O Baardgordeldier Het wordt ook wel peba, groot gordeldier, harig gordeldier, tatu tatupoiú, papa-defunto, tatu-de-mão-amarela en tatu-peludo genoemd.

In het Engels is de meest voorkomende naam "six banded armadillo", wat "zesbandig gordeldier" betekent.

De soort leeft in Zuid-Amerika en werd beschreven in 1758. op twee na grootste gordeldier naar het reuzengordeldier en het grote gordeldier.

Hij is tot 50 cm lang en weegt tussen de 3,2 en 6,5 kg. Zijn schaal is lichtgeel tot roodbruin van kleur.

We zullen hieronder meer details over de soorten begrijpen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Euphractus sexcinctus;
• Familie - Chlamyphoridae.

Wat zijn de kenmerken van de Tatu-peba?

Het omhulsel van de Baardgordeldier is bedekt met gelige of witte haren en wordt gemarkeerd door schubben.

De voorpoten daarentegen hebben vijf duidelijke tenen en elk heeft matig ontwikkelde klauwen.

De oren van het dier zijn tot 47 millimeter lang en er zijn 9 paar tanden die zich in de bovenkaak bevinden.

In de onderkaak zijn er 10 paar en de tanden zouden sterk en groot zijn, geholpen door sterke spieren om te kauwen.

Op de achterkant van de hals zit een rij schubben die tussen de 13,5 en 18,4 millimeter breed zijn.

De staart van de individuen is 12 tot 24 cm lang en is bedekt met tot 4 banden van platen in het onderste gedeelte.

Sommige platen hebben gaten voor geurige klierafscheidingen, een kenmerk dat bij geen enkele andere gordeldiersoort voorkomt.

Fokken van de Braziliaanse zaagbek

Alle informatie met betrekking tot de reproductie van de Baardgordeldier en die hieronder geciteerd zullen worden, werden in gevangenschap verkregen:

In die zin vindt de geboorte van de kuikens op elk moment van het jaar plaats.

Het zwangere vrouwtje is verantwoordelijk voor het bouwen van het nest nog voordat ze na 64 dagen bevalt.

A vrouwtje kan tot 3 jongen ter wereld brengen Ze worden geboren met een maximum gewicht van 110 gram. De kleintjes hebben een zachte schaal en geen haar.

De ogen van de jongen gaan open als ze 22 tot 25 dagen oud zijn en ze worden 1 maand gezoogd.

Jongeren ze worden volwassen met 9 maanden en een van de individuen die in gevangenschap werd geobserveerd, werd 18 jaar oud.

Dus weet dit:

Tijdens de periode van het baren en verzorgen van de jongen kan het vrouwtje erg agressief worden als ze gestoord wordt.

Door Charles J. Sharp - Zijn eigen werk, van Sharp Photography, sharpphotography, CC BY-SA 4.0, //commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=44248170

Voedsel

O Het baardgordeldier is een alleseter Je kunt verschillende soorten voedsel eten.

Hij voedt zich dus met vruchten zoals bromelia's, knollen, noten, insecten, mieren, aas en kleine ongewervelden.

Een studie uit 2004 classificeerde de soort als een "carnivoor-onivoor" omdat sommige exemplaren in gevangenschap grote ratten aanvielen.

Gordeldieren zien slecht, dus gebruiken ze hun reukzin om hun prooi en roofdieren op te sporen.

Als jachtstrategie beklimt het dier zijn prooi, grijpt hem met zijn tanden en scheurt hem aan stukken.

Het is ook belangrijk om te vermelden dat de soort vet opslaat onder het buitenste deel van de huid om zichzelf in stand te houden in tijden van voedselschaarste.

Dit vet kan het gewicht van mensen doen toenemen tot wel 11 kg.

Curiosa

De situatie van de Baardgordeldier is minder zorgwekkend, omdat de distributie é breed .

In feite is het tolerantieniveau van de soort goed en de populatie zou groot zijn, naast het feit dat ze op beschermde plaatsen leven.

De industriële expansie kan echter van invloed zijn op de populaties die voorkomen in het noordelijke deel van de Amazonerivier.

Het is ook mogelijk om te stellen dat er op individuen wordt gejaagd voor medicinale doeleinden, iets wat het behoud belemmert.

De verkoop van het vlees maakt het dier niet belangrijk omdat velen beweren dat de smaak totaal onaangenaam is.

Daarom wordt het vlees van het dier op sommige plaatsen verafschuwd door mensen, omdat ze denken dat het "ontbindende menselijke lijken" eet.

Daarom is het op deze plaatsen niet veilig om gordeldiervlees te eten, omdat het gezondheidsproblemen kan veroorzaken.

Waar leeft het gordeldier?

O Baardgordeldier Leeft in savannes, cerrados, primaire en secundaire bossen, loofbossen en struikgewas.

Het heeft ook de vermogen om zich aan te passen in een grote verscheidenheid aan habitats zoals die voorkomt op landbouwgrond.

Bovendien is hij gezien op 1.600 m boven de zeespiegel.

Volgens een studie uitgevoerd in het zuidoosten van ons land is de bevolkingsdichtheid 0,14 individuen per hectare.

Ditzelfde onderzoek geeft aan dat de soort gewend is zich te verplaatsen om te overleven.

Daarom trekken individuen van regio naar regio, om zich voort te planten of om voedsel te zoeken.

Over het algemeen omvat de distributie verschillende locaties in Zuid-Amerika, vooral in Brazilië.

Ze komen ook voor in het noordoosten van landen als Uruguay, Paraguay en Bolivia.

Zuid-Suriname en Noord-Argentinië zijn opmerkelijk, net als een twijfelachtige aanwezigheid in Peru.

Tot slot, wat is de bioom van de gordeldier ?

De biome is de Cerrado .

Vond je de informatie leuk? Laat dan hieronder je commentaar achter, het is belangrijk voor ons!

Informatie over het Baardgordeldier in Wikipedia

Zie ook: Bevergordeldier: kenmerken, habitat, voedsel en curiosa

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!