Saracura-do-mato is een vogel die ook de volgende namen draagt: saracura-do-brejo, saracura en siricoia.

De saracura-do-mato - wetenschappelijke naam Aramides saracura is een vogel die behoort tot de Rallidae familie. Het is een van de meest voorkomende vogels in Brazilië en komt voor in verschillende omgevingen, van stedelijke gebieden tot bossen.

Ondanks dat het een kleine vogel is, is de Manx Pijlstormvogel vrij robuust, met een lang lichaam en een korte staart. Zijn vleugels zijn relatief kort, waardoor hij snel en direct kan vliegen. Zijn piek is lang en spits, waardoor hij insecten en andere kleine dieren kan bijten. De Manx Pijlstormvogel is een monogame vogel, wat betekent dat hij paren vormt voor het leven.

In het Engels heet het dier Slaty-breasted Wood Rail Daarom is het het makkelijkst om naar individuen te luisteren in plaats van ze te zien, we zullen daar hieronder meer over begrijpen:

Classificatie:

• Wetenschappelijke naam - Aramides saracura;
• Familie - Rallidae.

Saracura-do-mato Kenmerken

Allereerst moet je weten dat de wetenschappelijke naam van de Saracura-do-mato komt van het (Griekse) aramos, wat een soort reiger zou zijn die door Hesinquio wordt genoemd, en ook van "öides" wat "gelijksoortig" betekent.

De tweede naam (saracura) is verwant aan de Tupi-taal en betekent "vogel". Daarom betekent Aramides saracura een moerasvogel die lijkt op een reiger.

Met betrekking tot hun kenmerken De individuen zijn 34 tot 37 cm lang en wegen 550 gram.

Aan de andere kant is het de moeite waard om de kleur Zowel de zijkanten van de kop als de kruin hebben een licht bruingrijze tint, evenals de oorschelpstreek en de loren.

De achterkant van de nek, de nek en de flanken van de borst zijn daarentegen bruin, een tint die olijfbruin wordt wanneer het dier zijn rug en mantel bereikt.

Vleugeldekveren en rug olijfgroen en de grotere veren van de vogel bruin-bruin, zoals, staart en supra caudale veren, zwart.

Het deel van de driehoekige appendix dat de staartwervels bedekt is bruin, de keel en kin zijn witachtig, net als de flanken, zijkant van de nek, borst en buik, die blauwachtig-grijs zijn.

Daarnaast is het gebied rond de cloaca van de Saracura-do-mato De perioculaire ring en irissen zijn karmijnrood, de poten en tarsus zijn roodachtig roze en de snavel is geelgroen met een blauwachtige basis.

Met betrekking tot puppy's De jongen hebben ook zwarte poten, snavel en ogen.

Saracura-do-mato's voeding

Het is heel gebruikelijk dat de soort zich voedt met Filomedusa schildpad eieren (Phyllomedusa distincta).

Naast eieren kan de vogel kleine amfibieën, grassen, scheuten, insecten, larven, kleine gewervelde dieren, ongewervelde dieren zoals wormen, kleine vissen en schaaldieren eten.

Voortplanting

O Saracura-do-mato é monogaam Op deze manier moeten het mannetje en vrouwtje voor hun kroost zorgen, dat wel 5 welpen kan hebben.

De nestjongen hebben op hun beurt een strategie om verborgen te blijven tussen de vegetatie om roofdieren te vermijden.

Met betrekking tot nest Het wordt gemaakt met behulp van stokken en bladeren, op kleine bomen of zelfs op de grond.

Dit nest heeft de vorm van een kom en is 1 tot 7 cm hoog, in struiken of kluwens van wijnranken. In dit nest worden geplaatst beige eieren met bruine vlekken .

Curiosa

Het is interessant om te praten over hoe er een verwarring tussen deze en andere vogels vanwege de zijn uiterlijk .

Over het geheel genomen behoren alle soorten tot het geslacht Aramides en hebben de volgende namen:

Mangrove saracura (Aramides mangle), driedoornige saracura (Aramides cajaneus) en ypecaha saracuru (Aramides ypecaha).

In die zin zit het belangrijkste visuele verschil tussen de vier soorten in de kiezelachtige kleur die over het hele lichaam te zien is, afgezien van de omvang van de grijzige delen.

In eerste instantie over de lamantijn en de Drieborst pijlstormvogel Beide hebben een tegelkleurige borst en buik en een grijze nek.

Maar alleen de lamantijn heeft een tegelkleurige keel en de achterkant van zijn nek is grijs.

Aan de andere kant is de Saracura-do-mato Hij heeft verschillende omgekeerde kleuren in vergelijking met de zeekoe, behalve de kop die bijna helemaal grijs is.

Daarom zijn de borst, buik en keel grijs, evenals de mantel en de nek tegelkleurig. Ten slotte is de saracuruçu is hetzelfde als de soort waar we het in deze inhoud over hebben, d.w.z. de borst en keel zijn grijs.

De leisteenkleur aan de achterkant van de kop bedekt echter een groot deel van de kop en de buik zou lichtbruin zijn.

En is het, afgezien van de kenmerken van het verenkleed, mogelijk om de vier soorten op een andere manier van elkaar te onderscheiden?

Ja! Zowel de buidelrat als de manatee hebben een rood-oranje tint in het deel bij de bovenkaak, terwijl de manatee en de drieborstige buidelrat dat niet hebben.

Tot slot is het interessant om te praten over de soortenhoek Over het algemeen vocaliseren de vogels in paren, met een ongelooflijke synchronie.

Het is daarom moeilijk te onderscheiden of er maar één individu of meerdere zingen. In feite wordt er gezongen bij zonsopgang en zonsondergang.

Saracura-do-mato leefgebied

O Saracura-do-mato heeft de gewoonte Hij leeft in moerassige plaatsen, bossen met ruw terrein, moerassen en gesloten bossen en is aanwezig aan de oevers van rivieren. Als hij niet bij de rivier is, verlaat de vogel het bos en gaat hij naar open plekken op zoek naar voedsel.

In tegenstelling tot de andere soorten Saracura, wordt dit dier gezien op plaatsen waar water is, zoals meren en rivieren. Daarom is de vogel verspreid in het zuidoosten en zuiden van ons land, Argentinië (vooral in de provincie Misiones) en Paraguay.

Vond je de informatie leuk? Laat je commentaar hieronder achter, het is erg belangrijk!

Saracura-do-mato informatie in Wikipedia

Zie ook: Coleirinho: ondersoorten, voortplanting, hun zang, habitat en gewoonten

Bezoek onze virtuele winkel en bekijk de promoties!