De wilde eend, met de wetenschappelijke naam Cairina moschata, werd opgenomen in het jaar 1758 en wordt ook wel de volgende namen gebruikt: zwarte eend, cairina, wilde eend, ruddy duck, wilde eend en bush duck.

Een van de algemene kenmerken is dat de soort een zwarte rug heeft en een witte streep aan de onderkant van de vleugels.

Bovendien is hij groter dan de wilde eend en we zullen meer details kunnen begrijpen als we verder lezen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Cairina moschata;
• Familie - Anatidae.

Kenmerken van de wilde eend

Allereerst moet je begrijpen dat de soort dimorfie omdat het mannetje bijna twee keer zo groot is als het jong en het vrouwtje.

Zo heeft de mannelijke Wilde Eend een totale lengte van 85 cm, een spanwijdte van 120 cm en een gewicht van 2,2 kg, terwijl het vrouwtje de helft daarvan bereikt.

Daarom kunnen we, op het moment dat individuen samen vliegen, het verschil in grootte tussen de geslachten opmerken.

Mannetjes zijn in feite anders vanwege de rode kale huid rond de ogen en andere vlezige huid boven de basis van de snavel.

En tot slot verschillen ze van hen doordat het verenkleed van het vrouwtje bruintinten heeft die contrasteren met zwart en lichte kleuren.

Dit betekent dat vrouwtjes kleuren zoals donkerbruin en beige op hun lichaam kunnen hebben, wat betekent dat ze minder felle kleuren hebben.

Over het algemeen verschilt de soort van de tamme eend doordat hij een zwart lichaam en een licht deel op vleugels .

Daarom is deze lichte of witte tint beter zichtbaar als de vleugels open zijn.

De vleugels slaan langzaam en produceren een hoog, langdurig geluid. Eenden kunnen vliegen en landen op bomen, boomstammen, de grond of zelfs op het water.

Weet dat de vleugelafmetingen variëren van 25,7 tot 30,6 cm, dat de piek tussen 4,4 en 6,1 cm ligt en dat de teer 4,1 tot 4,8 cm is.

Wilde eendenhoek

En naast het geluid dat hun vleugels voortbrengen, kunnen mannetjes met elkaar redetwisten of roepen om te landen of te vliegen.

Het geluid wordt gemaakt doordat de mond op een kier blijft staan, terwijl de bosbadeend tegelijkertijd krachtig lucht uitblaast.

En het meest interessante is dat de stem van de mannetjes lijkt op het geluid van een hoorn, terwijl de vrouwtjes een lager geluid maken.

Daarom is de soorten staat bekend om zijn luidruchtig .

Fokken van de wilde eend (bush duck)

Het is gebruikelijk dat de Wilde Eend tijdens het winterseizoen op zoek gaat naar zijn partner.

Op deze manier wordt het vrouwtje aangetrokken door de gekleurde veren van het mannetje en neemt hem mee naar de broedplaats, die op zijn beurt in de lente plaatsvindt.

Na het paren moet de eend het nest maken met riet of gras.

Het mannetje heeft de taak om het nest te beschermen en andere paartjes weg te jagen.

Op het ideale moment legt de eend 5 tot 12 eieren in het nest en gaat erop zitten om ze warm te houden.

De geboorte van de jongen vindt plaats na 28 dagen en de poot houdt ze bij elkaar om ze te beschermen tegen roofdieren.

Enkele voorbeelden van roofdieren van bush duck zijn haviken, schildpadden, grote vissen, wasberen en slangen.

In die zin is een voordeel dat de kuikens al kunnen vliegen als ze 5 of 8 weken oud zijn.

Dus als ze allemaal kunnen vliegen, verzamelen ze zich in grote meren of in de oceaan en verhuizen ze naar hun overwinteringsplek.

Weet daarom dat de broedseizoen varieert tussen de maanden van Oktober naar Maart .

Voedsel

De wilde eend eet wortels, bladeren van waterplanten, zaden, amfibieën, schaaldieren, reptielen, kleine zoogdieren en insecten.

Andere voorbeelden van dieren die als voedsel dienen zijn middelgrote of kleine vissen, kleinere slangen, duizendpoten en schildpadden die uit het ei komen.

Daarnaast kan de moeraseend met zijn snavel water filteren om zich te voeden met ongewervelde waterdieren.

Op deze manier zwemt hij met zijn kop naar binnen om prooien te vangen.

Curiosa

Als nieuwsgierigheid, leer meer kenmerken over de domesticatie van de wilde eend:

De eerste meldingen van domesticatie kwamen van de inheemse bevolking, nog voordat de Europeanen in Amerika arriveerden, iets wat werd gerapporteerd door de Jezuïtische priesters.

En dit is een zeer interessante eigenschap omdat het ons het volgende contrast onthult:

Volgens de geschiedenis jaagde de inheemse bevolking op dieren in plaats van ze groot te brengen. Dit soort activiteiten was belangrijk voor het overleven van de stam.

Dat wil zeggen, de eend is een van de weinige soorten die door Indianen zijn gedomesticeerd.

Op dit moment vindt domesticatie plaats in het Amazonegebied, aangezien de activiteit eenvoudig is en de wilde eend in gevangenschap geboren en opgegroeid is.

En een ander interessant punt is dit:

Pas vanaf de 16e eeuw werden wilde eenden geëxporteerd naar Europa, waar ze een selectie ondergingen om te komen tot de gedomesticeerde vorm die beroemd is over de hele wereld.

Het resultaat is dat de gemodificeerde eenden en wilde eenden met elkaar kruisen en zo bastaards .

Waar vind je de wilde eend?

Natuurlijk van ons land, De Wilde Eend leeft ook op verschillende plaatsen in Zuid-Amerika.

Hij komt zelfs voor in Midden-Amerika, in regio's van Mexico tot de Pampa's in Rio Grande do Sul.

Vond je de informatie leuk? Laat hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Wikipedia informatie over Wilde eend

Zie ook: Mato Grosso vis: alles weten over deze soort

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!