz skóry podczas gryzienia i nie zostanie on usunięty, może wywołać poważną infekcję, zagrażając nawet integralności dotkniętej kończyny.

Jeśli żółty Sucuri złapie nas na ugryzienie, należy stłumić instynkt usunięcia kończyny z pyska węża, ponieważ ponieważ zęby są zakrzywione do tyłu, rozerwalibyśmy tylko skórę i mięśnie. Jeśli to możliwe, zmusić węża do otwarcia pyska i ostrożnie go usunąć, aby zminimalizować uszkodzenie tkanek.

Gatunek ten, podobnie jak większość węży, zaatakuje, jeśli zostanie osaczony i sprowokowany. Należy zauważyć, że spotkanie jest potencjalnie niebezpieczne ze względu na rozmiar tych zwierząt i siłę, jaką są w stanie wywierać. Jeśli wydaje się, że rozsądną rzeczą do zrobienia jest spokojne oddalenie się z jej przestrzeni bez przeszkadzania jej.

Hodowla żółtych anakond w niewoli

Jeśli chcesz hodować je w niewoli, musisz wziąć pod uwagę, że nie są to zwierzęta dla niedoświadczonych ludzi, są potężne, wymagają dużego terrarium z ciepłymi i zimnymi strefami, w których mogą się termoregulować. Nigdy nie próbuj trzymać żółtej anakondy schwytanej na wolności jako zwierzę domowe, ponieważ nigdy nie stłumi ona swoich instynktów.

Nigdy nie przestanie atakować, zawsze będzie próbował uciec, nigdy nie pozwoli się obsługiwać, a jeśli jest to miejsce, w którym są małe dzieci, może być potencjalnie niebezpieczne.

Niebezpieczeństwo wyginięcia

Na anakondę żółtą często poluje się dla jej skóry i mięsa, jednak jest to zwierzę, które zapewnia równowagę w środowisku, ponieważ może kontrolować populacje gryzoni i innych zwierząt, kwestią sumienia jest obserwowanie ich, aby ich nie zabijać ani nie karmić, jeśli nie jest to konieczne do utrzymania zdrowej populacji tego gatunku, będziesz trzymać zwierzęta, które mogą rozprzestrzeniać chorobyjako gryzonie z dala od siedzib ludzkich.

Poza tym bardziej imponujące jest obserwowanie ich w ich naturalnym środowisku niż jako ozdoba wisząca na ścianie lub po prostu podawana jako egzotyczne danie. Jeśli weźmie się to pod uwagę, gatunek ten może żyć w harmonii z człowiekiem.

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Informacje na temat żółtej anakondy w Wikipedii

Zobacz też: Wąż morski: główne gatunki, ciekawostki i charakterystyka

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!