Rekin tygrysi jest jedynym istniejącym przedstawicielem rodzaju Galeocerdo, a także bardzo agresywną rybą.

Gatunek ten słynie z tego, że oferuje wiele zagrożeń dla ludzi, jednocześnie cierpiąc z powodu dużych drapieżników, wielorybów.

Rekin tygrysi jest bezwzględnym drapieżnikiem ze względu na swoją dużą i potężną szczękę z licznymi zakrzywionymi i ząbkowanymi zębami. Rekin ten może jeść (czasami tak nietypowe) gwoździe, metalowe przedmioty i dlatego jest również znany jako "rekin koszowy". Jego nazwa wynika z pasiastego wyglądu skóry dorosłych osobników (podobnego do niepowtarzalnych pasków tygrysów).

Kolor dorosłych osobników waha się od niebieskiego zmieszanego z zielonym na wierzchu do szarego lub białego na spodzie. W tym sensie śledź nas i dowiedz się więcej szczegółów na temat tego gatunku, w tym żywienia, rozmnażania i ciekawostek.

Klasyfikacja:

• Nazwa naukowa - Galeocerdo cuvier;
• Rodzina - Carcharhinidae.

Charakterystyka rekina tygrysiego

Rekin tygrysi został skatalogowany w 1822 roku i należy do rzędu Carcharhiniformes. Ten rząd rekinów jest uważany za najbogatszy w gatunki, ponieważ liczy 270, w tym rekina młota i małego rekina kota. Osobniki z tego rzędu mają takie cechy, jak błona powiekowa nad oczami i pięć szczelin skrzelowych.

Ponadto ryba ta ma dwie płetwy grzbietowe i jedną odbytową. A kiedy mówimy o tym gatunku, wiedz, że byłby to największy członek rodziny Carcharhinidae, służący również jako "rekin requiem".

Inne popularne nazwy to rekin tygrysi, rekin tygrysi, rekin Jaguar lub rekin tygrysi. Warto więc wiedzieć, że główna nazwa potoczna "rekin tygrysi" odnosi się do czarnych pasów, które pozostają na grzbiecie rekina i znikają, gdy się starzeje.

Jeśli chodzi o cechy ciała, ryba ta ma krótki, zaokrąglony i szeroki pysk. Grzbiety górnej wargi są prawie tak długie jak pysk, co sprawia, że sięgają one przed oczy. Pysk ryby jest duży i wypełniony trójkątnymi zębami.

Zęby przypominałyby więc otwieracz do konserw, pozwalając zwierzęciu z łatwością kroić mięso, kości, a nawet żółwie kopyta. Ogólnie rzecz biorąc, ciało byłoby solidne, płetwa ogonowa spiczasta, a głowa płaska i szeroka.

Jeśli chodzi o kolor, należy wiedzieć, że osobniki mają szarobrązowy lub ciemnoszary grzbiet, a także czarne paski. Wreszcie, może osiągnąć do 7 m długości, choć jest to rzadkie, a jego oczekiwana długość życia wynosi ponad 12 lat.

Rekin tygrysi

Więcej informacji na temat rekina tygrysiego

Nazwa "tygrys" wynika z faktu, że podobnie jak azjatycki wielki kot, rekin ten ma serię ciemnych poprzecznych pasów na grzbiecie i bokach, które mają tendencję do blaknięcia z wiekiem.

Reszta ciała jest szara lub jasnoniebiesko-zielona, zastąpiona bielą na twarzy i podbrzuszu. Pysk jest spłaszczony, a głowa, raczej spłaszczona, ma prawie prostokątny kształt, w którym wyróżnia się duży paraboliczny pysk, otoczony bardzo rozwiniętymi fałdami wargowymi.

Oczy są duże i okrągłe, a nozdrza wydłużone i bardzo wysunięte do przodu, ułożone niemal w pozycji wysuniętej do przodu.

Zęby są duże, ostre i bardzo zakrzywione, z silnie ząbkowanymi krawędziami, z wyjątkiem wewnętrznej części końcówki. Ta osobliwa morfologia sprawia, że doskonale radzą sobie z łamaniem kości dużych zwierząt i kopyt żółwi morskich.

Jeśli jeden z zębów zostanie utracony podczas ataku, na jego miejsce wyrasta inny.

Ciało jest dość masywne, ale zwęża się gwałtownie, gdy zbliża się do płetwy ogonowej. Maksymalna zweryfikowana waga wynosiła 1524 kg, co odpowiada okazowi schwytanemu w Nowej Południowej Walii w Australii w 1954 roku, który mierzył 5,5 metra.

Największa długość wydaje się odpowiadać okazowi o długości 7,3 metra, chociaż istnieją zapisy o schwytanym okazie o długości 9 metrów, których prawdziwość nie została udowodniona.

Płetwa grzbietowa, długa i spiczasta, jest bardzo rozwinięta. Przednie płetwy są szerokie i mają sierpowaty kształt, a płetwa ogonowa ma większy górny płat niż dolny. Pozostałe cztery tylne płetwy (jedna grzbietowa i trzy brzuszne) są dość małe. Płetwa odbytowa ma najwyraźniej kształt kila.

Rozmnażanie rekinów tygrysich

Dojrzałość płciowa żarłacza tygrysiego osiągana jest, gdy samiec osiąga od 2,3 do 2,9 m. Z drugiej strony, samice osiągają dojrzałość od 2,5 do 3,5 m.

Dzięki temu rozmnażanie na półkuli południowej odbywa się od listopada do stycznia, podczas gdy na półkuli północnej ryby rozmnażają się między marcem a majem, a narodziny następują między kwietniem a czerwcem następnego roku.

Gatunek ten jako jedyny w swojej rodzinie jest jajorodny, a jaja wykluwają się na ciele samicy, co oznacza, że młode rodzą się w pełni rozwinięte.

W ten sposób osobniki rozwijają się w ciele samicy do 16 miesiąca życia, kiedy osiągają od 51 do 104 cm. Może ona urodzić od 10 do 82 potomstwa, co zdarza się raz na trzy lata.

Żywienie: Co je rekin tygrysi?

Rekin tygrysi ma nocne zwyczaje i może zjadać inne mniejsze rekiny, ryby kostne, płaszczki, ssaki morskie, żółwie, kałamarnice, węże morskie, foki, ślimaki i skorupiaki.

Nawiasem mówiąc, niektóre ryby jedzą detrytus, zwierzęta domowe, ludzi, śmieci i padlinę, w tym worki jutowe i kawałki metalu.

Według badań stwierdzono również, że pisklęta żarłacza tygrysiego zjadają ptaki sezonowe, takie jak ptaki, które wpadają do wody.

Żarłacz tygrysi jest samotnym i głównie nocnym drapieżnikiem, atakującym wszystkie rodzaje ofiar: od ryb kostnych i kałamarnic po płaszczki i inne rekiny, w tym ślimaki, skorupiaki, węże morskie, żółwie morskie, krokodyle, ptaki i ssaki morskie, delfiny, walenie itp.

Często znajduje w swoim żołądku żółwie morskie i różne ptaki, które beztrosko przysiadły na powierzchni morza. Pomimo swoich rozmiarów i wagi, jest szybkim pływakiem podczas polowania.

Połyka i trawi również mięczaki i muszle, a jeśli jest podrażniony, pożera wszystko, co znajdzie. Inne rekiny są w menu, w tym jego własny gatunek. Kilka lat temu u wybrzeży Florydy schwytano pięciometrowego rekina tygrysiego. W jego żołądku znaleziono innego rekina tygrysiego o długości 2,5 metra, zjedzonego kilka godzin wcześniej.

Gatunek ten nie jest uważany za zagrożony wyginięciem, a w różnych częściach świata jest poławiany w celach sportowych, konsumpcyjnych i do pozyskiwania niektórych produktów, takich jak olej z wątroby, płetwy do produkcji zup i skóry.

Może być również hodowany w akwariach publicznych, gdzie generalnie wykazuje dużą tolerancję wobec obecności człowieka w wodzie.

Ciekawostki na temat gatunku

Wśród ciekawostek warto wiedzieć, że rekin tygrysi zajmuje trzecie miejsce pod względem liczby ofiar śmiertelnych wśród ludzi i ryb. Gatunek ten ustępuje jedynie żarłaczowi białemu i żarłaczowi płaskiemu, które stanowią ogromne zagrożenie dla ludzi.

Mimo to warto wspomnieć, że człowiek również stanowi zagrożenie dla tego gatunku, który jest sprzedawany w postaci świeżej, solonej, suszonej, wędzonej lub mrożonej. Do handlu rybacy używają sznurów haczykowych lub ciężkich sieci, a oprócz sprzedaży mięsa rekin byłby dobry do hodowli akwariowej.

Z drugiej strony, gatunek ten cierpi również z powodu drapieżników, takich jak orki, które tworzą grupy i stosują metodę wyciągania rekinów na powierzchnię.

W ten sposób chwytają rekina za ciało i trzymają go do góry nogami, aby wywołać toniczny bezruch, który go topi. Wieloryby również odrywają płetwy i pożerają rekina.

Rekin tygrysi

Siedlisko: gdzie znaleźć rekina tygrysiego?

Rekin tygrysi występuje w wodach tropikalnych i umiarkowanych, takich jak zachodni Atlantyk. W tym regionie ryba ta zamieszkuje od Stanów Zjednoczonych po Urugwaj, w tym Karaiby i Zatokę Meksykańską. Na wschodnim Atlantyku ryba ta zamieszkuje Angolę i Islandię.

Z drugiej strony istnieją regiony Indo-Pacyfiku, w których zwierzę to występuje, takie jak Zatoka Perska, Morze Czerwone i Afryka Wschodnia, od Hawajów po Tahiti, a także Japonia i Nowa Zelandia. A kiedy weźmiemy pod uwagę Tahiti, wiemy, że osobniki przebywają na maksymalnej głębokości 350 m.

Na wschodnim Pacyfiku pluskwiak występuje od Stanów Zjednoczonych po Peru, więc możemy uwzględnić wyspy Revillagigedo, Cocos i Galapagos. Wreszcie, biorąc pod uwagę Brazylię, gatunek ten preferuje różne środowiska na północnym wschodzie, na głębokości 140 m.

Więcej szczegółów na temat rozmieszczenia żarłacza tygrysiego

Gatunek ten występuje głównie w tropikalnych i subtropikalnych wodach Oceanii i Azji Południowo-Wschodniej, docierając tak daleko na północ jak Japonia i tak daleko na południe jak Nowa Zelandia. Zamieszkuje również wody przybrzeżne wokół Oceanu Indyjskiego, Zatoki Perskiej i Morza Czerwonego.

W Ameryce występuje na wybrzeżu Pacyfiku od południowej Kalifornii do północnego Chile (w tym na kilku wyspach, takich jak Revillagigedo i Galapagos) oraz na Atlantyku od Rio de la Plata do Nowej Anglii, a szczególnie obficie występuje na Karaibach i w Zatoce Meksykańskiej.

W Afryce występuje w Zatoce Gwinejskiej, skąd rozciąga się wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża kontynentu do Maroka i Wysp Kanaryjskich.

Chociaż nie występuje w basenie Morza Śródziemnego, istnieje rzadka populacja w Zatoce Kadyksu i wokół niej, która od czasu do czasu zapuszcza się do Cieśniny Gibraltarskiej. Znacznie dziwniejsza jest obecność populacji w południowej Islandii, która znajduje się dalej na północ i żyje w chłodniejszych wodach. Obserwacje (niepotwierdzone) odnotowano w Irlandii, Walii i Kornwalii.

Informacje o rekinie tygrysim w Wikipedii

Podobały Ci się informacje? Zostaw swój komentarz poniżej, to dla nas ważne!

Zobacz także: Żarłacz biały jest uważany za najniebezpieczniejszy gatunek na świecie

Odwiedź nasz wirtualny sklep i sprawdź promocje!